Deze van oorsprong Budingenaar gaat ook al lang mee in het voetbalwereldje. Aanvankelijk aktief in zijn eigen dorp maar daar dan snel weggeplukt door een paar clevere Oplinterse scouts op zoek naar een robuuste verdediger. Hij groeide in deze nieuwe omgeving uit tot een sterkhouder achterin en had zo een groot aandeel in het wegkrijgen van Arsenal Oplinter uit de kelders van het provinciale voetbal. Droeg ook zijn steentje bij aan de toenmalige succesvolle reservenploeg. In de nadagen van zijn betalende voetbalcarrière zwermde hij uit naar andere regionale ploegen maar besloot dan uiteindelijk toch om zijn hart te volgen en terug te keren naar Oplinter om aldaar de Veteranen te vervoegen. Ondertussen had de liefde hem naar Melkwezer gelokt waar hij zich nu als hobby verdiept in de edele stiel der fruitboer. Bij de Oplinterse veteranen nam hij eerst een centrale rol op maar al gauw verhuisde hij terug naar zijn geliefkoosde rechtsback positie waar hij met zijn gevreesde tackel nu nog steeds de gesel is van menig aanvaller. Nog een andere kwaliteit is zijn scorend vermogen, eenmaal hij aan de overkant geraakt is het doelgevaar nooit ver weg. Zijn winnaarsmentaliteit zorgt soms wel eens voor onrust in de achterhoede wanneer hij weer eens zijn ongezouten commentaar geeft als het iets minder gaat. Desalnietemin is hij een waardige veteraan.
Foto album Pascal Vandevelde
Zit graag kort op de man, in dit geval op de fotograaf...
"Behandel mij met zachtheid" lijkt de tegestander hier te vragen...
Met een arendsblik houd hij zijn flank in de gaten...
Is als iedereen weg is vaak de enige nog overgebleven rots in de branding...
Deze in het naburige Wommersom wonende frisse vijftiger kan net als alle ervaren veteranen terugvallen op een rijke voetbalgeschiedenis. Uitzonderlijk echter niet geschoold bij Arsenal Oplinter maar wel in de provinciale reeksen in West-Limburg. Na zijn actieve carrière schoolde hij zich om tot scheidsrechter bij de Belgische voetbalbond en onderhoud hij nu al zo'n 20 jaar zijn conditie bij de Oplinterse veteranen. Zijn scheidsrechter ervaring gebruikt hij tegenwoordig nog als thuisscheidsrechter bij uw favoriete ploeg. Met ijzeren hand regeert deze man op het veld, eenmaal in zijn zwart kostuum is hij immuun voor invloeden van buitenaf. Talloze voorstellen van omkoperij heeft hij al afgewezen, zelfs van zijn eigen ploegmakkers. Dult geen tegenspraak en kan met een ad rem uitspraak een misnoegde speler op zijn plaats zetten. Ook naast het veld is hij een man van de wet en in zijn werkomgeving heeft hij ook graag dat iedereen zich aan de regels houdt. Op verplaatsing kunnen we zijn ander talent bewonderen wanneer hij de paars-witte tenue aantrek en post vat in het aanvallend compartiment van de ploeg. Daar geeft hij vaak uiting van groot technisch kunnen maar qua fysiek en werkkracht durft het soms iets minder te gaan maar dat is hem vergeven na zo een lange loopbaan.
Altijd een klare kijk op betwiste fases...
Hanteert zijn fluit met vaste hand...
Durft ook zijn eigen ploegmakkers terecht wijzen wat soms dwaze reacties uitlokt...
Voelt zich nog het meest in zijn sas als aanvallende linker flankspeler...
Deze spilfiguur en mede oprichter van de Oplinterse veteranen ademt voetbal uit door al zijn poriën. Het verbaast dan ook niemand dat hij op zijn gezegende leeftijd nog altijd bijna dagelijks bezig is met het spelletje. In zijn jonge jaren was hij reeds zeer actief op de voetbalvelden, natuurlijk bij het onvermijdelijke Arsenal Oplinter maar ook bij een aantal andere clubs zoals White Star Wommersom. Hij maakte er vaak het mooie weer als nummer 10 en zou later ook een bestuurlijke functie opnemen bij de club van zijn hart Arsenal Oplinter. Op het einde van zijn provinciale voetbal carrière wou hij toch nog actief blijven en dus richtte hij samen met een paar kameraden de Oplinterse veteranenploeg op waarvan hij al snel de sportieve verantwoordelijkheid opnam. Als selectieheer stelt hij nu nog steeds de ploeg op waarbij hij de gouden regel van "iedereen speelt minstens één time", steeds onvoorwaardelijk hanteert. Hij is ook nog steeds actief op het veld, met zijn nummer tien vind je hem meestal terug in het aanvallend compartiment waar hij met zijn gave traptechniek nog menig vrije trap in de kruising kan krullen. Op zaterdag en zondag vind je hem steeds in een voetbalstadion (A'lecht, KVK, STVV en Arsenal Opl.) om zijn voetbalinzichten voortdurend uit te breiden.
Foto album Eddy Roosen
Staat zelden met de mond vol tanden, behalve als hij aan het eten is...
