27 Maart 2009: Veteranen Oplinter - Veteranen Kozen: 5-1
Vooraf:
Vandaag kwam de veteranen ploeg van Kozen op bezoek in ons eigen Oplinter. Deze ploeg is voor de meesten onder ons een nobele onbekende omdat het al een tijdje geleden is dat we er nog tegen in het strijdperk getrokken zijn. Het onbekende schrikt ons niet af, zeker niet met het vorige week aangekondigd stijgend vormpeil waarin we nu toch verkeren. Wederom een ruime opkomst aan de Dalweg, 14 veteranen en 1 scheidsrechter tekenden present. In tegenstelling tot vorige week ontbrak Tom V. maar zijn boezemvriend Pascal V. was daarentegen wel van de partij en kon zo zijn vertrouwde rechtsachter positie weer opnemen. Op de tegenstander was het weer even wachten waardoor we ruim de tijd konden nemen voor onze opwarming en we weten ondertussen allemaal wat dat kan betekenen voor onze spelers (remember Haren 16/03/2009). Tot slot van deze introductie nog even vermelden dat Kevin R. groen licht had gekregen van de medische staf na zijn opgelopen blessure van vorige week en Geert E. had zijn eerste invalbeurt in maanden goed verwerkt en was dus ook opnieuw van de partij.
Eerste helft:
Iets over achten floot Etienne R. de wedstrijd op gang en het was meteen duidelijk dat Kozen niet voldoende opgewarmd was voor deze voor hun toch altijd moeilijke confrontatie met Oplinter. Onze jongens gingen meteen in overdrive en grepen de Kozenaren meteen bij de keel. De bal ging vlot doorheen het Oplinterse elftal en met wervelend 'tik-tak' voetbal werd er onmiddellijk gevaar gecreëerd. In de 2e minuut al belandde een knappe voorzet vanop rechts in de voeten van ons jongste lid van de Paulussen clan. Hij kon echter de bal maar matig beroeren maar toch voldoende om hem in de voeten van zijn collega goalgetter Bruno VP te doen belanden. Bruno aarzelde niet en knalde kurkdroog in het Kozense doel. 1-0. Wederom een vroege voorsprong in een thuiswedstrijd dus. De opnieuw talrijk opgekomen supporters konden dit best wel smaken en verheugden zich weer op een riante uitslag. . Kozen was toch enigszins aangeslagen na deze vroege achterstand maar dat kon de Oplinterse rekening niet maken, we bleven gewoon doorgaan op ons elan. Het dominante spel van de thuisploeg bleef aanhouden wat in de 5e minuut een tweede doelpunt opleverde. Een splijtende actie vanop links waar ditmaal de maker van het openingsdoelpunt de assist kon geven aan zijn kompaan Stefan P. die zo kalm de 2-0 kon binnen tikken. In dit doelpunt bleek echter veel onderhuids opgekropte onvrede te schuilen naar aanleiding van de ietwat negatieve commentaren in deze kolomen vorige week aan zijn adres. Kozen begon na de tweede tegentreffer toch te proberen om de bakens te verzetten. Helaas voor hun hanteerden ze de tactiek die een dag later ook de nationale coach zou hanteren in de belangrijke interland tegen Bosnië, namelijk de lange bal. Dit was echter onvoldoende om de kwieke thuisverdediging in verlegenheid te brengen, integendeel, het dominante spel van onze ouwe krijgers bleef aanhouden, ditmaal via een mooi opgezette actie door het midden van het veld. Nu waren het de gebroeders Paulussen (de oudste en de jongste) die elkaar perfect aanvoelden en met een mooie één-twee actie konden ze de bezoekers voor schut zetten. Stefan P. mocht wederom besluiten en deed dit onberispelijk, de 3-0 was een feit en meteen had hij ook zijn kleine vormcrisis van vorige week van zich afgeschud. Zo zie je maar dat een speler soms niet veel nodig heeft om uit zijn dipje te geraken, een paar zorgvuldig gekozen woorden in een wedstrijdanalyse zijn vaak al genoeg! Na een kwartier begon Kozen dat ook eindelijk aan te dringen maar meer dan een paar te diepe ballen en aanvallers die er keer op keer werden uitgelopen door verdedigers kwamen ze niet. In de hele eerste helft was er eigenlijk maar één kans voor de bezoekers, deze werd dan ook nog knap van de lijn geweerd door onze voorstopper (forward skipper) Johan B. Voor de rest was het al Oplinter wat de klok sloeg zodat Kozen ook nog eens gedwongen werd tot een overtreding in de zestien, mooi uitgelokt door Stefan P. die nog steeds niet verzadigd was. Deze strafschop, feilloos omgezet door onze linkerflank Bart M, betekende de 4-0 na nog maar 20 minuten. Op het einde van de eerste helft kon Kozen dan toch eens doorheen de verdediging glippen om zo de 4-1 ruststand vast te leggen. Onze Dave was zoals steeds streng voor zichzelf maar hij was zelf de enige die hem het doelpunt aanwreef. Hij beloofde dan ook revanche in de tweede helft.
Tweede Helft:
Dave zou dan zijn revanche toch moeten nemen op het veld want tijdens de rust nam Geert E. zijn plaats in het doel in. De andere wissels waren Pol C. voor Eddy R en Kevin R. voor Geert P. Geert P bleef wel 'stand by' in het geval Kevin toch niet volledig hersteld zou zijn. Met goede moed werd de tweede helft aangevat. Oplinter was vastbesloten om zijn dwingende spel opnieuw aan de tegenstander op te leggen. Kozen had echter zijn rust goed gebruikt en had wat verschoven met zijn pionen en ook de tactiek zwaar bijgesteld. Ze kozen ervoor om alles of niets te gaan spelen en begonnen aan de rust met een voorhoede van maar liefst 5 spelers. Onze veteranen daarentegen begonnen te laconiek aan de tweede periode, illustrerend was dat de eerst pas meteen buiten ging. Kozen zag zijn kans schoon en zette ons vast op onze eigen speelhelft. Oplinter geraakte lange tijd niet uit de omknelling maar kon rekenen op een soevereine reserve doelman Geert E. om het al bij beperkte gevaar te neutraliseren. In de Oplinterse voorhoede konden we een nieuw duo begroeten, echter de automatismen tussen Pol en Dave waren nog niet je dat. Er ontbrak hun aanvankelijk duidelijk aan de bevlogenheid die we in de eerste helft mochten ervaren van Stefan P. Ze bleven echter knokken en werken om zo de voor hun ongewone rol toch zo goed mogelijk te vervullen. Het duurde toch zo'n 15' voor Oplinter terug enigzins grip op de wedstrijd kreeg. De benzinetank van de Kozense veteranen geraakte stilaan leeg en ook de moed begon in hun schoenen te zakken omdat hun aanvalsgolven steeds weer uiteenspatten op de Oplinterse golfbrekers achterin. In de 25ste minuut, toen Oplinter weer goed begon mee te doen werd Dave nog eens weggestuurd. Hij stormde recht op doel af en wist met kurkdroge knal de netten van onze tegenstander een vijfde keer te doen trillen. Meteen had hij zijn (persoonlijke) revanche van de eerste helft beet. Het doelpunt werd dan ook uitbundig gevierd en betekende ook meteen het einde van het aandringen van onze sportieve tegenstander. Kozen kreeg toch nog één prima mogelijkheid maar eens te meer wist Geert E. met een fabelachtige kattensprong de bal uit de kruising te ranselen. De wedstijd eindigde verder zonder problemen voor onze jongens behalve dan dat Kevin toch nog hinder bleef ondervinden van zijn enkel zodat Geert P. opnieuw zijn schoenen kon strikken en de laatste 15 minuten volmaken.
