Zoals jullie allemaal al wel weten zijn de Veteranen van Oplinter bekend tot ver over de dorpsgrenzen. Maar wat we nu vonden op Youtube tart toch alle verbeelding.
Klik op bijgevoegde link en u ziet de weergave van een interview uitgezonden op een Russisch prime time programma...
DIEGENE DIE EEN PRINT-OUT VAN DE 10.000ste HIT KAN VOORLEGGEN VERDIENT EEN PRIJS SPECIAAL GESELECTEERD DOOR YVAN "tombola" WILLEMS OF EEN TONGZOEN VAN "DEN DAVE".
AF TE HALEN BIJ DE VOLGENDE THUISWEDSTRIJD AAN DE DALWEG!!!
GEDREVEN OPLINTER PAKT WAARDEVOL PUNT OVER DE TAALGRENS
Vooraf:
Gezien de communautaire spanningen van de afgelopen maanden was het voor onze Veteranen geen gemakkelijke verplaatsing afgelopen vrijdag. We moesten niet alleen op bezoek in het voor sommigen al dan niet vijandelijke zuidelijke deel van het land, de tegenstander was ook nog eens van een fameus kaliber. Het was RFC Orp-Noduwez dat ons partij ging geven. Deze ploeg was een paar weken geleden nog op een diefje 1-2 komen winnen op onze thuisbasis aan de Dalweg en vormt al jaren een serieuze uitdaging voor onze geliefde vereniging. Was dit misschien de reden waarom een aantal van de Oplinterse Veteranen om een aantal dubieuze redenen hadden afgehaakt? De Oplinterse kern die verzamelde aan het Melkerijplein was inderdaad wel erg klein, ondermeer Pascal VDV, Bruno VP, Etienne R en Stefan B hadden om allerlei vage redenen afgehaakt en onze selectieheer had ervoor gekozen om nog eens met een volledig autonome veteranenkern aan de slag te gaan. Zo kwam het dat we met slechts 12 veteranen en een resem supporters de grote oversteek van de taalgrens waagden.
Eerste helft:
Naast de twee rivaliserende teams en een rits supporters was de zon ook van de partij in het prachtig rurale Orp. We konden er even van genieten want voor de aftrap diende er niet veel tijd gestoken te worden in het uitdokteren van een veldbezetting, onze selektieheer kwam hiermee op de proppen: In het doel ‘good old’ Dave B, op de libero opnieuw Marnix R, die vandaag de sterke Stefan B op deze positie moest doen vergeten. Ook achteraan terug te vinden: Geert P, Geert E en Wim A. Middenvelders waren Eddy R, uitzonderlijk op de rechterflank, Wim B en Dominique W centraal en op links Kevin R. Vooraan nog eens het koningskoppel Stefan P en Patrick P. Ondertussen waren we ook nog in blijde verwachting van onze enige wisselspeler Pol C. die nog vast zat in het drukke verkeer op de ring rond Orp. De wedstrijd begon alvast met een kwartier vertraging want ook een aantal van onze Waalse vrienden hadden af te rekenen met enig oponthoud maar ze konden toch in volle slagorde aantreden tegen een toch wel wat verontrust Oplinter. De verontrusting was terecht want al meteen na de aftrap maakte Orp zijn intenties duidelijk met een gevaarlijk schot voorlangs. Het koste de onzekere Oplinterse veteranen toch een paar minuten om wat vat te krijgen op het spel maar al gauw was ook hun eerste halve kans een feit maar het was slechts een afgewaaide bal die de doelman niet kon verontrusten. De thuisploeg kon geen vervolg breien aan de sterke openingsminuut en je zag het Oplinterse vertrouwen snel crescendo gaan. Onze veteranen lieten hun tanden zien en speelden met veel inzet. Zo was een sterke Geert E plots begonnen aan ferme rush naar voren maar terwijl hij doorstoomde verloor hij de bal. Hij keerde dan maar op zijn stappen terug en veroverde opnieuw het leer. Ondertussen had Stefan p zich vrijgelopen en werd daarvoor beloond met een perfecte pas van onze machtige Geert E. Onze lange spits zocht het samenspel met de iets minder lange spits Patrick P die tenslotte met een fraai staaltje van techniek de Waalse doelman met de buitenkant van de schoen tegenvoets vloerde. Prachtige aanval van een sierlijk Oplinter en al meteen op rozen met de 0-1. Er was nadien wel zeer weinig tijd om te vieren want Orp was natuurlijk aan zijn status verplicht om meteen iets tegen te doen en kreeg daarvoor de hulp van hun gelegenheids arbiter in jeansbroek die een DUIDELIJKE buitenspelsituatie niet opmerkte zodat de Orpse stormram uit derde nationale alleen op Dave kon afgaan en al binnen de twee minuten na het openingsdoelpunt kon gelijkmaken: 1-1 na alweer een scheidsrechterlijke dwaling, de zoveelste al dit jaar in ons nadeel. De beroemde weerbaarheid van onze jongens die de laatste weken wat minder was gebleken stak nu wel weer de kop op want de ploeg bleef na deze opdoffer knap in positie spelen en was zeker de evenknie van RFC Orp. Het verzorgde spel leverde ook al snel weer een leuke aanval op toen Patrick P zijn collega Stefan P kon vrijspelen op rechts. Stef ging snel diep maar bereikte daardoor alleen de achterlijn en moest wachten op steun. Wim B kwam afgestormd en Stefan schakelde nog snel een mannetje uit en legde dan gepast terug zodat Wim alleen nog maar moest binnentikken. 