"Kunt ge nog rap mijn nieuwe witte schoenen fotograferen" vroeg hij aan de fotograaf...
Waakt steeds als een generaal over zijn troepen...
Deinst er niet voor terug om spelers die een mindere match spelen terecht te wijzen...
Zorgt ook steeds voor een goed contact met de scheidsrechters...
Net als vele andere veteranen gaat zijn voetbal geschiedenis terug naar het lokale Arsenal. Zijn ganse voetbal leven heeft zich bij die club afgespeeld. Als tiener kwam hij al gauw in beeld bij het eerste elftal maar een vreselijke blessure maakte een einde aan zijn ambities. Ook zijn werk bij een bekende Belgische brouwerij deed hem fysiek geen deugd dus bouwde hij maar mee aan het bekende kampioenenelftal van de toenmalige reserven waarvan op deze pagina's al eerder sprake is geweest. Deze jongeman was vroeger een rasechte Oplinteraar tot hij uitweek naar het naburige Stok, samen met zijn vrouwtje kocht hij er een liefdesnestje. Om de voeling met zijn geboortedorp niet te verliezen besloot hij om zijn kans te wagen bij de paars-witte veteranen. Hij begon er als verdedigende middenvelder of voorstopper maar naarmate hij zich steeds meer en meer ging toeleggen op zijn werk bij de brouwerij (waar hij naast zijn normale job ook nog vrijwillig voorproever was geworden) evolueerde hij al gauw tot een robuuste libero. Dit is tot op heden nog steeds zijn geliefkoosde positie, doorheen de jaren heeft hij wel wat aan snelheid ingeboet maar zijn ervaring en doorzicht compenseren dit gedeeltelijk. Hij beschikt wel nog steeds over een uiterst doeltreffend kopspel waarmee hij vele counters kan afweren en is ook nog steeds de auteur van het mooiste veteranen doelpunt aller tijden, helaas was dit wel in eigen doel!
Foto album Marnix Reniers
Alle elementen aanwezig voor een geslaagde avond...
Op deze brede rug rust heel wat verantwoordelijkheid als libero...
Ondanks zijn ervaring toch nog altijd verlegen als hij in korte broek het veld moet betreden...
Het overzicht bewaren, één van de belangrijkste taken van een libero...
Het voetbalverleden van deze snaak laat zich snel samenvatten, behalve het feit dat er weinig van bekend is, heeft hij nooit veel interesse gehad in een jarenlange voetbalcarrière en was hij al lang tevreden met een leven langs i.p.v. tussen de lijnen. De liefde bracht hier echter verandering in. Hij werd verliefd op een Oplinterse freule maar merkte al gauw dat hier iets bijzonders mee aan de hand was. Haar vader (opper-veteraan Yvan W.) had maar één vraag toen hij voor het eerst thuis kwam vrijen: "kunde gij sjotten?". Voor onze Kevin het goed en wel besefte kreeg hij al een paar voetbalschoenen kado en moest hij op vrijdagavond mee naar de Dalweg. Normaal vraagt een schoonvader eerst wat voor werk ge hebt maar hier was het dus anders. Hij werd zonder verpinken als jongste veteraan in de ploeg gedropt maar dankzij zijn jeugdige snelheid en explosiviteit kon hij zich onmiddellijk integreren. Ook nu nog is deze late twintiger nog steeds de jongste veteraan en blijft hij een te duchten tegenstander die je steeds minstens twee keer voorbij moet alvorens je van hem af bent. Zijn verbetenheid resulteert soms wel in een iets te drieste tackle maar dit illustreert alleen maar dat hij er alles aan doet om op een goed blaadje te staan bij zijn schoonvader.
Foto album Kevin Rappe
Steeds aandachtig op het terrein...
Met zijn verbeten blik taxeert hij de tegenstander...
Steeds sterk in duel en niet gemakkelijk te passeren...
Het vuur in zijn ogen brandt steeds nog even na bij het verlaten van het veld...
Ook al is het één van zijn mindere punten, hij blijft oefenen op het ingooien... (merk ook in de achtergrond Pol C. die weer eens te laat komt)
Als relatieve nieuwkomer is er van de achtergond van deze Boutersemse aanvaller nog niet veel geweten. Wel is duidelijk dat hij een echt voetbaldier is en continue op zoek is naar middelen om zich te verbeteren. Is al vele jaren actief in het proviciale voetbal, eerst als speler en nadien als trainer van talrijke regionale clubs vooral in de regio tussen Leuven en Tienen. Om zijn trainerskunsten verder te ontwikkelen zag hij jaren geleden al in dat hij moest uitwijken naar Oplinter. Hij werd dan ook trainer van Arsenal Oplinter en loodste deze club naar tal van successen in 3e en 2e provinciale. Nog was zijn honger naar kennis en ervaring niet gestild en in zijn zoektocht naar een hoger voetbalniveau kwam hij terecht bij de Oplinterse veteranen, een ware goudmijn van ervaring, speelvreugde en voetbalwijsheden. Na zijn inschrijving aan deze voetbaluniversiteit kwam het succes al snel. Hij werd er meteen topschutter, zowel in de voorjaarsperiode als in het najaar. Zijn snelheid, thor-instinct en killers capaciteiten werden tenvolle benut door het ervaren team dat hij in steun kreeg. Met deze opgedane kennis slaagde hij er ook nog eens in om vorig seizoen zijn Arsenal Oplinter met beperkte middelen in tweede provinciale te houden en in het huidig seizoen staat hij nu te blinken op een stevige 5e plaats. Na zijn lichte terugval eind 2010 toen de scoringsmachine even stilviel ziet het er naar uit dat de batterijen weer volledig opgeladen zijn om in 2011 alle veteranen records te breken.