5-1, Wederom een mooie overwinning na een leuke match, iedereen tevreden al was snel duidelijk dat er bij onze veteranen toch enige ongerustheid waar te nemen was. Dit kwam omdat vandaag onze verantwoordelijke van het wekelijkse kansspel (ook wel tombola genoemd) forfait had moeten geven zodat het niet meteen duidelijk was wie de tombola ging leiden. Dit was echter buiten onze Bruno VP gerekend. Hij nam resoluut het heft in handen om dit in goede banen te leiden. Alhoewel hij aarzelend begon (met verkeerde getallen van de lotjes af te lezen) herstelde hij zich wonderwel. Bruno bleek een waardige vervanger van Ivan (volgens sommigen ook op het veld) en toevallig of niet werd de hoofdprijs weggekaapt door Yvan's schoonzoon. Toeval bestaat niet zou Ivan zeggen waarna hij een traan zou wegpinken bij het overhandigen van de hoofdprijs aan zijn schoonzoon!
Opstelling:
Dave; Marnix Reniers, Pascal Vandevelde, Johan Boffé, Geert Paulussen (35' Kevin Rappe (55' Geert Paulussen )), Bart Maes, Johan Paulussen, Bruno Vanparijs, Dominique Weenen, Eddy Roosen (35' Pol Chaltin) en Stefan Paulussen (35' Geert Everaert)
Doelpunten: Stefan Paulussen: 2 Bruno Vanparijs: 1 Bart Maes: 1 Den Dave: 1
20 maart 2009 Veteranen Orp - Veteranen Oplinter: 1- 0
Vooraf:
Vandaag stond de verre verplaatsing naar onze waalse vrienden uit Orp op het programma. Dit is een wedstrijd die in het verleden vaak op het scherp van de snee gespeeld werd tegen een kwalitatief hoogstaande ploeg. Oplinter was dus op zijn hoede maar toch vol zelfvertrouwen na de klinkende overwinning van vorige week. Niet minder dan zestien (16) veteranen waren bereid om alles in de strijd te gooien om deze moeilijke tegenstander het vuur aan de schenen te leggen. Onder hen, terug van zeer lang weggeweest, ook Geert E. die klaar was voor zijn wederoptreden. Geen foto's echter vandaag, onze vaste fotograaf was zijn camera vergeten! Dit verslag is ook wat later dan gewoonlijk omdat het eerst nog moest nagelezen worden door de Waals-Vlaamse geschillencommisie om te voorkomen dat de verzuurde relatie tussen beide landshelften nog meer onder druk zou komen te staan wegens opruiende taal in dit soort blogs!
Eerste Helft
Na een lange trip doorheen het landelijke Wallonie waren we alle 16 toch tijdig op het veld van RAFC Orp-Noduwez. De kleedkamers, het veld en de kantine lagen er wederom zeer uitnodigend bij, het weer was goed maar fris. Onze veteranen verschenen dan ook goedgemutst aan de aftrap. Toch weer een paar wijzigingen in de ploeg vermits onze selectieheer terecht volhard in zijn rotatie systeem. Onze goede vriend Etienne R, de ref in de thuismatchen, verscheen hierdoor aan de aftrap. Eenmaal de wedstrijd op gang gefloten bleek dat het zelfvertrouwen van de Oplinterse vets niet onterecht was. Het stevige geheel kon de aanvalsgolven van een technisch hoogstaand Orp met gemak afhouden en kreeg zelfs de beste kansen. Onze scoringsmachine van afgelopen week stokte echter waardoor een paar goeie Oplinterse kansen de nek werden omgewrongen (is de magie van onze jonge aanvaller reeds uitgewerkt?) RAFC Orp was verrast door ons goeie voetbal en hadden al snel door dat dit team zich zomaar niet naar de slachtbank zou laten leiden. Gaandeweg was Orp wat bekomen van de verrassing en kreeg dan ook wat meer grip op het spel zonder echt grote kansen af te dwingen. De wedstrijd verliep ook zeer sportief, dit was in het verleden al eens anders geweest maar een aantal Waalse amokmakers ontbraken wat de sfeer alleen maar ten goede kwam. De lokale scheidsrechter had geen moeite om deze wedstrijd in de hand te houden. Dik halfweg deze eerste helft moest hij toch ingrijpen toen een Orpse aanvaller foutief gestuit werd in ons strafschopgebied. De brave man aarzelde niet en legde de bal zonder blikken of blozen op de stip. Alle hoop lag nu bij onzen Dave die ons in het verleden al meermaals met mirakel saves van zekere doelpunten had behoed. Dave was natuurlijk ook extra geprikkeld door de onverwacht opgedoken concurentie die nu in de persoon van Geert E. op de Oplinterse bank zat. Een gewone doelman zou niet met deze druk kunnen omgaan en dus hielden de Oplinterse veteranen hun hart vast toen de strafschop genomen werd. Orp had voor deze job natuurlijk hun grootste specialist ingeschakeld en dat was ook te zien aan de perfect getrapte strafschop. Onze Dave wist echter met een fenomenale kattensprong deze penalty uit zijn doelvlak te ransselen. Orp was stomverbaasd en Oplinter was in extase na deze schitterende redding. Ook na de wedstrijd werd er nog veel over deze redding gesproken en Dave kreeg zelfs enkele verleidelijk knipoogjes van de plaatselijke schone achter den toog. Na deze redding begon Oplinter terug iets sterker voor de dag te komen zodat ze de rest van de eerste helf niet meer in problemen kwamen en zo werd de evenwichtige eerste helft op een 0 - 0 stand afgefloten.
