Deze van oorsprong Budingenaar gaat ook al lang mee in het voetbalwereldje. Aanvankelijk aktief in zijn eigen dorp maar daar dan snel weggeplukt door een paar clevere Oplinterse scouts op zoek naar een robuuste verdediger. Hij groeide in deze nieuwe omgeving uit tot een sterkhouder achterin en had zo een groot aandeel in het wegkrijgen van Arsenal Oplinter uit de kelders van het provinciale voetbal. Droeg ook zijn steentje bij aan de toenmalige succesvolle reservenploeg. In de nadagen van zijn betalende voetbalcarrière zwermde hij uit naar andere regionale ploegen maar besloot dan uiteindelijk toch om zijn hart te volgen en terug te keren naar Oplinter om aldaar de Veteranen te vervoegen. Ondertussen had de liefde hem naar Melkwezer gelokt waar hij zich nu als hobby verdiept in de edele stiel der fruitboer. Bij de Oplinterse veteranen nam hij eerst een centrale rol op maar al gauw verhuisde hij terug naar zijn geliefkoosde rechtsback positie waar hij met zijn gevreesde tackel nu nog steeds de gesel is van menig aanvaller. Nog een andere kwaliteit is zijn scorend vermogen, eenmaal hij aan de overkant geraakt is het doelgevaar nooit ver weg. Zijn winnaarsmentaliteit zorgt soms wel eens voor onrust in de achterhoede wanneer hij weer eens zijn ongezouten commentaar geeft als het iets minder gaat. Desalnietemin is hij een waardige veteraan.
Foto album Pascal Vandevelde
Zit graag kort op de man, in dit geval op de fotograaf...
"Behandel mij met zachtheid" lijkt de tegestander hier te vragen...
Met een arendsblik houd hij zijn flank in de gaten...
Is als iedereen weg is vaak de enige nog overgebleven rots in de branding...
Deze in het naburige Wommersom wonende frisse vijftiger kan net als alle ervaren veteranen terugvallen op een rijke voetbalgeschiedenis. Uitzonderlijk echter niet geschoold bij Arsenal Oplinter maar wel in de provinciale reeksen in West-Limburg. Na zijn actieve carrière schoolde hij zich om tot scheidsrechter bij de Belgische voetbalbond en onderhoud hij nu al zo'n 20 jaar zijn conditie bij de Oplinterse veteranen. Zijn scheidsrechter ervaring gebruikt hij tegenwoordig nog als thuisscheidsrechter bij uw favoriete ploeg. Met ijzeren hand regeert deze man op het veld, eenmaal in zijn zwart kostuum is hij immuun voor invloeden van buitenaf. Talloze voorstellen van omkoperij heeft hij al afgewezen, zelfs van zijn eigen ploegmakkers. Dult geen tegenspraak en kan met een ad rem uitspraak een misnoegde speler op zijn plaats zetten. Ook naast het veld is hij een man van de wet en in zijn werkomgeving heeft hij ook graag dat iedereen zich aan de regels houdt. Op verplaatsing kunnen we zijn ander talent bewonderen wanneer hij de paars-witte tenue aantrek en post vat in het aanvallend compartiment van de ploeg. Daar geeft hij vaak uiting van groot technisch kunnen maar qua fysiek en werkkracht durft het soms iets minder te gaan maar dat is hem vergeven na zo een lange loopbaan.
Altijd een klare kijk op betwiste fases...
Hanteert zijn fluit met vaste hand...
Durft ook zijn eigen ploegmakkers terecht wijzen wat soms dwaze reacties uitlokt...
Voelt zich nog het meest in zijn sas als aanvallende linker flankspeler...
Deze spilfiguur en mede oprichter van de Oplinterse veteranen ademt voetbal uit door al zijn poriën. Het verbaast dan ook niemand dat hij op zijn gezegende leeftijd nog altijd bijna dagelijks bezig is met het spelletje. In zijn jonge jaren was hij reeds zeer actief op de voetbalvelden, natuurlijk bij het onvermijdelijke Arsenal Oplinter maar ook bij een aantal andere clubs zoals White Star Wommersom. Hij maakte er vaak het mooie weer als nummer 10 en zou later ook een bestuurlijke functie opnemen bij de club van zijn hart Arsenal Oplinter. Op het einde van zijn provinciale voetbal carrière wou hij toch nog actief blijven en dus richtte hij samen met een paar kameraden de Oplinterse veteranenploeg op waarvan hij al snel de sportieve verantwoordelijkheid opnam. Als selectieheer stelt hij nu nog steeds de ploeg op waarbij hij de gouden regel van "iedereen speelt minstens één time", steeds onvoorwaardelijk hanteert. Hij is ook nog steeds actief op het veld, met zijn nummer tien vind je hem meestal terug in het aanvallend compartiment waar hij met zijn gave traptechniek nog menig vrije trap in de kruising kan krullen. Op zaterdag en zondag vind je hem steeds in een voetbalstadion (A'lecht, KVK, STVV en Arsenal Opl.) om zijn voetbalinzichten voortdurend uit te breiden.
