27 Maart 2009: Veteranen Oplinter - Veteranen Kozen: 5-1
Vooraf:
Vandaag kwam de veteranen ploeg van Kozen op bezoek in ons eigen Oplinter. Deze ploeg is voor de meesten onder ons een nobele onbekende omdat het al een tijdje geleden is dat we er nog tegen in het strijdperk getrokken zijn. Het onbekende schrikt ons niet af, zeker niet met het vorige week aangekondigd stijgend vormpeil waarin we nu toch verkeren. Wederom een ruime opkomst aan de Dalweg, 14 veteranen en 1 scheidsrechter tekenden present. In tegenstelling tot vorige week ontbrak Tom V. maar zijn boezemvriend Pascal V. was daarentegen wel van de partij en kon zo zijn vertrouwde rechtsachter positie weer opnemen. Op de tegenstander was het weer even wachten waardoor we ruim de tijd konden nemen voor onze opwarming en we weten ondertussen allemaal wat dat kan betekenen voor onze spelers (remember Haren 16/03/2009). Tot slot van deze introductie nog even vermelden dat Kevin R. groen licht had gekregen van de medische staf na zijn opgelopen blessure van vorige week en Geert E. had zijn eerste invalbeurt in maanden goed verwerkt en was dus ook opnieuw van de partij.
Eerste helft:
Iets over achten floot Etienne R. de wedstrijd op gang en het was meteen duidelijk dat Kozen niet voldoende opgewarmd was voor deze voor hun toch altijd moeilijke confrontatie met Oplinter. Onze jongens gingen meteen in overdrive en grepen de Kozenaren meteen bij de keel. De bal ging vlot doorheen het Oplinterse elftal en met wervelend 'tik-tak' voetbal werd er onmiddellijk gevaar gecreëerd. In de 2e minuut al belandde een knappe voorzet vanop rechts in de voeten van ons jongste lid van de Paulussen clan. Hij kon echter de bal maar matig beroeren maar toch voldoende om hem in de voeten van zijn collega goalgetter Bruno VP te doen belanden. Bruno aarzelde niet en knalde kurkdroog in het Kozense doel. 1-0. Wederom een vroege voorsprong in een thuiswedstrijd dus. De opnieuw talrijk opgekomen supporters konden dit best wel smaken en verheugden zich weer op een riante uitslag. . Kozen was toch enigszins aangeslagen na deze vroege achterstand maar dat kon de Oplinterse rekening niet maken, we bleven gewoon doorgaan op ons elan. Het dominante spel van de thuisploeg bleef aanhouden wat in de 5e minuut een tweede doelpunt opleverde. Een splijtende actie vanop links waar ditmaal de maker van het openingsdoelpunt de assist kon geven aan zijn kompaan Stefan P. die zo kalm de 2-0 kon binnen tikken. In dit doelpunt bleek echter veel onderhuids opgekropte onvrede te schuilen naar aanleiding van de ietwat negatieve commentaren in deze kolomen vorige week aan zijn adres. Kozen begon na de tweede tegentreffer toch te proberen om de bakens te verzetten. Helaas voor hun hanteerden ze de tactiek die een dag later ook de nationale coach zou hanteren in de belangrijke interland tegen Bosnië, namelijk de lange bal. Dit was echter onvoldoende om de kwieke thuisverdediging in verlegenheid te brengen, integendeel, het dominante spel van onze ouwe krijgers bleef aanhouden, ditmaal via een mooi opgezette actie door het midden van het veld. Nu waren het de gebroeders Paulussen (de oudste en de jongste) die elkaar perfect aanvoelden en met een mooie één-twee actie konden ze de bezoekers voor schut zetten. Stefan P. mocht wederom besluiten en deed dit onberispelijk, de 3-0 was een feit en meteen had hij ook zijn kleine vormcrisis van vorige week van zich afgeschud. Zo zie je maar dat een speler soms niet veel nodig heeft om uit zijn dipje te geraken, een paar zorgvuldig gekozen woorden in een wedstrijdanalyse zijn vaak al genoeg! Na een kwartier begon Kozen dat ook eindelijk aan te dringen maar meer dan een paar te diepe ballen en aanvallers die er keer op keer werden uitgelopen door verdedigers kwamen ze niet. In de hele eerste helft was er eigenlijk maar één kans voor de bezoekers, deze werd dan ook nog knap van de lijn geweerd door onze voorstopper (forward skipper) Johan B. Voor de rest was het al Oplinter wat de klok sloeg zodat Kozen ook nog eens gedwongen werd tot een overtreding in de zestien, mooi uitgelokt door Stefan P. die nog steeds niet verzadigd was. Deze strafschop, feilloos omgezet door onze linkerflank Bart M, betekende de 4-0 na nog maar 20 minuten. Op het einde van de eerste helft kon Kozen dan toch eens doorheen de verdediging glippen om zo de 4-1 ruststand vast te leggen. Onze Dave was zoals steeds streng voor zichzelf maar hij was zelf de enige die hem het doelpunt aanwreef. Hij beloofde dan ook revanche in de tweede helft.
