Zoals jullie allemaal al wel weten zijn de Veteranen van Oplinter bekend tot ver over de dorpsgrenzen. Maar wat we nu vonden op Youtube tart toch alle verbeelding.
Klik op bijgevoegde link en u ziet de weergave van een interview uitgezonden op een Russisch prime time programma...
DIEGENE DIE EEN PRINT-OUT VAN DE 10.000ste HIT KAN VOORLEGGEN VERDIENT EEN PRIJS SPECIAAL GESELECTEERD DOOR YVAN "tombola" WILLEMS OF EEN TONGZOEN VAN "DEN DAVE".
AF TE HALEN BIJ DE VOLGENDE THUISWEDSTRIJD AAN DE DALWEG!!!
GEDREVEN OPLINTER PAKT WAARDEVOL PUNT OVER DE TAALGRENS
Vooraf:
Gezien de communautaire spanningen van de afgelopen maanden was het voor onze Veteranen geen gemakkelijke verplaatsing afgelopen vrijdag. We moesten niet alleen op bezoek in het voor sommigen al dan niet vijandelijke zuidelijke deel van het land, de tegenstander was ook nog eens van een fameus kaliber. Het was RFC Orp-Noduwez dat ons partij ging geven. Deze ploeg was een paar weken geleden nog op een diefje 1-2 komen winnen op onze thuisbasis aan de Dalweg en vormt al jaren een serieuze uitdaging voor onze geliefde vereniging. Was dit misschien de reden waarom een aantal van de Oplinterse Veteranen om een aantal dubieuze redenen hadden afgehaakt? De Oplinterse kern die verzamelde aan het Melkerijplein was inderdaad wel erg klein, ondermeer Pascal VDV, Bruno VP, Etienne R en Stefan B hadden om allerlei vage redenen afgehaakt en onze selectieheer had ervoor gekozen om nog eens met een volledig autonome veteranenkern aan de slag te gaan. Zo kwam het dat we met slechts 12 veteranen en een resem supporters de grote oversteek van de taalgrens waagden.
Eerste helft:
Naast de twee rivaliserende teams en een rits supporters was de zon ook van de partij in het prachtig rurale Orp. We konden er even van genieten want voor de aftrap diende er niet veel tijd gestoken te worden in het uitdokteren van een veldbezetting, onze selektieheer kwam hiermee op de proppen: In het doel ‘good old’ Dave B, op de libero opnieuw Marnix R, die vandaag de sterke Stefan B op deze positie moest doen vergeten. Ook achteraan terug te vinden: Geert P, Geert E en Wim A. Middenvelders waren Eddy R, uitzonderlijk op de rechterflank, Wim B en Dominique W centraal en op links Kevin R. Vooraan nog eens het koningskoppel Stefan P en Patrick P. Ondertussen waren we ook nog in blijde verwachting van onze enige wisselspeler Pol C. die nog vast zat in het drukke verkeer op de ring rond Orp. De wedstrijd begon alvast met een kwartier vertraging want ook een aantal van onze Waalse vrienden hadden af te rekenen met enig oponthoud maar ze konden toch in volle slagorde aantreden tegen een toch wel wat verontrust Oplinter. De verontrusting was terecht want al meteen na de aftrap maakte Orp zijn intenties duidelijk met een gevaarlijk schot voorlangs. Het koste de onzekere Oplinterse veteranen toch een paar minuten om wat vat te krijgen op het spel maar al gauw was ook hun eerste halve kans een feit maar het was slechts een afgewaaide bal die de doelman niet kon verontrusten. De thuisploeg kon geen vervolg breien aan de sterke openingsminuut en je zag het Oplinterse vertrouwen snel crescendo gaan. Onze veteranen lieten hun tanden zien en speelden met veel inzet. Zo was een sterke Geert E plots begonnen aan ferme rush naar voren maar terwijl hij doorstoomde verloor hij de bal. Hij keerde dan maar op zijn stappen terug en veroverde opnieuw het leer. Ondertussen had Stefan p zich vrijgelopen en werd daarvoor beloond met een perfecte pas van onze machtige Geert E. Onze lange spits zocht het samenspel met de iets minder lange spits Patrick P die tenslotte met een fraai staaltje van techniek de Waalse doelman met de buitenkant van de schoen tegenvoets vloerde. Prachtige aanval van een sierlijk Oplinter en al meteen op rozen met de 0-1. Er was nadien wel zeer weinig tijd om te vieren want Orp was natuurlijk aan zijn status verplicht om meteen iets tegen te doen en kreeg daarvoor de hulp van hun gelegenheids arbiter in jeansbroek die een DUIDELIJKE buitenspelsituatie niet opmerkte zodat de Orpse stormram uit derde nationale alleen op Dave kon afgaan en al binnen de twee minuten na het openingsdoelpunt kon gelijkmaken: 1-1 na alweer een scheidsrechterlijke dwaling, de zoveelste al dit jaar in ons nadeel. De beroemde weerbaarheid van onze jongens die de laatste weken wat minder was gebleken stak nu wel weer de kop op want de ploeg bleef na deze opdoffer knap in positie spelen en was zeker de evenknie van RFC Orp. Het verzorgde spel leverde ook al snel weer een leuke aanval op toen Patrick P zijn collega Stefan P kon vrijspelen op rechts. Stef ging snel diep maar bereikte daardoor alleen de achterlijn en moest wachten op steun. Wim B kwam afgestormd en Stefan schakelde nog snel een mannetje uit en legde dan gepast terug zodat Wim alleen nog maar moest binnentikken. 1-2 en dolle vreugdetaferelen op de bank! (geen foto’s hiervan helaas). Orp reageerde opnieuw maar ze geraakten niet meer zo vlot vooraan ondermeer omdat ze steeds rekening moesten houden met de constante dreiging van onze twee superspitsen die vandaag beiden een begenadigde dag hadden. Ook achteraan en centraal liep het nodige volk op de tippen van de tenen om in elke Orpse actie tussen te komen zodat we een tiental minuten weinig doelkansen te zien kregen. Oplinter slaagde er als eerste in om uit de stellingen te geraken en via Eddy R werd Patrick P nog eens gelanceerd. De voorzet kwam er maar opnieuw Wim B was ditmaal al iets te ver doorgelopen. Orp probeerde natuurlijk ook om tegen te scoren maar zonder Oplinterse hulp lukte dit aanvankelijk niet. Jammer genoeg was er toch weer een slippertje van onze libero die na ongelukkig uitverdedigen de bal verspeelde aan de tegenstander die in één tijd van ver met een boogbal over de verbouwereerde Dave binnentrapte: 2-2, alles te herdoen. De ploeg liet zijn libero niet in de steek en lanceerde meteen de tegenaanval. Zo pakte Stefan P uit met een snedige individuele actie die twee, drie Waalse verdedigers in de wind zette. Zijn schot werd echter jammerlijk naast de verkeerde kant van de paal gemikt. Orp maakte nu niet meer de fout van voordien en trok zich iets meer achteruit omdat ze nu wel zeer beducht waren geworden voor de snedige Oplinterse counters en de laatste 10’ van de spektakelrijke eerste periode speelden zich af in en rond de middencirkel. De Paars-Witte aanvallers bleven wel op de loer liggen en vormden een constante dreiging waar niet altijd een antwoord op gevonden werd door onze zuiderburen. Een derde doelpunt zat er wel niet meer in en de twee protagonisten konden met een gelijke stand gaan rusten
Tweede helft:
Pol C was ondertussen aangekomen en omgekleed en mocht voor de tweede helft Eddy R gaan aflossen op de rechterflank. Tijdens de rust was het duidelijk dat er bij Orp topoverleg aan de gang was over de te volgen tactiek en ze voerden een aantal wissels door om de ploeg nog verder te versterken. Na de herneming was dit meteen goed te merken. De opening van de thuisploeg was opnieuw furieus en de bal scheerde al gauw Dave's paal. Een minuut later waren ze er alweer maar nu bracht de snelle Kevin R redding op de lijn. Orp was nu al 5’ uiterst dominant maar Oplinter knokte als bezeten om in de wedstrijd te blijven en slaagde er toch in om even uit de omknelling te geraken dankzij een vrije trap die over zeilde. De thuisploeg bleef wel aanhoudend drukken en forceerden zo een zeldzaam mistasten van onze Wim A. Ze gingen echter overhaast te werk en konden zo ook deze kans niet verzilveren. Onze aanvallers konden niet meer voor de nodige verlichting zorgen want Orp paste nu wel een zeer rudimentaire tactiek toe om de aanvallers te neutraliseren. Patrick P kreeg een mannetje op zich geplakt dat hem werkelijk overal volgde. Ook al liep hij naar achter om een balletje op te halen hij werd overal van wel zeer nabij gevolgd. Stefan P op zijn beurt werd helemaal afgezonderd en elke vrije ruimte werd door een ver teruggetrokken libero dicht gelopen. Een onsportieve tactiek dus die deed terugdenken aan het vergruisde catenaccio uit de jaren 60 en 70 en duidelijk niet op zijn plaats in een sportieve en ontspannende wedstrijd op vrijdagavond tussen twee veteranen teams. De supporters waren hier weer de dupe van. Na een dik kwartier begon de Orpse storm wat te gaan liggen want ondanks hun aanhoudend gebeuk vonden ze geen gaatjes meer in de Oplinterse afweer. Met een lang niet meer geziene “grinta” sloegen onze jongens iedere aanval af en gaandeweg herstelden ze opnieuw het evenwicht. Met de aanvallers vooraan in de tang was het zaak dat de middenvelders nu voor wat gevaar konden zorgen dus trok Kevin R nog maar eens van leer met een indrukwekkende rush van op de eigen speelhelft die droeg tot in het doelgebied van de tegenstander. Zijn schot werd ternauwernood met de voet gepareerd door de Waalse goalie. De afvallende bal belandde in de voeten van Stefan P maar hij kreeg het ronde kleinood niet onder controle en weg was de kans. Onmiddellijk hierna was het toch opnieuw Patrick P die twee man aan de praat hield en nog kon afleggen op Pol C die de bal meteen voor doel zwiepte waar Wim B niet besefte dat hij veel vrijheid had en zo de bal voorlangs kopte. De Orpse trainersstaf stuurde weer bij en de wedstrijd ging na een hevige Oplinterse opflakkering weer op slot tot aan het onverwachte slotoffensief van de thuisploeg. Oplinter was al bij al tevreden met het gelijk spel en keek al op de klok toen plots vanuit het niets de thuisploeg nog een grote kans kreeg maar na een goede tussenkomst van Dave belandde de bal op de paal. De hoekschop die hierop volgde zeilde naar een vrijstaande Orpse aanvaller die in één tijd uithaalde richting kruising. Echter, onze redder in nood zweefde de bal sierlijk uit de bovenhoek en stelde zo het duur bevochten punt veilig. De wedstrijd werd na exact 35’ minuten afgefloten door de niet altijd even correcte scheidsrechter maar uiteindelijk hadden beide ploegen vrede met het hard bevochten gelijkspel. Deze sportieve wedstrijd mocht geen verliezer opleveren. De Oplinterse entourage was vooral zeer tevreden met de geleverde strijd van zijn ploeg. Deze gedrevenheid zullen we moeten aanhouden in de slotwedstrijden want in deze fase van de competitie zijn er geen zwakke tegenstanders meer.
Volgende week:
Volgende week ontvangen we de Kanaries. Niet die uit Sint-Truiden maar wel van Kessel-lo. Op 5 maart jongstleden waren we nog bij hun te gast en kregen we een droge 2-0 om de oren. Lees maar na in het archief (onder 08/03/2010 of volgende link: http://www.bloggen.be/veteranenoplinter/archief.php?startdatum=1268002800&stopdatum=1268607600 ) We hadden toen weinig in de pap te brokken dus moeten we nu maar laten zien dat we als team geëvolueerd zijn en voluit gaan voor de drie punten.
Supporters tot dan!!!
Opstelling:
Dave Butiens, Geert Paulussen, Marnix Reniers, Wim Allard, Geert Everaert, Wim Boffé, Eddy Roosen (‘Pol Chaltin), Kevin Rappe, Dominique Weenen, Stefan Paulussen, Patrick Pitschon.