Tweede helft:
Veel verwarring tijdens de rust. Onze selectieheer Eddy R. had de handen vol om onze vijf wisselspelers in de ploeg te zetten. Samengevat komt het hier op neer: Geert E. voor Dave; Pol C. voor Johan B., Dominique W voor Bart M en Eddy R voor Bruno VP. Ivan W. verkoos zijn inval beurt nog even uit te stellen. Naast deze vele wissels moest er ook nog geschoven worden met de pionnen om terug het nodige evenwicht in de ploeg te krijgen. Een bewogen rustpauze dus die abrupt werd afgebroken toen het fluitsignaal voor de tweede helft weerklonk. Net één minuut bezig in deze tweede helft sloeg het noodlot toe voor onze middenvelder Kevin R. Hij bleek niet verder te kunnen omwille van een pijnlijke voetblessure opgelopen in de eerste helft. Johan B. stond nog niet onder de douche en dus moest hij weer het strijdperk in want zoals eerder gezegd Ivan W. verkoos om nog even te wachten om zo later in de tweede helft zijn joker effect beter te kunnen benutten. Het spel in de tweede helft verschilde niet zoveel met dat van de eerste. RAFC Orp had echter zijn gevaarlijke en gevreesde spits ingebracht waardoor de aanvallen van Orp veel scherper werden en het dus voortdurend opletten geblazen was voor de Oplinterse verdediging. Dit lukte perfect tot halfweg de tweede helft. Een desastreuze communicatiefout in het hart van onze verdediging was de voorbode van de waalse openingstreffer. Geert P. werd onder druk gezet waardoor hij de bal diende terug te spelen naar zijn libero Marnix R. Deze was echter al ingeschoven waardoor de bal achter hem terecht kwam. De snelle Orpse spits zei "alez les ga, merci beaucoup" en ging met de bal aan de haal. Hij zag onze Geert uit zijn doel staan en met een magistrale lob wist hij hem te vloeren. Er is na de match nog lang gediscusieerd over wiens fout het nu eigenlijk was maar het feit is dat de 1-0 op het bord stond. Laat het ons houden op een collectief falen van onze jongens. Oplinter was natuurlijk van slag en kon geen lijn meer krijgen in zijn spel. Ook Orp kwam niet meer echt dreigen maar ze verdedigden hun minimale voorsprong met hand en tand. Onze selectieheer gooide nog zijn laatste troef op tafel, onze joker Ivan W. Helaas kenden de Orpse verdedigers hem nog van eerdere confrontaties en plaatsten meteen een extra mandekker op hem. Na 70' bleven de bordjes dus op 1-0 hangen. Een spijtige nederlaag maar Oplinter kon met opgeheven hoofd het veld van deze gereputeerde tegenstander verlaten. Er zat misschien wat meer in maar als we ons goede spel kunnen doortrekken naar volgende week houden we zeker de drie punten in Oplinter.
Opstelling:
Den Dave (35' Geert Everaert); Marnix Reniers; Tom Veulemans; Johan Boffé (35' Pol Chaltin); Kevin Rappe (37' Johan Boffé); Bart Maes (35' Dominique Weenen); Johan Paulussen, Etienne Ruytinx; Geert Paulussen, Eddy Roosen (35' Bruno Van Parijs); Stefan Paulussen (63' Yvan Willems)
Doelpunten: /
De volgende wedstrijd is tegen de veteranen van Kozen, een relatief onbekende tegenstander die alvast op een warm onthaal kunnen rekenen nu vrijdag. Onze jongens zijn stilaan naar hun topvorm aan het groeien (bij de ene al wat rapper dan de andere) waardoor we iedere tegenstander over de knie kunnen leggen. Afspraak vrijdag 27 maart aan de Dalweg in Oplinter! Voor de spelers is er na de wedstrijd nog een kleine verrassing voorzien van een jarige ploegmakker.
13 Maart 2009: Veteranen Oplinter - Veteranen Haren: 6-3
Vooraf:
De wedstrijd van vandaag tegen de Veteranen uit Haren stond in het teken van het afscheid aan de aktieve voeltbalsport van één van onze tegenstanders: Hugo Swartenbroeckx. Hugo hier naast onze President. Deze kwieke 60 plusser verliet vele jaren geleden de Oplinterse heimat om zijn geluk te gaan beproeven in de grootstad Brussel. Hij is echter niet verder geraakt dan in Haren alwaar hij bij de plaatselijke voetbalclub verzeild is geraakt. Hij stampte er een veteranen ploeg uit de grond om zo toch nog regelmatig naar zijn geboortestreek te kunnen afzakken om tegen zijn oude vrienden een matchke te sjotten. Het was blijkbaar al een tijdje geleden dat Hugo nog in Oplinter gepasseerd was want hij en zijn ploeg waren nogal aan de late kant op de afspraak. Dit gaf de lokale "old boys" de gelegenheid om van een uitgebreide warming up te genieten. Het was weer eens wat nieuws voor onze jongens, benieuwd of dit zijn vruchten in de wedstrijd zou afwerpen want Oplinter had nood een knalprestatie om de smadelijke nederlaag van vorige week uit te wissen.
Eerste Helft:
De omstandigheden waren dus optimaal ook het goeie veld en het prachtige voetbalweer lieten niets dan goeds verwachten van deze feestelijke wedstrijd. Onze Etienne floot de wedstrijd op gang en meteen trokken de plaatselijk helden ten aanval. De uitgebreide opwarming had de stramme spieren blijkbaar goed gedaan want de eerste aanval was meteen raak. Onze polyvalente linkerflank Geert P. trok zijn lijn af en liet verscheidene Brusselaars ter plaatse staan, met zijn immer klaarkijkende blik zag hij de Oplinterse aanvallers reeds in slagorde klaar staan voor doel maar Geert verkoos om het op een speciale manier af te maken. Met een gekrulde streep trok hij de bal voor doel en scoorde in de verste hoek het waarschijnlijk snelste doelpunt uit de geschiedenis van de Oplinterse Veteranen. 1-0 na 1'!! Na deze snelle openingstreffer bleef Oplinter baas en koos resoluut voor de aanval met een aantal kansen tot gevolg. Haren herstelde zich enigsinds en kwam regelmatig dreigen via hun snelle linker spits die echter vakkundig monddood werd gemaakt door Pascal VdV. De Oplinterse druk bleef echter aanhouden en na een lang uitgesponnen "tik-tak" aanval wist de jongste telg van de familie P. het tweede doelpunt te scoren. Hiermee bevestigde Stefan zijn huidige goede vorm met zijn 3e doelpunt in twee wedstrijden. De Harense veteranen stonden erbij en konden niet meer doen dan bewonderend toe te kijken. Voorlopig konden ze hun nestor Hugo geen mooi afscheid geven. Op het einde van deze voor de Oplinterse aanhang aangename eerste helft konden de Vets nog een derde keer toeslaan. Dit doelpunt werd echter betwist door de Harense spelers, zij maakten gewag van voorafgaand buitenspel. Analyse van de beelden achteraf toonde aan dat hiervan geensinds sprake kon zijn en Etienne keurde dan ook terecht het doelpunt goed. Dit doelpunt werd echter op een presenteerblaadje aangeboden door Tom V. aan onze voormalige topschutter Bruno VP, kwestie van zijn vertrouwen terug wat op te krikken moet Tom gedacht hebben. Even later weerklonk het rust signaal en de spelers konden van een verdiende rust gaan genieten. Voor Oplinter was het zaak om er het hoofd bij te houden in de tweede helft en zo de match rustig uit te spelen.