Tweede Helft:
Dave zou dan zijn revanche toch moeten nemen op het veld want tijdens de rust nam Geert E. zijn plaats in het doel in. De andere wissels waren Pol C. voor Eddy R en Kevin R. voor Geert P. Geert P bleef wel 'stand by' in het geval Kevin toch niet volledig hersteld zou zijn. Met goede moed werd de tweede helft aangevat. Oplinter was vastbesloten om zijn dwingende spel opnieuw aan de tegenstander op te leggen. Kozen had echter zijn rust goed gebruikt en had wat verschoven met zijn pionen en ook de tactiek zwaar bijgesteld. Ze kozen ervoor om alles of niets te gaan spelen en begonnen aan de rust met een voorhoede van maar liefst 5 spelers. Onze veteranen daarentegen begonnen te laconiek aan de tweede periode, illustrerend was dat de eerst pas meteen buiten ging. Kozen zag zijn kans schoon en zette ons vast op onze eigen speelhelft. Oplinter geraakte lange tijd niet uit de omknelling maar kon rekenen op een soevereine reserve doelman Geert E. om het al bij beperkte gevaar te neutraliseren. In de Oplinterse voorhoede konden we een nieuw duo begroeten, echter de automatismen tussen Pol en Dave waren nog niet je dat. Er ontbrak hun aanvankelijk duidelijk aan de bevlogenheid die we in de eerste helft mochten ervaren van Stefan P. Ze bleven echter knokken en werken om zo de voor hun ongewone rol toch zo goed mogelijk te vervullen. Het duurde toch zo'n 15' voor Oplinter terug enigzins grip op de wedstrijd kreeg. De benzinetank van de Kozense veteranen geraakte stilaan leeg en ook de moed begon in hun schoenen te zakken omdat hun aanvalsgolven steeds weer uiteenspatten op de Oplinterse golfbrekers achterin. In de 25ste minuut, toen Oplinter weer goed begon mee te doen werd Dave nog eens weggestuurd. Hij stormde recht op doel af en wist met kurkdroge knal de netten van onze tegenstander een vijfde keer te doen trillen. Meteen had hij zijn (persoonlijke) revanche van de eerste helft beet. Het doelpunt werd dan ook uitbundig gevierd en betekende ook meteen het einde van het aandringen van onze sportieve tegenstander. Kozen kreeg toch nog één prima mogelijkheid maar eens te meer wist Geert E. met een fabelachtige kattensprong de bal uit de kruising te ranselen. De wedstijd eindigde verder zonder problemen voor onze jongens behalve dan dat Kevin toch nog hinder bleef ondervinden van zijn enkel zodat Geert P. opnieuw zijn schoenen kon strikken en de laatste 15 minuten volmaken.
5-1, Wederom een mooie overwinning na een leuke match, iedereen tevreden al was snel duidelijk dat er bij onze veteranen toch enige ongerustheid waar te nemen was. Dit kwam omdat vandaag onze verantwoordelijke van het wekelijkse kansspel (ook wel tombola genoemd) forfait had moeten geven zodat het niet meteen duidelijk was wie de tombola ging leiden. Dit was echter buiten onze Bruno VP gerekend. Hij nam resoluut het heft in handen om dit in goede banen te leiden. Alhoewel hij aarzelend begon (met verkeerde getallen van de lotjes af te lezen) herstelde hij zich wonderwel. Bruno bleek een waardige vervanger van Ivan (volgens sommigen ook op het veld) en toevallig of niet werd de hoofdprijs weggekaapt door Yvan's schoonzoon. Toeval bestaat niet zou Ivan zeggen waarna hij een traan zou wegpinken bij het overhandigen van de hoofdprijs aan zijn schoonzoon!