1-2 en dolle vreugdetaferelen op de bank! (geen foto’s hiervan helaas). Orp reageerde opnieuw maar ze geraakten niet meer zo vlot vooraan ondermeer omdat ze steeds rekening moesten houden met de constante dreiging van onze twee superspitsen die vandaag beiden een begenadigde dag hadden. Ook achteraan en centraal liep het nodige volk op de tippen van de tenen om in elke Orpse actie tussen te komen zodat we een tiental minuten weinig doelkansen te zien kregen. Oplinter slaagde er als eerste in om uit de stellingen te geraken en via Eddy R werd Patrick P nog eens gelanceerd. De voorzet kwam er maar opnieuw Wim B was ditmaal al iets te ver doorgelopen. Orp probeerde natuurlijk ook om tegen te scoren maar zonder Oplinterse hulp lukte dit aanvankelijk niet. Jammer genoeg was er toch weer een slippertje van onze libero die na ongelukkig uitverdedigen de bal verspeelde aan de tegenstander die in één tijd van ver met een boogbal over de verbouwereerde Dave binnentrapte: 2-2, alles te herdoen. De ploeg liet zijn libero niet in de steek en lanceerde meteen de tegenaanval. Zo pakte Stefan P uit met een snedige individuele actie die twee, drie Waalse verdedigers in de wind zette. Zijn schot werd echter jammerlijk naast de verkeerde kant van de paal gemikt. Orp maakte nu niet meer de fout van voordien en trok zich iets meer achteruit omdat ze nu wel zeer beducht waren geworden voor de snedige Oplinterse counters en de laatste 10’ van de spektakelrijke eerste periode speelden zich af in en rond de middencirkel. De Paars-Witte aanvallers bleven wel op de loer liggen en vormden een constante dreiging waar niet altijd een antwoord op gevonden werd door onze zuiderburen. Een derde doelpunt zat er wel niet meer in en de twee protagonisten konden met een gelijke stand gaan rusten
Tweede helft:
Pol C was ondertussen aangekomen en omgekleed en mocht voor de tweede helft Eddy R gaan aflossen op de rechterflank. Tijdens de rust was het duidelijk dat er bij Orp topoverleg aan de gang was over de te volgen tactiek en ze voerden een aantal wissels door om de ploeg nog verder te versterken. Na de herneming was dit meteen goed te merken. De opening van de thuisploeg was opnieuw furieus en de bal scheerde al gauw Dave's paal. Een minuut later waren ze er alweer maar nu bracht de snelle Kevin R redding op de lijn. Orp was nu al 5’ uiterst dominant maar Oplinter knokte als bezeten om in de wedstrijd te blijven en slaagde er toch in om even uit de omknelling te geraken dankzij een vrije trap die over zeilde. De thuisploeg bleef wel aanhoudend drukken en forceerden zo een zeldzaam mistasten van onze Wim A. Ze gingen echter overhaast te werk en konden zo ook deze kans niet verzilveren. Onze aanvallers konden niet meer voor de nodige verlichting zorgen want Orp paste nu wel een zeer rudimentaire tactiek toe om de aanvallers te neutraliseren. Patrick P kreeg een mannetje op zich geplakt dat hem werkelijk overal volgde. Ook al liep hij naar achter om een balletje op te halen hij werd overal van wel zeer nabij gevolgd. Stefan P op zijn beurt werd helemaal afgezonderd en elke vrije ruimte werd door een ver teruggetrokken libero dicht gelopen. Een onsportieve tactiek dus die deed terugdenken aan het vergruisde catenaccio uit de jaren 60 en 70 en duidelijk niet op zijn plaats in een sportieve en ontspannende wedstrijd op vrijdagavond tussen twee veteranen teams. De supporters waren hier weer de dupe van. Na een dik kwartier begon de Orpse storm wat te gaan liggen want ondanks hun aanhoudend gebeuk vonden ze geen gaatjes meer in de Oplinterse afweer. Met een lang niet meer geziene “grinta” sloegen onze jongens iedere aanval af en gaandeweg herstelden ze opnieuw het evenwicht. Met de aanvallers vooraan in de tang was het zaak dat de middenvelders nu voor wat gevaar konden zorgen dus trok Kevin R nog maar eens van leer met een indrukwekkende rush van op de eigen speelhelft die droeg tot in het doelgebied van de tegenstander. Zijn schot werd ternauwernood met de voet gepareerd door de Waalse goalie. De afvallende bal belandde in de voeten van Stefan P maar hij kreeg het ronde kleinood niet onder controle en weg was de kans. Onmiddellijk hierna was het toch opnieuw Patrick P die twee man aan de praat hield en nog kon afleggen op Pol C die de bal meteen voor doel zwiepte waar Wim B niet besefte dat hij veel vrijheid had en zo de bal voorlangs kopte. De Orpse trainersstaf stuurde weer bij en de wedstrijd ging na een hevige Oplinterse opflakkering weer op slot tot aan het onverwachte slotoffensief van de thuisploeg. Oplinter was al bij al tevreden met het gelijk spel en keek al op de klok toen plots vanuit het niets de thuisploeg nog een grote kans kreeg maar na een goede tussenkomst van Dave belandde de bal op de paal. De hoekschop die hierop volgde zeilde naar een vrijstaande Orpse aanvaller die in één tijd uithaalde richting kruising. Echter, onze redder in nood zweefde de bal sierlijk uit de bovenhoek en stelde zo het duur bevochten punt veilig. De wedstrijd werd na exact 35’ minuten afgefloten door de niet altijd even correcte scheidsrechter maar uiteindelijk hadden beide ploegen vrede met het hard bevochten gelijkspel. Deze sportieve wedstrijd mocht geen verliezer opleveren. De Oplinterse entourage was vooral zeer tevreden met de geleverde strijd van zijn ploeg. Deze gedrevenheid zullen we moeten aanhouden in de slotwedstrijden want in deze fase van de competitie zijn er geen zwakke tegenstanders meer.