Tweede helft:
Tijdens de rust ook weer de obligate wissels langs Oplinterse kant. Eddy R gaf zijn stek af aan Pol C., Kevin R. verliet het veld te voordele van Wim RGO en Bart M. kwam in het veld voor Tom V. In de kleedkamer heerste een ontspannen sfeer, niet verwonderlijk gezien de ruime voorsprong maar toch wees Eddy ons terecht en maande ons aan tot concentratie en voorzichtigheid. Eddy kreeg gelijk bij aanvang van de tweede helft. Haren had ook een paar wissels doorgevoerd waardoor het wat sterker voor de dag kwam en Oplinter voelde zich al zegezeker waardoor het lamentabel aan de slothelft begon. De Brusselaars drukten ons tegen ons eigen doel en Oplinter leek te versmachten in deze omknelling. Dave "The Wall" hield echter zijn netten schoon en na een goeie 5" konden we toch over de middenlijn geraken. En Hoe!! Onze eerste aanval van de tweede helft was weer meteen raak. Een mooie aanval afgerond met een wel zeer listige kopbal van onze jongste en grootste (in lengte) speler Stefan P. Hij bracht de 4-0 tussenstand op het bord. 4 Doelpunten in 2 wedstrijden, hopelijk stijgt het succes niet naar het hoofd van deze jonge spits. Hij zal de hulp van zijn meer ervaren broers kunnen gebruiken om met beide voetjes op de grond te blijven. Haren kreeg door deze counter een dreun en Oplinter kon het spel weer naar zich toe trekken waardoor het spelbeeld van de eerste helft werd hersteld. Een aantal kansen later werd Stefan P. weer diep tot op de achterlijn van de tegenstander gestuurd waar hij vervolgens door zijn directe tegenstander foutief afgestopt werd. Een aantal Harense spelers, waaronder vooral de keeper, zagen het anders en trokken de beslissing van de scheidsrechter in twijfel. Onze vriend Bruno aarzelde echter niet en scoorde, onhoudbaar, ook zijn tweede doelpunt van de avond. Even later was het de beurt aan onze Nestor Pol C (ook 60!). om zijn duivels te ontbinden. Een fraaie, collectief opgezette aanval werd door hem enig mooi in de rechter bovenhoek binnen gepegeld. 6-0, volgens velen het mooiste doelpunt van de avond! Even later kreeg hij trouwens weer een dot van een kans die hij jammer genoeg langs de verkeerde kant van de linkerpaal wegzette. Het feestvarken van de dag Hugo Swartenbroeckx had tot dan toe nog geen reden gehad tot vieren, hij moest met lede ogen toezien hoe hij samen met zijn ploeg ten onder ging. Zijn makkers lieten hem echter niet in de steek en kwamen met een sterk slotoffensief opzetten. Oplinter vierde begrijpelijk de teugels en daar kon Haren van profiteren. Hun druk resulteerde in een vrije trap aan de rand van "de 16". Onze Dave wou met de ruime voorsprong eens experimenteren en stelde een zeer ongebruikelijke muur op. De Harense vrijetrap specialist liet zich niet om de tuin leiden en trapte de eerredder binnen. 6-1! Dit doelpunt gaf onze tegenstander vleugels en Oplinter werd onnodig zenuwachtig met discussies met de ref tot gevolg. Haren ging echter op zijn herwonnen elan door en dribbelde onze verdedigers dol waarna een vrijgelaten aanvaller simpel de 6-2 kon binnen prikken. De bewonderenswaardige Brusselaars bleven doorgaan en na het uitvallen van een Oplinterse verdediger konden ze hun derde doelpunt van de binnenschuiven. Dit was echter het laatste wapenfeit van de avond en Oplinter kon wederom een mooie overwinning op zijn conto schrijven. Enige bezorgdheid was er nog rond de blessure van voorstopper Johan B. maar hij laat ondertussen weten dat hij speelklaar geraakt tegen de volgende wedstrijd.
Tot slot wensen de spelers en het bestuur van de Veteranen Oplinter nog het allerbeste toe aan Hugo en hopen dat hij na zijn succesvolle sportieve carriere de weg naar Oplinter zal blijven vinden!
Opstelling: Den Dave, Marnix Reniers, Pascal Vandevelde, Johan Boffé, Kevin Rappe (35' Wim RGO), Tom Veulemans (35' Bart Maes), Johan Paulussen, Bruno Vanparijs, Geert Paulussen, Stefan Paulussen, Eddy Roosen (35' Pol Chaltin). Doelpunten: Stefan Paulussen : 2 Bruno Vanparijs: 2 Geert Paulussen: 1 Pol Chaltin: 1
Volgende week een loodzware opdracht tegen onze Waalse vrienden uit Orp. Oplinter zal zijn herwonnen vertrouwen zeer nodig hebben om de drie punten in Orp mee te graaien. Wanneer we op volle sterkte zijn moet dit kunnen lukken!
Met een verre verplaatsing naar Spalbeek voor de boeg mochten we twee langdurig afwezigen opnieuw begroeten op het Melkerijplein. Stefan B. en Tom V. waren terug present na wekenlange afwezigheid. Hierdoor hadden we vandaag wederom een mooie veteranen kern en met een nog derde langdurig afwezige (Johan P) onderweg hadden we ook een ervaren bank. Alle ingredienten voor een nieuwe knalprestatie waren aanwezig en dus vertrokken de veteranen goedgezind en vol vertrouwen langs de kataraktroute richting fruitprovincie.
Eerste helft:
In Spalbeek aangekomen bleken onze tegenstanders niet meteen ouwe rotten te zijn. Integendeel, de meerderheid van hun spelers bleken frisse twintigers te zijn met hier en daar zelfs een late tiener. Dit gaf meteen een knak aan het vertrouwen van onze ouwe helden en tijdens de opwarming leek het al dat hun gewrichten plots harder knarsten dan gewoonlijk. Onze selectieheer koos vandaag voor Stefan B. als libero en Marnix R. op de voorstopper positie. Door de afwezigheid van Dominique W. en Bart M. verschenen Bruno V en Johan B. op het middenveld. Ook Geert P. speelde op een voor hem iets andere positie, nl. rechter winger, tegen zijn voet dus. Op papier was dit een zeer degelijke opstelling waarmee normaal gezien menig tegenstander verslagen kan worden. Bij het begin van de wedstrijd was het jammer genoeg meteen duidelijk dat deze gewijzigde Oplinterse veteranen ploeg het zeer moeilijk ging krijgen tegen deze toch wel zeer jonge tegenstander. Oplinter kwam maar niet in zijn spel en had moeite met de beweeglijke opponent. Er werd voordurend slecht gedekt en uit positie gelopen waardoor Spalbeek free-wheelend de ene na de andere aanval kon opzetten. Den Dave hield nog een tijdje stand maar kon uiteindelijk ook niet beletten dat de Spalbeekse jeugd makkelijk op voorsprong kom komen. Na de 1-0 volgde al snel de 2-0. We konden toen al spreken van een collectieve off-day van het Oplinterse team. De teleurstelling was dan ook af te lezen op het gezicht van onze meegereisde technische staf. Een lichtpunt in deze eerste periode kwam er van de voet van onze nr 13 Stefan P. Na een zeldzame maar mooi opgezette aanval vatte Stefan een prima individuele actie aan op de linkerkant. Hij sneed naar binnen en waar iedereen een voorzet verwachte verschalkte hij de doelman met een prachtig gekruist schot. Even leek het alsof onze veteranen konden opleven maar de ploeg bleef worstelen met de tegenstander en vooral ook met zichzelf zodat dit een ongewoon zwakke eerste helft was van onze jongens. Het negatieve resultaat bleef dan ook niet uit en met een 3-1 moesten we gaan rusten.