Opstelling:
Dave; Marnix Reniers, Pascal Vandevelde, Johan Boffé, Geert Paulussen (35' Kevin Rappe (55' Geert Paulussen )), Bart Maes, Johan Paulussen, Bruno Vanparijs, Dominique Weenen, Eddy Roosen (35' Pol Chaltin) en Stefan Paulussen (35' Geert Everaert)
Doelpunten: Stefan Paulussen: 2 Bruno Vanparijs: 1 Bart Maes: 1 Den Dave: 1
20 maart 2009 Veteranen Orp - Veteranen Oplinter: 1- 0
Vooraf:
Vandaag stond de verre verplaatsing naar onze waalse vrienden uit Orp op het programma. Dit is een wedstrijd die in het verleden vaak op het scherp van de snee gespeeld werd tegen een kwalitatief hoogstaande ploeg. Oplinter was dus op zijn hoede maar toch vol zelfvertrouwen na de klinkende overwinning van vorige week. Niet minder dan zestien (16) veteranen waren bereid om alles in de strijd te gooien om deze moeilijke tegenstander het vuur aan de schenen te leggen. Onder hen, terug van zeer lang weggeweest, ook Geert E. die klaar was voor zijn wederoptreden. Geen foto's echter vandaag, onze vaste fotograaf was zijn camera vergeten! Dit verslag is ook wat later dan gewoonlijk omdat het eerst nog moest nagelezen worden door de Waals-Vlaamse geschillencommisie om te voorkomen dat de verzuurde relatie tussen beide landshelften nog meer onder druk zou komen te staan wegens opruiende taal in dit soort blogs!
Eerste Helft
Na een lange trip doorheen het landelijke Wallonie waren we alle 16 toch tijdig op het veld van RAFC Orp-Noduwez. De kleedkamers, het veld en de kantine lagen er wederom zeer uitnodigend bij, het weer was goed maar fris. Onze veteranen verschenen dan ook goedgemutst aan de aftrap. Toch weer een paar wijzigingen in de ploeg vermits onze selectieheer terecht volhard in zijn rotatie systeem. Onze goede vriend Etienne R, de ref in de thuismatchen, verscheen hierdoor aan de aftrap. Eenmaal de wedstrijd op gang gefloten bleek dat het zelfvertrouwen van de Oplinterse vets niet onterecht was. Het stevige geheel kon de aanvalsgolven van een technisch hoogstaand Orp met gemak afhouden en kreeg zelfs de beste kansen. Onze scoringsmachine van afgelopen week stokte echter waardoor een paar goeie Oplinterse kansen de nek werden omgewrongen (is de magie van onze jonge aanvaller reeds uitgewerkt?) RAFC Orp was verrast door ons goeie voetbal en hadden al snel door dat dit team zich zomaar niet naar de slachtbank zou laten leiden. Gaandeweg was Orp wat bekomen van de verrassing en kreeg dan ook wat meer grip op het spel zonder echt grote kansen af te dwingen. De wedstrijd verliep ook zeer sportief, dit was in het verleden al eens anders geweest maar een aantal Waalse amokmakers ontbraken wat de sfeer alleen maar ten goede kwam. De lokale scheidsrechter had geen moeite om deze wedstrijd in de hand te houden. Dik halfweg deze eerste helft moest hij toch ingrijpen toen een Orpse aanvaller foutief gestuit werd in ons strafschopgebied. De brave man aarzelde niet en legde de bal zonder blikken of blozen op de stip. Alle hoop lag nu bij onzen Dave die ons in het verleden al meermaals met mirakel saves van zekere doelpunten had behoed. Dave was natuurlijk ook extra geprikkeld door de onverwacht opgedoken concurentie die nu in de persoon van Geert E. op de Oplinterse bank zat. Een gewone doelman zou niet met deze druk kunnen omgaan en dus hielden de Oplinterse veteranen hun hart vast toen de strafschop genomen werd. Orp had voor deze job natuurlijk hun grootste specialist ingeschakeld en dat was ook te zien aan de perfect getrapte strafschop. Onze Dave wist echter met een fenomenale kattensprong deze penalty uit zijn doelvlak te ransselen. Orp was stomverbaasd en Oplinter was in extase na deze schitterende redding. Ook na de wedstrijd werd er nog veel over deze redding gesproken en Dave kreeg zelfs enkele verleidelijk knipoogjes van de plaatselijke schone achter den toog. Na deze redding begon Oplinter terug iets sterker voor de dag te komen zodat ze de rest van de eerste helf niet meer in problemen kwamen en zo werd de evenwichtige eerste helft op een 0 - 0 stand afgefloten.