Volgende week:
Volgende week ontvangen we de Kanaries. Niet die uit Sint-Truiden maar wel van Kessel-lo. Op 5 maart jongstleden waren we nog bij hun te gast en kregen we een droge 2-0 om de oren. Lees maar na in het archief (onder 08/03/2010 of volgende link: http://www.bloggen.be/veteranenoplinter/archief.php?startdatum=1268002800&stopdatum=1268607600 ) We hadden toen weinig in de pap te brokken dus moeten we nu maar laten zien dat we als team geëvolueerd zijn en voluit gaan voor de drie punten.
Supporters tot dan!!!
Opstelling:
Dave Butiens, Geert Paulussen, Marnix Reniers, Wim Allard, Geert Everaert, Wim Boffé, Eddy Roosen (‘Pol Chaltin), Kevin Rappe, Dominique Weenen, Stefan Paulussen, Patrick Pitschon.
Doelpunten:
Wim Boffé: 1 Patrick Pitschon: 1
Eddy R zoekt de voor hem ongewne rechterflank op...Wim B en Geert P zijn ook nog zoekende...
Oplinter probeert een authentieke Nieuw-Zeelandse 'haka' uit om de tegenstander te imponeren...
"dolle" vreugde na het openingsdoelpunt...
Doffe ellende na de gelijkmaker....
In de verte toont Patrick P zich alweer een kwelduivel voor de plaatselijke verdedigers, Stefan P kijkt aandachtig toe...
Dave onderschept en lanceert in één tijd een nieuwe aanval...
Orp duwt Oplinter achteruit in de aanvangsfase van de tweede helft...
Kevin R duwt hier terug...
Bij deze foto zou ik heel wat commentaar kunnen schrijven maar dit laat ik ditmaal over aan de verbeelding van de lezers. Graag aanvullen in het gastenboek a.u.b.!!!!
OPLINTER MOET OPNIEUW HET HOOFD BUIGEN NA DEGELIJKE MATCH
Vooraf:
Afgelopen vrijdag moesten de Veteranen Oplinter aantreden met een zwaar gehavende ploeg tegen de onbekende tegenstander Mechelen-Bovelingen. De afwezigen hadden allemaal een geldige reden en dus moest onze selectieheer het blik met al dan niet verse RGO spelers opentrekken. Als belangrijkste afwezigen noteerden we, naast de langdurig gekwetsten Johan P en Johan B, ook nog Dominique W., Geert E., Pascal VDV., Patrick P., Pol C., Marnix R. en zelfs onze eigen President Willy W.. Ter compensatie recupereerden we wel Bruno VP die ternauwernood hersteld was geraakt van zijn verrekking opgelopen tegen Rummen. De door RGO afgevaardigde spelers waren Vincent V., David B., Michael D. Guy F. en Kris A. die voor de eerste keer in zijn carrière opgeroepen was voor het echte werk. Het gevolg was dat het ditmaal onze eigenste veteranen waren die een drastische verjongingskuur hadden ondergaan of dit de kwaliteit ook ten goede ging komen was nog maar zeer de vraag. Onze Limburgse opponent deed dus zoals gezegd bij niemand een belletje rinkelen maar de eerste indruk was toch die van een zeer stevig en solide team. Ook in hun kern zaten de nodige jongelingen maar het was belange na niet zo erg als vorige week. De voetbal goden hadden ook nog gezorgd voor een zon overgoten Dalweg zo dat de sfeer opperbest was bij de start van de wedstrijd die vrijdag na een paar weken van gedwongen afwezigheid opnieuw in handen was van de immer autoritaire Etienne R.