Foto album Eddy Roosen
Staat zelden met de mond vol tanden, behalve als hij aan het eten is...
"Kunt ge nog rap mijn nieuwe witte schoenen fotograferen" vroeg hij aan de fotograaf...
Waakt steeds als een generaal over zijn troepen...
Deinst er niet voor terug om spelers die een mindere match spelen terecht te wijzen...
Zorgt ook steeds voor een goed contact met de scheidsrechters...
Net als vele andere veteranen gaat zijn voetbal geschiedenis terug naar het lokale Arsenal. Zijn ganse voetbal leven heeft zich bij die club afgespeeld. Als tiener kwam hij al gauw in beeld bij het eerste elftal maar een vreselijke blessure maakte een einde aan zijn ambities. Ook zijn werk bij een bekende Belgische brouwerij deed hem fysiek geen deugd dus bouwde hij maar mee aan het bekende kampioenenelftal van de toenmalige reserven waarvan op deze pagina's al eerder sprake is geweest. Deze jongeman was vroeger een rasechte Oplinteraar tot hij uitweek naar het naburige Stok, samen met zijn vrouwtje kocht hij er een liefdesnestje. Om de voeling met zijn geboortedorp niet te verliezen besloot hij om zijn kans te wagen bij de paars-witte veteranen. Hij begon er als verdedigende middenvelder of voorstopper maar naarmate hij zich steeds meer en meer ging toeleggen op zijn werk bij de brouwerij (waar hij naast zijn normale job ook nog vrijwillig voorproever was geworden) evolueerde hij al gauw tot een robuuste libero. Dit is tot op heden nog steeds zijn geliefkoosde positie, doorheen de jaren heeft hij wel wat aan snelheid ingeboet maar zijn ervaring en doorzicht compenseren dit gedeeltelijk. Hij beschikt wel nog steeds over een uiterst doeltreffend kopspel waarmee hij vele counters kan afweren en is ook nog steeds de auteur van het mooiste veteranen doelpunt aller tijden, helaas was dit wel in eigen doel!
Foto album Marnix Reniers
Alle elementen aanwezig voor een geslaagde avond...
Op deze brede rug rust heel wat verantwoordelijkheid als libero...
Ondanks zijn ervaring toch nog altijd verlegen als hij in korte broek het veld moet betreden...
Het overzicht bewaren, één van de belangrijkste taken van een libero...
Het voetbalverleden van deze snaak laat zich snel samenvatten, behalve het feit dat er weinig van bekend is, heeft hij nooit veel interesse gehad in een jarenlange voetbalcarrière en was hij al lang tevreden met een leven langs i.p.v. tussen de lijnen. De liefde bracht hier echter verandering in. Hij werd verliefd op een Oplinterse freule maar merkte al gauw dat hier iets bijzonders mee aan de hand was. Haar vader (opper-veteraan Yvan W.) had maar één vraag toen hij voor het eerst thuis kwam vrijen: "kunde gij sjotten?". Voor onze Kevin het goed en wel besefte kreeg hij al een paar voetbalschoenen kado en moest hij op vrijdagavond mee naar de Dalweg. Normaal vraagt een schoonvader eerst wat voor werk ge hebt maar hier was het dus anders. Hij werd zonder verpinken als jongste veteraan in de ploeg gedropt maar dankzij zijn jeugdige snelheid en explosiviteit kon hij zich onmiddellijk integreren. Ook nu nog is deze late twintiger nog steeds de jongste veteraan en blijft hij een te duchten tegenstander die je steeds minstens twee keer voorbij moet alvorens je van hem af bent. Zijn verbetenheid resulteert soms wel in een iets te drieste tackle maar dit illustreert alleen maar dat hij er alles aan doet om op een goed blaadje te staan bij zijn schoonvader.
Foto album Kevin Rappe
Steeds aandachtig op het terrein...
Met zijn verbeten blik taxeert hij de tegenstander...
Steeds sterk in duel en niet gemakkelijk te passeren...
Het vuur in zijn ogen brandt steeds nog even na bij het verlaten van het veld...
Ook al is het één van zijn mindere punten, hij blijft oefenen op het ingooien... (merk ook in de achtergrond Pol C. die weer eens te laat komt)