Tweede helft:
Veel verwarring tijdens de rust. Onze selectieheer Eddy R. had de handen vol om onze vijf wisselspelers in de ploeg te zetten. Samengevat komt het hier op neer: Geert E. voor Dave; Pol C. voor Johan B., Dominique W voor Bart M en Eddy R voor Bruno VP. Ivan W. verkoos zijn inval beurt nog even uit te stellen. Naast deze vele wissels moest er ook nog geschoven worden met de pionnen om terug het nodige evenwicht in de ploeg te krijgen. Een bewogen rustpauze dus die abrupt werd afgebroken toen het fluitsignaal voor de tweede helft weerklonk. Net één minuut bezig in deze tweede helft sloeg het noodlot toe voor onze middenvelder Kevin R. Hij bleek niet verder te kunnen omwille van een pijnlijke voetblessure opgelopen in de eerste helft. Johan B. stond nog niet onder de douche en dus moest hij weer het strijdperk in want zoals eerder gezegd Ivan W. verkoos om nog even te wachten om zo later in de tweede helft zijn joker effect beter te kunnen benutten. Het spel in de tweede helft verschilde niet zoveel met dat van de eerste. RAFC Orp had echter zijn gevaarlijke en gevreesde spits ingebracht waardoor de aanvallen van Orp veel scherper werden en het dus voortdurend opletten geblazen was voor de Oplinterse verdediging. Dit lukte perfect tot halfweg de tweede helft. Een desastreuze communicatiefout in het hart van onze verdediging was de voorbode van de waalse openingstreffer. Geert P. werd onder druk gezet waardoor hij de bal diende terug te spelen naar zijn libero Marnix R. Deze was echter al ingeschoven waardoor de bal achter hem terecht kwam. De snelle Orpse spits zei "alez les ga, merci beaucoup" en ging met de bal aan de haal. Hij zag onze Geert uit zijn doel staan en met een magistrale lob wist hij hem te vloeren. Er is na de match nog lang gediscusieerd over wiens fout het nu eigenlijk was maar het feit is dat de 1-0 op het bord stond. Laat het ons houden op een collectief falen van onze jongens. Oplinter was natuurlijk van slag en kon geen lijn meer krijgen in zijn spel. Ook Orp kwam niet meer echt dreigen maar ze verdedigden hun minimale voorsprong met hand en tand. Onze selectieheer gooide nog zijn laatste troef op tafel, onze joker Ivan W. Helaas kenden de Orpse verdedigers hem nog van eerdere confrontaties en plaatsten meteen een extra mandekker op hem. Na 70' bleven de bordjes dus op 1-0 hangen. Een spijtige nederlaag maar Oplinter kon met opgeheven hoofd het veld van deze gereputeerde tegenstander verlaten. Er zat misschien wat meer in maar als we ons goede spel kunnen doortrekken naar volgende week houden we zeker de drie punten in Oplinter.