Fotoalbum Patrick Pitschon
Als hij de bal heeft kiest hij meteen de kortste weg naar doel...
Houdt met gemak op zijn eentje een hele verdediging aan de praat...
Hier in zijn favoriete zone: de 16 meter.
Altijd nonchalant op de loer liggend...
Op zijn leeftijd is het wel af en toe nodig om langs de kant te bekomen...
De Benjamin van het Paulussen triumviraat. Het grote leeftijdverschil doet vermoeden dat het hier om een verwend nakommertje gaat. Niets is echter minder waar want nadat zijn twee illustere broers al alle jeugdreeksen van Arsenal Oplinter hadden doorwandeld werd er zeer veel verwacht van de jongste. Onder deze druk slaagde hij er toch in om zijn oudere broers de loef af te steken want al snel werd hij bestempeld als grootste talent van de drie. Op nog jonge leeftijd werd hij al opgenomen in de spelerskern van het eerste elftal maar de grote concurrentie en een weerbarstige trainer plaatsten een rem op zijn ontwikkeling. Samen met een aantal leeftijdsgenoten werd hij verplicht om zijn heil elders te zoeken maar verscheurd door heimwee en afgeremd door blessures brak hij nooit echt door op het hoogste niveau. Hij veranderde dan maar het geweer van schouder en stortte zich op zijn studies en het nachtleven in Oplinter. Voor de voetbal keerde hij terug naar zijn geliefde dorp bij de liefhebbersvereniging RGO waar hij uitgroeide tot dragende kracht. Zo kwam hij al snel in beeld bij de veteranen die dringend nood hadden aan een snelle en scorende spits. De overgang verliep geruisloos en een nieuwe topscorer was geboren. Trouwen, bouwen en kindjes maken zorgden voor een lichte terugval het afgelopen seizoen met als bijkomende domper een zware enkelblessure. De revalidatie verloopt echter vlot dus verwachten we hem in februari gewoon weer aan de aftrap.
Foto album Stefan Paulussen
Foto bovenaan: genomen voor de derde helft, deze foto: genomen na de derde helft...
Ondanks zijn jeugdige leeftijd durft hij op het veld het voortouw te nemen...
Ondanks het aureooltje niet altijd even heilig op het veld...
Dramatisch moment afgelopen jaar...
Deze van oorsprong witte geluksonderbroek is al drie seizoenen niet meer gewassen. Merk op dat er dan ook niemand naast hem zit...
Maakt zich ook nuttig naast het veld als ballenraper en als lid van het feestcomité
Linkse of rechtse back, linkse of rechtse middenvelder
Sterkste punt
Scorend vermogen, ingooi
Zwakste punt
Kopspel
Korte biografie
Net als zijn twee broeders is ook de middenste van het trio verknocht aan zijn geboortedorp. Hij verlaat zijn gezellig dorp enkel om uit werken te gaan. Zijn voetbalkunsten heeft hij dan ook allemaal op de terreinen aan het Kummenveld geleerd. Hij scheerde er hoge toppen met de talentrijke reservenploeg uit de periode 1990-1996, aan de zijde van tal van andere huidige veteranen. Op de rand van zijn grote doorbraak bij het fanionelftal brak hij plots zijn ontluikende carrière af om, vermoedelijk onder druk van zijn schoonvader (de toenmalige en huidige voorzitter), al op jonge leeftijd de moeilijke stap te zetten naar de Oplinterse Veteranen. Hierdoor is hij dan ook het langst actieve veteranenlid uit de Paulussen clan. Zijn veteranencarrière begon aarzelend als timide back maar langzaam ontpopte hij zich tot de ravissante flankspeler die hij nu nog steeds is. Hij maakt nu ook hoe langer hoe meer goals en steekt wat dat betreft stilaan zijn jongere broer en ex-topschutter naar de kroon. Kortom Geert P is één van de allersterkste sterkhouders.
Foto album Geert Paulussen
Staat steeds met zeer veel zwier op de grasmat...
Met al zijn veteranen-ervaring ook een vaste adviseur voor de selectieheer....
Stil nagenieten na alweer een overtuigende prestatie....(en toen moest de match nog beginnen)
Heeft ook steeds oog voor de camera langs de lijn....