Tweede helft:
Tijdens de rust werd ons geen rust in de kleedkamers gegund. Het werd dus een openlucht break waar even de gemoederen dreigde verhit te geraken. Er was een discussie over de leeftijd van onze tegenstanders maar het gezonde verstand zegevierde en ook het feit dat wij af en toe beroep moeten doen op de jeugd bracht iedereen weer bij zijn zinnen. Tenslotte waren we gekomen om te voetballen, het resultaat is steeds van ondergeschikt belang! Tijdens de rust dus ook nog één wissel, Wim RGO verliet het veld voor Tom V. Johan P. was net aangekomen en zou een paar minuten later in het veld komen voor Eddy R. Met de nieuwe motor Johan P. leek het of Oplinter de wedstrijd in de hand zou nemen zo als in het verleden al zo vaak gebeurd is. Dit was echter buiten de Spalbeekse jeugd gerekend want ze bleven met hun loopvermogen onze verdediging onder druk zetten. Onze jongens kregen ook steeds meer last van de NMBS. Vlak naast het terrein lag een spoorweg en overweg waarop om de haverklap een trein passeerde. Vorig jaar had dit nog in ons voordeel gespeeld want toen hadden we nog drie NMBS medewerkers in onze rangen. Zij leefden steeds op bij het horen van de overweg bel gevolgd door de voorbij denderende trein. Vandaag blijft er van de 3 spoormakkers nog maar eentje over, niet voldoende dus voor een positief trein effect. Een opmerkelijk voorval in deze tweede helft was een betwiste penalty fase. Een jong veulen van Spalbeek liep voorbij onze rechts back die genoodzaakt was het jongetje foutief te stoppen. Deze fout gebeurde overduidelijk buiten het strafschop gebied maar de onverbiddelijke referee legde de bal op de witte stip. Discussies hadden geen zin en dus de 4-1 was een feit. Onze Dave bleek kansloos op de goed getrapte penalty. Toch ook nog een paar positieve acties van Oplinter in deze overbodige tweede helft. De Oplinterse uitblinker Stefan P. lukte zijn tweede doelpunt van de avond. Ditmaal niet zo fraai als in de eerste periode maar ook een frommelgoal telt! Goed werk van Stefan, niet toevallig de enige speler van Oplinter wiens leeftijd enigsinds in de buurt van de Spalbeekse jonkies kwam. In de slotfase wist Spalbeek nog een vijfde keer te scoren om zo de terechte 5-2 eindstand vast te leggen. De scheidsrechter floot de wedstrijd vroeg af om Oplinter uit zijn leiden te verlossen zo leek het wel. Later bleek echter dat de Spalbeekse jeugd vroeg naar bed moest omdat ze dit weekend moesten blokken voor een moeilijke biologie toets op maandag. Toen we na het douchen in de lokale kantine kwamen bleken de mannekes inderdaad al met hun fiets naar huis vertrokken te zijn. Na de wedstrijd bleken een paar Oplinterse spelers in zak en as te zitten waardoor sommigen zich zelfs aan een tomaten soep waagde. . Een paar minuten later was de nederlaag al vergeten en konden we met frisse moed en pint aan de derde helft beginnen die zoals verwacht wederom glansrijk werd gewonnen. Opstelling:
Den Dave, Stefan Blockx, Pascal Vandevelde, Marnix Reniers, Wim RGO (35' Tom Veulemans), Geert Paulussen, Johan Boffé, Bruno Vanparijs, Kevin Rappe, Stefan Paulussen, Eddy Roosen (40' Johan Paulussen).
Een verdiende nederlaag dus vandaag voor een onherkenbaar Oplinter. De oorzaak van de nederlaag mocht niet enkel gezocht worden bij de tegenstander, dit Oplinter moet veel beter kunnen, hopelijk kunnen we dit reeds volgende week tonen. Dan spelen we op ons eigen terrein tegen onze multiculturele Brusselse vrienden uit Haren. Vorig jaar eindigde de technisch zeer hoogstaande wedstrijd op een mooie overwinning voor Oplinter. Wij beschikken jammer genoeg nog niet over een kunstgrasveld waardoor we het deze keer zullen moeten hebben van onze kracht en discipline. Supporters en islamvrienden allen op post op vrijdag 13 maart om 20u30!!
27 Feb 2009: Veteranen Oplinter-Krom en Stijf Millen: 0-0
Vooraf: Reeds de 5e wedstrijd van het prille seizoen maar pas de 3e met een volwaardige veteranen opstelling. De afwezigen van vorige week tekende weer allemaal present. Ze hadden hun uitstap op het eerste zicht goed verteerd, ze zagen er allemaal toch nog even slecht uit. Bij aankomst van onze tegenstander op de tereinen van RGO was er al meteen consternatie. Even werd gedacht dat Basket Club Millen geariveerd was maar het bleek wel degelijk om Krom en Stijf Millen te gaan, onze gevreesde tegenstander van vandaag. Het merendeel van hun spelers bleken dubbele meters te zijn. Het frele Oplinter leek al op voorhand in z'n schulp te kruipen.
Eerste Helft: Al van bij de aftrap bleek inderdaad dat ons elftal teveel respect vertoonde voor deze oponent. Wederom een moeilijke start dus. De terugkeer van de ervaren spelers zorgde wel voor wat meer automatismen waardoor we nooit volledig werden weggespeeld, echter kansen waren niet aan ons besteed in deze eerste helft. Millen daarentegen rukte meermaals gevaarlijk op richting onze Dave maar deze moest toch nog niet zijn beste reflexen uit de handen schudden om zijn netten schoon te houden. Gaandeweg kregen onze veteranen wat meer grip op de wedstrijd en zelfs een aantal halve kansen. Dit zorgde echter voor wat wrevel bij onze tegenstaander dat daardoor iets potiger ging spelen. Wat escaleerde in een zeer zware en overbodige aanslag op onze nr 14 die aangeslagen even het veld moest verlaten, een kaart voor de drieste Millenaar was hier op zijn plaatst geweest!! Onze favoriete voorstopper keerde echter snel terug want hij wist dat hij in de 2e helft nog een belangrijke rol te spelen had. Dit incident had gelukkig geen gevolgen voor de wedstrijd, deze bleef aan een hoog (veteranen) tempo doorgaan met toch nog steeds het overwicht voor de lange wappers uit de buurt van Riemst. Millen kreeg nog een paar prima kansen maar kon ze niet verzilveren, een licht gevleide 0-0 tussenstand was het goeie resultaat waarmee onze Oplinterse vrienden konden gaan rusten.