Doelpunten:
Wim Boffé: 1 Patrick Pitschon: 1
Eddy R zoekt de voor hem ongewne rechterflank op...Wim B en Geert P zijn ook nog zoekende...
Oplinter probeert een authentieke Nieuw-Zeelandse 'haka' uit om de tegenstander te imponeren...
"dolle" vreugde na het openingsdoelpunt...
Doffe ellende na de gelijkmaker....
In de verte toont Patrick P zich alweer een kwelduivel voor de plaatselijke verdedigers, Stefan P kijkt aandachtig toe...
Dave onderschept en lanceert in één tijd een nieuwe aanval...
Orp duwt Oplinter achteruit in de aanvangsfase van de tweede helft...
Kevin R duwt hier terug...
Bij deze foto zou ik heel wat commentaar kunnen schrijven maar dit laat ik ditmaal over aan de verbeelding van de lezers. Graag aanvullen in het gastenboek a.u.b.!!!!
OPLINTER MOET OPNIEUW HET HOOFD BUIGEN NA DEGELIJKE MATCH
Vooraf:
Afgelopen vrijdag moesten de Veteranen Oplinter aantreden met een zwaar gehavende ploeg tegen de onbekende tegenstander Mechelen-Bovelingen. De afwezigen hadden allemaal een geldige reden en dus moest onze selectieheer het blik met al dan niet verse RGO spelers opentrekken. Als belangrijkste afwezigen noteerden we, naast de langdurig gekwetsten Johan P en Johan B, ook nog Dominique W., Geert E., Pascal VDV., Patrick P., Pol C., Marnix R. en zelfs onze eigen President Willy W.. Ter compensatie recupereerden we wel Bruno VP die ternauwernood hersteld was geraakt van zijn verrekking opgelopen tegen Rummen. De door RGO afgevaardigde spelers waren Vincent V., David B., Michael D. Guy F. en Kris A. die voor de eerste keer in zijn carrière opgeroepen was voor het echte werk. Het gevolg was dat het ditmaal onze eigenste veteranen waren die een drastische verjongingskuur hadden ondergaan of dit de kwaliteit ook ten goede ging komen was nog maar zeer de vraag. Onze Limburgse opponent deed dus zoals gezegd bij niemand een belletje rinkelen maar de eerste indruk was toch die van een zeer stevig en solide team. Ook in hun kern zaten de nodige jongelingen maar het was belange na niet zo erg als vorige week. De voetbal goden hadden ook nog gezorgd voor een zon overgoten Dalweg zo dat de sfeer opperbest was bij de start van de wedstrijd die vrijdag na een paar weken van gedwongen afwezigheid opnieuw in handen was van de immer autoritaire Etienne R.
Eerste helft:
Gezien de talrijke nieuwkomers was het samenstellen van het fanion elftal ditmaal een extra zware opgave voor onze selectieheer. Het was zoeken naar de beste posities voor de jonge veulens die zelf blijkbaar niet altijd wisten welke positie dit dan wel was. Uiteindelijk werd er voor de volgende samenstelling gekozen: natuurlijk “rots in de branding” Dave B in doel, achteraan moesten Stefan B, Vincent V, Wim A en Wim B de boel gesloten houden. Geert P, Kris A, Bruno VP en Kevin R hadden het middenveld in handen en de aanval werd geleid door Stefan P, bijgestaan door David B. Met enige vertraging werd de wedstrijd op gang gefloten door onze vertrouwde scheidrechter Etienne. De studie ronde was ruim bemeten, de eerste 5 minuten werden er aan opgeofferd. Deze studieronde leerde ons vrij snel dat dit Mechelen-Bovelingen (MB) een zeer lastige tegenstander ging worden. Een relatief jonge en fitte ploeg met een paar zeer sterke individuen, een boomlange en super snelle spits en zelfs een ex-Anderlecht coryfee (P. Dupas) uit de tijd van Arie Haan in de ploeg. Oplinter daarentegen moest het dus stellen met een paar jonge RGO veulens die elk wel hun eigen kwaliteiten hadden maar hadden ze ook voldoende ervaring en speldoorzicht om zich te integreren in en het op te nemen tegen een doorwinterde veteranen equipe? De wedstrijd werd uiteindelijk toch open gebroken door onze eigenste jongens, een vrije trap werd knap binnengekopt door David B maar jammer genoeg gebeurde dit vanuit buitenspel positie zodat het doelpunt terecht afgekeurd werd. Als antwoord hierop toonde MB al snel zijn aanvallende intenties en het spel verschoof stilaan richting ons eigen strafschopgebied. De aanvallen werden aanvankelijk goed opgevangen maar na een tijdje haperde de buitenspelval toch even zodat MB onbedreigd op Dave kon afstormen. Vincent V keerde gelukkig tijdig terug en kon er nog een voetje voor steken. Seconden later lanceerde Stefan P plots David B die na een kort gevecht met de bal toch kon aanleggen maar zijn haperingen gaven de doelman de gelegenheid om zijn hoek gepast te verkleinen en redde de bal nog met de voet. De wedstrijd werd afgewerkt op het scherp van de snee maar wel met de nodige fair-play. Er was wel even een medische interventie nodig om een MB’se bloedneus te stelpen. De intensiteit nam gaandeweg nog toe en MB kon dreigen met een zeer strak afstandschot van een ex-A’lecht voet, het schot scheerde rakelings langs het doelhout. Ook onze mannen lieten zich niet onbetuigd en Kevin R zette een geweldige inspanning op langs de zijlijn. In het zicht van de doellijn verloor evenwel de bal maar knokte zich voorbeeldig terug in balbezit en wist de bal voor te brengen tot bij Kriske A die zijn schot niet kon kadreren. Aan de overkant dwong MB een hoekschop af, de inzet werd slechts ternauwernood over getipt door onze Dave. Het ging daarna snel terug naar de overkant alwaar de bal plots in de voeten van David B. belandde. Die had een mooie pivot in huis maar trapte de bal op de paal, alweer pech voor de ranke aanvaller. Net voor het halfuur sloeg dan het noodlot toe voor onze attente doelman Dave. Hij was knap uit zijn doel gelopen om een gevaarlijk bal te ontzetten maar trapte daarbij ongelukkig de bal op de rug van één van onze Limburgse rivalen en kwam terecht voor de voeten van een klaarkijkende MB’er die meteen de bal los in doel knalde, 0-1 en pech voor Dave B. Drie minuten later had hij zijn halve misser wel al rechtgezet toen een verdwaalde MB-bal net onder de lat dreigde binnen te dwarrelen. Met een ultieme stretch van al zijn ligamenten en pezen kon hij het leer nog net onder de lat uit tippen maar de bal wou niet weg en viel bijna over de doellijn maar daar lag hij alweer net genoeg in de weg om finaal te kunnen opruimen. MB had nu echt de match in handen en dwong de jonge RGO veulens tot een aantal foutjes, zo moest de onder druk gezette Vincent V de bal bij de tegenstander inleveren maar het schot dat daar op volgde vloog gelukkig naast. Vijf minuten voor het rustsignaal was de overrompeling compleet en moest Dave al zijn kunnen etaleren om zijn netten niet nog eens bol te laten staan. De laatste minuut was toch nog voor Oplinter toen Geert P zich uit de omknelling wist te knokken maar zijn schot miste het doel. Een strohalm dus toch nog waaraan Paars-Wit zich kon optrekken om de tweede helft met vertrouwen aan te vatten want Etienne had ondertussen afgefloten.
Tweede helft:
Drie wissels diende doorgevoerd te worden onder de rust. De afwezigen van vorige week Wim B, Bruno VP en Kevin R werden vervangen door Michael D, Guy F en onze eigen Eddy R. Eens de match terug opgang gefloten was wel duidelijk dat MB het verslag van vorige week goed gelezen had want ze zetten meteen hoog druk en probeerden het tweede doelpunt zo snel mogelijk binnen te werken. Eerst werden ze nog gestuit door de vuisten van Dave B maar even later liep de Limburgse sneltrein er iedereen zuiver af en ook Dave kon hem deze keer niet stuiten en zo begon de tweede periode al meteen met een opdoffer: 0-2. MB bleef de wet dicteren en de Oplinterse jongelingen werden onder de voet gelopen alleen Dave bood nog weerwerk en wist opnieuw een doelpunt van de nr. 3 van MB te verijdelen, ditmaal met de voet. Pas na elf minuten kon Oplinter antwoorden dankzij opnieuw de sterke beer Geert P maar zijn te overhaast schot verkoos het luchtruim in plaats van het doel. Na een kwartier zagen de supporters dan toch enig ernstig weerwerk van hun favoriete team. De bal wordt steeds beter rondgespeeld en de druk van MB nam af. Stefan P kon al gauw bijna profiteren toen hij goed het straatje ingestuurd werd. Twee MB verdedigers belegde echter een perfecte sandwich en Stefan had niet meer de kracht om zich uit deze omknelling los te wrikken. Het evenwicht in het spel was hiermee wel hersteld en onze mannen konden wat druk ontwikkelen. Na opnieuw knap samenspel kon zowaar onze trouwste verdedigende krijger Wim A oprukken en een krachtig schot afleveren dat slechts ternauwernood door een MB verdediger van de lijn gekopt kon worden. De wedstrijd was nu uitgegroeid tot een fraai kijkstuk met kansjes langs beide kanten. Van de kant van Oplinter waren er nog mogelijkheden voor Kris A en Stefan P maar de bal wou er net als vorige week niet in. De wedstrijd werd halfweg de tweede helft even opgeschrikt toen Vincent V alweer uitpakte met een ferme sprint. Ditmaal was niet een doorgebroken MB-speler de oorzaak maar wel paar ferme buikkrampen veroorzaakt door niet aangepaste voeding voor de match. Gelukkig kon zijn snelheid voorkomen dat zijn mooi paars-wit broekje ontsierd werd door een bruine streep want hij wist tijdig de pot te bereiken! Proficiat Vincent. Het gat dat door Vincent op het terrein werd opengelaten werd dan maar opgevuld door de eerder gewisselde Wim B. Ondanks dit intermezzo bleef de wedstrijd zeer intens en even later was de aansluitingstreffer een feit. Het was Stefan P die hier alle lof voor verdiende want nadat hij knap aangespeeld werd door Kriske A werd zijn eerste poging in het doelgebied nog afgeblokt maar ditmaal was Stefan wel sterk genoeg om opnieuw in balbezit te komen en kon hij zich door het bos van verdedigers wurmen om de verdiende treffer tegen de netten te werken: 1-2. De uitbundige vreugde was wel van korte duur want MB reageerde onmiddellijk met een vlijmscherpe counter waar Dave eerst nog goed tussen zat maar de snelle bezoekers waren goed gevolgd en konden meteen het genadeschot geven en de 1-3 binnenleggen. Oplinter haalde met het laatste greintje adrenaline nog alles uit de kast maar pech was weer ons deel toen de bal via Kris A en Stefan P bij David B belandde en deze laatste het hoofd niet koel kon houden waardoor de laatste opgelegde kans nog gemist werd. De stand veranderde dus niet meer en Oplinter bleef weer met lege handen achter na een sterke partij. Het moet wel gezegd, dit Mechelen-Bovelingen was een waardige en sterke tegenstander. Wedstrijden en tegenstanders als deze kunnen ons alleen maar sterker maken met het oog op de drie resterende wedstrijden van deze jaarhelft.
Tot slot toch nog eens een dankwoord voor onze RGO vrienden die er alles aan gedaan hebben om samen met ons de overwinning te behalen. Ook voor hen was het een goede leerschool voor hun verdere carrière in het liefhebbersvoetbal.
Volgende week:
Volgende week gaan de weer de communautaire toer op want we trekken naar de sympathieke Walen uit Orp. Alweer een zeer gereputeerde tegenstander die we met open vizier kunnen gaan bekampen. Supporters, de bussen vertrekken om 18u45 aan het Melkerijplein te Oplinter dus allen op post!
Tot dan!!