Opstelling:
Den Dave (35' Geert Everaert); Marnix Reniers; Tom Veulemans; Johan Boffé (35' Pol Chaltin); Kevin Rappe (37' Johan Boffé); Bart Maes (35' Dominique Weenen); Johan Paulussen, Etienne Ruytinx; Geert Paulussen, Eddy Roosen (35' Bruno Van Parijs); Stefan Paulussen (63' Yvan Willems)
Doelpunten: /
De volgende wedstrijd is tegen de veteranen van Kozen, een relatief onbekende tegenstander die alvast op een warm onthaal kunnen rekenen nu vrijdag. Onze jongens zijn stilaan naar hun topvorm aan het groeien (bij de ene al wat rapper dan de andere) waardoor we iedere tegenstander over de knie kunnen leggen. Afspraak vrijdag 27 maart aan de Dalweg in Oplinter! Voor de spelers is er na de wedstrijd nog een kleine verrassing voorzien van een jarige ploegmakker.
13 Maart 2009: Veteranen Oplinter - Veteranen Haren: 6-3
Vooraf:
De wedstrijd van vandaag tegen de Veteranen uit Haren stond in het teken van het afscheid aan de aktieve voeltbalsport van één van onze tegenstanders: Hugo Swartenbroeckx. Hugo hier naast onze President. Deze kwieke 60 plusser verliet vele jaren geleden de Oplinterse heimat om zijn geluk te gaan beproeven in de grootstad Brussel. Hij is echter niet verder geraakt dan in Haren alwaar hij bij de plaatselijke voetbalclub verzeild is geraakt. Hij stampte er een veteranen ploeg uit de grond om zo toch nog regelmatig naar zijn geboortestreek te kunnen afzakken om tegen zijn oude vrienden een matchke te sjotten. Het was blijkbaar al een tijdje geleden dat Hugo nog in Oplinter gepasseerd was want hij en zijn ploeg waren nogal aan de late kant op de afspraak. Dit gaf de lokale "old boys" de gelegenheid om van een uitgebreide warming up te genieten. Het was weer eens wat nieuws voor onze jongens, benieuwd of dit zijn vruchten in de wedstrijd zou afwerpen want Oplinter had nood een knalprestatie om de smadelijke nederlaag van vorige week uit te wissen.
Eerste Helft:
De omstandigheden waren dus optimaal ook het goeie veld en het prachtige voetbalweer lieten niets dan goeds verwachten van deze feestelijke wedstrijd. Onze Etienne floot de wedstrijd op gang en meteen trokken de plaatselijk helden ten aanval. De uitgebreide opwarming had de stramme spieren blijkbaar goed gedaan want de eerste aanval was meteen raak. Onze polyvalente linkerflank Geert P. trok zijn lijn af en liet verscheidene Brusselaars ter plaatse staan, met zijn immer klaarkijkende blik zag hij de Oplinterse aanvallers reeds in slagorde klaar staan voor doel maar Geert verkoos om het op een speciale manier af te maken. Met een gekrulde streep trok hij de bal voor doel en scoorde in de verste hoek het waarschijnlijk snelste doelpunt uit de geschiedenis van de Oplinterse Veteranen. 1-0 na 1'!! Na deze snelle openingstreffer bleef Oplinter baas en koos resoluut voor de aanval met een aantal kansen tot gevolg. Haren herstelde zich enigsinds en kwam regelmatig dreigen via hun snelle linker spits die echter vakkundig monddood werd gemaakt door Pascal VdV. De Oplinterse druk bleef echter aanhouden en na een lang uitgesponnen "tik-tak" aanval wist de jongste telg van de familie P. het tweede doelpunt te scoren. Hiermee bevestigde Stefan zijn huidige goede vorm met zijn 3e doelpunt in twee wedstrijden. De Harense veteranen stonden erbij en konden niet meer doen dan bewonderend toe te kijken. Voorlopig konden ze hun nestor Hugo geen mooi afscheid geven. Op het einde van deze voor de Oplinterse aanhang aangename eerste helft konden de Vets nog een derde keer toeslaan. Dit doelpunt werd echter betwist door de Harense spelers, zij maakten gewag van voorafgaand buitenspel. Analyse van de beelden achteraf toonde aan dat hiervan geensinds sprake kon zijn en Etienne keurde dan ook terecht het doelpunt goed. Dit doelpunt werd echter op een presenteerblaadje aangeboden door Tom V. aan onze voormalige topschutter Bruno VP, kwestie van zijn vertrouwen terug wat op te krikken moet Tom gedacht hebben. Even later weerklonk het rust signaal en de spelers konden van een verdiende rust gaan genieten. Voor Oplinter was het zaak om er het hoofd bij te houden in de tweede helft en zo de match rustig uit te spelen.
