Afgelopen woensdag bereikte ons het bericht dat onze tegenstander Donk niet voldoende spelers kon optrommelen om het op te nemen tegen het gevreesde Oplinter. Grote paniek natuurlijk in de Oplinterse rangen nu dat hun wekelijkse sportieve avond plots in het gedrang kwam. Onze kalendercommissie (in de hoedanigheid van onze voorzitter Willy W.) schoot onmiddellijk in actie en zette de grote middelen in om in extremisch nog een waardige en moedige tegenstander te vinden die het tegen het grote Paars-Wit wou opnemen. Niet minder dan 10 ploegen werden gecontacteerd maar natuurlijk was er niemand meer beschikbaar op zo een korte termijn. Tot op het laatste ogenblik bleef de hoop overeind maar tenslotte op vrijdagavond om 19u30 moesten we toch de feiten onder ogen durven zien: geen tegenstander! De groene grasmat en het prima lente weer waren echter zo aanlokkelijk dat de 15 opgedaagde veteranen besloten om elkaar onderling partij te geven, enkel Wim B haakte af zodat we toch met 7 tegen 7 konden spelen op een verkleind veld en met vliegende keeper.
De ploegen werden verdeeld volgens het principe de schonen tegen de lelijken hoewel dat ook moeilijk was want er waren veel meer lelijken dan schonen aanwezig. De namen van de spelers van de verschillende ploegen worden niet weergegeven in dit verslag zodat Dominique W. en Co. zich niet hoeven te schamen. Met twee onevenwichtig verdeelde ploegen werd dan toch afgetrapt maar we waren nog niet goed bezig toen we al werden onderbroken door onze voorzitter. Die had net een dringend telefoontje gehad van de veteranen van Rummen omdat ook hun tegenstander niet was komen opdagen echter zonder op voorhand te verwittigen. De vraag werd gesteld of ons aanbod nog openstond en of dat ze dus konden afkomen voor alsnog een partijtje voetbal. Na enig overleg werd op de vraag ingegaan en hadden we dus weer uitzicht op een echte wedstrijd. In afwachting van de aankomst van de Rummense ploeg werd het onderlinge partijtje nog verder afgewerkt en het moet gezegd, ere wie ere toekomt, de lelijken waren de winnaars!
Rond 21u00 stonden dan toch twee volwaardige ploegen op de Oplinterse grasmat en kon de strijd beginnen. De tegenstander, Rummen, was een te duchten ploeg die slechts uiterst zelden een wedstrijd verloren. Ook wij moesten in het verleden meestal het onderspit delven en dan waren ze nu voor de gelegenheid nog eens versterkt met heel wat jongeren. Paars-Wit had echter het voordeel dat het zeer goed opgewarmd was want het had al een half uur matchritme in de benen. Het schrille fluitsignaal voor de aftrap was dan ook nog niet uitgestorven of de match zat al in de hoogste versnelling en beide aanvalsblokken bestookten hevig de verdedigingslinies van de tegenstanders. Het Oplinterse blok met opnieuw de imposante Geert E. in doel bleef kloek overeind en onder impuls van Patrick P en een gedreven Bruno VP werd de Rummense achterhoede toch regelmatig opgeschrikt. Naarmate de wedstrijd vorderde begon het overwicht toch naar Rummen te gaan maar net toen Oplinter de greep wat moest lossen kon Bruno VP, na doorjagen van Johan B, de bal veroveren en zeer knap doorspelen naar Patrick P die flitsend de ruimte in dook en de Rummense verdediging ter plaatse liet staan. Eenmaal hij oogcontact maakte met de bezoekende doelman haalde hij meteen verschroeiend uit en liet de jonge doelman kansloos: 1-0. De tegenstander was even van slag na deze splijtende actie zodat ze zich toch even moesten reorganiseren en daardoor de aanvalsdruk moesten laten zakken. Toch schakelden ze al gauw opnieuw naar een hoger tempo maar onze mannen werden niet van de wijs gebracht. Integendeel, net toen Rummen dacht door te stoten was er opnieuw een scherpe Oplinterse reactie en het was opnieuw Patrick P die mooi door de Geel-Zwarte verdediging geloodst werd en ditmaal met een lobje (stilaan zijn handelsmerk) de doelman uitschakelde om vervolgens simpel binnen te tikken: 2-0. De Rummense tegenstand werd plots iets grimmiger en begon stilletjes aan op de thuisploeg te mekkeren maar ook onderling op elkaar te grommen.