Opstelling:
Dave Butiens, Stefan Blockx, Wim Allard, Vincent Vranckx (60’ Wim Boffé), Geert Paulussen, Wim Boffé (Guy Filips), Kevin Rappe (35’ Michael Dansaert), Kris Aussloos, Bruno Vanparijs (35’ Eddy Roosen), Stefan Paulussen, David Bex.
Doelpunten:
Stefan Paulussen: 1
Oplinter deed weer goed mee, de omstandigheden waren dan ook optimaal...
De beweeglijkeid van de Oplinterse vedetten kent haast geen grenzen...
Dave B speelde weer op hoog niveau en lanceert hier weer een nieuwe aanval...
Het middenveld werd soms wel prijs gegeven...
Wim B met een bal richting box, MB houdt de Oplinterse aanvallers goed gedekt...
Kevin R knokt zich alweer aan de bal...
Mooie compositie van een fraai kijkstuk... In de verte probeert Geert P met een afstandschot weerwerk te bieden...
Vier RGO'ers in het muurtje, van links naar rechts Guy F, Kriske A, David B en Michael D
Na het debacle van vorige week was er niet veel tijd om te bekomen voor onze jongens. Aan de vooravond van Hemelvaartsdag moesten ze weer de weide in tegen het niet te onderschatten Linkhout. Het was op hun vraag dat de wedstrijd vooruitgeschoven was omdat ze anders niet voldoende spelers bij elkaar konden krijgen. Met spelers bedoelden ze duidelijk niet veteranen want op 3 echte veteranen na bestond hun kern volledig uit jonge snaken die na het einde van de provinciale competities nog eens gauw tegen wat krasse knarren kwamen voetballen. Dit is een fenomeen dat we elk jaar in deze periode weer zien terugkomen dus verbaast het ons niet meer. We lieten het dan ook niet aan ons hart komen want je kunt beter tegen jonge gasten spelen dan helemaal niet spelen. Daarenboven lag de grasmat aan de Dalweg er weer zeer uitnodigend bij en was het goede voetbalweer ook van de partij. De Oplinterse kern had wel wat te leiden onder de verschoven wedstrijddatum want tal van vaste waarden hadden andere verplichtingen of waren niet tijdig fit geraakt. Een kleine greep uit de afwezigen: Bruno VP (nog gekwetst), Dominique W, Kevin R, Wim B, en nog een aantal anderen.
Eerste helft:
De selektieheer had uiteindelijk het volgende elftal uitgetekend: De achterhoede bestond uit Pascal VDV, Stefan B, Geert E en Wim A. Een bijna volledig nieuw middenveld met Etienne R, Arie B, Stefan P en Geert P. Het aanvalsduo van de dag was de terugkerende Patrick P en Eddy R.
De eerste 10’ minuten van de wedstrijd zullen voor altijd een goed bewaard geheim blijven vermits uw reporter nog niet ter plaatse was. Er is mij verteld dat er al meteen een paar goede kansen voor de thuisploeg te noteren vielen maar details wist men mij niet meer te vertellen. Ik had er misschien beter direct naar gevraagd in plaats van te wachten tot diep in de derde helft. Hoe dan ook bij mijn aankomst stond het nog 0-0 en meteen viel op dat Oplinter het knap moeilijk had met de jonge snaken van Linkhout. Vooraan liep dan ook nog eens een dubbele meter in de spits die bij een hoekschop boven iedereen uittorende en dus vrij kon inkoppen 0-1 na ongeveer 12’ spelen. Onze jongens streden echter voor wat ze waard waren en probeerden er alles aan te doen om de bakens te verzetten. Ja, ondanks de vroege achterstand zagen we een ander Oplinter dan vorige week. Het was een schier onmogelijke opdracht tegen dit verjongde Likhout maar ze vochten voor elke morzel grond. Linkhout was technisch beter en fysisch superieur maar Oplinter slaagde er toch in een aantal fraaie kansen af te dwingen. Na de kansen uit het begin van de wedstrijd was het even wachten op nieuw Oplinters gevaar. In de 25’ was er plots Geert P die de dwarsligger van het Linkhoutse doel deed trillen. Oplinter kon na deze fase goed inschuiven en zetten de bezoekers even onder druk. Patrick P pakte uit met een fraaie actie maar zijn inzet strandde alweer op het doelhout en in de herneming vloog de bal over doel. De snelle spitsen van de bezoekers konden toch even aan de omknelling ontkomen en trapten op hun beurt op de lat maar er was voorafgaand reeds gefloten voor een overtreding. Paars-Wit was niet onder de indruk en bleef de bal naar voren jagen. Nu was het de beurt aan Etienne R, die ook vorige woensdag zijn zwart pakje en bijhorende fluit opnieuw aan Yvan W had gelaten, om uit te pakken met een individueel nummertje. Hij speelde zichzelf vrij op zijn flank en zette de bal voor naar Patrick P die iets op zijn stappen moest terugkeren en hierdoor in het doelgebied net niet bij de bal kon. De Linkhoutse jeugd had doorgaans wel het meeste balbezit maar een falende laatste pass en wat jeugdige overmoed zorgde ervoor dat de Oplinterse ervaring voorlopig nog kon stand houden en zelfs de beste kansen kon afdwingen. Zo was er bvb. nog een Oplinterse vrije trap die maar nipt kon overgetikt worden. Onze gelegenheids middenvelder Stefan P kon kort voor rust ook nog eens wat onrust komen stoken in het Linkhoutse strafschopgebied. Hij hield de bal kort aan de voet en zocht slim de fout. Eén van de bezoekers trapte erin en duwde (licht) in de rug van de jonge vader. Yvan W kon niet anders dan de bal op de stip leggen want fout is nu eenmaal fout ook al is het licht. Door de afwezigheid van vaste strafschopnemer Bruno VP riep het publiek nu Dave B naar voren. Onze doelman/teddybeer met het fraaie peroxide kapsel stak het hele veld over om de penalty feilloos om te zetten 1-1, een verdiende tussenstand. Helemaal op het einde zat er zelfs iets meer in want Patrick P kon met een geplaatste kopbal opnieuw Stefan P door de buitenspelval loodsen maar deze moest iets te veel uitwijken waardoor het schuine schot te zwak was om de doelman echte te bedreigen. Seconden later was het tijd voor een welverdiende rustpauze voor het herboren Oplinter na een fraai kijkstuk tegen een sterkere tegenstander.
Tweede helft:
Een smalle kern dus ook slechts twee wissels deze keer. Pol Chaltin en Michael D waren de vervangers voor Wim A en Eddy R, waarbij Michael de plaats van Stefan P in het middenveld innam zodat deze laatste opnieuw in de spits kon postvatten. Iets voor 21 uur werd de tweede periode op gang gefloten en Linkhout greep ogenblikkelijk de thuisploeg bij de keel. Onze jongens worden achteraan koud op snelheid gepakt en de voorzet van op links wordt bijzonder knap verzilverd door de jonge aanvaller: 1-2. Na de aftrap veroveren de bezoekers alweer snel de bal en opnieuw worden we achteraan verrast en er afgelopen. De bal kwam voor en de ongedekte spits maakte er meteen 1-3 van. Oplinter stond perplex, even met de ogen knipperen en zonder individuele fouten twee doelpunten rond de oren krijgen komt zeer zelden voor, tegen dit jong geweld was even niets opgewassen. De weerbaarheid van onze veteranen was echter nog niet gebroken en stilaan kroop Oplinter weer overeind. Stefan P was de eerste die z’n neus aan het venster kwam steken maar kon niet afdrukken. Ook Michael D had al snel een goede actie in huis maar het halve kansje werd gemist. Net als in de eerste helft was het de thuisploeg die stilaan de jeugdige tegenstander ging domineren. Een snelle collectieve aanval werd nog afgestopt door de doelman en opnieuw de deklat. De kansen waren voor Oplinter maar de doelpunten blijkbaar voor Linkhout. Ze wachten geduldig hun kans af en glipten dan met hun gevaarlijkste wapen, hun snelheid, door de buitenspelval. Zo scoorden ze hun vierde doelpunt dat echter afgekeurd had kunnen worden want op de herhalingsbeelden achteraf was er duidelijk sprake van buitenspel. Ondanks de ruime achterstand besluiten onze veteranen er toch nog voor te blijven gaan want ze hadden na Rummen nog iets goed te maken bij hun trouwe supporters. Zo zagen die trouwe supporters alweer Etienne R een paar mannetjes uitschakelen op zijn flank. Hij kreeg ook de bal gevaarlijk voor doel maar de voorzet kon niet voldoende beroerd worden. Even later was er opnieuw pech voor onze mannen toen onze libero Stefan B als achterste man ongelukkig uitgleed en de bal verspeelde aan de attente Linkhoutse jongeling die meteen van ver een beetje overhaast uithaalde richting Dave die zich liet betrappen op een zeldzaam foutje waardoor de bal toch tegen de netten belandde: 1-5 wat een onwaarschijnlijk pech voor een moedig Oplinter. Ook nu brak de Oplinterse veer nog niet. Linkhout moest snel weer achteruit en had de handen vol met het afweren van de Oplinterse aanvalsgolven. Michael D zette Patrick P nog eens op weg naar doel. Met een lobje verschalkte deze de laatste man maar zijn lobje over de doelman dwarrelde ook over de goal. Het superieure aanvalspel verminderde niet maar weer ontbrak het geluk bij Patrick P die na een weergaloze actie net voorlangs trapte. Ook Stefan P kan de ban niet breken nadat hij door Michael D de ruimte in werd gestuurd. Hij nam de bal perfect mee en trapte perfect op doel maar al voor de vijfde keer was het doelhout de spelbreker.
Deze aangename partij kwam zo snel aan zijn einde. Een sterk Oplinter had op het veld bewezen dat het nog steeds kon voetballen hoewel de zeer sterk overdreven eindcijfers dit tegenspraken. Ondanks de ruime zege zal Linkhout toch verlegen moeten terugkijken op deze wedstrijd want de “oudjes” van Oplinter konden ondanks hun fysieke beperkingen eigen aan hun leeftijd toch hun voetje naast die van de Linkhoutse jeugd zetten.
Volgende week:
Volgende week komt het voor mij onbekende Mechelen-Bovelingen op bezoek. Ook dan zal de Oplinterse kern door omstandigheden fel uitgedund zijn maar het vertrouwen is er opnieuw dus verwachten we een aangenaam spektakel aan de Dalweg. Supporters allen op post!!!!
Opstelling:
Dave Butiens, Pascal Vandevelde, Stefan Blockx, Wim Allard (35’ Pol Chaltin), Geert Everaert, Geert Paulussen, Arie Bronckaerts, Stefan Paulussen, Etienne Ruytincx, Patrick Pitschon, Eddy Roosen (35’ Michael Dansaert)
Doelpunten:
Dave Butiens: 1
Klaar voor een leuke wedstrijd in een zeer fraaie omkadering
Oplinter zaait voordurend onrust in de Linhoutse gelederen...
De onherkenbare Etienne zet nog eens voor...
Het was soms even wachten op de bal ...
Om dan plots een snelle Oplinterse aanval te ondergaan...
Bij zoveel pech moet men er wel gaan bij zitten...
Koud was het vorige vrijdag en dat was maar één van de slechte voortekens voor onze wedstrijd tegen een zo al vaak te sterke tegenstander. Er waren ook geruchten dat Rummen mogelijk niet met een volledig elftal zou kunnen aantreden en ook Oplinter was niet op volle sterkte. Dit zorgde al voor een stemming in mineur bij het vertrek van op het Melkerijplein. Eenmaal aangekomen te Rummen bleek de aanpalende weide volledig ingenomen te zijn door een troep Franse zigeuners en niet zoals sommigen dachten door een schare supporters die ons gevolgd waren vanuit Oplinter. Behalve de vrolijke zigeuners was er maar zeer weinig leven te bespeuren in de Rummense accommodaties, slechts 6 spelers waren al aanwezig waarvan er eentje druk stond rond te bellen voor nog extra mannen. Na lang wachten waren ze toch met z’n tienen en onze eigen opportunistische selektieheer Eddy R. stelde zich vrijwillig kandidaat om hun elftal te vervolledigen. Voor de scheidsrechter werd er ook beroep gedaan op onze spelerskern zodat Yvan W. opnieuw de fluit mocht hanteren. Als klap op de vuurpeil lag het terrein, dat bedekt was met een zeer speciale vegetatie (zeker geen gras) dan ook nog eens naast een kerkhof zodat de moreel helemaal in de schoenen van onze anders zo kranige jongens gezakt was.