Eerste helft:
Gezien de talrijke nieuwkomers was het samenstellen van het fanion elftal ditmaal een extra zware opgave voor onze selectieheer. Het was zoeken naar de beste posities voor de jonge veulens die zelf blijkbaar niet altijd wisten welke positie dit dan wel was. Uiteindelijk werd er voor de volgende samenstelling gekozen: natuurlijk “rots in de branding” Dave B in doel, achteraan moesten Stefan B, Vincent V, Wim A en Wim B de boel gesloten houden. Geert P, Kris A, Bruno VP en Kevin R hadden het middenveld in handen en de aanval werd geleid door Stefan P, bijgestaan door David B. Met enige vertraging werd de wedstrijd op gang gefloten door onze vertrouwde scheidrechter Etienne. De studie ronde was ruim bemeten, de eerste 5 minuten werden er aan opgeofferd. Deze studieronde leerde ons vrij snel dat dit Mechelen-Bovelingen (MB) een zeer lastige tegenstander ging worden. Een relatief jonge en fitte ploeg met een paar zeer sterke individuen, een boomlange en super snelle spits en zelfs een ex-Anderlecht coryfee (P. Dupas) uit de tijd van Arie Haan in de ploeg. Oplinter daarentegen moest het dus stellen met een paar jonge RGO veulens die elk wel hun eigen kwaliteiten hadden maar hadden ze ook voldoende ervaring en speldoorzicht om zich te integreren in en het op te nemen tegen een doorwinterde veteranen equipe? De wedstrijd werd uiteindelijk toch open gebroken door onze eigenste jongens, een vrije trap werd knap binnengekopt door David B maar jammer genoeg gebeurde dit vanuit buitenspel positie zodat het doelpunt terecht afgekeurd werd. Als antwoord hierop toonde MB al snel zijn aanvallende intenties en het spel verschoof stilaan richting ons eigen strafschopgebied. De aanvallen werden aanvankelijk goed opgevangen maar na een tijdje haperde de buitenspelval toch even zodat MB onbedreigd op Dave kon afstormen. Vincent V keerde gelukkig tijdig terug en kon er nog een voetje voor steken. Seconden later lanceerde Stefan P plots David B die na een kort gevecht met de bal toch kon aanleggen maar zijn haperingen gaven de doelman de gelegenheid om zijn hoek gepast te verkleinen en redde de bal nog met de voet. De wedstrijd werd afgewerkt op het scherp van de snee maar wel met de nodige fair-play. Er was wel even een medische interventie nodig om een MB’se bloedneus te stelpen. De intensiteit nam gaandeweg nog toe en MB kon dreigen met een zeer strak afstandschot van een ex-A’lecht voet, het schot scheerde rakelings langs het doelhout. Ook onze mannen lieten zich niet onbetuigd en Kevin R zette een geweldige inspanning op langs de zijlijn. In het zicht van de doellijn verloor evenwel de bal maar knokte zich voorbeeldig terug in balbezit en wist de bal voor te brengen tot bij Kriske A die zijn schot niet kon kadreren. Aan de overkant dwong MB een hoekschop af, de inzet werd slechts ternauwernood over getipt door onze Dave. Het ging daarna snel terug naar de overkant alwaar de bal plots in de voeten van David B. belandde. Die had een mooie pivot in huis maar trapte de bal op de paal, alweer pech voor de ranke aanvaller. Net voor het halfuur sloeg dan het noodlot toe voor onze attente doelman Dave. Hij was knap uit zijn doel gelopen om een gevaarlijk bal te ontzetten maar trapte daarbij ongelukkig de bal op de rug van één van onze Limburgse rivalen en kwam terecht voor de voeten van een klaarkijkende MB’er die meteen de bal los in doel knalde, 0-1 en pech voor Dave B. Drie minuten later had hij zijn halve misser wel al rechtgezet toen een verdwaalde MB-bal net onder de lat dreigde binnen te dwarrelen. Met een ultieme stretch van al zijn ligamenten en pezen kon hij het leer nog net onder de lat uit tippen maar de bal wou niet weg en viel bijna over de doellijn maar daar lag hij alweer net genoeg in de weg om finaal te kunnen opruimen. MB had nu echt de match in handen en dwong de jonge RGO veulens tot een aantal foutjes, zo moest de onder druk gezette Vincent V de bal bij de tegenstander inleveren maar het schot dat daar op volgde vloog gelukkig naast. Vijf minuten voor het rustsignaal was de overrompeling compleet en moest Dave al zijn kunnen etaleren om zijn netten niet nog eens bol te laten staan. De laatste minuut was toch nog voor Oplinter toen Geert P zich uit de omknelling wist te knokken maar zijn schot miste het doel. Een strohalm dus toch nog waaraan Paars-Wit zich kon optrekken om de tweede helft met vertrouwen aan te vatten want Etienne had ondertussen afgefloten.