De thuisveteranen lieten het niet aan hun hart komen en gingen gewoon door op hun elan. Met de rust in zicht deelden we nog een ferme tik uit toen specialist Dominique W. een hoekschop knap wist binnen te koppen: 3-0, na een perfecte eerste helft.
Voor de tweede helft was er slechts één Oplinterse wisselspeler beschikbaar al dan niet noodgedwongen hadden moeten afhaken na het voorafgaande onderlinge partijtje. Het was dus enkel Stefan P die de hardwerkende Bruno VP moest doen vergeten. Hopelijk hypothekeerde deze beperkte wisselmogelijkheden de Oplinterse fysiek niet want we hadden tenslotte toch al een volledige wedstrijd in de benen. Rummen kwam agressief uit de kleedkamer. Deze ploeg was het absoluut niet gewoon om op achterstand te staan en al zeker niet met 3-0. Ze gooiden al hun offensieve spelers in de strijd zodat ze nu met 4 a 5 mensen permanent in de aanval speelden en zo meteen Oplinter bij de keel grepen. Aanvankelijk bleven we goed overeind maar we konden te weinig gebruik maken van de beschikbare ruimte weggegeven door de aanvallende drift van de Rummense ploeg. Het onophoudelijk gebeuk op de gesloten Oplinterse poort veroorzaakte na 10 toch een barstje en zo konden de bezoekers een eerste maal scoren: 3-1. Rummen rook zijn kans en ging niet alleen sportief een versnelling hoger spelen maar ook verbaal. Alle beslissingen van de nochtans innemende scheidsrechter Etienne R werden hevig bekritiseerd en alle contacten met Oplinterse verdedigers werden als aanslagen bestempeld terwijl eigen overtredingen als onbestaande werden beschouwd. Dit was natuurlijk een gekende en beproefde tactiek van de Geelhemden maar toch lieten we ons af en toe vermurwen om in het negatieve verbale spelletje mee te gaan, gelukkig hielden we het hoofd koel en bleef de concentratie op punt. Qua spel moesten we nu wel stilaan onze meerder erkennen in de bezoekers want de langdurige fysieke strijd begon stilaan zin tol te eisen waardoor bvb. onze trouwe links back Wim A zagen uitvallen met een lichte blessure, Bruno VP verscheen hierdoor terug op het strijdtoneel. Rummen zag natuurlijk het Oplinterse pantser verzwakken maar echte kansen konden ze toch niet bij elkaar sprokkelen waardoor onze doelman Geert E zijn talent niet echt hoefde aan te spreken. Het was jammer genoeg een misverstand in de 16m dat voor de Rummense goal van de hoop zorgde. Doelman en verdediger gingen naar de bal maar geen van beiden gingen vol door waardoor het voordeel voor de aanvallers was en zo stond plots de 3-2 op het bord. De tegenstanders geloofden nu echt terug in de zege maar onze mannen sloten de rangen en verdere averij werd vermeden. De verbale aanvallen konden we echter niet bekampen maar hiervoor hadden we de kordate Etienne R die genoodzaakt was om met een paar (uiterst zeldzame) gele kaarten te bezoekers terecht te wijzen. Het einde van de wedstrijd kwam stilaan in zicht en Rummen zette nog een keer alles op alles waardoor de Oplinterse defensie even werd verast. Een bal werd plots verassend keihard richting doel getrapt waarbij ook Geert E even op het verkeerde been werd gezet. Hij pakte echter uit met een weergaloze reflex die de gemaakte goal uit het doelvlak wist te ranselen en met deze miraculeuze redding wist hij onze voorsprong te behouden. Vier dagen later zou de jonge Thibaut Courtois met een gelijkaardige redding zijn ploeg Genk de landstitel bezorgen, jullie weten nu, beste bloggers, waar hij dit geleerd heeft!