Eerste helft:
Twintig minuten te laat werd de wedstrijd dan toch op gang gefloten. Al snel was duidelijk dat ondanks de krappe kern van Rummen al de sterkere elementen toch aanwezig waren want na 3’ moest Dave al een bal uit de winkelhaak slaan. Nog meer onheil want na 5’ was de wedstrijd voor onze sympathieke middenvelder Bruno VP al afgelopen. Hij voelde een zweepslag in zijn kuit en moest onmiddellijk stoppen met een verrekking. Zijn plaats werd ingenomen door Wim B. De aandachtige lezer heeft ondertussen al wel door dat het geen aangename avond ging worden voor de Oplinterse jongens en dus zal ik dit verslag zo kort mogelijk houden om niemand in tranen te laten uitbarsten. Wat onze veteranen die avond op de mat legden was beneden alle peil. Was het door alle slechte voortekens of hadden we gewoon een collectieve offday, wie zal het zeggen maar in de eerste periode was het vooral onze Dave die zich kon onderscheiden dankzij zijn falende en blunderende verdediging. Rummen had duidelijk de beste kansen die keer voor keer gepareerd werden door onze jonge, pas geblondeerde, god. Het troosteloze spel van Oplinter werd enkel halfweg de eerste helft even doorbroken toen het op wilskracht maar liefst 5 hoekschoppen op rij wist af te dwingen. Jammer genoeg faalde ook het aanvallend compartiment zodat we na 25’ toch tegen een achterstand moesten aankijken nadat Dave geklopt werd door een fraaie Rummense lob die er kwam, hoe kan het ook anders op zo’n avond, na dom balverlies. Maar gauw afronden deze eerste helft dus, hopelijk bracht de rust beterschap.
Tweede helft:
Van rust was er jammer genoeg geen sprake. De mank lopende organisatie van de thuisploeg schoot op alle vlakken (naast het veld dan toch) te kort want er was geen drank voorzien en de kleedkamers bleven gesloten.
Dan maar snel beginnen aan de tweede helft hoewel menig Oplinteraar al wou beginnen aan “den derden time”. Onze enige overgebleven wisselspeler Pol C kwam in het veld voor Geert E. De tweede helft begon toch hoopgevend. Al snel kon uw verslaggever een “bom” uit de tweede lijn noteren van de voet van Wim B, de bal suisde echter te hoog over. Even later zette diezelfde Wim B een knappe actie op samen met Stefan P. De splijtende aanval werd door onze kalende spits afgerond met een strak schot op de paal. De vreugde keerde stilaan in onze hartjes terug tot dat er centraal achteraan weer eens knullig balverlies werd geleden. Rummen nam het geschenk in dank aan en kon zo de kansloze Dave een tweede maal vloeren: 2-0. Ondertussen was ook al de verlichting uitgevallen dankzij het opzetten van de droogkast van één van de zigeuners. De hoofdzekering zat natuurlijk achter slot en grendel zodat we in de schemering moesten verder spelen. Een op het tandvlees zittend Oplinter bleef wel nog even aandringen maar Stefan P moest iets te veel uitwijken bij zijn penetratie in het Rummense strafschopgebied. Maar even later bleek de bekende emmer van vernedering nog niet vol genoeg want onze jongens probeerde een nieuwe vorm van buitenspelval op te zetten waarbij één van de eigen verdedigers toch maar ver genoeg bleef hangen om te zien of er iemand van Rummen kon doorglippen. Zelfs een vrouwelijke supporter weet echter dat buitenspel zo niet gedefinieerd is in de bondsreglementen dus mocht het spel gewoon doorgaan en kon Rummen ons helemaal uittellen: 0-3.
Einde van de match en gelukkig ook van dit droevig verslag.
Na de wedstrijd duurde het ook nog eens lang alvorens de elektriciteitspanne hersteld was, menig veteraan moest zich in de volstrekte duisternis douchen. Ook de supporters en technische staf werden niet gespaard want in de kantine was tot overmaat van ramp het vat nog niet aangesloten.
Uiteindelijk kwam alles toch nog goed. Het licht kwam terug, het vat werd aangesloten en de derde helft duurde nog lang en vochtig!
Volgende week:
Volgende week spelen we voor de verandering op woensdag tegen een alweer te duchten tegenstander Linkhout. Slechter dan tegen Rummen kan het gelukkig niet zodat we toch weer vol verwachting uitkijken naar deze nieuwe confrontatie aan de Dalweg waar alles gelukkig wel goed geregeld is. Tot Dan!!
Opstelling:
Dave Butiens, Pascal Vandevelde, Marnix Reniers, Wim Allard, Geert Everaert (35’ Pol Chaltin), Geert Paulussen, Dominique Weenen (60’ Geert Everaert), Kevin Rappe, Bruno Vanparijs (5’ Wim Boffé), Stefan Paulussen, Etienne Ruytincx
Doelpunten:
///
Op de "perfecte" grasmat waren de mannen van Rummen moeilijk af te stoppen...
Heel veel Oplinter, maar allemaal zonder man!!!!
Ja, nu weten wij het ook niet meer...
Hoeveel Oplinterse verdedigers staan hier echt te verdedigen????
Gelukkig was er nog de scheidsrechterlijke macht die toch af en toe voor een Oplinters hoogtepunt zorgde... Merci Yvan voor het opnemen van de fluit in deze moeilijke omstandigheden..
OPLINTER TERUG MET DE VOETJES OP DE GROND NA ONNODIGE NEDERLAAG
Vooraf:
Afgelopen vrijdag waren we te gast in het dorpje Mielen-Boven-Aalst ten zuiden van Sint-Truiden. Na een aangename autorit o.a. langs de chaussée d’amour kwamen we aan in hartje Haspengouw. Het was even zoeken naar het tussen de fruitbomen verscholen terrein maar we kwamen ruim op tijd op onze bestemming aan echter zonder Geert E., Dominique W. en Wim B. die waarschijnlijk allergisch waren voor de weelderige bloesems die het veld omringde en dus hadden afgezegd voor deze partij. Eenmaal aangekomen liep het organisatorisch al meteen in het honderd want de sleutel voor de bezoekerskleedkamer was onvindbaar. Ook het terrein bleek maar half gemaaid en was beenhard. Misschien was er hier wel sprake van psychologische oorlogvoering voor de wedstrijd maar onze veteranen lieten het niet aan hun hart komen want ze zweefden nog na de ruime zege van vorige week. Eenmaal de kleedkamers open konden we dan eindelijk het vertrouwde paarswitte plunje aantrekken (wel nog zonder de 3 sterren ) en even later de o zo belangrijke opwarming aanvatten
Eerste helft:
Door de drie afwezigen en ook de niet fit geraakte Etienne R en Eddy R moest er alweer gepuzzeld worden met de beschikbare pionnen. Onze selectieheer toverde het volgende uit zijn mouw: Dave B als certitude in doel met voor zich Marnix R, Pascal VdV, Stefan B en Wim A. Het centrale gelegenheidsduo was Stefan P en Michael D geflankeerd door Geert P en Kevin R. De te duchten voorhoede was Patrick P en Bruno VP. Slechts 2 bankzitters: Pol C en Arie B. Vol goede moed en verwachting werd de eerste helft aangevat maar al gauw was duidelijk dat er twee evenwaardige ploegen op het veld stonden want de studieronde duurde wel heel erg lang. Zelden zo een gesloten wedstrijd aanvang gezien waarin het zeker 10’ wachten was voor er iets te beleven viel en dat was dan nog niet meer dan een hoekschop voor onze jongens. Ondanks het gebrek aan kansen was het wel een intense match met veel strijd langs beide kanten maar het ontbrak beide teams aan precisie en efficiëntie om geregeld doelgevaar te creëren. Het eerste schot op doel noteerden we pas na bijna 20’! Het was van de voet van Patrick P maar was nog steeds niet gekadreerd. Een paar minuutjes later kon ook Michael op doel trappen maar ook hier was geen echt gevaar mee gemoeid. Het stugge Buvingen dat tot dan onmondig was gebleken besloot nu toch ook wat meer naar voren gaan te leunen en plots leverde dat twee gevaarlijke standjes op. Eerst was er een hoekschop die niet ontzet kon worden door de Oplinterse achterhoede een tweede inzet van Buvingen hierop moest door de uiterst koelbloedige Wim A van de lijn gekeerd worden. Even later omzeilden ze de buitenspelval en de thuisspits kon alleen op Dave af. De vol zelfvertrouwen uitgekomen veteranendoelman bleef ook kalm en wist de doorbraak met de voet af te blokken waarop Marnix R kon ontzetten. Meer viel er echt niet te noteren door uw getergde reporter in deze gesloten partij die tot nu toe op voetbaltechnisch gebied een draak was. Zelden zo een stugge tegenstander gezien maar ook onze eigen jongens vonden geen oplossingen. Zo bleven de bordjes op 0-0 staan en moest de welgekomen rust dan maar dienen voor het zoeken naar oplossingen maar dat was werk voor de selectieheer terwijl de supporters al eens op verkenning konden in de plaatselijke kantine.
Tweede helft:
Veel opties waren er niet dus werd er enkel achteraan gewisseld. Pascal VdV werd afgelost door Pol C en Marnix R. door Arie B. De rest van de ploeg had de boodschap gekregen om iets meer initiatief en risico’s te nemen om zo de meegereisde supporters toch nog waar voor hun geld te geven. De instructies hadden blijkbaar impact gehad op de spelersgroep want Oplinter was zeer scherp uit de kleedkamers gekomen. Ondanks het feit dat er nu bergop gespeeld moest worden was het toch onze eigen veteranenploeg die de eerste doorbraak tot in de 16m kon forceren. Het was Kevin R die doorstormde maar hij kreeg de bal niet tot bij de vrijstaande Bruno VP. Seconden later werd Patrick P de ruimte ingestuurd door Michael D. Na een korte dribbel volgde de voorzet op de alweer vrijstaande Bruno VP die jammer genoeg vandaag een technische offday kende en de bal niet kon controleren, weg kans. Oplinter zat nu volop in het offensief en drukte Buvingen volledig weg en speelde de ene na de andere halve en hele kansen bij elkaar. Zo trapte Patrick P na samenspel met Kevin R de bal in de handen van de doelman en het schot van Michael D, na de aflegger van Bruno VP, werd gekraakt. De stormloop van de sympathiekste veteranenploeg leverde voorlopig geen doelpunt op zodat volgens de regels van het voetbalspel de tegenstander stilletjes terug in de match kon komen. De herpakking van Buvingen werd eerst aangekondigd met een bom van op 30m die rakelings naast de kooi van Dave B zoefde. 2’ Later was Oplinter opnieuw in de verdrukking en kreeg de bal niet weg, eerst moest Pol C met zijn gekende flegma de bal ontzetten tussen twee opdringerige Limburgers en seconden later deed Dave hetzelfde ook met het betere voetenwerk. Na de repliek van Buvingen was de wedstrijd nu helemaal losgebarsten. Oplinter had zijn kruit nog niet verschoten en Stefan P stuurde weer Patrick P op weg naar doel maar zijn schot scheerde nu laag over de grond rakelings voorlangs. De supporters snakten stilaan toch echt naar het doelpuntje waarop onze jongens nu toch echt aanspraak op konden maken. Misschien lukte het wel via een standaard situatie, Geert P kon diep op de helft van de tegenstander een inworp nemen en kreeg gauw de bal terug en dook de vrije ruimte in. De bal werd voorgezet op Patrick P die zonder aarzelen de bal richting doel kegelde, even week hij nog af op de libero maar de Buvingse goalie was al geklopt: 0-1, Paars-Wit verdiend op voorsprong! 0-1 Is natuurlijk maar een krappe voorsprong en dus bleef Oplinter de voet op het gaspedaal houden ondermeer dankzij Stefan P die vanuit zijn meer teruggetrokken positie toch eens kon penetreren maar hij werd net op tijd terug gehaald en in de sandwich genomen door een twee Buvingse verdedigers. Ondertussen was de tweede periode al goed gevorderd en moest Oplinter nog zo’n 15’ standhouden. De beste krachten waren wel stilaan verbruikt zodat de snedige aanvallen er minder en minder begonnen uit te komen. Ook het balverlies stak terug de kop op en het technische niveau daalde. Het was dan ook een stom balverlies in het middenveld dat voor problemen zorgde in de eigen defensie. Buvingen kon hierdoor snel omschakelen en de in allerijl openklappende buitenspelval werd vlot omzeild. Dave en Pol waren opnieuw de twee laatste reddingboeien maar konden deze keer toch finaal uitgespeeld worden door het overtal aan Haspengouwse aanvallers met de 1-1 tot gevolg. Er was veel protest na deze gelijkmaker bij de Oplinterse verdedigers die de arbitrage op de korrel namen over het al dan niet omzeilde buitenspel. Het protest was natuurlijk tevergeefs want de spelleiding die terugkomt op zijn beslissing komt slechts uiterst zelden voor. Zo wonden een aantal van onze Veteranen zich onnodig op waardoor natuurlijk ook de concentratie voor de resterende minuten in het gedrang kwam. Dat was er ook duidelijk aan te zien want Oplinter slaagde er niet meer in zijn wil op te leggen en liet ze vaak te gemakkelijk aftroeven door de Limburgers die nu het psychologisch voordeel hadden. Vlak voor affluiten was er weer aarzeling en liet men zich onder het mom van een overtreding te gemakkelijk aftroeven vlak voor de eigen 16m. onze jongens bleven staan na deze fase maar Buvingen begreep wel goed dat zolang de scheids niet gefloten heeft het spel gewoon doorgaat. Zo konden ze in extremisch veel te gemakkelijk de winnende treffer scoren: 2-1, jammer, jammer! Tijd om terug te vechten was er niet meer want luttele seconden na de herneming werd de match afgefloten. Duidelijk een gemiste kans voor onze jongens die na een eerste helft om snel te vergeten toch een wervelende tweede helft speelden om uiteindelijk door concentratieverlies en extra sportieve omstandigheden de 3 punten lieten ontglippen.