Tweede Helft: Eenmaal in de kleedkamers groeidde het besef dat deze onklopbaar geachte tegenstander toch niet zo onoverwinnelijk was. Andermaal het bewijs dat ons scouting apparaat nog niet optimaal werkt. Dit is een werkpunt voor ons bestuur richting de 2e jaarhelft! Met veel zelfvertrouwen, 2 wissels ( Wim RGO voor Tim RGO en Bart Maes voor Eddy Roosen) en een paar tactische ingrepen kwamen de Oplinterse veteranen het veld op voor wat een boeiende 2e helft zou worden. We schoten meteen goed uit de startblokken en Millen moest willens nillens achteruit. De tactische ingrepen bleken te werken want de in de eerste helft nog gretig opkomende backs van KS Millen werden niet meer op onze speelhelft gesignaleerd, een pluim voor onze coach is hier op zijn plaats! De kansen voor de lokale veteranen werden beter en talrijker maar ook Millen liet zich niet onbetuigd. Ondanks de aan banden gelegde backs bleef hun centrale as zeer te duchten, zelfs de (kleine!!!) libero schoof een aantal keer gevaarlijk in. De meeste acties werden echter ter hoogte van de back area een halt toe geroepen door de lokale voorstopper (nr 14) die nog op sportieve revanche belust was na de aanslag van in de 1e helft. Millen kreeg toch nog wel een aantal kansen maar hun spitsen bleken echter meer lengte te bieden dan kwaliteit waardoor de goeie bezoekende aanvallen meermaals de nek werden omgewrongen. De wedstrijd bleef nu zeer vlot op en neer gaan tot groot jolijt van de weer talrijk opgekomen meute supporters. De spanning steeg en het spel werd weer iets potiger maar onze referee smoorde de kleine opstootjes meteen in de kiem. Tijdens het verloop van de 2e helft werd het steeds duidelijker dat een doelpuntenloos gelijkspel er aan zat te komen. Oplinter kreeg nog enkele zeer goeie kansen maar misschien was een overwinning toch iets te overdreven gezien het overwicht van Millen in de 1e periode. Hierdoor werd wat gas terug genomen tot de scheidsrechter er een einde aan maakte (van de wedstijd) en de billijke 0-0 draw op het bord vaststond. Geen winnaar dus of het moesten de aanwezige toeschouwers zijn die andermaal flink verwend werden met een aangename en al bij al sportieve wedstrijd al had de nr 14 en reporter ter plaatse er 's anderdaags wel een ander idee over.
Opstelling: Den Dave, Marnix Reniers, Pascal Vandevelde, Johan Boffé, Kevin Rappe, Tim RGO (35' Wim RGO), Dominique Weenen, Stefan Paulussen, Geert Paulussen, Bruno Vanparijs, Eddy Roosen (35' Bart Maes). Doelpunten: /
De volgende wedstrijd is op bezoek bij het Limburgse Spalbeek. Een voorafbeschouwing is moeilijk want Spalbeek is niet terug te vinden in de beschikbare scoutings rapporten. Afwachten dus, maar een gemotiveerd en compleet Oplinter hoeft in principe geen enkele tegenstander te vrezen. Ook is al meermaals gebleken uit een sterke 2e helft dat het met fysieke conditie van onze mannen goed gesteld is. We kunnen dus onbevreesd en vol zelfvertrouwen onze gouw verlaten om onze limburgse vrienden te bekampen. Tot volgende week.
Na zo'n verloren wedstrijd doet het toch deugd om te kunnen deelnemen aan een tombola met toch weer prachtige prijzen. Met dank aan Ivan Willems! Eindelijk ook eens een foto van onze supporters kern en tot slot nog wat actiefoto's en speciaal voor de dames nog eens een blik achter de schermen in de kleedkamer.
Vooraf: Het was aangekondigd: met de helft van de ploeg op bezinningsweekend diende de bokaal met aspirant veteranen weer open getrokken te worden. Niet minder dan 7 RGO'ers op het wedstrijdblad waarop in totaal 14 spelers ingevuld waren. In naam van het bestuur wensen we deze beloftevolle toekomsige veteranen dan ook nogmaals te bedanken voor hun onbaatzuchtige zelfopoffering.
Eerste Helft: Een ploeg dus met nul (0) automatismen moest het opnemen tegen een naar goede gewoonte zeer sterk Rummen, dat beloofde al van bij aanvang niet veel goeds. Oplinter vertrok echter vrij goed uit de startblokken en had aanvankelijk weinig problemen met dit Rummen. De talrijk opgekomen supporters konden genieten van een evenwichtige partij. Gaandeweg de eerste helft werd wel duidelijk dat het Rummense middenveld zeer vlot de aanvallers kon bereiken. Technische hoogstandjes en listige doorsteek pasjes zorgden ervoor dat onze (jonge) veteranen steeds meer achter een ongrijpbare bal moesten lopen. Rummen begon kansen te krijgen en de jonge spelers begonnen steeds meer op echte veteranen te gelijken. Halfweg de eerste helft resulteerde het overwicht van Rummen na een lang uitgesponnen aanval in de openingstreffer, 0-1 en Oplinter met de billen bloot. Het publiek begon te morren, dit was het sein om wat meer werkkracht in ons het spel te brengen waardoor Rummen toch niet meteen verder kon uitlopen en de eerste helft met minimale achterstand kon afgefloten worden door een wederom zeer secuur leiden Etienne R. Als onze scheidsrechter dit niveau kan blijven aanhouden moet het ons niet verbazen dat er binnenkort waarnemers van de bond worden langsgestuurd om dit arbitraire talent te komen scouten.