Rummen beet dus de tanden stuk op de taaie Oplinterse brok en ging ook na het laatste fluitsignaal nog even door met het mekkeren en spuien van kritiek maar uiteindelijk legden ze zich toch neer bij de verdiende overwinning van een te sterk Oplinter.
De veteranen van Oplinter willen tenslotte toch niet nalaten om hun tegenstander Rummen te bedanken om in extremisch toch nog voor een echte wedstrijd te zorgen en niet te vergeten onze Voorzitter die hemel en aarde had bewogen voor de goede zaak!
Opstelling
In doel: Geert Everaert Verdediging: Rechts back: Pascal Vandevelde, libero: Marnix Reniers, links back: Wim Allard, voorstopper: Johan Boffé. Middenveld: Rechter flank: Steve Vangilbergen, linker flank: Geert Paulussen, centraal duo: Johan Paulussen en Dominique Weenen. Aanval: Bruno Vanparijs en Patrick Pitschon
Invallers: Stefan Paulussen (voor Bruno Vanparijs)
Doelpunten:
Patrick Pitschon: 2 Dominique Weenen: 1
Een gretige Geert P maakt jacht op Rummens wild...
Ook Johan P werd meermaals aangetrapt...
...en geraakt steeds moeilijker terug recht...
Marnix R: oog in oog met de tegenstand...
Let hier vooral in de achtergrond op het nuttige werk van de "groene" Stefan P als ballen visser...
Na onze21 daagse veldtocht doorheen het Vlaamse land waren we opnieuw thuisgekomen aan de Dalweg. Tegenstander van vanavond was Bautershoven, een ploeg die normaal binnen onze mogelijkheden moet vallen. De omstandigheden waren sinds lang weer wat beter, de ondergrond was nog steeds beenhard door het aanhoudende droge zomerweer maar het overvloedig aanwezige groene Oplinterse gras maakte veel goed. Bautershoven arriveerde ruim op tijd en een eerste blik op hun spelersgroep leerde ons dat ze een aantal jongere spelers had opgeroepen om hun kern aan te vullen, hopelijk verstoorde deze jeugdige injectie hun normale veteranenspel niet te veel.
Ook Oplinter had wat bezorgdheden omtrent de samenstelling van zijn basiself. Doelman Dave is langdurig out en Geert E en Bruno VP gingen hun favoriete team aanmoedigen in play-off 1 (het mocht uiteindelijk niet baten want Alecht verloor toch in Genk). Patrick P ontbrak eveneens wegens verplichtingen bij zijn ander ploegske Arsenal Oplinter en Stefan P had een gezellige vader-dochter avond gepland waardoor ook hij ontbrak op het wedstrijdblad. Toch konden we beschikken over 13 echte veteranen om de strijd aan te gaan met Johan B opnieuw als doelman en Gert T en Pol C stand by op de bank.
De Oplinterse veteranen begonnen zeer voortvarend aan de wedstrijd en eisten meteen de bal op. Er werd fris en snedig gevoetbald en Bautershoven werd overrompeld. De ene na de andere vlotte combinatie werd op de mat gelegd maar het duurde even voor er ook echte kansen werden gecreëerd. Gaande weg begon onze Limburgse tegenstander toch ook mee te doen maar de routineuze Oplinterse achterhoede hield probleemloos stand, enkel een mislukte uittrap van de wegglijdende gelegenheidskeeper Johan B zorgde voor wat gevaar maar met een goeie duik kon hij met de vingertoppen zijn foutje rechtzetten. De Oplinterse druk hield aan en na een zoveelste hoekschop kon Geert P de door zijn broeder getrapte corner knap binnenknikken: 1-0.