Tweede helft:
Tijdens de rust ook weer de obligate wissels langs Oplinterse kant. Eddy R gaf zijn stek af aan Pol C., Kevin R. verliet het veld te voordele van Wim RGO en Bart M. kwam in het veld voor Tom V. In de kleedkamer heerste een ontspannen sfeer, niet verwonderlijk gezien de ruime voorsprong maar toch wees Eddy ons terecht en maande ons aan tot concentratie en voorzichtigheid. Eddy kreeg gelijk bij aanvang van de tweede helft. Haren had ook een paar wissels doorgevoerd waardoor het wat sterker voor de dag kwam en Oplinter voelde zich al zegezeker waardoor het lamentabel aan de slothelft begon. De Brusselaars drukten ons tegen ons eigen doel en Oplinter leek te versmachten in deze omknelling. Dave "The Wall" hield echter zijn netten schoon en na een goeie 5" konden we toch over de middenlijn geraken. En Hoe!! Onze eerste aanval van de tweede helft was weer meteen raak. Een mooie aanval afgerond met een wel zeer listige kopbal van onze jongste en grootste (in lengte) speler Stefan P. Hij bracht de 4-0 tussenstand op het bord. 4 Doelpunten in 2 wedstrijden, hopelijk stijgt het succes niet naar het hoofd van deze jonge spits. Hij zal de hulp van zijn meer ervaren broers kunnen gebruiken om met beide voetjes op de grond te blijven. Haren kreeg door deze counter een dreun en Oplinter kon het spel weer naar zich toe trekken waardoor het spelbeeld van de eerste helft werd hersteld. Een aantal kansen later werd Stefan P. weer diep tot op de achterlijn van de tegenstander gestuurd waar hij vervolgens door zijn directe tegenstander foutief afgestopt werd. Een aantal Harense spelers, waaronder vooral de keeper, zagen het anders en trokken de beslissing van de scheidsrechter in twijfel. Onze vriend Bruno aarzelde echter niet en scoorde, onhoudbaar, ook zijn tweede doelpunt van de avond. Even later was het de beurt aan onze Nestor Pol C (ook 60!). om zijn duivels te ontbinden. Een fraaie, collectief opgezette aanval werd door hem enig mooi in de rechter bovenhoek binnen gepegeld. 6-0, volgens velen het mooiste doelpunt van de avond! Even later kreeg hij trouwens weer een dot van een kans die hij jammer genoeg langs de verkeerde kant van de linkerpaal wegzette. Het feestvarken van de dag Hugo Swartenbroeckx had tot dan toe nog geen reden gehad tot vieren, hij moest met lede ogen toezien hoe hij samen met zijn ploeg ten onder ging. Zijn makkers lieten hem echter niet in de steek en kwamen met een sterk slotoffensief opzetten. Oplinter vierde begrijpelijk de teugels en daar kon Haren van profiteren. Hun druk resulteerde in een vrije trap aan de rand van "de 16". Onze Dave wou met de ruime voorsprong eens experimenteren en stelde een zeer ongebruikelijke muur op. De Harense vrijetrap specialist liet zich niet om de tuin leiden en trapte de eerredder binnen. 6-1! Dit doelpunt gaf onze tegenstander vleugels en Oplinter werd onnodig zenuwachtig met discussies met de ref tot gevolg. Haren ging echter op zijn herwonnen elan door en dribbelde onze verdedigers dol waarna een vrijgelaten aanvaller simpel de 6-2 kon binnen prikken. De bewonderenswaardige Brusselaars bleven doorgaan en na het uitvallen van een Oplinterse verdediger konden ze hun derde doelpunt van de binnenschuiven. Dit was echter het laatste wapenfeit van de avond en Oplinter kon wederom een mooie overwinning op zijn conto schrijven. Enige bezorgdheid was er nog rond de blessure van voorstopper Johan B. maar hij laat ondertussen weten dat hij speelklaar geraakt tegen de volgende wedstrijd.
