Ferme familiale
Inhoud blog
  • 26 maart : mijn tijd hier zit er op ... of toch nog niet ...
  • 11 - 13 maart : 3 dagen werken op de boerderij
  • Enkele filmpjes
  • 6 - 7 maart : weekend boerderij
  • 5 maart : eerste dag van verlengd weekend op boerderij


    Familieboerderij
    07-02-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.6-7 februari weekendje relaxen aan het meer

    Een korte nacht na een lange reis, met een kopje koffie wat brood en overheerlijke verse ananas kan ik op het gemak wakker worden. 

    Ik logeer in Calavi, de boerderij is gelegen in de regio  rond Pahou, meer bepaald in Adjarra - Hounvé, een 45minuten rijden van Calavi, alhoewel je in Afrika geen tijd kan plakken op een verplaatsing, er gebeurt altijd wel iets.

    Ik plan om enkele dagen per week op de boerderij te werken, wat te helpen met de administratie, de jongeren wat bij te leren, of misschien moet ik zeggen we gaan samen ons frans bijscholen ook het mijne heeft nog veel ruimte voor verbetering. Op de boerderij is er niet echt plaats om te overnachten dus heb ik mijn kampeertentje mee en zo kan ik er toch enkele dagen na elkaar verblijven zonder al te grote verplaatsingen. Maandag breng ik mijn eerste bezoek aan de boerderij, ik heb ze zelf nog niet met mijn eigen ogen gezien. Oorspronkelijk zijn we begonnen met een boerderij in Tori, nog wat verder het land in, om diverse redenen zijn we in de loop van de 2e helft van januari verhuisd naar de nieuwe locatie, er zijn daar meer mogelijkheden en het is ook dichterbij de markt voor de verkoop.

    Dit weekend geen grote plannen wat uitwaaien op de site aan het meer zal deugd doen, de Afrikaanse warmte opsnuiven, een groot verschil met België waar ze een ijskoude week voorspellen.

    Maar het is niet enkel uitwaaien op de site aan het meer, ik wil deze ook heel graag met mijn eigen ogen terugzien, degene die mijn vorige avonturen gevolgd hebben weten dat ik er in 2019 net voor mijn terugreis naar België al geweest ben, ondertussen is de site uitgebreid met een grote bar, een familie bungalow en verschillende eilandjes. Waarom vertel ik dit allemaal, omdat dit mijn 2e project is in Bénin waarin ik mee stap, ja blijkbaar wordt ik een beetje een halve Béninoise J

    De opzet van de toeristische site aan het meer, of ik moet eigenlijk zeggen op het meer was om hier buitenlandse toeristen te ontvangen, maar het coronabeestje heeft ook hier roet in het eten gegooid, ondertussen begint de site gekend te zijn bij de lokale bevolking en krijgen we steeds meer en meer klanten om er iets te drinken, eten, een feestje te vieren. 

    Het is er heerlijk vertoeven, gelegen op een kleine halve kilometer van de hoofdweg en toch hoor je dit niet, het voelt of je midden in de natuur zit en dat is in werkelijkheid ook wel zo. Nog een voordeel is dat het er veel minder heet is, er waait altijd een verfrissend briesje over het meer, je hoort de kikkers kwaken, de vogels zingen en nu en dan zie je een visje in het water die overheerlijk smaken.

    %%%FOTO1%%

    Wat sfeerbeelden om een idee te geven.

     Als je in deze rust vertoeft vliegt de dag voorbij het is al avond als we huiswaarts keren, maar eerst nog iets eten in één van vele lokale bars met een flesje bier erbij.

    Ook zondag gaan we naar de site want er is nog veel werk uit te voeren om deze goed te laten functioneren.

    Met een glaasje pastis in een coronaproof bar (sorry als ik jullie laat watertanden naar deze zaken, het zal in België ook wel terugkomen) de ideale plaats om te brainstormen en na te denken wat er dringend uitgevoerd moet worden.

    Deze blog zal dus niet enkel gaan over de boerderij maar ook een beetje over de toeristische site, jullie kunnen al beginnen dromen van een mooie reis na corona en dan ook eens een paar uurtjes op de boerderij meehelpen of deze gewoon bezoeken.