De gefrituurde hapjes ons aangeboden na de wedstrijd maakten uiteindelijk wel veel goed zodat we toch voldaan de derde helft konden inzetten en volgende vrijdag kunnen we alweer sportieve revanche nemen.
Volgende week:
De zoektocht naar sportieve revanche komende vrijdag zal wel een zware klus worden want tegenstander van dienst is het beresterke Rummen waar er in het verleden niet teveel punten te rapen vielen, zeker niet op verplaatsing in het hol van de leeuw. Het is ook uitkijken naar een bijzondere verjaardag van iemand in de spelersgroep die van de week een nieuwe voordeur (4) kreeg en zich nu eindelijk volwassen kan noemen.
Opstelling:
Dave Butiens, Pascal Vandevelde (35’ Pol Chaltin), Marnix Reniers (35’ Arie Bronckaerts), Wim Allard, Stefan Blockx, Geert Paulussen, Michael Dansaert, Kevin Rappe, Stefan Paulussen, Bruno Vanparijs, Patrick Pitschon
Doelpunten:
Patrick Pitschon: 1
Oplinter goes Katarakt!!
Oplinter opnieuw in het eigen Paars-Wit was niet op niveau in de eerste periode...
Schoonvader nog eens achter de camera, schoonzoon meteen op de foto en die is daar precies niet content mee...
Mooie Oplinterse verdedigende formatie ter voorkoming van een doelpunt...
Ook hier wordt het gevaar snel geneutraliseerd
De enige echte kans voor Buvingen in de eerste helft, Wim A staat al klaar om de bal van de lijn te keren...
Zie hier het Oplinterse doelpunt, de maker ervan valt wel buiten het kader van deze foto...
Buvingen buigt het hoofd na de wervelende Oplinterse periode...
Daveke ligt in de verte finaal tegen de grond na de winnende treffer voor Buvingen....
Eind vorige week was de hemel net op tijd ontdaan van de vulkanische as zodat de beide teams tijdig ter plaatse geraakt waren. De bezoekende ploeg, afgelopen vrijdag, was Kersbeek. Een volwaardig veteranenelftal zo bleek maar hun gezegende leeftijd had ons al eerder zand in de ogen gestrooid en tot twee maal toe punten afgesnoept. Oplinter was dus op zijn hoede maar kreeg nog voor de wedstrijd al een mentale tik toen bleek dat ze voor de tweede week op rij niet de geliefde paarse tenue mochten aantrekken. De bezoekers traden al aan in afgewassen paars zodat wij ditmaal in het groen(!) moesten aantreden. Deze kleur vloekte vreselijk met onze broek en kousen maar onze jongens gingen niet voor de schoonheidprijs, wel voor de drie punten! In vergelijking met vorige week moest het nu gebeuren zonder David B en Wim B. Ook de vaste arm der wet Etienne R. moest wegens een snelle interventie verstek geven. Yvan W melde zich vrijwillig aan om het zwarte pakje aan te trekken en zou zijn taak, zo bleek later, behoorlijk vervullen.
Eerste helft:
Onder een stralend zonnetje (dat de knieën van onze gelegenheids arbiter nog niet had kunnen kleuren) werd de wedstrijd op gang gefloten. Aan de aftrap voor Oplinter stonden in de verdedigende sector Dave B, Pascal VDV, Marnix R, Geert E. en Wim A. Het middenveld was licht gewijzigd, Geert P, Dominique W en Kevin R werden aangevuld met Stefan B. De voorhoede bestond uit Bruno VP en Stefan P die zijn basisplaats opnieuw had weten te veroveren. Oplinter was op zijn hoede in de aanvangsminuten, het liet Kersbeek komen maar stond te ver van de tegenstander af zodat de eerste kans onvermijdelijk voor de bezoekers was. De actie was gelukkig niet doelgericht genoeg om Dave te kunnen verontrusten. Onze veteranen geraakten maar niet uit de startblokken, de eerste 10’ waren ze nergens en lieten ze zich meeslepen in het warrige spel van Kersbeek. Langs de lijn werd al gevreesd voor een nieuwe blamage maar plotseling sloeg de motor dan toch aan. Oplinter begon meer druk naar voren te zetten en na hoog storen van onze aanvallers leed Kersbeek op eigen helft balverlies. Bruno VP ging ermee aan de haal en zijn voorzet kwam terecht bij de doorgelopen Geert P die volledig vrijstaand zuiver kon binnentrappen, eerste kans = eerste doelpunt: 1-0. Na dit openingsdoelpunt werd de sportieve wedstrijd even ontsierd door een onvrijwillige maar zware tackle van onze Kevin R. op een bezoeker. Kevin ging iets te onstuimig door nadat het leer van zijn voet sprong en raakte de enkel i.p.v. de bal. Gezien de familiebanden met de scheidsrechter kwam hij er goedkoop vanaf, de Kersbekenaar moest jammer genoeg wel de strijd staken. Het incident was gelukkig snel vergeten en de wedstrijd werd hervat. Kersbeek moest even zoeken naar de nieuwe opstelling, Oplinter profiteerde en Stefan P werd centraal goed aangespeeld. De controle was wel moeilijk maar met een gelukje kreeg hij de bal toch mee. Oog in oog met de doelman met de pet faalde hij echter niet en de 2-0 stond op het bord. Deze 2-0 voorsprong zette Kersbeek toch aan tot wat meer weerwerk. Ze raakten niet in de buurt van Dave maar belette wel dat Oplinter de bal kon monopoliseren. De wedstrijd verwaterde hierdoor een beetje voor het Oplinterse supporters legioen en het was wachten tot een haperende buitenspelval van Kersbeek weer wat leven in brouwerij bracht. Stefan P stond positiebuitenspel toen de bal diep gespeeld werd. Hij liep echter, verstandig als hij is, niet naar de bal zodat Bruno VP ermee aan de haal kon gaan. Kersbeek bleef staan zodat het een koud kunstje was voor onze jonge topscorer om de voorzet van Bruno VP binnen te tikken: 3-0, afwerking aan 100% noemen ze dat. De wedstrijd was nu 25’ minuten aan de gang en we konden eindelijk de eerst serieuze kans voor Kersbeek noteren. Het was eigenlijk ook meteen een gemaakt doelpunt maar onze grootste verdediger Geert E. ontzette met een ultieme reflex de bal nog van de lijn. Oplinter bleef het overwicht wel behouden en kon regelmatig verwarring zaaien in de bezoekende achterhoede. De doelpunten bleven nu wel uit maar in de slotminuten zat er zoals zo vaak nog een serieuze angel. Eerst was er de opgejaagde Marnix R die de bal pal in de voeten van een paarse bezoeker speelde. De Kersbeekse spits reageerde gepast en probeerde onmiddellijk onze Dave te lobben wat natuurlijk niet lukte. Met één handje maakte hij de bal onschadelijk. Onmiddellijk hierna was het de beurt aan de scheidsrechter om zich een plaatsje in dit verslag te versieren. Een ferme aanval van Kersbeek werd weeral op de lijn gekeerd, ditmaal door onze kleinste verdediger Wim A. Arbiter Yvan W zag echter handspel in de reddingsactie terwijl de rest van Oplinter gewoon gezichtsbescherming zag. De man in het zwart stond pal en dus was de penalty een feit. De kans voor Kersbeek om iets van hun achterstand weg te knabbelen. Dat was echter buiten Dave gerekend! De penalty werd goed gezet, net in het benedenhoekje, maar Dave strekte zijn pezige lichaam zoals hij dat in het verleden al meermaals gedaan had en sloeg de bal uit het doelvlak. Een ongelofelijke redding van de Oplinterse puntenpakker. De laatste baltoetsen van de eerste helft waren opnieuw voor Oplinter en met een laatste schot van Kevin R dat op de paal uiteen spatte werd er afgefloten voor de rust.
Tweede helft:
Een geruststellende voorsprong aan de rust dus kon er zonder veel nadenken gewisseld worden. Wim A, Dominique W en Bruno VP mochten gaan douchen. Patrick P, Eddy R en Pol C waren de verse krachten. De scheidsrechter werd niet vervangen! In de aanvangsminuten zagen we weer Kersbeek dat de grootste aanvalsdrift vertoonde. Na een gezondheidswandeling van de bezoekende spits belande de bal op de paal van Dave. Het geschrokken Oplinter trok achteruit en werkte zichzelf zo nog meer in nesten zoals bvb op een ongevaarlijke Kersbeekse hoekschop die door onze eigen Pol (die ondanks zijn vele lentes nog niks van zijn sprongkracht verloren heeft) wederom op Dave’s paal gekopt werd. Twee keer op de paal in twee minuten! Dit was het sein voor onze jongens om weer een paar versnellingen hoger te schakelen. Plots werden er vlotte en oogstrelende combinaties op de mat getoverd waarvan eentje eindigde bij Stefan B die de bal diep speelde op de snelle Patrick P. Die was eerst op de bal en wist hem onder de keeper binnen te schuiven: 4-0, prachtig doelpunt. Kersbeek bleef doorvechten en had nog een paar afstandschoten in huis ondanks het Oplinterse balbezit. In de 25’e minuut werden de supporters weer verwend door een bijzondere actie van Stefan P en Patrick P. Samen rolde ze de bezoekende verdediging op (o.a. dankzij een slim duwtje in de rug) en Patrick bracht Stefan P. alleen voor doel. De afwerking van deze torenhoge doelkans had jammer genoeg veel weg van “comedy capers” toen Stefan over onder andere zijn eigen benen struikelde en de bal in twee of drie tijden uiteindelijk in de handen van de doelman kon deponeren. Toen iedereen uitgelachen was konden we ons opmaken voor het volgende doelpunt. Alweer was het Patrick P die centraal kon doorglippen en met een subtiel opwippertje toverde hij de 5-0 uit zijn voeten. Dit was er teveel aan voor Kersbeek. De ploeg kraakte finaal en Oplinter kon nu pas echt zijn duivels ontbinden. Een vluchtschot van Eddy R werd nog onschadelijk gemaakt maar een nieuwe kans voor Stefan P, op voorzet van Kevin R, werd nu wel verzilverd zodat Stefan’s teller op 3 kwam te staan en die van Oplinter op 6-0. Geert P werd ook nog eens de flank afgestuurd en die zag plots voor doel de imposante verschijning van de mee opgerukte Pascal VDV opdoemen. De voorzet werd met veel precisie verstuurd en Pascal kon met een half vluchtschot de netten alweer bol zetten: 7-0. Uw reporter ten velde kon bijna niet bijhouden met noteren want de kansen vlogen ons nu om de oren. De frustratie van de voorgaande duels zat blijkbaar diep want op geen enkel moment werd onze tegenstander gespaard. Het einde van de wedstrijd kwam nu wel snel in zicht maar de man die bij de aanvang van de wedstrijd de debatten had geopend wou toch nog op gepaste wijze afsluiten. Het gaat hier natuurlijk over Geert P die na het openingsdoelpunt ook nog zorgde voor het orgelpunt. Op voorzet van Eddy R, zijn coach en mentor, zette hij met een atoomschot de 8-0 eindstand op het bord. De bezoekers gingen nu smeken voor het einde bij de scheidsrechter. Yvan is de kwaadste nog niet en dus werd Kersbeek op z’n wenken bediend. Finaal dus 8-0, lang geleden dat er aan de Dalweg nog zo een monsterscore op te tekenen was. Ideaal voor de klantenbinding net nu de abonnementsverkoop van start gaat voor volgend seizoen.