Onze jongens konden na dit openingsdoelpunt het overwicht vast houden en gingen naarstig op zoek naar nieuwe kansen. Ze bleven dit doen met oogstrelende combinatievoetbal dat door de talrijke supporters zeer gesmaakt werd te horen aan de vele aanmoedigingen die vanuit de tribunes over het veld golfden. Minder dan 10 minuten na de openingstreffer was de verdubbeling van de voorsprong al een feit. Met een goeie actie op rechts wist Steve VGB vlot Eddy R te bereiken die klaar kijkend Dominique W het straatje instuurde. Diens schot was niet het beste wat we ooit van hem gezien hadden maar de doelman verslikte zich er toch in en zag de bal nogal knullig in doel hobbelen: 2-0! Oplinter dacht nu al zn schaapjes op het droge te hebben en begon van het ene op het andere moment zeer nonchalant te voetballen. Een tactische ingreep van Bautershoven werd niet doorzien waardoor plots de ene na de andere aanvalsgolf richting Johan B uitkwam. De bezoekers maakten nu goed gebruik van de ruimte in de rug van onze flankmiddenvelders en met een snelle spits die overal opdook en zo al gauw de aansluitingstreffer kon scoren tegen een kansloze Johan B.: 2-1. De thuisploeg was onherkenbaar en Bautershoven rook zijn kans want nog voor de rust kon het de 2-1 achterstand ombuigen tot een 2-3 voorsprong door het toepassen van steeds dezelfde tactiek, hun technisch vaardige middenvelder lanceerde nog twee keer met een gemeten dieptepas hun snelle spits in de opengelaten ruimte waar dan ook nog eens de dekking niet verzorgd werd en dus konden de bezoekers tot hun eigen verbazing gemakkelijk op en over Oplinter gaan.
Paars-Wit dus met zorgen naar de kleedkamers om op zoek te gaan naar het goede spel van het eerste half uur. Gert T kwam in het veld voor Eddy R maar tweede invaller Pol C bleef in de kleedkamer nadat hij zich tijdens de rust had geblesseerd ondanks het feit dat hij zich niet had opgewarmd! De opdracht voor de tweede helft was duidelijk: beter positiespel achteraan maar vooral het onder druk zetten van de Bautershovense middenvelders zodat hun goeie lange bal niet verstuurd kon worden. Vol goede moed gingen we van start maar al gauw werden de goede intenties de kop ingedrukt want opnieuw kwam er een gemeten diepte pas van achteren uit en verscheen de Bautershovense spits opnieuw oog in oog met Johan B en staalhard werd voor de vierde keer de bal tegen de Oplinterse netten gepoeierd: 2-4, wat een ommekeer! Vertwijfeling in het Oplinterse kamp maar het is in de moeilijke momenten dat men de ware kracht van een veteranenploeg leert kennen en beetje bij beetje kroop Oplinter opnieuw overeind. Plots begon men weer te strijden in het Oplinterse middenveld en de Bautershovense tactiek werd in de kiem gesmoord. De kansen op de aansluitingstreffer bleven wel lang uit maar gaandeweg werd toch duidelijk dat onze jongens er helemaal voor gingen gaan en met nog een tiental minuten te gaan kon Wim B met een knappe goal de aansluiting bewerkstelligen: 3-4. Het geloof was nu weer helemaal terug en Oplinter ging vol door, Bautershoven kwam er niet meer uit en werd net als in de eerste helft weer overklast. Het was wel lang wachten op de gelijkmaker waardoor er toch weer twijfel in de rangen sloop maar met het einde in zicht gooide verdediger Pascal VDV zich in het aanvallend strijdgewoel en kon na een corner met een knappe overhoekse kopbal de 4-4 binnenkoppen. Helaas bleef er na deze gelijkmaker niet meer voldoende tijd over om nog de volle buit binnen te halen maar daar werd niet erg om getreurd aangezien beide ploegen over de gehele wedstrijd gezien elkaar toch waard waren en dus een terechte draw aan de Dalweg.