Deze iets rijpere jongeling en rasechte Oplinteraar kan nu al terugblikken op een rijkgevulde carrière. Zijn voetbaltalent werd gekneed in de jeugdreeksen van Arsenal Oplinter waar tal van legendarische trainers een aandeel hadden in zijn ontwikkeling als robuuste verdediger. Eenmaal volgroeid verliet hij kantine "De Blauwe Scheen" op zoek naar roem, eer en geldgewin. Speelde vervolgens jarenlang op het bijna hoogste provinciale niveau waar hij vaak als sterkhouder in de verdediging een onmisbare pion was. Na tal van omzwervingen keerde hij nog een paar seizoenen terug naar de heimat om zich vervolgens in lagere reeksen voor te bereiden op een overstap naar de Oplinterse Veteranen. Tegenwoordig heeft hij zijn voetbaltalent nog verder ontwikkeld en aldus kan hij nu een centrale rol opnemen in onze ploeg. Deze vermoedelijk oudste nog actieve Paulussen is in zijn vrije tijd ook nog bezig met het klaarstomen van zijn twee zonen met als doel ooit nog samen te kunnen spelen bij de veteranen.
Foto album Johan Paulussen
Kan zich als geen ander opwinden eenmaal hij tussen de lijnen staat...
Krijgt vaak een mannetje op de huid geplakt om zijn dwingende spel te belemmeren...
Ook altijd de eerste om acties op poten te zetten met als doel meer vrouwen naar het voetbal te lokken...
Deze rijzige Oplinteraar kreeg zijn voetbalopleiding in het Brusselse, meer bepaald in de regio Vilvoorde. Lang voor de communautaire twisten de kop opstaken en voor er in de nationale politiek sprake was van een splitsing van BHV koos hij eieren voor zijn geld en emigreerde hij samen met zijn vrouwtje naar het exotische Oplinter. Hij stortte zich in het verenigingsleven en werd alzo, naast tal van andere verenigingen, lid van Arsenal Oplinter alwaar hij heel wat succesvolle jaren kende bij de reserven en af en toe ook mocht proeven van het eerste elftal. Nadien maakte hij de logische overstap naar de veteranen waar zijn stevig postuur en niet aflatende inzet zeer gewaardeerd werden. Een slepende blessure leek echter een einde aan zijn carrière te maken maar sedert een paar seizoenen is hij weer helemaal terug op het hoogste niveau. Als voorstopper en vaste stand in van onze doelman is zijn voetbaltoekomst verzekerd. Ook naast het veld is hij een belangrijke pion want dankzij zijn gerichte investeringen komen onze jongens er steeds piekfijn voor!
Foto album Geert Everaert
Naast hem lijken zijn ploegmaats plots een heel stuk kleiner...
Altijd waakzaam in het hart van de verdediging en heerser in het luchtruim...
De nestor van de ploeg! Het is een medisch wonder dat deze 60 plusser nog zijn streng kan trekken op het voetbalveld. Waarschijnlijk dankzij het gerenomeerd "Oplinter lab" (gesponsord door Palm) blijft hij blessure vrij. Na een rijke voetbalcarrière stond hij mee aan de wieg van de Oplinterse veteranen, soms zelfs letterlijk want hij kan gemakkelijk de vader zijn van vele van de jongere veteranen, bewijzen zijn hier echter niet van. Wordt door iedereen zeer gewaardeerd voor zijn talrijke invalbeurten op de meest uiteenlopende posities. Speelt meestal de tweede helft, niet om tactische redenen maar gewoon omdat hij meestal te laat is voor de eerste. Als stichtend voorbeeld voor de jeugd blijft hij ook na zijn zestigste verjaardag een belangrijke pion voor ons. Als notoire voetbalkenner vind je hem ook vaak terug op de tribunes van tal van nationale voetbalploegen zoals RSCA, STVV en KVK.
Foto album Pol Chaltin
Immer goedlachs, ook al is hij dan 20 minuten te laat...
Kan zijn leeftijd makkelijk verdoezelen op het veld...
Te laat komen heeft zo zijn voordelen: rustig genieten van de eerste helft...
Snel tegen de grond, intimidatie van de tegenstander
Zwakste punt
Niet zo snel terug recht
Korte biografie
Deze rasechte Tienenaar verdedigt nu al zo'n twee jaar het veteranen doel en maakte zo een eind aan het keepersprobleem waarmee de Oplinterse veteranen lang kampten. Over zijn ontstaansgeschiedenis is weing bekend, zelfs op Wikileaks is er niets van terug te vinden. Werd door de Veteranenscouts opgepikt na enkele wedstrijden bij RGO. Met wat statiegeld werd zijn droomtransfer dan geregeld en nu, reeds vele cruciale saves later, is hij de onbetwiste nummer 1 en wordt hij op (vele) handen gedragen door zijn ploegmaats. Deze onbaatzuchtige prille dertiger leende zijn talent de laatste jaren ook nog uit aan een aantal obscure caféploegjes uit de regio en durft zelfs af en toe van een andere sport te proeven in de vorm van pijltjes gooien. Wordt, door zijn vaak wisselende haartooi, in de lokale pers ook wel eens de "David Beckham" van de veteranen genoemd.