Volgende week:
Hopelijk krijgen we volgende week weer zo’n spektakel te zien. Dan gaan we op bezoek bij onze Limburgse rivalen uit Buvingen. Deze atletische ploeg was vorig jaar nog op bezoek in Oplinter en toen bleef de partij in evenwicht: 3-3 na een dol score verloop. Wat ons vooral is bijgebleven van die wedstrijd is de fantastische own-goal van Marnix R. Lees het maar eens na in ons archief in de rechter kolom van deze blog op datum van 26/10/09.
Opstelling:
Dave Butiens, Pascal Vandevelde, Marnix Reniers, Wim Allard (35’ Pol Chaltin), Geert Everaert, Geert Paulussen, Dominique Weenen (35’ Patrick Pitschon), Stefan Blockx, Kevin Rappe, Bruno Vanparijs (35’ Eddy Roosen), Stefan Paulussen
Doelpunten:
Geert Paulussen: 2 Stefan Paulussen: 3 Patrick Pitschon: 2 Pascal Vandevelde: 1
Veldoverwicht en balbezit ondanks dubbele verdedigingslinies...
De scheidrechter ad-interim kwijt zich perfect van zijn taak, alleen jammer van die knieën...
Den Dave zoals hij het graag heeft: niks te doen!
Doelpunt nummer 3 in de maak: de gapende doelmond wacht op Stefan P
Uiteraard vreugde na het doelpunt, het dansje van broer Geert P bracht menig supporter in vervoering
Onze arbiter volgt het spel op de voet
Ondanks het overwicht toch vaak bikkelharde duels...
Pascal VDV wist er ook nog eens eentje tegen de netten te prikken...
De fiere vader, na zijn hatrick, trots poserend met het Veteranen geschenk voor zijn jonge spruit Cara.
Afgelopen vrijdag, onder een stralende lentezon, konden we ons verblijden met een massale opkomst van onze veteranen. In tegenstelling tot vorige week had onze selectieheer nu wel verschillende opties voor het bouwen van een evenwichtig elftal. De oorzaak van deze massale opkomst was waarschijnlijk het wantrouwen ten opzichte van Vissenaken. Ging onze tegenstander van de dag wel met voldoende spelers zijn of moesten ze het rooien met slechts 5 zoals een paar weken geleden? De Tiense derby kon echter zonder ploegwissels doorgaan want Vissenaken had nu toch 11 valabele spelers samen gekregen. Er lag ook een van op afstand mooie en groot veld ter onzer beschikking dus niets stond nog een aangename partij in de weg tenzij misschien de kleuren van onze gelegenheidsuitrusting want het is dezer dagen geen pretje om in het rood-wit te spelen behalve dan voor Dominique W en Stefan P die niet beter weten.
Eerste helft:
Onze selectieheer zat vooraf dus met de handen in het haar want maar liefst 16 spelers hadden zich aangemeld en dan was onze laatkomer Pol C nog niet meegeteld. Opvallendste terugkomers waren onze titularis doelman Dave B en topscorer Stefan P. Dave was voldoende hersteld van zijn blessure en jonge vader Stefan had het pamperen eindelijk onder de knie zodat ze beiden terug opstelbaar waren. De wedstrijd werd aangevat met Dave onmiddellijk weer op zijn vertrouwde positie, libero Stefan B werd geflankeerd door Geert P en Kevin R en voor hem stond Wim B. Centraal mochten Dominique W en Etienne R tussen de linies lopen en op de flanken hadden we Bruno VP en David B. De voorhoede bestond uit Patrick P. en Eddy R die Stefan P voorlopig op de bank hield. Even na achten werd de wedstrijd op gang gefloten door een wel zeer jonge en onervaren scheidsrechter, hier nam Vissenaken wel een groot risico als je weet dat er zoveel ervaren spelers op het veld stonden. De wedstrijd kwam de eerste minuten traag op gang maar net toen Pol C eindelijk aankwam was er een eerste flits van Vissenaken. De Oplinterse verdedigers hadden allemaal gezien dat Pol was toegekomen maar niet dat Vissenaken een offensief opzette. Niemand ging in duel zodat de thuisploeg tot een vrije schietkans konden komen. De knal spatte gelukkig uiteen op de lat. Vervolgens was het een kwartier wachten alvorens we een volgend wapenfeit konden noteren. Het was Patrick P die de Oplinterse debatten opende met een fraai hakje van op de doellijn in de loop van Eddy R die te verrast was om de bal tussen het kader te trappen. Deze actie was een verademing ten opzichte van het slordige spel dat ons voorgeschoteld werd in het eerste kwartier en het was de voorbode voor het openingsdoelpunt want een minuutje later vond Bruno VP centraal de vrijgelopen Patrick P die de bal open legde op de inlopende David B en wat vorige week niet lukte was nu wel meteen raak want David schoof de bal mooi onder de doelman door en zette zo de 0-1 op het bord. Oplinter nam de match nu resoluut in handen maar kon toch niet iedereen bekoren met het geleverde spel. Balbezit en steriele druk waren er wel want het zo sterk gewaande Vissenaken stelde zwaar teleur. Dat maakte onze rekening natuurlijk niet en Oplinter bleef naar voren oprukken. De aanhoudende aanvalslust resulteerde in wat geharrewar in het strafschopgebied waarna een klutsbal van Eddy R in de voeten van Patrick P belande. Patrick behield het overzicht en met een zeer fraaie lob/schot lepelde hij de bal over de goalie en het stond meteen 0-2. Het rood-witte Oplinter zat op rozen en Vissenaken besefte nu toch dat er harder gewerkt moest worden om dit Oplinterse blok te kunnen ontwrichten. Het tegenoffensief liet dan ook niet lang op zich wachten en plots vonden ze een gaatje in de onze defensie. De doorgebroken aanvaller kon alleen op Dave B. afstevenen maar die had nog niets van zijn vorm verloren en met een gepaste beenveeg hield hij zijn netten schoon. Onze favoriete veteranen plooiden terug zodat de druk van Vissenaken een aantal minuten kon aanhouden maar meer dan een afstandschot kwam er niet meer uit. De slotminuten van deze eerste helft waren van dezelfde kwaliteit als die van de aanvangsminuten zodat uw reporter weer even werkloos bleef. Gelukkig werd er door de jonge scheids niet teveel tijd bijgeteld en konden we met een mooie en verdiende voorsprong de rust in.
Tweede helft:
Van rusten was er niet veel sprake want er moesten maar liefst zes (6) spelers gewisseld worden. Dit zorgde voor heel wat logistieke problemen want er was een gebrek aan kousen, broekjes en truitjes. Gelukkig was er nog niet veel gelopen in de eerste helft zodat de zweetproductie beperkt gebleven was en de kleding zonder al te veel geurhinder gewisseld kon worden. Geert P <-> Pascal V, Stefan B <-> Marnix R, Kevin R<->Wim A, Wim B<->Geert E, David B<-> Pol C en Eddy R<-> Stefan P waren de doorgevoerde wissels. Opvallend was dat onze oude (Stefan P.) en nieuwe (Patrick P.) topspitsen voor de eerste keer samen op het veld stonden, benieuwd of dat vuurwerk zou opleveren. Ondanks de snedige opwarming van de erg gemotiveerde Oplinterse wisselspelers bleek al gauw dat de vele wissels het spel van Oplinter er niet op vooruit hadden geholpen. De eerste mogelijkheid was dan ook voor de thuisploeg die iets vinniger uit de kleedkamers gekomen was. Oplinter verdedigde overhaast uit met balverlies als gevolg. De opzittende Vissenakense middenvelder haalde echter te snel uit zodat Dave niet tussen moest komen want de bal vloog hoog over. Het was hierna weer 10’ wachten op een eerste voldragen aanval van onze mannen maar Bruno VP verzuimde de counter af te werken. Seconden later was daar plots de losgelaten Pol C die door de tegenpartij uit het oog verloren was. Zijn ren was knap maar zijn schot zoefde rakelings voorlangs. Een paar minuten later lanceerde Etienne R van achteruit met een scudraket een nieuwe aanval. De Oplinterse aanvallers breidde er een knap vervolg aan en brachten Dominique W in stelling. Zijn schot werd echter geklemd door de doelman. Deze opflakkering van het spelpeil was weer geen lang leven beschoren en we dommelden weer een tiental minuutjes in. Alle lof echter voor onze veteranen want om een goeie match te krijgen moet je met twee zijn, helaas was het niet de avond van Vissenaken zodat ze zich vooral beperkte tot verdedigen. Plots was er dan toch weer een spectaculaire Oplinterse aanval gelanceerd van achteruit door Geert E. Op rechts gaf Pol C vervolgens in één tijd mee met Stefan P zijn voorzet bereikte Bruno VP aan de overkant die jammerlijk genoeg een fractie van een seconde te lang aarzelde en zo niet gepast kon afwerken. Deze actie, waarbij de hele thuisverdediging in de wind gezet werd, verdiende veel meer. Het was wel meteen het laatste echte wapenfeit van de match want enkel een paar scheidsrechterlijke dwalingen deden uw reporter nog naar zijn stylo grijpen. Zo was er net voor het half uur een potsierlijk strafschopfout die enkel gezien werd door de jongeman. Pascal V tackelde fraai en fair de bal weg voor de voeten van zijn tegenstander en plots weerklonk het fluitsignaal van de jongen die wel de kleinzoon kon zijn van onze nestor Pol C. Verbijstering alom maar Vissenaken nam het geschenk aan en trapte de bal van op de stip onhoudbaar voorbij Dave B. Oplinter hield het hoofd gelukkig goed koel (het was ondertussen al fel afgekoeld nadat de zon verdwenen was) en speelde zijn wedstrijd rustig uit. Dit was niet naar de zin van de man in trainingspak want hij floot kort voor het einde van de match opnieuw voor een onbestaande fout ditmaal op de rand van de 16 meter. Vissenaken had het nu ook wel begrepen en toonde zich groot in de onvermijdelijke nederlaag en speelde de vrije trap sportief terug op onze doelman.
Zo eindigde even later deze sportieve wedstrijd op een mooie 1-2 overwinning voor onze jongens. Dik verdiend ondanks de minder kwaliteit van het spel. Opmerkelijk is wel nog dat ons gouden spitsen duo geen gezamenlijke acties kon opzetten. De synergie tussen deze twee topspelers is er duidelijk nog niet. Volgende week krijgen ze nieuwe kans want alleen zoveel mogelijk samenspelen, zal uiteindelijk resulteren in echt vuurwerk.