Tweede helft:
Drie wissels diende doorgevoerd te worden onder de rust. De afwezigen van vorige week Wim B, Bruno VP en Kevin R werden vervangen door Michael D, Guy F en onze eigen Eddy R. Eens de match terug opgang gefloten was wel duidelijk dat MB het verslag van vorige week goed gelezen had want ze zetten meteen hoog druk en probeerden het tweede doelpunt zo snel mogelijk binnen te werken. Eerst werden ze nog gestuit door de vuisten van Dave B maar even later liep de Limburgse sneltrein er iedereen zuiver af en ook Dave kon hem deze keer niet stuiten en zo begon de tweede periode al meteen met een opdoffer: 0-2. MB bleef de wet dicteren en de Oplinterse jongelingen werden onder de voet gelopen alleen Dave bood nog weerwerk en wist opnieuw een doelpunt van de nr. 3 van MB te verijdelen, ditmaal met de voet. Pas na elf minuten kon Oplinter antwoorden dankzij opnieuw de sterke beer Geert P maar zijn te overhaast schot verkoos het luchtruim in plaats van het doel. Na een kwartier zagen de supporters dan toch enig ernstig weerwerk van hun favoriete team. De bal wordt steeds beter rondgespeeld en de druk van MB nam af. Stefan P kon al gauw bijna profiteren toen hij goed het straatje ingestuurd werd. Twee MB verdedigers belegde echter een perfecte sandwich en Stefan had niet meer de kracht om zich uit deze omknelling los te wrikken. Het evenwicht in het spel was hiermee wel hersteld en onze mannen konden wat druk ontwikkelen. Na opnieuw knap samenspel kon zowaar onze trouwste verdedigende krijger Wim A oprukken en een krachtig schot afleveren dat slechts ternauwernood door een MB verdediger van de lijn gekopt kon worden. De wedstrijd was nu uitgegroeid tot een fraai kijkstuk met kansjes langs beide kanten. Van de kant van Oplinter waren er nog mogelijkheden voor Kris A en Stefan P maar de bal wou er net als vorige week niet in. De wedstrijd werd halfweg de tweede helft even opgeschrikt toen Vincent V alweer uitpakte met een ferme sprint. Ditmaal was niet een doorgebroken MB-speler de oorzaak maar wel paar ferme buikkrampen veroorzaakt door niet aangepaste voeding voor de match. Gelukkig kon zijn snelheid voorkomen dat zijn mooi paars-wit broekje ontsierd werd door een bruine streep want hij wist tijdig de pot te bereiken! Proficiat Vincent. Het gat dat door Vincent op het terrein werd opengelaten werd dan maar opgevuld door de eerder gewisselde Wim B. Ondanks dit intermezzo bleef de wedstrijd zeer intens en even later was de aansluitingstreffer een feit. Het was Stefan P die hier alle lof voor verdiende want nadat hij knap aangespeeld werd door Kriske A werd zijn eerste poging in het doelgebied nog afgeblokt maar ditmaal was Stefan wel sterk genoeg om opnieuw in balbezit te komen en kon hij zich door het bos van verdedigers wurmen om de verdiende treffer tegen de netten te werken: 1-2. De uitbundige vreugde was wel van korte duur want MB reageerde onmiddellijk met een vlijmscherpe counter waar Dave eerst nog goed tussen zat maar de snelle bezoekers waren goed gevolgd en konden meteen het genadeschot geven en de 1-3 binnenleggen. Oplinter haalde met het laatste greintje adrenaline nog alles uit de kast maar pech was weer ons deel toen de bal via Kris A en Stefan P bij David B belandde en deze laatste het hoofd niet koel kon houden waardoor de laatste opgelegde kans nog gemist werd. De stand veranderde dus niet meer en Oplinter bleef weer met lege handen achter na een sterke partij. Het moet wel gezegd, dit Mechelen-Bovelingen was een waardige en sterke tegenstander. Wedstrijden en tegenstanders als deze kunnen ons alleen maar sterker maken met het oog op de drie resterende wedstrijden van deze jaarhelft.
Tot slot toch nog eens een dankwoord voor onze RGO vrienden die er alles aan gedaan hebben om samen met ons de overwinning te behalen. Ook voor hen was het een goede leerschool voor hun verdere carrière in het liefhebbersvoetbal.
Volgende week:
Volgende week gaan de weer de communautaire toer op want we trekken naar de sympathieke Walen uit Orp. Alweer een zeer gereputeerde tegenstander die we met open vizier kunnen gaan bekampen. Supporters, de bussen vertrekken om 18u45 aan het Melkerijplein te Oplinter dus allen op post!
Tot dan!!
Opstelling:
Dave Butiens, Stefan Blockx, Wim Allard, Vincent Vranckx (60’ Wim Boffé), Geert Paulussen, Wim Boffé (Guy Filips), Kevin Rappe (35’ Michael Dansaert), Kris Aussloos, Bruno Vanparijs (35’ Eddy Roosen), Stefan Paulussen, David Bex.
Doelpunten:
Stefan Paulussen: 1
Oplinter deed weer goed mee, de omstandigheden waren dan ook optimaal...
De beweeglijkeid van de Oplinterse vedetten kent haast geen grenzen...
Dave B speelde weer op hoog niveau en lanceert hier weer een nieuwe aanval...
Het middenveld werd soms wel prijs gegeven...
Wim B met een bal richting box, MB houdt de Oplinterse aanvallers goed gedekt...
Kevin R knokt zich alweer aan de bal...
Mooie compositie van een fraai kijkstuk... In de verte probeert Geert P met een afstandschot weerwerk te bieden...
Vier RGO'ers in het muurtje, van links naar rechts Guy F, Kriske A, David B en Michael D
Na het debacle van vorige week was er niet veel tijd om te bekomen voor onze jongens. Aan de vooravond van Hemelvaartsdag moesten ze weer de weide in tegen het niet te onderschatten Linkhout. Het was op hun vraag dat de wedstrijd vooruitgeschoven was omdat ze anders niet voldoende spelers bij elkaar konden krijgen. Met spelers bedoelden ze duidelijk niet veteranen want op 3 echte veteranen na bestond hun kern volledig uit jonge snaken die na het einde van de provinciale competities nog eens gauw tegen wat krasse knarren kwamen voetballen. Dit is een fenomeen dat we elk jaar in deze periode weer zien terugkomen dus verbaast het ons niet meer. We lieten het dan ook niet aan ons hart komen want je kunt beter tegen jonge gasten spelen dan helemaal niet spelen. Daarenboven lag de grasmat aan de Dalweg er weer zeer uitnodigend bij en was het goede voetbalweer ook van de partij. De Oplinterse kern had wel wat te leiden onder de verschoven wedstrijddatum want tal van vaste waarden hadden andere verplichtingen of waren niet tijdig fit geraakt. Een kleine greep uit de afwezigen: Bruno VP (nog gekwetst), Dominique W, Kevin R, Wim B, en nog een aantal anderen.