Foto album Dave Buttiens
Is nog altijd boos dat deze foto nooit gepubliceerd is bij de voorstelling van de nieuwe uitrusting...
verdedigende middenvelder + elke andere centrale rol
Sterkste punt
Kopspel, passing
Zwakste punt
Fysiek, te veel afwezig
Korte biografie
Eén van de benjaminnen van de ploeg en broer van. Net als het nr 14 opgegroeid in Stok City en na het binnendoen van een Oplinterse schone geëmigreerd naar Hoeleden. Ongetwijfeld de meest talentrijke van het geslacht Boffé maar heeft er wel het minste mee gedaan. Z'n voetbalopleiding genoot hij te VV Houtem en Arsenal Oplinter. Op rijpere leeftijd koos hij te snel voor het geld in de lagere provinciale reeksen en zag zo zijn ontwikkeling stilvallen bij ploegen als o.a. Glabbeek en Atlas Linter. Kwam na een korte passage bij RGO en opnieuw Arsenal Oplinter tot inkeer en besloot zijn talent verder te ontwikkelen bij de Veteranen Oplinter, met succes trouwens. Kan zijn rendement nog verhogen door meer regelmaat in zijn aanwezigheid te leggen en zijn uithoudingsvermogen iets te verhogen.
Foto album Wim Boffé
Steeds geconcentreerd voor de wedstrijd...
Als waakhond voor de verdediging houdt hij een oogje in het zeil...
Met een goeie pass in de voeten wist hij al vele aanvallen te lanceren...
Deze jongeman is geboren en getogen in Stok City maar woont nu al sedert een 6 tal jaar in Oplinter dorp. Zijn voetbalopleiding genoot hij bij Sporta Hoeleden en VV Houtem om deze dan later te verzilveren bij Arsenal Oplinter. Na tal van titels bij de Oplinterse reserven was zijn sportieve hoogtepunt toch de promotie naar 3e provinciale. Deze succesvolle lijn werd later doorgetrokken bij de Oplinterse Veteranen alwaar hij snel uitgroeide tot één van de sterkhouders. De vele trainingsuren en het harde labeur in de Oplinterse defensie zorgden de laatste twee jaar voor een slepende blessure maar de toekomst ziet er nu weer wat rooskleuriger uit. In deze voetbal arme periode gebruikte hij de vrijgekomen tijd voor het opzetten van een hoog aangeschreven website met alle info over het wel en wee van de Oplinterse Veteranen zodat nu ook de buitenwereld kan meegenieten van de behaalde successen.
Foto album Johan Boffé
Een zeldzaam beeld de afgelopen maanden, Johan B op een voetbalveld...
Ook langs achter steeds te herkennen aan het nr 14...
Chinese vrijwilliger bij de voorstelling van de nieuwe uitrusting...
Deze taak werd met de nodige ernst uitgevoerd...
Nr 14 dus, tegenwoordig lijken alle grote spelers in navolging van onze Johan B deze nummer te hanteren: Lukaku, Xavi Alonso en vele anderen
Na de inspanning volg natuurlijk één frisse pint om nadien over te schakelen op Tonisteiner orange...
Als er iets nieuw aan de man moet gebracht worden is hij er altijd graag bij...
Soldaat van vele oorlogen. Leerde het voetbalvak bij tal van provinciale ploegskes in de regio. Zelfs bekend tot in Heide Linter! Multi inzetbaar dankzij zowel zijn aanvallende als verdedigende talenten. Beweert niks te maken te hebben met de aanhoudende vertragingen bij de NMBS. Sportieve kerel die door de week zijn conditie nog aanscherpt met allerlei andere balsporten. Kent vrijdagavond soms mindere momenten wanneer hij teveel vrije tijd gehad heeft op vrijdagnamiddag.
Wim is voorlopig de eerste en enige uit de spelerskern van RGO die kan doorstoten naar de echte veteranen top. Voelt zich zowel uit als thuis vaak gesteund door vrouwtje Jenny en dochter Dorien. Hij heeft zijn jeugdopleiding genoten bij Arsenal Oplinter t.e.m. het reserve elftal. Vervolgens naar het liefhebbersvoetbal getrokken bij 't Brugske Geetbets. Na een intermezzo van 10 jaar de voetbaldraad weer opgepikt bij RGO en nu dus in de mooie nadagen van zijn carrière nog een nieuwe uitdaging gevonden bij de veteranen van Oplinter. Als kuitenbijter eerste klas is hij de meest vaste linksback van de ploeg. Beraadt zich als lid van het feest comité nog steeds over nieuwe activiteiten voor de ploeg. Naast het feestcomité ook altijd de eerste om de handen uit de mouwen te steken.
Foto album Wim Allard
In het donker heeft hij het soms moeilijk
Bij daglicht vaak een stapje voor op zijn jeugdige tegenstanders.
Handen uit de mouwen is het motto van Wim A. (zeker als er moet gegeten worden!)