Volgende week:
Komende vrijdag krijgen we opnieuw het bezoek van Kersbeek. Een ploeg waar we het de laatste confrontaties steeds zeer moeilijk tegen hadden (verlies en gelijkspel vorig jaar). Onze ploeg lijkt echter stilaan gewapend om tegen elke tegenstander een goed resultaat neer te kunnen zetten. Laat Kersbeek maar komen dus aftap om 20u00: supporters (ook de blog aanhang(st)ers), allen op post!
Tot volgende week!
Opstelling:
Dave Butiens, Geert Paulussen (35’ Pascal Vandevelde), Stefan Blockx (35’ Marnix Reniers), Kevin Rappe (35’ Wim Allard), Wim Boffé (35’ Geert Everaert), David Bex (35’ Pol Chaltin), Etienne Ruytincx, Dominique Weenen, Bruno Vanparijs, Patrick Pitschon, Eddy Roosen (35’ Stefan Paulussen)
Doelpunten:
David Bex: 1 Patrick Pitschon: 1
De wedstrijd is al volop aan de gang als in de verte eeuwige laatkomer Pol zijn opwachting maakt...
Onze veteranen opnieuw in't rood, ondanks deze kleuren wisten ze toch te winnen
In de meeste spelfase was het overwicht voor Oplinter...
En dan hadden we ook nog een zeer, zeer uitgebreide bank met een rijk arsenaal aan aandachtige spelers... Wim B breekt één van de weinige Vissenakense aanvallen af...
Etienne R. verstuurt nog eens "ne lange"...
Onzen Dave was weer hersteld en gooide meteen al zijn gewicht in de strijd om de zege veilig te stellen....
Een duidelijk voorbeeld waarom close-ups niet altijd beter zijn....
De avond valt, evenals de Vissenakense tegenstand...
Heel wat animo voor de start van de nieuwe topper afgelopen vrijdag. Er waren niet alleen de vele aangekondigde afwezigen en gekwetsten maar ook een aantal laattijdige afzeggingen en zelfs een paar ongewettigd afwezigen. Daarenboven was er ook nog foutieve informatie over het aanvangsuur van de wedstrijd doorgegeven. Daarom nog eens, bij twijfel, raadpleeg de kalender op de blog: alle wedstrijden starten om 20u00 tenzij anders vermeld!!!! Het was dus lang wachten tot er 11 spelers kwamen opdagen. Er zijn zelfs mensen uit hun luie zetel en vanachter den toog gehaald en ook onvrijwillig in het doel geposteerd om toch maar aan een fatsoenlijk elftal te geraken. Ook onze tegenstander, het sympathieke Orp-Noduwez, kampte met een gebrek aan stiptheid van een aantal spelers waardoor het de wedstrijd uiteindelijk toch pas tegen 20u30 kon afgetrapt worden. Behalve het gebrek aan spelers was het een perfecte voetbal avond. Zachte temperaturen en een mals veld een droom voor elke voetballer. Het Oplinterse team verscheen dan ook vol zelfvertrouwen en met volle goesting aan de aftrap van wat een spannende partij topvoetbal zou worden.
Eerste helft:
Een quasi volledig gewijzigd elftal aan de aftrap dus. De meest in het oog springende wijziging was Bart Maes in doel. Deze sympathieke allrounder is van alle markten thuis en dus ook geschikt om in doel te zetten. Hij pruttelde wel wat tegen maar toen we vertelden dat er in doel niet veel gelopen moest worden kon hij toch over de streep getrokken worden. Behalve Bart hadden we ook nog libero Stefan B., voorstopper Michael D. en backs Geert P. en Kevin R. om een solide verdediging op poten te zetten. De flanken werden bemand door Bruno VP en David B. Centraal moesten Ignaas D en Dominique W. voor de omschakeling zorgen. Vooraan tenslotte werden de loopgraven bemand door Patrick P en Gert T. Onze vaste “man in black” Etienne was ook weer trouw op post om de wedstrijd in goede banen te leiden. Na het eerste fluitsignaal was er niet meteen een stormloop naar voren zoals we wel vaker zien in soortgelijke veteranen wedstrijden. Het was eerder een studieronde want beide teams waren zich terdege bewust van de elkaars sterkten. Het eerste schot op doel noteerden we pas na 5’. Het was van de voet van Ignaas D maar vloog rakelings naast. Een minuutje later was er de eerste reuzenkans, Patrick P ging door op links gaf de bal voor tot bij de losgelaten David B maar deze miste onbegrijpelijk de opgelegde kans en kopte hoog over. Oplinter ging door en nu was het Dominique W. die centraal goed doorstak op de snelle David B. De bezoekende doelman was echter ook snel en stak er tijdig een knietje tussen. De Orpse spitsen hadden nu al zo een 10 minuten in de zak gezeten van ons verdedigend kwartet dus was het voor hen ook eens tijd om gevaar af te dwingen. Het was meteen een reuzenkans toen ze van verwarring in de Oplinterse 16 meter gebruik maakten om het leer op de dwarsligger te koppen, ook in de herneming waren ze sneller op de bal maar ook nu stond het vizier nog niet goed en vloog de bal over. Na deze tempoversnellingen was het weer even naar adem happen en werd het spel vastgezet rond de middencirkel. De patstelling werd pas een kleine 10’ later doorbroken door de lopende back Geert P. Zijn machtige raid strandde op de paal en was tot dan toe de beste optie op de openingstreffer voor Paars-Wit. Even later werd de eerste Oplinterse aanval overgedaan met opnieuw dezelfde acteurs. Patrick P werd weer knap weggestuurd op links, de bal zoefde tot bij David B maar andermaal kon hij de bal niet laag genoeg houden en weg was de kans. Orp liet deze keer niet betijen en counterde ogenblikkelijk terug. Met een gemeten diepe bal werd de Oplinterse verdediging ontgrendeld en kon een Waalse aanvaller vrij uithalen. Bart M wist echter met zijn présence de bal naast het doel te dwingen zonder echt te moeten tussenkomen. De weinige toeschouwers genoten volop van het tot dan toe geleverde spektakel maar het werd nog beter toen de openingstreffer echt in de maak leek. Na een Oplinterse hoekschop belande de bal in de voeten van Dominique W., zijn inzet werd door de doelman uit doel geranseld maar nu was het Patrick P die hem op de korrel kon nemen. Maar liefst tot driemaal toe zag PP zijn pogingen gekeerd door de miraculeuze Waalse “gardien de but”. Alle waarnemers waren het over eens: dit had de 1-0 moeten zijn! Het was gelukkig slechts uitstel want amper twee minuten later kon David B na een snelle aanval de bal doorspelen aan Patrick P die ditmaal wel knap kon besluiten: 1-0, dan toch! Het was even wachten op het antwoord van Orp zodat Ignaas D tussendoor nog eens op doel kon trappen maar de bezoekende doelman redde alweer met een ondertussen gepatenteerde beenveeg. Net over halfweg kwam Orp dan toch weer opzetten. Een snelle counter lokte te veel Oplinterse verdedigers naar het centrum waardoor de vrijstaande man op de linkerflank makkelijk de hele afweergordel kon openrijten. Zijn schot werd eerst nog goed gepareerd door onze Bart maar in de herneming moest hij zich toch gewonnen geven op het nieuwe Waalse schot: 1-1 tegen de gang van het spel in. Onze mannen beseften nu het gevaar van onze opportunistische zuiderburen en trokken in de resterende minuten van de eerste helft verwoed op zoek naar die o zo belangrijke voorsprong. Ignaas D bediende nog eens David B maar hij besloot opnieuw voorlangs. Patrick P stuurde Bruno VP met een fraaie cross de flank af. Onze kojak kreeg de bal ook nog goed voor maar hij was te scherp voor de inlopende aanvallers. In de allerlaatste minuut mocht Orp alweer een kaarsje branden voor hun doelman toen deze na een hoekschop aan de eerste paal met een flitsende reflex Patrick P van zijn tweede doelpunt kon afhouden. Met 1-1 de rust in dus.
Tweede helft:
Weinig wissels tijdens de rust, om precies te zijn geen enkele! Wel werd de nog niet geheel fitte Johan P. klaargestoomd om te kunnen invallen indien nodig. Bij RFC Orp-Noduwez konden ze wel wisselen. Hun door velen gevreesde topspits (3e nationale) was uiteindelijk toch aan de Dalweg geraakt en kon nog 35’ het leven van de Oplinterse verdedigers zuur maken. Onbevreesd echter vatten onze jongens de tweede periode aan om vast te stellen dat ze maar met 10 man aan de aftrap stonden vermits Gert even meer dringende zaken aan het hoofd had: het vat was af in de kantine!!!! Even later kon hij na een vlotte vatwissel toch weer aansluiten bij de inmiddels weer opgang gefloten wedstrijd. Oplinter ging meteen op zijn elan van de eerste helft door en Patrick P. kon op het middenveld de bal ontfutselen en David B wegsturen. Die toverde een gemeten voorzet uit de voeten maar Orp was net op tijd terug om het gevaar te keren. Orp repliceerde gevat en kon keihard op de Oplinterse dwarsligger trappen. De bal katapulteerde opnieuw het veld in en in de herneming glipte een Waalse TGV door de opengeklapte buitenspelval. Bart M gooide zich nog in de strijd maar hij was op voorhand kansloos tegen de mededogenloze spits uit Orp. 1-2 tot ieders verbazing. Oplinter leek niet meteen aangeslagen te zijn want slechts een paar minuten later kon Gert T zich doorzetten op links. Hij bereikte Dominique W voor doel maar weer kon de dekselse keeper zich onderscheiden. De thuisploeg bleef ook de tweede helft veruit de betere ploeg met vaak uitmuntende flank aanvallen. De Orpse verdedigers waren echter geen doetjes en konden dankzij hun gestalte en ervaring vaak erger voorkomen en hielden het centrum goed gesloten. Na 15’ drong de wissel bij Oplinter zich dan toch op. Gert T had in een pittig duel een gapende vleeswonde opgelopen en moest noodgedwongen het strijdtoneel verlaten. Johan P was intussen klaar om over te nemen maar in de ploeg moest er danig met pionnen geschoven worden om weer een evenwichtig geheel te bekomen. Hierdoor was de thuisploeg een vijftal minuten de pedalen kwijt. Gelukkig kon Orp hier niet van profiteren, zij waren al meer bezig met het consolideren van hun voorsprong en kwamen niet meer zo gezwind uit hun egelstelling. Het was uiteindelijk Johan P zelf die ervoor zorgde dat Oplinter opnieuw de neus aan het venster kwam steken. Na goed inschuiven kon hij Patrick P de vrije baan geven. Diens voorzet belande bij Bruno VP maar het schot werd gemist. Even later vond Patrick P opnieuw Bruno VP aan de tweede paal. Met een geweldige snoekduik kopte die de bal richting doel maar de goalie redde opnieuw. Oplinter hield nu opnieuw goed de druk op de ketel met om de paar minuten een goeie kans maar o.a. Patrick P en Ignaas D. konden niet besluiten. Op het halfuur kwamen de bezoekers dan toch nog eens door. Een snelle uitbraak noopte Geert P tot het hanteren van de noodrem. Hij deed het letterlijk want hij trok de doorgebroken spits aan de arm tegen de grond, een terechte vrije schop was het gevolg. Deze standaard situatie deed het doelhout weer trillen want de vrije trap spatte uiteen op de paal. Het geschrokken Oplinter bleef toch opnieuw met de moed der wanhoop naar voren trekken maar de echt goeie kansen werden schaarser naarmate er steeds minder met overleg werd aangevallen. De beste mogelijkheden waren er nog voor Patrick P die na een wandeling langs de doellijn maar ternauwernood van een tweede doelpunt gehouden kon worden. Ook Bruno VP en in extremisch nog een zeer gevaarlijke poging van de ingeschoven Stefan B. konden de bordjes niet in evenwicht brengen. Uiteindelijk kon Etienne R niet anders dan de wedstrijd af te fluiten en moest Oplinter onverdiend met een nederlaag het veld verlaten. Een stevige Waalse afweergordel en uitmuntende doelman graaiden de drie punten mee naar Wallonië. Toch een dikke pluim voor de Oplinterse noodploeg die met opgeheven hoofd de nacht kon induiken.