Tot slot wensen de spelers en het bestuur van de Veteranen Oplinter nog het allerbeste toe aan Hugo en hopen dat hij na zijn succesvolle sportieve carriere de weg naar Oplinter zal blijven vinden!
Opstelling: Den Dave, Marnix Reniers, Pascal Vandevelde, Johan Boffé, Kevin Rappe (35' Wim RGO), Tom Veulemans (35' Bart Maes), Johan Paulussen, Bruno Vanparijs, Geert Paulussen, Stefan Paulussen, Eddy Roosen (35' Pol Chaltin). Doelpunten: Stefan Paulussen : 2 Bruno Vanparijs: 2 Geert Paulussen: 1 Pol Chaltin: 1
Volgende week een loodzware opdracht tegen onze Waalse vrienden uit Orp. Oplinter zal zijn herwonnen vertrouwen zeer nodig hebben om de drie punten in Orp mee te graaien. Wanneer we op volle sterkte zijn moet dit kunnen lukken!
Met een verre verplaatsing naar Spalbeek voor de boeg mochten we twee langdurig afwezigen opnieuw begroeten op het Melkerijplein. Stefan B. en Tom V. waren terug present na wekenlange afwezigheid. Hierdoor hadden we vandaag wederom een mooie veteranen kern en met een nog derde langdurig afwezige (Johan P) onderweg hadden we ook een ervaren bank. Alle ingredienten voor een nieuwe knalprestatie waren aanwezig en dus vertrokken de veteranen goedgezind en vol vertrouwen langs de kataraktroute richting fruitprovincie.
Eerste helft:
In Spalbeek aangekomen bleken onze tegenstanders niet meteen ouwe rotten te zijn. Integendeel, de meerderheid van hun spelers bleken frisse twintigers te zijn met hier en daar zelfs een late tiener. Dit gaf meteen een knak aan het vertrouwen van onze ouwe helden en tijdens de opwarming leek het al dat hun gewrichten plots harder knarsten dan gewoonlijk. Onze selectieheer koos vandaag voor Stefan B. als libero en Marnix R. op de voorstopper positie. Door de afwezigheid van Dominique W. en Bart M. verschenen Bruno V en Johan B. op het middenveld. Ook Geert P. speelde op een voor hem iets andere positie, nl. rechter winger, tegen zijn voet dus. Op papier was dit een zeer degelijke opstelling waarmee normaal gezien menig tegenstander verslagen kan worden. Bij het begin van de wedstrijd was het jammer genoeg meteen duidelijk dat deze gewijzigde Oplinterse veteranen ploeg het zeer moeilijk ging krijgen tegen deze toch wel zeer jonge tegenstander. Oplinter kwam maar niet in zijn spel en had moeite met de beweeglijke opponent. Er werd voordurend slecht gedekt en uit positie gelopen waardoor Spalbeek free-wheelend de ene na de andere aanval kon opzetten. Den Dave hield nog een tijdje stand maar kon uiteindelijk ook niet beletten dat de Spalbeekse jeugd makkelijk op voorsprong kom komen. Na de 1-0 volgde al snel de 2-0. We konden toen al spreken van een collectieve off-day van het Oplinterse team. De teleurstelling was dan ook af te lezen op het gezicht van onze meegereisde technische staf. Een lichtpunt in deze eerste periode kwam er van de voet van onze nr 13 Stefan P. Na een zeldzame maar mooi opgezette aanval vatte Stefan een prima individuele actie aan op de linkerkant. Hij sneed naar binnen en waar iedereen een voorzet verwachte verschalkte hij de doelman met een prachtig gekruist schot. Even leek het alsof onze veteranen konden opleven maar de ploeg bleef worstelen met de tegenstander en vooral ook met zichzelf zodat dit een ongewoon zwakke eerste helft was van onze jongens. Het negatieve resultaat bleef dan ook niet uit en met een 3-1 moesten we gaan rusten.