Eerste helft:
De selektieheer had uiteindelijk het volgende elftal uitgetekend: De achterhoede bestond uit Pascal VDV, Stefan B, Geert E en Wim A. Een bijna volledig nieuw middenveld met Etienne R, Arie B, Stefan P en Geert P. Het aanvalsduo van de dag was de terugkerende Patrick P en Eddy R.
De eerste 10’ minuten van de wedstrijd zullen voor altijd een goed bewaard geheim blijven vermits uw reporter nog niet ter plaatse was. Er is mij verteld dat er al meteen een paar goede kansen voor de thuisploeg te noteren vielen maar details wist men mij niet meer te vertellen. Ik had er misschien beter direct naar gevraagd in plaats van te wachten tot diep in de derde helft. Hoe dan ook bij mijn aankomst stond het nog 0-0 en meteen viel op dat Oplinter het knap moeilijk had met de jonge snaken van Linkhout. Vooraan liep dan ook nog eens een dubbele meter in de spits die bij een hoekschop boven iedereen uittorende en dus vrij kon inkoppen 0-1 na ongeveer 12’ spelen. Onze jongens streden echter voor wat ze waard waren en probeerden er alles aan te doen om de bakens te verzetten. Ja, ondanks de vroege achterstand zagen we een ander Oplinter dan vorige week. Het was een schier onmogelijke opdracht tegen dit verjongde Likhout maar ze vochten voor elke morzel grond. Linkhout was technisch beter en fysisch superieur maar Oplinter slaagde er toch in een aantal fraaie kansen af te dwingen. Na de kansen uit het begin van de wedstrijd was het even wachten op nieuw Oplinters gevaar. In de 25’ was er plots Geert P die de dwarsligger van het Linkhoutse doel deed trillen. Oplinter kon na deze fase goed inschuiven en zetten de bezoekers even onder druk. Patrick P pakte uit met een fraaie actie maar zijn inzet strandde alweer op het doelhout en in de herneming vloog de bal over doel. De snelle spitsen van de bezoekers konden toch even aan de omknelling ontkomen en trapten op hun beurt op de lat maar er was voorafgaand reeds gefloten voor een overtreding. Paars-Wit was niet onder de indruk en bleef de bal naar voren jagen. Nu was het de beurt aan Etienne R, die ook vorige woensdag zijn zwart pakje en bijhorende fluit opnieuw aan Yvan W had gelaten, om uit te pakken met een individueel nummertje. Hij speelde zichzelf vrij op zijn flank en zette de bal voor naar Patrick P die iets op zijn stappen moest terugkeren en hierdoor in het doelgebied net niet bij de bal kon. De Linkhoutse jeugd had doorgaans wel het meeste balbezit maar een falende laatste pass en wat jeugdige overmoed zorgde ervoor dat de Oplinterse ervaring voorlopig nog kon stand houden en zelfs de beste kansen kon afdwingen. Zo was er bvb. nog een Oplinterse vrije trap die maar nipt kon overgetikt worden. Onze gelegenheids middenvelder Stefan P kon kort voor rust ook nog eens wat onrust komen stoken in het Linkhoutse strafschopgebied. Hij hield de bal kort aan de voet en zocht slim de fout. Eén van de bezoekers trapte erin en duwde (licht) in de rug van de jonge vader. Yvan W kon niet anders dan de bal op de stip leggen want fout is nu eenmaal fout ook al is het licht. Door de afwezigheid van vaste strafschopnemer Bruno VP riep het publiek nu Dave B naar voren. Onze doelman/teddybeer met het fraaie peroxide kapsel stak het hele veld over om de penalty feilloos om te zetten 1-1, een verdiende tussenstand. Helemaal op het einde zat er zelfs iets meer in want Patrick P kon met een geplaatste kopbal opnieuw Stefan P door de buitenspelval loodsen maar deze moest iets te veel uitwijken waardoor het schuine schot te zwak was om de doelman echte te bedreigen. Seconden later was het tijd voor een welverdiende rustpauze voor het herboren Oplinter na een fraai kijkstuk tegen een sterkere tegenstander.