Er stond nog één wedstrijd op het programma om zo 2010 helemaal te kunnen afsluiten. Helaas was er weer een forfait van onze tegenstander zodat het jaar enigszins in mineur eindigde. De grasmat was nochtans perfect in orde onder het dikke witte sneeuwtapijt. Het positieve was dat we snel aan tafel konden om het uitgebreide koud buffet te verorberen. Met een hapje en een drankje kon nog eens teruggeblikt worden op het voorbij seizoen. Het voorjaar van 2010 was desastreus qua resultaten maar het najaar vertoonde heel wat beterschap. Van de 16 wedstrijden zagen we er vier geschrapt worden wegens onder andere het wegvallen van VV. Houtem en het aanhoudend kwakkelende weer. Uiteindelijk zijn er toch 13 wedstrijden gespeeld waarvan er 5 overtuigend gewonnen werden, 4 wedstrijden eindigden op een draw en vier matchen werden helaas verliezend afgesloten. Er waren ook heel wat extra sportieve zaken die het vermelden waard zijn. Zo zagen we Johan B. na goed anderhalf jaar opnieuw aan de aftrap verschijnen om na 7 wedstrijden opnieuw in de lappenmand terecht te komen met een gescheurde hamstring. Ook was er de dramatische enkelblessure voor Stefan P die zo met nog 4 wedstrijden te gaan geen kans meer kreeg om zijn minder productief seizoen wat glans te geven. Beide spelers zijn nu volop aan het revalideren en doen er alles aan om in februari weer topfit aan de aftrap te staan. Niet alleen Johan en Stefan hadden ongeluk want er woedde een heuse blessure storm door de veteranen kern. Zo waren er ook langdurige blessures voor Wim A (kuit) Eddy R (hamstring) en Kevin R (lies). Ook was er het kortstondig wederoptreden van Jean-Marie H maar ook deze oud-strijder herviel in een oude blessure en besloot er dan maar jammer genoeg definitief de brui aan te geven. Op het eerste zicht veel kommer en kwel dus maar de resultaten bewijzen dat de veteranenkern blaakt van het talent want de afwezigen werden steeds bekwaam vervangen. Als topschutter vieren we dit seizoen opnieuw Patrick P die met 18! treffers van de in totaal 33 doelpunten de concurrentie ver achter zich laat. Het doelpuntensaldo was dan ook ruim positief want er werden slechts 25 tegendoelpunten geteld. Op een paar wedstrijden na was het spelpijl ook zeer goed te noemen en werden de supporters en begeleiders langs de kant uitgebreid verwend. Het belangrijkste aspect is echter nog niet vernoemd want de prestaties van onze Oplinterse veteranen in de derde helft zijn stilaan legendarisch aan het worden. De zeges werden steeds uitgebreid gevierd, de nederlagen ruim doorgespoeld en de draws werden gevierd als waren het overwinningen. Hier en daar is nog ruimte voor verbetering maar we kunnen toch stellen dat onze mannen op het einde van de vrijdagnacht toch steeds als winnaar naar huis kunnen trekken. Het bestuur was na het overschouwen van de resultaten dan ook zeer tevreden en beloonden hun mannen tijdens de kerst souper met een uniek geschenk, mogelijk gemaakt door Geert E. Een prachtige sporttas was het verassende cadeau en deze zal vanaf nu dan ook met veel trots gedragen worden door elke echte Oplinterse veteraan!
Het nieuwe seizoen laat nog even op zich wachten. Pas op 18 februari treden we opnieuw aan voor een lange voorjaarscampagne die 18 wedstrijden zal duren tot 17 juni. Veel wedstrijden dus om naar uit te kijken met een paar nieuwe en interessante tegenstanders die de uitdaging durven aan te gaan.
In afwachting van 18 februari zal er via deze blog regelmatig één van de veteranen aan het
internet publiek worden voorgesteld via een gepersonaliseerde spelersfiche. Blijf dus zeker deze
blog volgen in het voetballuwe tussenseizoen!
Tot slot nog de allerbeste sportieve wensen vanwege de spelers en het bestuur
van de VETERANEN OPLINTER.
Bedankt voor de support en tot volgend jaar
Samenvatting:
Aantal wedstrijden
33
Aantal gewonnen
5
Aantal draws
4
Aantal verlies wedstrjden
4
Aantal forfaits
2
Aantal afgelastingen
1
Gemaakte doelpunten
33
Doelpunten tegen
25
TOPSCHUTTERS
Patrick Pitschon
18
Geert Paulussen
5
Stefan Blockx
3
Stefan Paulussen
2
Geert Everaert
2
Bruno Vanparijs
1
Kevin Rappe
1
Johan Paulussen
1
Wederom een uitgebreid smorgasbord te bewonderen op onze buffet tafel. Het zag er niet alleen goed uit, het was ook zeer lekker!
De hongerigen spijzen is één van de zeven werken van barmhartigheid...
Het bestuur kreeg de ereplaatsen...
De rest van de ploeg had ook mooie plaatsen...
Als er te eten is kan Stefan P plots wel zonder krukken!
De afwas was een kolfje naar de hand van 5 vrijwilligers: Danny R, Bruno VP, Stefan B, Pascal VDV en fotograaf Johan B.
Na het eten was er nog een verrassing in zakformaat! Een prachtige gepersonaliseerde sporttas vanwege het bestuur en gefinancierd door Geert E. Nu al een collectors item op ebay maar voorlopig is elk bod te laag!
Waarvoor onze oprechte dank uiteraard!!
Een zeldzaam beeld van de derde helft: er werd nog volop nagekaart over het voorbije seizoen!!!!
10 dec 2010: Veteranen Velm-Veteranen Oplinter: 1-3
Oplinter toont opnieuw zijn ware gelaat!