Tweede helft:
Tijdens de rust werd ons geen rust in de kleedkamers gegund. Het werd dus een openlucht break waar even de gemoederen dreigde verhit te geraken. Er was een discussie over de leeftijd van onze tegenstanders maar het gezonde verstand zegevierde en ook het feit dat wij af en toe beroep moeten doen op de jeugd bracht iedereen weer bij zijn zinnen. Tenslotte waren we gekomen om te voetballen, het resultaat is steeds van ondergeschikt belang! Tijdens de rust dus ook nog één wissel, Wim RGO verliet het veld voor Tom V. Johan P. was net aangekomen en zou een paar minuten later in het veld komen voor Eddy R. Met de nieuwe motor Johan P. leek het of Oplinter de wedstrijd in de hand zou nemen zo als in het verleden al zo vaak gebeurd is. Dit was echter buiten de Spalbeekse jeugd gerekend want ze bleven met hun loopvermogen onze verdediging onder druk zetten. Onze jongens kregen ook steeds meer last van de NMBS. Vlak naast het terrein lag een spoorweg en overweg waarop om de haverklap een trein passeerde. Vorig jaar had dit nog in ons voordeel gespeeld want toen hadden we nog drie NMBS medewerkers in onze rangen. Zij leefden steeds op bij het horen van de overweg bel gevolgd door de voorbij denderende trein. Vandaag blijft er van de 3 spoormakkers nog maar eentje over, niet voldoende dus voor een positief trein effect. Een opmerkelijk voorval in deze tweede helft was een betwiste penalty fase. Een jong veulen van Spalbeek liep voorbij onze rechts back die genoodzaakt was het jongetje foutief te stoppen. Deze fout gebeurde overduidelijk buiten het strafschop gebied maar de onverbiddelijke referee legde de bal op de witte stip. Discussies hadden geen zin en dus de 4-1 was een feit. Onze Dave bleek kansloos op de goed getrapte penalty. Toch ook nog een paar positieve acties van Oplinter in deze overbodige tweede helft. De Oplinterse uitblinker Stefan P. lukte zijn tweede doelpunt van de avond. Ditmaal niet zo fraai als in de eerste periode maar ook een frommelgoal telt! Goed werk van Stefan, niet toevallig de enige speler van Oplinter wiens leeftijd enigsinds in de buurt van de Spalbeekse jonkies kwam. In de slotfase wist Spalbeek nog een vijfde keer te scoren om zo de terechte 5-2 eindstand vast te leggen. De scheidsrechter floot de wedstrijd vroeg af om Oplinter uit zijn leiden te verlossen zo leek het wel. Later bleek echter dat de Spalbeekse jeugd vroeg naar bed moest omdat ze dit weekend moesten blokken voor een moeilijke biologie toets op maandag. Toen we na het douchen in de lokale kantine kwamen bleken de mannekes inderdaad al met hun fiets naar huis vertrokken te zijn. Na de wedstrijd bleken een paar Oplinterse spelers in zak en as te zitten waardoor sommigen zich zelfs aan een tomaten soep waagde. . Een paar minuten later was de nederlaag al vergeten en konden we met frisse moed en pint aan de derde helft beginnen die zoals verwacht wederom glansrijk werd gewonnen. Opstelling:
Den Dave, Stefan Blockx, Pascal Vandevelde, Marnix Reniers, Wim RGO (35' Tom Veulemans), Geert Paulussen, Johan Boffé, Bruno Vanparijs, Kevin Rappe, Stefan Paulussen, Eddy Roosen (40' Johan Paulussen).
Een verdiende nederlaag dus vandaag voor een onherkenbaar Oplinter. De oorzaak van de nederlaag mocht niet enkel gezocht worden bij de tegenstander, dit Oplinter moet veel beter kunnen, hopelijk kunnen we dit reeds volgende week tonen. Dan spelen we op ons eigen terrein tegen onze multiculturele Brusselse vrienden uit Haren. Vorig jaar eindigde de technisch zeer hoogstaande wedstrijd op een mooie overwinning voor Oplinter. Wij beschikken jammer genoeg nog niet over een kunstgrasveld waardoor we het deze keer zullen moeten hebben van onze kracht en discipline. Supporters en islamvrienden allen op post op vrijdag 13 maart om 20u30!!
.
Hugo hier naast onze President.
.