Tweede helft: Het vele lopen achter de bal en de spitsen had zijn tol geeist bij onze verdedigende rots in de branding Pascal. Hij zag zich genoodzaakt om na de koffie niet meer in actie te komen waardoor nog een verse RGO'er (Vincent) zich in de strijd kon mengen. De tweede wissel was een RGO'er (Wim) voor een andere RGO'er (Stijn). Onze derde en laatste wisselspeler (Pol) was naar goede gewoonte iets te laat zodat hij pas in de loop van de 2e helft zijn opwachting zou kunnen maken. De tweede helft begon rampzalig voor het sympathieke Oplinter. Terwijl iedereen nog zijn plaats aan het zoeken was op het veld brak Rummen meteen door onze afweergordel. Onze middenvelder Dominique W. kwam te laat met zijn interceptie en maakte een te vermijden overtreding in ons strafschopgebied. Slechts 1 minuut bezig en onze ref kon niet anders dan de bal op de stip te leggen. De Rummense penalty-specialist zij dankuwel en onze Dave was, ondanks een bliksem reflex voor de tweede maal geklopt: 0-2! De onfortuinlijke Dominique zou later gewisseld worden door Pol C. Oplinter krabbelde na deze opdoffer slechts moeilijk overeind. Enkel door veel wilskracht begon het spel meer en meer op te schuiven naar de speelhelft van de tegenstander. Rummen moest wat gas terug nemen maar bleef toch goed overeind tot onze jonge rechtsback Vincent vriend en vijand verraste met geweldig afstandschot. De 1-2 en dus de aansluitingstreffer was een feit! Een aantal Rummense spelers maakten gewag van een "lucky goal" en hadden het over een "binnengewaaide" voorzet. Vrienden en goede kennisen van Vincent verklaarden na de match echter dat het zeker de bedoeling was van hem om rechtstreeks op doel te schieten in plaats van een voorzet te geven. Alle lof dus voor Vincent en hij mocht dus terecht fier zijn op dit fantastisch doelpunt. Oplinter kwam nu eindelijk op dreef en had na 15' in de tweede helft het beste van het spel. Rummen onderging maar echte kansen kwamen er niet onmiddellijk. Tot plots een dodelijk counter van Rummense makelijk de thuis-supporters deed verstommen. De 1-3 stond op het bord. Wie nu dacht de onze veteranen de kopjes zouden laten hangen had ....gelijk. Oplinter verloor de greep op het spel en Rummen tikte rustig de wedstrijd uit met in de slotfase nog een pijnlijke 1-4 om ons finaal af te maken. Deze sportieve wedstrijd eindigde dus zeer slecht voor onze moedige strijders, hopelijk kruipen we weer snel uit dit dal.
Opstelling: Den Dave, Stefan Paulussen, Pascal Vandevelde (35' Vincent RGO), Johan Boffé, Kevin Rappe, Gino (RGO), Michael (RGO), Tim (RGO), Dominique Weenen (60' Pol Chaltin), Gert (RGO), Stijn (RGO) (35' Wim (RGO))
Volgende week de wederopstanding tegen het roemruchte Millen. Deze mannen uit het verre limburg zijn zeer te duchten tegenstanders. Het is maar te hopen dat de afwezigen van deze week tegen dan hun neuzen weer in de goede (voetbal) richting staan zodat we weer kunnen aanknopen met de overwinning.
Vandaag wederom een smalle kern voor de verre verplaatsing diep "in de limburg". Met slechts 1 bankzitter en een tweede onderweg begon Oplinter met een bang hartje aan deze wedstrijd die trouwens op een goed en droog veld doorging, voorzien van een prachtige accommodatie!
1e helft: De vele afwezigheden zorgen er al meteen voor dat het gehaalde spelpeil van vorige week niet geëvenaard werd. Een experimenteel middenveld had aanvankelijk moeite om het ritme te pakken te krijgen maar dankzij de solide verdediging wist Oplinter toch relatief gemakkelijk stand te houden tegen het "jonge" en "beweeglijke" Wellen. Van achteruit werden de ballen echter te veel en te snel blindelings naar voren gekeild waardoor onze aanvallers het toch moeilijk hadden. Een week klinkerwerken waren er voor onze jonge aanvaller Bruno toch te veel aan en halfweg de eerste helft moest hij er de brui aangeven met een verrekking in de bil.
Dit was natuurlijk een tegenvaller voor de ploeg maar vooral toch voor onze spits zelf die zijn wilde Valentijn plannen van zaterdag in het water zag vallen. Hopelijk voor hem en zijn vrouwtje is het toch nog goed gekomen. Ondertussen op het veld bleek toch dat dit Oplinter in staat moest zijn om deze wedstrijd naar z'n hand te zetten. Onze senior spits Eddy gaf het voorbeeld en na een mooi opgezette aanval ronde hij bijzonder fraai af vanuit een scherpe hoek. Hij maakte slim gebruik van de verste paal om zo het openingsdoelpunt te scoren. Oplinter verdient 0-1 voor! Echte grote kansen kwamen er niet meer in deze eerste helft zodat Oplinter al bij al tevreden kon gaan rusten.
2e helft: Hetzelfde spelbeeld in de tweede helft. De snelle spitsen van Wellen zaten in de broekzak van de stoere Oplinter verdedigers maar ze verdedigden nog vaak te overhaast uit. Het middenveld werd vlot overgeslagen en onze spitsen kregen de bal maar niet in de voet.
Toch had Oplinter het beste van het spel en de kansen begonnen zich op te stapelen. Halfweg de tweede helft resulteerde dit in een zeer fraai doelpunt van gelegenheids nummer 10 Bart Maes. Een snedige voorzet van op rechts werd door iedereen gemist. De bal belandde zo in Bart's voeten, hij kon nog eerst zijn veters binden en zijn haar goed leggen alvorens hij met een kurkdroge en keiharde knal de 0-2 op het bord kon zetten. Consternatie 5 min later toen diezelfde Bart na een geweldige botsing met een nog niet geheel van zijn wintervet verloste Wellense verdediger als voor dood op de grond neerviel. Gelukkig had Bart ook nog wel wat malsere lichaamsdelen die de vlezige klap konden opvangen zodat hij na verzorging het spel kon hervatten. Het spel kabbelde nadien rustig verder en de eerste overwinning van Oplinter kwam niet meer in het gedrang. Onze Dave moest toch nog éénmaal een goeie redding uit zijn voeten toveren om de 0 op het bord te houden.
In de slotfase mochten we dan ook nog het wederoptreden vieren van onze spits Ivan W. die echter zijn gebrek aan matchritme niet helemaal kon verbergen. We gunnen deze krasse knar dan ook voldoende tijd om rustig, zeer rustig, terug naar zijn oude niveau terug te groeien. Kenners en kwatongen beweren echter dat dit voor Ivan zeer moeilijk zal zijn. Het blijft ook de vraag of hij de matchen kan blijven combineren met zijn belangrijke functie als CEO van de tombola (prijzen én trekking) en zijn verantwoordelijkheid voor de werkverdeling van het reinigen van de infrastructuur na iedere thuiswedstrijd. Terug naar de wedstrijd: Een niet onverdienstelijk KVK Wellen bleek een hapklare brok voor het nuchtere spel van de veteranen van Oplinter. De zege was dan ook oververdiend en vraagt om bevestiging volgende week!
Opstelling: Den Dave, Marnix Reniers, Pascal Vandevelde, Johan Boffé, Kevin Rappe, Tim RGO, Bart Maes, Stefan Paullussen, Geert Paulussen, Eddy Roosen ( 60' Yvan Willems), Bruno Vanparijs (25' Dominique Wenen) Doelpunten: Eddy Roosen: 0-1 Bart Maes: 0-2 Volgende week staat de moeilijke thuismatch tegen het sterke Rummen op de agenda. Net nu zijn er zware selectieproblemen omdat de halve kern op weekend uitstap is. Dit is wel de ideale gelegenheid waarop aspirant veteranen zich in de kijker kunnen spelen. Aan hun om hun kans te grijpen!