Vooraf:
Voorlaatste wedstrijd, laatste verplaatsing. Vorige vrijdag was het verzamelen geblazen voor de verplaatsing naar het terrein van Velm gelegen in het sportcomplex van Nieuw Sint-Truiden. Een verplaatsing waar naar uitgekeken werd aangezien het hier ging om een prachtig kunstgrasveld. Net zo’n veld dus waar de technische hoogstandjes van onze veteranenploeg goed tot hun recht komen. Onze kern wordt nog steeds geteisterd door blessures vandaar dat ditmaal Koen RGO de kans werd gegeven om eens met de echte top mee te spelen. Ook verloren zoon Bart Maes werd voor de gelegenheid van onder het stof gehaald en Johan B voelde zich in staat om eens te testen hoe het met de hamstring zat. Onze tegenstander van vanavond was dit najaar al te gast geweest aan de dalweg en toen konden we een verdiende 3-1 overwinning in de boeken schrijven. Het Velm dat toen op bezoek was had ook te kampen met vele uitvallers en was genoodzaakt om met een jeugdig elftal aan te treden. Deze trend zette zich ook vorige vrijdag door want het oude Velm van vroeger was nu helemaal vernieuwd met zelfs een zwarte parel in de rangen.
Eerste helft:
Om 20u10 werd op het prachtige veld de wedstrijd in gang gefloten. Het vriesweer van de afgelopen dagen had geen enkele invloed gehad op de kunstgrasmat en bovendien waren ook de barre temperaturen vorige vrijdag afwezig. Ideale omstandigheden dus en dat was er ook aan te merken. Meteen zat het tempo goed in de match en zagen we Oplinter resoluut naar voren trekken. Patrick P was het meest bedrijvig in de aanvangsminuten, hij had een goeie trap in huis en ook een gevaarlijke voorzet die rakelings over het hoofd van Dominique W zoefde en daardoor ook de mee opgerukte Geert E verraste. Even later werd hij dan nog vrij gespeeld door zijn spitsbroeder Stefan B maar de lob kwam er niet helemaal goed uit en zeilde over doel. Oplinter bleef vlot combineren en zag een hoe de nieuweling Koen RGO zich meteen verdienstelijk maakte op zijn flank. Velm probeerde mee te doen maar de ervaring won het voorlopig van de jeugdige overmoed. Enkel hun zwarte parel kon af en toe een rimpeling in het degelijk Oplinterse spel teweeg brengen. In de 10e minuut drong Oplinter weer stevig aan en dit noodzaakte een Velmse verdediger tot een handsbal in de 16m. De nerveus acterende scheidsrechter merkte dit niet op, gelukkig maar want zo kwam de bal pardoes voor de voeten van de doorgeschoven Geert E die meteen met een verschroeiende vlam de Limburgse doelman onder vuur nam. Deze stevige knaap moest de bal onvermijdelijk lossen en bij zijn tweede poging kon de attente Geert E toch de netten bol zetten: 0-1, dik verdiend! De in het kanariegeel getooide Velmse thuisploeg kreeg de motor niet op gang en de frustratie begon in te treden. Paars-Wit ging echter door op zijn elan en nog geen 5’ na de openingstreffer was het weer feest. De laatste weken wat op zijn honger zittende Patrick P werd mooi aangespeeld door Geert P. Hij plukte de bal in de draai uit de lucht en dolde rond de uitgekomen doelman en kon dan vrij gemakkelijk besluiten in het vrijgekomen doel. Een mooi staaltje van passing en balbeheersing dus en meteen stond het 0-2. De 0-2 luidde jammer genoeg wel een rustige periode in waarin onze veteranen koelbloedig de wedstrijd controleerden. Onze Dave werd af en toe betrokken met een soms riskante terugspeelbal maar gevaarlijk werden de kanaries nooit. Om de verveling tegen te gaan besloot Pascal VDV dan maar om een verschroeiende raid op te zetten en hij stak het volledige speelveld over. Bij het einde van zijn inspanning had hij nog een listig pasje in huis om Patrick P alleen voor doel af te zonderen. PP besloot overhaast naast. Plots weerklonk dan het rustsignaal. Was het dan zo een onderhoudende match dat we zonder het te beseffen al 35 minuten gespeeld hadden? Natuurlijk niet, na het fronsen van de nodige wenkbrauwen begon het dan toch te dagen dat de klok van de arbiter iets te vlot vooruitging en dat hij daardoor zich 10 minuten miskeken had. Iedereen werd dan maar terug het veld opgeroepen om de resterende tijd vol te maken. Oplinter had ondertussen wel een eerste wissel moeten doorvoeren want Pascal VDV had met zijn raid niet alleen de Velmse verdediging opengereten maar ook zijn eigen hamstring. Exit Pascal dus en Bart M moest koud de arena in. De slotfase van de eerste helft was wel weer zeer interessant. Onze jongens vonden de drive van het openingskwartier terug en meteen was er knap samenspel tussen Stefan B en Geert P. Deze laatste werd door Stefan B op weg gezet naar doel en stormde door tot de doelmond in zijn vizier kwam. Hij liet de doelman geen schijn van kans en de mogelijk beslissende 0-3 voorsprong stond op het bord. Nog was het spektakel niet gedaan want ook Bruno VP deed nog mee. Hij lanceerde Patrick P de diepte in gevolgd door de onvermoeibare Johan P die ook de oversteek maakte. Johan kreeg de bal van Patrick P maar miste de doelrijpe kans. De afvallende bal was nog voor Patrick maar ook hij kreeg hem er niet in. Dit was meteen het laatste wapenfeit van de onderhoudende eerste periode.