Opstelling
In doel: Johan Boffé Verdediging: Rechts back: Pascal Vandevelde, libero: Marnix Reniers, links back: Win Allard, voorstopper: Wim Boffé. Middenveld: Rechter flank: Steve Vangilbergen, linker flank: Geert Paulussen, centraal duo: Johan Paulussen en Dominique Weenen. Aanval: Eddy Roosen en Stefan Blockx
Invallers: Gert Timmermans (voor Eddy Roosen), Pol Chaltin (Stand by)
Vorige speeldag waren we te gast bij PSV Melveren, achter het mooie kasteel van het domein Ter Biest in Sint-Truiden. Er was onderweg wel wat verwarring toen een aantal voertuigen uit onze autocolonne van het rechte pad afdwaalden. Gelukkig kwam iedereen tijdig op de bestemming aan maar toch niet zonder kleerscheuren want Stefan B was het slachtoffer geworden van een ernstige en acute aanval van wagenziekte zodat hij de eerste helft op de pot moest doorbrengen. De tegenstander van vanavond was niet zo bekend bij de iets jongere veteranen want een vorig treffen dateerde al van 25/09/2009. Destijds namen we de 3 punten mee naar huis na een 2-3 overwinning tegen een halve Poolse beloften ploeg die toen voor de fruitpluk in het land waren. Van Polen was er deze keer geen sprake wel van 11 stevige Limburgse kerels die vastbesloten waren om tot het uiterste te gaan.
Wat betreft de Oplinterse veteranen kern hadden we in de loop van de week weer slecht nieuws gekregen van onze “glazen” doelman Dave die met enkel problemen waarschijnlijk voor de rest van het seizoen in de lappenmand ligt. Ook geen Johan P en Dominique W die andere verplichtingen hadden. Wel opnieuw van de partij was de charismatische Geert E. die de ondankbare eer had om Dave te doen vergeten in doel. Ook Johan B had zijn wederoptreden van vorige week goed verteerd en was klaar om voor de volle 70’ ten strijde te trekken. Hierdoor was er echter niemand voor de verslaggeving wegens de afwezigheid van ons gewaardeerd bestuurslid Yvan W. Gelukkig kon Geert P in de tweede helft nog een paar geslaagde snapshots maken. Dit betekent wel dat dit verslag geheel uit de duim gezogen diende te worden door uw redacteur, het is aan zijn medespelers om hem te corrigeren indien nodig.
Onze Veteranen zaten wel onmiddellijk goed in de match en het verjongde middenveld met Stefan P en Wim B kwam meteen goed uit de verf. Deze jongelingen stuurden de ploeg goed en zorgden ook geregeld voor gevaar. PSV Melveren was echter geen ploeg om zo maar overheen te lopen want met de nodige gestalte in de ploeg konden ze geregeld de opnieuw door Marnix R geleide Oplinterse verdediging onder druk zetten. Gelukkig bleef het doelgevaar beperkt dankzij het kordaat ingrijpen van de voltallige achterhoede. De beste kansen waren wel voor Paars-wit maar voor echte dreiging was het toch een tijdje wachten want de nog frisse thuisverdedigers hadden onze twee spitsen voorlopig goed in de tang. Het gevaar moest dus van achteruit komen en dat lukte ook vrij aardig door onze aanvallende flanken Bruno VP en Steve VGB en de alternerende middenvelders Wim en Stefan. Het was dan ook geen verassing toen in de 25’ de jongste van het Boffé geslacht de score kon openen met een welgemikte trap in de kruising: 0-1, helaas is de man van de assist mij ontglipt. Deze voorsprong was welverdiend want het meeste gevaar en spektakel kwam van ons terwijl Melveren geen oplossing vond om de stugge Oplinterse verdediging te ontwrichten, Geert E beleefde dan ook een relatief rustige eerste helft die trouwens ook in zeer goede banen geleid werd door de scheidsrechter van dienst. Met deze krappe voorsprong trokken we uiteindelijk de rust in waar we de tijd konden nemen om de 4 invallers tactisch goed in te passen.