Tweede helft:
Een smalle kern dus ook slechts twee wissels deze keer. Pol Chaltin en Michael D waren de vervangers voor Wim A en Eddy R, waarbij Michael de plaats van Stefan P in het middenveld innam zodat deze laatste opnieuw in de spits kon postvatten. Iets voor 21 uur werd de tweede periode op gang gefloten en Linkhout greep ogenblikkelijk de thuisploeg bij de keel. Onze jongens worden achteraan koud op snelheid gepakt en de voorzet van op links wordt bijzonder knap verzilverd door de jonge aanvaller: 1-2. Na de aftrap veroveren de bezoekers alweer snel de bal en opnieuw worden we achteraan verrast en er afgelopen. De bal kwam voor en de ongedekte spits maakte er meteen 1-3 van. Oplinter stond perplex, even met de ogen knipperen en zonder individuele fouten twee doelpunten rond de oren krijgen komt zeer zelden voor, tegen dit jong geweld was even niets opgewassen. De weerbaarheid van onze veteranen was echter nog niet gebroken en stilaan kroop Oplinter weer overeind. Stefan P was de eerste die z’n neus aan het venster kwam steken maar kon niet afdrukken. Ook Michael D had al snel een goede actie in huis maar het halve kansje werd gemist. Net als in de eerste helft was het de thuisploeg die stilaan de jeugdige tegenstander ging domineren. Een snelle collectieve aanval werd nog afgestopt door de doelman en opnieuw de deklat. De kansen waren voor Oplinter maar de doelpunten blijkbaar voor Linkhout. Ze wachten geduldig hun kans af en glipten dan met hun gevaarlijkste wapen, hun snelheid, door de buitenspelval. Zo scoorden ze hun vierde doelpunt dat echter afgekeurd had kunnen worden want op de herhalingsbeelden achteraf was er duidelijk sprake van buitenspel. Ondanks de ruime achterstand besluiten onze veteranen er toch nog voor te blijven gaan want ze hadden na Rummen nog iets goed te maken bij hun trouwe supporters. Zo zagen die trouwe supporters alweer Etienne R een paar mannetjes uitschakelen op zijn flank. Hij kreeg ook de bal gevaarlijk voor doel maar de voorzet kon niet voldoende beroerd worden. Even later was er opnieuw pech voor onze mannen toen onze libero Stefan B als achterste man ongelukkig uitgleed en de bal verspeelde aan de attente Linkhoutse jongeling die meteen van ver een beetje overhaast uithaalde richting Dave die zich liet betrappen op een zeldzaam foutje waardoor de bal toch tegen de netten belandde: 1-5 wat een onwaarschijnlijk pech voor een moedig Oplinter. Ook nu brak de Oplinterse veer nog niet. Linkhout moest snel weer achteruit en had de handen vol met het afweren van de Oplinterse aanvalsgolven. Michael D zette Patrick P nog eens op weg naar doel. Met een lobje verschalkte deze de laatste man maar zijn lobje over de doelman dwarrelde ook over de goal. Het superieure aanvalspel verminderde niet maar weer ontbrak het geluk bij Patrick P die na een weergaloze actie net voorlangs trapte. Ook Stefan P kan de ban niet breken nadat hij door Michael D de ruimte in werd gestuurd. Hij nam de bal perfect mee en trapte perfect op doel maar al voor de vijfde keer was het doelhout de spelbreker.
Deze aangename partij kwam zo snel aan zijn einde. Een sterk Oplinter had op het veld bewezen dat het nog steeds kon voetballen hoewel de zeer sterk overdreven eindcijfers dit tegenspraken. Ondanks de ruime zege zal Linkhout toch verlegen moeten terugkijken op deze wedstrijd want de “oudjes” van Oplinter konden ondanks hun fysieke beperkingen eigen aan hun leeftijd toch hun voetje naast die van de Linkhoutse jeugd zetten.
Volgende week:
Volgende week komt het voor mij onbekende Mechelen-Bovelingen op bezoek. Ook dan zal de Oplinterse kern door omstandigheden fel uitgedund zijn maar het vertrouwen is er opnieuw dus verwachten we een aangenaam spektakel aan de Dalweg. Supporters allen op post!!!!
Opstelling:
Dave Butiens, Pascal Vandevelde, Stefan Blockx, Wim Allard (35’ Pol Chaltin), Geert Everaert, Geert Paulussen, Arie Bronckaerts, Stefan Paulussen, Etienne Ruytincx, Patrick Pitschon, Eddy Roosen (35’ Michael Dansaert)
Doelpunten:
Dave Butiens: 1
Klaar voor een leuke wedstrijd in een zeer fraaie omkadering
Oplinter zaait voordurend onrust in de Linhoutse gelederen...
De onherkenbare Etienne zet nog eens voor...
Het was soms even wachten op de bal ...
Om dan plots een snelle Oplinterse aanval te ondergaan...
Bij zoveel pech moet men er wel gaan bij zitten...
Koud was het vorige vrijdag en dat was maar één van de slechte voortekens voor onze wedstrijd tegen een zo al vaak te sterke tegenstander. Er waren ook geruchten dat Rummen mogelijk niet met een volledig elftal zou kunnen aantreden en ook Oplinter was niet op volle sterkte. Dit zorgde al voor een stemming in mineur bij het vertrek van op het Melkerijplein. Eenmaal aangekomen te Rummen bleek de aanpalende weide volledig ingenomen te zijn door een troep Franse zigeuners en niet zoals sommigen dachten door een schare supporters die ons gevolgd waren vanuit Oplinter. Behalve de vrolijke zigeuners was er maar zeer weinig leven te bespeuren in de Rummense accommodaties, slechts 6 spelers waren al aanwezig waarvan er eentje druk stond rond te bellen voor nog extra mannen. Na lang wachten waren ze toch met z’n tienen en onze eigen opportunistische selektieheer Eddy R. stelde zich vrijwillig kandidaat om hun elftal te vervolledigen. Voor de scheidsrechter werd er ook beroep gedaan op onze spelerskern zodat Yvan W. opnieuw de fluit mocht hanteren. Als klap op de vuurpeil lag het terrein, dat bedekt was met een zeer speciale vegetatie (zeker geen gras) dan ook nog eens naast een kerkhof zodat de moreel helemaal in de schoenen van onze anders zo kranige jongens gezakt was.