Tweede helft:
Voor de tweede helft was er nog één wissel door te voeren. Johan B kwam in het veld voor uitblinker Geert P. Na een afwezigheid van 7 weken was het nog maar zeer de vraag of onze reporter ging kunnen stand houden. Van bij de aftrap was het meteen duidelijk dat Velm uit een ander vaatje zou tappen, Ze gingen er meteen fel in en schuwden het duel niet wat resulteerde in flink wat druk op de verdediging die tot dan toe een rustige winteravond achter de rug had. Zo was er al na 3’ een ongelukkige fase toen Marnix R de bal niet kon ontzetten en moest terugspelen op Dave. De pas was echter veel te kort en Velm zat er goed tussen en kon zo onze doelman al onmiddellijk verschalken. De aansluitingstreffer was een feit: 1-3. Oplinter moest antwoorden indien ze het overwicht wilden behouden. Johan P stak de bal door op Koen RGO maar diens schot miste kracht. Deze reactie was echter te slap om onder de druk van Velm uit te komen want even later werd een vrije trap met hoofd verlengd richting doel waar Dave B gelukkig pal stond. Het spel werd ook als maar bitsiger en onze reporter moest even iets afknijpen om een opdringerige Limburger een toontje hoger te doen zingen. De opstootjes en het gemekker van Velm hadden na verloop van tijd een negatief effect op het spelvertoon. Daarbij kwam ook nog dat de scheidrechter niet kordaat ingreep en zelfs regelmatig een onterechte vrije trap toekende aan de thuisploeg. Op één van deze standaardsituaties moest Dave nog eens een ferme duik uit de mouwen schudden om de netten schoon te houden. Onze veteranen kwamen niet meer aan voetballen toe, op het kwartier kreeg Patrick P nog wel een goeie kans aangeboden maar onze topschutter kampt nog steeds met een vertrouwenscrisis en de bal belandde dus ook naast het doel. Net toen Oplinter weer wat in het spel begon te komen voelde Johan B na een sprintduel weer een venijnige pijnscheut in de nog niet voldoende geheeld hamstrings en hij was genoodzaakt om al meteen de strijd te staken. Een tegenslag toch al weer voor de gretige reporter. Geert P kwam terug tussen de lijnen maar ook hij kon de bakens niet mee verzetten want Velm bleef agressief spel op de plastic grasmat leggen. Het was evenwel wachten op een nieuwe inschattingsfout in de Oplinterse afweer om nog eens concreet doelgevaar te zien. Ditmaal was het Bruno VP die besloot om een balletje op Dave terug te leggen maar opnieuw was dit veel te kort. De in het maanlicht moeilijk te ontwaren Velmse zwarte parel zat er vliegensvlug tussen maar ook onze Dave had een prima reflex in huis om het gevaar af te weren. Deze cruciale redding leek wel aan het vertrouwen van onze tegenstander te knagen want geleidelijk verdween het venijn uit hun spel en konden onze jongens de wedstrijd beter controleren. Er viel dan ook niet veel meer te beleven omdat ook de Oplinterse aanval niet meer al te fris zat na de snelle eerste helft. De scheidsrechter floot dan maar af (op tijd!) en Oplinter kon opnieuw de dik verdiende 3 punten mee nemen na een trio van nederlagen.
Volgende week:
Volgende vrijdag staat hopelijk de slotwedstrijd van dit najaar op het programma. Als de weergoden het toelaten belooft deze laatste wedstrijd een mooie affiche te worden tegen opnieuw een Sint-Truidense ploeg namelijk de veteranen van Kozen. Na de wedstrijd is er nog een afsluitend souper voorzien zodat we na een bewogen najaar nog eens goed kunnen napraten met een klein hapje en een groot drankje.
Beste supporters kom nog één laatste keer jullie favoriete ploeg aanmoedigen zodat we het jaar in schoonheid kunnen afsluiten
Tot dan!
Doelpunten:
Geert Everaert: 1 Patrick Pitschon: 1 Geert Paulussen: 1
Dave Butiens
Marnix Reniers
Pascal Vandevelde (Bart Maes)
Geert Everaert
Bruno Vanparijs
Koen RGO
Johan Paulussen
Geert Paulussen (Johan Boffé) (Geert Paulussen)
Dominique Weenen
Stefan Blockx
Patrick Pitschon
Veel Oplinterse beweging en vlot samenspel in de eerste periode
Het Oplinters centrale duo verdeeld de taken...
De gespierde rug van Johan P, een cadeautje voor de dames!!!
UItbundige viering van de mogelijk beslissende 3e treffer van de voet van Geert P...
Nieuweling Koen RGO toonde zich zeer bedrijvig op de flank...
Even een doldwaas moment toen de scheids al na 20' affloot, merk op de terechte verbazing bij Dominique W.
De zwarte snelle parel van Velm zorgde voor heel wat last in de tweede helft...
Toch nog Oplinters gevaar in de tweede helft...
Gestart in de basis, één assist, één goal, één vervanging en opnieuw ingevallen, ongetwijfeld de man van de match Geert P.