De tweede wedstrijdhelft kende al snel een zelfde verloop als de eerste al speelde de thuisploeg toch iets gerichter naar voren. Hiervan konden de Oplinterse aanvallers profiteren en de doelkansen werden talrijker hoewel een bedrijvige Patrick P toch de weg naar de netten niet kon vinden. Het leven werd hem wel op alle mogelijke manieren moeilijk gemaakt door zijn potige belagers die jammer genoeg niet bestraft werden door de lokale scheidsrechter die gaande weg steeds meer partij voor zijn eigen team begon te kiezen. Een verassing in de tweede helft was toch het aantreden van Stefan B die na een half uurtje de plaatselijke beerput gevuld te hebben toch absoluut wou aantreden. Hoewel hij met zijn flanellen benen maar traag op gang kwam lag hij toch aan de basis van het tweede Oplinterse doelpunt toen hij met één van zijn scherpe voorzetten een Geel-Blauwe verdediger in de fout dwong en zo de bal in eigen doel deed belanden: 0-2 voor een collectief sterk Oplinter. Hierop sloeg de toon van de scheidrechter helemaal om en kon hij niet meer verbloemen dat zijn hart voor PSV Melveren klopte. De ene na de andere beslissing werd nu in het voordeel van de thuisploeg gefloten met als klap op de vuurpijl een niet gefloten loepzuivere penaltyfout op de kwikzilveren Patrick P. De ideale gelegenheid om een geruststellende en verdiende voorsprong op het bord te zetten werd ons hier ontnomen! De thuisploeg zette nu alles op alles in een, het dient gezegd, zeer sterk slotoffensief. Plots kwamen ze langs alle kanten opgerukt en de Oplinterse verdediging begonnen te buigen voor zoveel aanvalsgeweld. Ze barste echter niet want als alle rugdekking en zwiepende tackles faalden stond Geert E. nog pal om met veel bravoure alle ballen uit zijn doelvlak te ranselen. Tot drie, vier keer moest hij met een cruciale redding ingrijpen om de zorgvuldig opgebouwde voorsprong vast te houden. Stilaan naderde het einde van de wedstrijd, echter niet voor de arbiter die steeds maar weer vergat om op zijn klok te kijken in de hoop dat er toch nog een appel uit de kast zou vallen voor zijn ploeg. De Oplinterse veteranen kwamen nu toch stilaan de stormloop te boven en herstelde het evenwicht opnieuw met nog een paar goede mogelijkheden op de 0-3. Toen was het uiteindelijk ook voor de spelleiding genoeg geweest en konden we de drie punten veilig opbergen.
Toch niet slecht zo'n 6 op 9 na een 3 weekse veldtocht! Hoe het afgelopen is in de thuiswedstrijd tegen Bautershoven vertel ik u de volgende keer. Tot dan!!!
Opstelling
In doel: Geert Everaert Verdediging: Rechts back: Geert Paulussen, libero: Marnix Reniers, links back: Win Allard, voorstopper: Johan Boffé. Middenveld: Rechter flank: Steve Vangilbergen, linker flank: Bruno Vanparijs, centraal duo: Stefan Paulussen en Wim Boffé. Aanval: Gert Timmermans en Patrick Pitschon
Invallers: Stefan Blockx (voor Gert Timmermans), Pol Chaltin (voor Wim A), Pascal Vandevelde (voor Geert Paulussen) en Eddy Roosen (voor Steve Vangilbergen) maar het kan ook anders geweest zijn…
Doelpunten:
Wim Boffé: 1 Own goal: 1 (komt op naam van Stefan Blockx wegens de penetrante voorzet,,,).
Een hard werkende Stefan P op het middenveld ....
Stijlicoon Etienne R stuurde dit maal zijn ploeg van langs de zijlijn...
De scheidrechter begon vreemde kuren te krijgen in de tweede helft, Stefan P juigt dit toe (of niet?)...
De Oplinterse aanval ligt alweer op de loer...
Eddy R kende een stevige invalbeurt en jaagt hier de ploeg naar voren...
Bruno VP wandelt rustig terug na een aanvalspoging, zijn collega verdedigers hebben het onder controle...
Een ijzersterke en onwrikbare muur staat pal tegen dit atoomschot...
Tegen een overmacht van geel-blauwe verdedigers wordt er toch nog gevaar gecreëerd...
Redder in nood Geert E vindt in het heetst van de strijd toch nog even de tijd voor een kiekje...