Volgende week:
Volgende vrijdag staat de wedstrijd van de herkansing op het programma. Opnieuw geven we Crossing Vissenaken partij. Ditmaal op verplaatsing. Hopelijk zijn we weer voltallig zodat we als het nodig is een halve ploeg kunnen afstaan aan onze Vissenakense buren. Laat ons toch maar hopen dat dit niet nodig zal zijn zodat we nog eens een echte derby met voldoende spankracht kunnen spelen.
Tot volgende week!
Opstelling:
Bart Maes, Stefan Blockx, Kevin Rappe, Geert Paulussen, Michael Dansaert, Ignaas Dewolfs, Dominique Weenen, David Bex, Bruno Vanparijs, Gert Timmermans (55’ Johan Paulussen), Patrick Pitschon.
Doelpunten:
Patrick Pitschon: 1
Overwegend balbezit voor Oplinter, let ook op de lopende flanken...
Gert T kon toen nog uit een ander vaatje tappen...
In de verte onze nieuwe scorende spits Patrick P.
Ervaring op het middenveld, Dominique W. zag dat het goed was...
...en gooide zich weer vol overgave in de strijd.
De bezoekende doelman na alweer een miraculeuze redding...
De dubbele afweergordel van Orp
Ignaas D. uit na de wedstrijd zijn ontgoocheling op z'n eigen manier...
Belangrijke extra sportieve info vooraf aan deze wedstrijd want net voor de aftrap bereikte ons het bericht dat onze topscorer Stefan P ook naast het veld weet te scoren want net vandaag was hij voor de eerste maal vader geworden. We wensen dan ook namens al de spelers, het bestuur en supporters en sympathisanten het jonge paar Kathleen en Stefan alle geluk toe met hun Paas dochter Cara! Het gevolg was wel dat we de wedstrijd moesten spelen zonder het trio Paulussen aangezien ze alle drie een handje dienden vast te houden.
De wedstrijd van vorige vrijdag was er dus eentje tegen de een selectie van STVV supporters: FC Grankanaria. Deze nieuwelingen in het veteranen circuit worden natuurlijk gedreven door de verrassende resultaten van hun moederclub en waren dus zeker niet te onderschatten. Onze ruime kern was echter uitgebreid genoeg om er weer een strijdvaardig team uit te destilleren ook zonder de broerkes P. Onze mannen hadden ook nog iets recht te zetten na de lamentabele prestatie in vorige wedstrijd, alle ingrediënten waren dus aanwezig voor een mooie voetbalavond. Als kers op de taart was er naast ons eigen legioen supporters ook een zeer grote delegatie uit St-Truiden afgezakt waardoor de kantine weer een avondje op volle toeren kon draaien.
Eerste helft:
Tactische was het een beetje schuiven gezien de afwezigen. Misschien wel de belangrijkste afwezige was onze in bloedvorm verkerende doelman Dave “madman” B. die wegens wat naweeën van zijn arbeidsongeval van vorig jaar een tijdje buiten strijd zal zijn. Ook Geert E ontbrak wegens (après?) ski verlof en David B was ziek uitgevallen. Niet getreurd echter want onze selectieheer toverde weer een bank met vier al dan niet beloftevolle spelers uit zijn mouw. In doel nam Tom RGO plaats, een jonge RGO veldspeler die nu eens zijn geluk kwam beproeven in doel. In het aanvallend compartiment mocht Patrick P. de jonge vader Stefan P. doen vergeten en centraal kwam Arie B aan de aftrap. Het fluitsignaal van Etienne R. was nog niet uitgestorven of onze jongens trokken al naar voren om de koe meteen bij de horens te vatten. Met vinnig en snel spel konden ze al gauw de slappe match van tegen Landen uit de benen spelen maar concreet doelgevaar zat er niet in. Ook Grankanaria deed goed mee maar zij kwamen niet in de buurt van onze 16 meter. Het spel kwam gaande weg in evenwicht en speelde zich vooral op het middenveld af, de beide doelmannen mochten werkloos toekijken. Na 7’ bereikte de kanaries toch eens de achterlijn, de voorzet kon ongehinderd verstuurd worden en de Schotse huurling van FC. G mocht vrij inkoppen. Onze Tom was na eerst werkloos geweest te zijn meteen ook kansloos: 0-1 Het Oplinterse antwoord liet een paar minuten op zich wachten maar dan plots een bijzonder fraaie aanval die begon bij Arie B die Bruno VP op snelheid(!) wegstuurde op links. Zijn strakke voorzet werd door Patrick P in één tijd op de slof genomen maar het schot scheerde rakelings over. De wedstrijd was nu echt opengebroken en werd een fraai kijkstuk met doelkansen langs beide kansen, zo was er o.a. een wegens buitenspel afgekeurd doelpunt van Bruno VP. Op het kwartier kwam Oplinter er opnieuw zeer snel uit. Arie B zorgde weer voor de omschakeling en stuurde zo Patrick P weg. De snelle dribbels van Patrick zette maar liefst 3 kanaries in de wind waarna hij koelbloedig de bal in het mandje kon leggen. Weerom een hoogstaande Oplinterse aanval ditmaal beloond met de 1-1. Onmiddellijk na de gelijkmaker ging Oplinter door op zijn elan. Patrick P en Bruno VP konden gelijk op doel afstormen. Bruno VP (iets eerder op de bal) kon besluiten maar met een knieslag van de bezoekende doelman werd de inzet gekeerd. Even later had Dominique W. nog pech toen hij de bal al inglijdend over doel werkte. De wedstrijd verloor gaande weg niets van zijn intensiteit. Beide ploegen speelden met open vizier en de supporters genoten met volle teugen. Stilaan kwam de rust toch in zicht maar Oplinter wou absoluut met een voorsprong de kleedkamers in. Wim B stuurde dan maar opnieuw Patrick P en Bruno VP randje buitenspel op weg naar doel. Ditmaal was Patrick P. als eerste op de bal die hij dan vervolgens mooi rond de doelman krulde: 2-1, Oplinter verdiend op voorsprong en de afwezigheid van Stefan P. was plots vergeten. Dit was natuurlijk niet naar de zin van de mannen uit St-Truiden, meteen na de spelhervatting rukte ze op naar voren en na een snedige aanval deden ze met een strakke knal de dwarsligger boven Tom gevaarlijk trillen. Onze veteranen kwamen hier goed weg en mochten toch met een doelpuntje bonus gaan rusten.
Tweede helft:
Tijdens de rust vier wissels: Wim A werd vervangen door Pol C, Stefan B door Ignaas D, Arie B door Michael D en Kevin R, tenslotte, door Eddy R. Heel wat nieuwe namen dus maar in de eerste minuut toch al meteen een kansje toen Patrick P. met een strak schot de bezoekende doelman even op de proef stelde. Grankanaria opende nog beter want na een hoekschop in de tweede minuut kon opnieuw het Schotse nummer 11 vrijstaand binnenkoppen: 2-2, tweemaal dezelfde verdedigende fout en dus twee vermijdbare tegengoals. Had hier de gestalte van de afwezige Geert P en Geert E geen oplossing kunnen voor bieden? Onze paars-witten hadden weer even tijd nodig om te bekomen maar namen dan de wedstrijd opnieuw in handen. Eddy R kwam een voet te kort toen hij de bal probeerde binnen te schuiven na een lang uitgesponnen Oplinterse aanval, een paar minuten later vloog een schot van Ignaas D voorlangs. Oplinter hield de druk op de ketel met Patrick P vaak in de acties betrokken. Met een fraai hakje bood hij Bruno VP een schietkans aan en even later controleerde hij een voorzet van Bruno VP om zo een derde keer te scoren, helaas had de scheidsrechter voorafgaand handspel gezien en het beperkte protest gaf hem gelijk. De match bleef ook in de tweede helft pittig met ook FC G. dat zich niet onbetuigd liet. Ze zagen onder meer nog een bal overvliegen en hadden ook nog een gevaarlijke uitbraak in petto na onoordeelkundig inschuiven van de Oplinterse verdediging. De vrijgelaten spits werkte echter overhaast af en de bal vloog naast. Onze veteranen bleven nu naar voren stormen en de kansen bleven komen. Zo kwam opnieuw Patrick P de 16 meter binnen, hield even in en legde dan terug op Ignaas die opnieuw voorlangs schoot. Direct afspelen naar Bruno VP was hier wellicht de betere optie geweest. De laatste 10’ waren nu ingegaan alsook het slotoffensief van Oplinter. Een scherpe cross van Ignaas D werd in één tijd op de slof genomen door Patrick P maar het schot vloog rakelings over. Ook Bruno VP probeerde nog eens, na afleggen van Ignaas, maar zonder succes. Even later wist Oplinter opnieuw te scoren maar ditmaal was er overduidelijk handspel mee gemoeid. Patrick P. kon zijn hoofd niet meer tegen de bal krijgen en rekende dus maar op de”hand van God” maar de klaar kijkende Etienne R had het goed doorzien en keurde terecht af. Kans na kans dus en de bezoekers geraakten niet meer uit de omknelling, de bal wou er echter niet meer in. Ook een ultieme reuzenkans via Patrick P miste op een haar na het doel toen die nog nipt kon afgeblokt worden.
2-2 dus de eindstand van een wedstrijd waar er voor onze jongens meer had ingezeten (3 afgekeurde doelpunten!!). Het was echter een open, snelle en spannende partij waarbij de supporters uit beide kampen uiteindelijk tevreden konden mee zijn. Nog wat extra trainen op afwerking deze week en het komt allemaal goed!
Volgende week:
Volgende vrijdag gaan we weer de communautaire toer op wanneer onze Waalse vrienden van R.F.C. Orp-Noduwez op bezoek komen. Deze klassiek zeer sterke tegenstander zullen we moeten bekampen met opnieuw heel wat afwezigen want velen gaan het grote Paars-Wit vrijdag aanmoedigen tegen STVV. Zo missen we al zeker Marnix R., Eddy R en Pol C. Voorts is Geert E nog niet terug van zijn ski trip en Dave B is nog geblesseerd (evenals nog steeds Johan P en B). Gelukkig verwachten we minstens 2 van de 3 Paulussen terug zodat we met het volste vertrouwen de uitdaging kunnen aangaan.
Tot vrijdag aan de Dalweg!!!!
Opstelling:
Tom RGO, Pascal Vandevelde, Marnix Reniers, Wim Allard (Pol Chaltin), Stefan Blockx (’35 Ignaas Dewolfs), Arie Bronckaerts (35’ Michael Dansaert), Wim Boffé, Kevin Rappe (35’ Eddy Roosen), Dominique Weenen, Bruno Vanparijs, Patrick Pitschon.
Doelpunten:
Patrick Pitschon: 2
Concentratie bij Wim A. Zijn Jennie kijkt toe en hij weet het!
Heel veel beweging op het veld, niet altijd evident voor veteranen...
Nog eens Wim A. die zich nu wel geviseerd voelt door de fotograaf...
Af en toe mag er ook eens gewandeld worden...
Dominique W. wendt hier al zijn ervaring aan om de bal te bezweren...
De ingevallen Ignaas D kijkt toe vanop zijn rechter flank...
Bruno VP met een klein eerbetoon aan de pasgeboren Cara Paulussen...
Onze gelukkige vader van een paar weken geleden, aan de wallen te zien slaapt kleine Evelyn nog niet echt door...
Vorige zaterdag konden een aantal veteranen hun nederlaag wegspoelen met een klinkende prestatie in de kwis van de lokale Landelijke Gilde. Om de kansen te verhogen werden de beschikbare veteranen kwissers verdeeld over maar liefts 4 ploegen. Velen erkennen dus de academische waarde van onze jongens en sluiten hun maar al te graag in de armen. De resultaten mochten er uiteindelijk inderdaad wel zijn. Het trio Johan, Geert en Stefan P. konden optimaal van het thuisvoordeel profiteren en sleepten zo de eerste prijs in de wacht met hun "Bergenboogaard" team. De "Verroeste Veteranen" met Bruno VP en Johan B in de rangen legden ondanks een hoog Duvel verbruik beslag op een knappe 4e plaats. Tenslotte waren er nog Geert E en Eddy R die met hun respectievelijk teams verre van laatste eindigde in het 18 ploegen sterke deelnemersveld.