06 feb 2009: Kanaries Kessel-lo - Vet. Oplinter 2-1
Vooraf: In tegenstelling tot vorige week waren er vrijdag ruim voldoende veteranen die uit hun luie zetel geraakt waren om aan deze wedstrijd deel te nemen. De verplaatsing naar Leuven werd aangevat met 16! spelers. In Leuven aangekomen stonden we meteen voor 2 verassingen: een goed bespeelbaar veld en kanaries die niet geel waren meer blauw! 1e heflt. Onze veteranen begonnen stevig aan de wedstrijd. Met een goed bezet middenveld en een op de loer liggende gelegenheidsspits Gert was Oplinter duidelijk de betere ploeg. De kanaries waren technisch onderlegd maar vonden geen gaatje in de Oplinterse afweergordel. Het enige wat ontbrak aan het goede spel van Opl. waren kansen. Deze kwamen er maar niet omdat in de zone van de waarheid te overhaast werd gespeeld of net weer te lang getreuzeld werd om op doel te besluiten. Hierdoor sloop er geleidelijk aan onzekerheid in het team wat meer en meer begon te leiden tot slechte passes en controles.
Naar het einde van de eerste helft begonnen de kanaries ook meer duels te winnen met een eerste kans tot gevolg en meteen 1-0. De mannen van Kessel-lo waren nog niet in de buurt van onzen Dave geweest maar een schitterende vluchtschot in-één-tijd drukte ons meteen met de neus op de feiten. Weeral achtervolgen! Het spel werd krampachtiger en meer en meer slordigheden stapelde zich op. Met toch nog een paar halve kansjes konden we gaan rusten na een al bij al sterke eerste helft van Oplinter. 2e helft: Tijdens de rust werden er niet minder dan 4 wissels doorgevoerd, niet omdat we slecht bezig waren maar bij ons speelt iedereen minstens 1 helft! Ondaks de op papier zeer sterke bank van de veteranen kwamen we in deze 2e helft meteen onder druk te staan door een plots zeer gretig Kessel-lo dat ook een paar wissels had doorgevoerd. De 2 nieuwe en snelle flankspelers van de kanaries zorgden in combinatie met het technisch sterke middenveld voor veel druk en kansen.
Oplinter snakte naar adem en bleef worstelen met de bal die maar niet goed viel. Den Dave had in de 2e helft ruimschoots de kans om zich te onderscheiden in het doel en behoede zo Oplinter van een karrevacht van tegendoelpunten. Eénmaal moest Dave zich nog gewonnen geven na een weeral wervelende aanval van onze tegenstander. Na 20' waren de Oplinterse wisselspelers opgewarmd en nam onze ploeg terug de wedstrijd in handen. De Kanaries waren zo goed als uitgefloten en Oplinter kon zowaar een paar goeie kansen afdwingen. Onze gelegenheidsspits Gert toverde een zeer fraaie actie uit de voeten en scoorde zo de oververdiende aansluitingstreffer. Oplinter trok verwoed naar voren om een verdiend gelijkspel uit de brand te slepen maar de kanarie bleven overeind en waren toch nog een paar keer gevaarlijk met een paar snelle counters. Oplinter kon niet meer scoren en zo werd deze sportieve wedstrijd met een 2-1 eindstand afgefloten.
Een leuke wedstrijd, een sportieve tegenstander en Keizer Karel en Belgacom TV in de kantine. Wat heb je nog meer nodig op een vrijdagavond?...inderdaad, een eerste overwinning!!!! Deze week nog wat stevig bijtrainen en volgende vrijdag gaat KVK Wellen voor de bijl. Opstelling: "Den Dave", Marnix Reniers (35' Stefan Blockx), Johan Boffé, Tim RGO (50' Pol Chaltin), Geert Paulussen (35' Kevin Rappe), Bart Maes, Johan Paulussen, Stefan Paulussen, Tom Veulemans (35' Pascal Vandevelde), Gert RGO, Etienne Ruytinx (35' Bruno Vanparijs)
Vooraf: Veel last minute afmeldingen voor de wedstrijd van vandaag. Hierdoor hebben we weer uit de uitgebreide kweekvijver van talent van onze bevriende voetbalclub RGO moeten putten. Met dank aan Wouter, David, Tim en Ignaece om ons uit de nood te helpen.
Wedstrijdverslag:
Eerste helft: IJskoud was het en dus was het veld spekglad en beenhard. Dit kan echter geen probleem zijn voor doorwinterde veteranen en dus ging de wedstrijd dus gewoon door. Het was meteen duidelijk dat de tegenstander vinnig en gemotiveerd aan de aftrap kwam. Oplinter had aanvankelijk een paar goede combinaties in huis maar VK Halewijn was meer doelgericht en had in de eerste helft de beste kansen. Eén van de mooie combinaties van Oplinter zorgde op het einde van de eerste helft toch voor de fraaie openingstreffer, mooi afgerond door Wouter Kumpen. Bij het affluiten was het wel duidelijk dat de tweede helft nog moeilijk ging worden.
Tweede helft:
De talrijke uitschuivers en glijpartijen hadden reeds hun tol geëist en dus kwamen de Oplinterse vets met een bang hartje uit de kleedkamer. VK H begon zeer gretig aan de 2e helft en hadden met een nieuwe spits veel meer diepgang dan de lokale helden. De wissel bij de thuisploeg (Pol voor Eddy) bracht niet de verhoopte extra aanvalskracht die Oplinter nodig had. Integendeel, Halewijn kreeg kans na kans en Oplinter kreeg de bal niet meer in de 16 van de tegenstander. Ondanks de vele aanvallen kon de thuisploeg toch vrij makkelijk standhouden achteraan en er was natuurlijk nog "Den Dave" die redding bracht indien het toch te warm werd voor doel. Een bal op de paal en de lat beloofde echter niet veel goed en halfweg de eerste helft viel de eerste tegentreffer. 1-1! Oplinter probeerde de bakens nog te verzetten maar de combinatie gleden steeds weg op het spekgladde veld. Halewijn rook zijn kans en slaagde erin om na een snelle aanval op 1-2 te komen.
Oplinter zette nog alles op alles maar liep zo tegen een beslissende counter. 1-3 en de match was gespeeld. Even later weerklonk dan ook het eindsignaal en was de eerste nederlaag van 2009 een feit.
We onthouden dat op een normaal veld er waarschijnlijk toch wel wat meer had ingezeten voor de thuisploeg maar de zege van VK Halewijn was verdiend. Hopelijk recupereren we voor de volgende wedstrijd wat meer echte veteranen zodat we toch snel onze eerst zeg van het nieuwe jaar kunnen laten optekenen. Opstelling: "Den Dave", Marnix Reniers, Stefan Paulussen, Johan Boffé, Tim, David Bex, Johan Paulussen, Ignaece Dewolfs, Bart Maes, Eddy Roosen (35' Pol Chaltin), Wouter Kumpen.
.
Hugo hier naast onze President.
.