Eerste helft:
Twintig minuten te laat werd de wedstrijd dan toch op gang gefloten. Al snel was duidelijk dat ondanks de krappe kern van Rummen al de sterkere elementen toch aanwezig waren want na 3’ moest Dave al een bal uit de winkelhaak slaan. Nog meer onheil want na 5’ was de wedstrijd voor onze sympathieke middenvelder Bruno VP al afgelopen. Hij voelde een zweepslag in zijn kuit en moest onmiddellijk stoppen met een verrekking. Zijn plaats werd ingenomen door Wim B. De aandachtige lezer heeft ondertussen al wel door dat het geen aangename avond ging worden voor de Oplinterse jongens en dus zal ik dit verslag zo kort mogelijk houden om niemand in tranen te laten uitbarsten. Wat onze veteranen die avond op de mat legden was beneden alle peil. Was het door alle slechte voortekens of hadden we gewoon een collectieve offday, wie zal het zeggen maar in de eerste periode was het vooral onze Dave die zich kon onderscheiden dankzij zijn falende en blunderende verdediging. Rummen had duidelijk de beste kansen die keer voor keer gepareerd werden door onze jonge, pas geblondeerde, god. Het troosteloze spel van Oplinter werd enkel halfweg de eerste helft even doorbroken toen het op wilskracht maar liefst 5 hoekschoppen op rij wist af te dwingen. Jammer genoeg faalde ook het aanvallend compartiment zodat we na 25’ toch tegen een achterstand moesten aankijken nadat Dave geklopt werd door een fraaie Rummense lob die er kwam, hoe kan het ook anders op zo’n avond, na dom balverlies. Maar gauw afronden deze eerste helft dus, hopelijk bracht de rust beterschap.
Tweede helft:
Van rust was er jammer genoeg geen sprake. De mank lopende organisatie van de thuisploeg schoot op alle vlakken (naast het veld dan toch) te kort want er was geen drank voorzien en de kleedkamers bleven gesloten.
Dan maar snel beginnen aan de tweede helft hoewel menig Oplinteraar al wou beginnen aan “den derden time”. Onze enige overgebleven wisselspeler Pol C kwam in het veld voor Geert E. De tweede helft begon toch hoopgevend. Al snel kon uw verslaggever een “bom” uit de tweede lijn noteren van de voet van Wim B, de bal suisde echter te hoog over. Even later zette diezelfde Wim B een knappe actie op samen met Stefan P. De splijtende aanval werd door onze kalende spits afgerond met een strak schot op de paal. De vreugde keerde stilaan in onze hartjes terug tot dat er centraal achteraan weer eens knullig balverlies werd geleden. Rummen nam het geschenk in dank aan en kon zo de kansloze Dave een tweede maal vloeren: 2-0. Ondertussen was ook al de verlichting uitgevallen dankzij het opzetten van de droogkast van één van de zigeuners. De hoofdzekering zat natuurlijk achter slot en grendel zodat we in de schemering moesten verder spelen. Een op het tandvlees zittend Oplinter bleef wel nog even aandringen maar Stefan P moest iets te veel uitwijken bij zijn penetratie in het Rummense strafschopgebied. Maar even later bleek de bekende emmer van vernedering nog niet vol genoeg want onze jongens probeerde een nieuwe vorm van buitenspelval op te zetten waarbij één van de eigen verdedigers toch maar ver genoeg bleef hangen om te zien of er iemand van Rummen kon doorglippen. Zelfs een vrouwelijke supporter weet echter dat buitenspel zo niet gedefinieerd is in de bondsreglementen dus mocht het spel gewoon doorgaan en kon Rummen ons helemaal uittellen: 0-3.
Einde van de match en gelukkig ook van dit droevig verslag.
Na de wedstrijd duurde het ook nog eens lang alvorens de elektriciteitspanne hersteld was, menig veteraan moest zich in de volstrekte duisternis douchen. Ook de supporters en technische staf werden niet gespaard want in de kantine was tot overmaat van ramp het vat nog niet aangesloten.
Uiteindelijk kwam alles toch nog goed. Het licht kwam terug, het vat werd aangesloten en de derde helft duurde nog lang en vochtig!
Volgende week:
Volgende week spelen we voor de verandering op woensdag tegen een alweer te duchten tegenstander Linkhout. Slechter dan tegen Rummen kan het gelukkig niet zodat we toch weer vol verwachting uitkijken naar deze nieuwe confrontatie aan de Dalweg waar alles gelukkig wel goed geregeld is. Tot Dan!!
Opstelling:
Dave Butiens, Pascal Vandevelde, Marnix Reniers, Wim Allard, Geert Everaert (35’ Pol Chaltin), Geert Paulussen, Dominique Weenen (60’ Geert Everaert), Kevin Rappe, Bruno Vanparijs (5’ Wim Boffé), Stefan Paulussen, Etienne Ruytincx
Doelpunten:
///
Op de "perfecte" grasmat waren de mannen van Rummen moeilijk af te stoppen...
Heel veel Oplinter, maar allemaal zonder man!!!!
Ja, nu weten wij het ook niet meer...
Hoeveel Oplinterse verdedigers staan hier echt te verdedigen????
Gelukkig was er nog de scheidsrechterlijke macht die toch af en toe voor een Oplinters hoogtepunt zorgde... Merci Yvan voor het opnemen van de fluit in deze moeilijke omstandigheden..