     

     

     

     

     



    07-02-2021, 00:00 geschreven door Veerle Devlieghere  

    Reageer (0)

    06-02-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.5 februari reisdag naar Bénin

    Een spannende dag voor de boeg, in deze tijden is het niet evident om te reizen, enkel essentiële reizen zijn nog toegelaten, volgens mij valt mijn trip naar Bénin hieronder, maar vinden onze Belgische autoriteiten dat ook, met hen weet je dit nooit.

    Ik heb ervoor gezorgd dat ik alle nodige documenten bij me heb, een verklaring op eer en  verschillende bijhorende stavingsstukken. Mijn reis is op uitnodiging van een internationale organisatie waarbij mijn aanwezigheid noodzakelijk is, tja er waren verschillende opties die ik kan aanvinken maar kon er maar ééntje kiezen, deze leek me het meeste opportuun en zo kon ik ook voldoende bewijsstukken verzamelen.

    Voor de boerderij zijn we een ONG aan het oprichten, of eerder er bestaat reeds een grotere ONG (Ago- Impact et soldarité international) je kan met je lokale boerderij hierbij aansluiten en zo het statuut van ONG met lokale tak bekomen, ik ben gepromoveerd tot ondervoorzitter van onze lokale ONG, nog niet alles is volledig in orde het dossier zit bij de Beninse overheid voor goedkeuring, maar toch heb ik meer dan voldoende stukken ter staving.

    Gepakt en gezakt vertrek ik ruim op tijd, heb nog nooit zoveel bagage meegenomen als ik op reis ga, deze keer neem ik het maximale toegelaten gewicht mee. Eén zak vol met spullen om te doneren en mijn eigen spullen. Ik heb letterlijk alle kleine gaatjes in mijn reistassen volgepropt tot ik aan de 46 kg zat, voor een paar extra t-shirts vind je wel nog een gaatje in je valies.

    Ik neem de trein in Zedelgem die rechtstreeks naar Zaventem gaat, met zoveel bagage is dit wel handig, mijn moeder brengt me en help wat meesleuren met mijn bagage.

    Er is niet veel volk op de trein, ik heb er alle plaats en alle tijd om van het landschap te genieten, na een treinrit van bijna 2u30 arriveer ik ruim op tijd in Zaventem.  Het sleuren van de valiezen gaat hier wel makkelijker ik maak voor de eerste keer gebruik van een karretje voor mijn bagage.

    Het voelt raar aan in de luchthaven, zo verlaten en leeg heb ik deze nog nooit gezien, normaal vertrekken er honderden vluchten per dag, nu is zelfs het aankondigingsbord niet vol.

     

     

    Een lege luchthaven heeft ook zijn voordelen nergens moet ik aanschuiven, ik kan elke controle vlot passeren zonder ook maar één minuut te moeten wachten, wat een luxe.

    Voor ik door mag om mijn bagage in te checken wordt gevraagd of ik de verklaring op eer al heb, men werpt er een vluchtige blik op en ik mag mee op het vliegtuig, alles wordt ingecheckt. Wat kan het hen schelen waarom je op reis vertrekt, ik begrijp heel goed dat het voor de vliegtuigmaatschappijen, de luchthaven en de volledige reissector harde tijden zijn, amper reizigers dus de paar die wel reizen zijn een meer dan welkom.

     

    Aan de paspoortcontrole vragen ze me naar het doel van mijn reis, mijn uitleg humanitair doel werken op de boerderij en sociaal project lijkt hen essentieel en zo heb ik in een mum van tijd de nodige controles doorlopen, Yes nu is het zeker ik kan vertrekken.

     

    Paar uurtjes wachten op het vertrek, de tijd vul ik met nog wat berichtjes te versturen, mailen, bellen naar Bénin om hen gerust te stellen dat ik er aankom …

    En uiteraard doe ik ook een van mijn favoriete bezigheden tijdens het wachten, mensen observeren. Het is toch een   ander soort mensen die nu het vliegtuig neemt, het valt me op dat het vooral alleenreizenden zijn, geen gezinnen en slechts een paar koppels, ook weinig blanken, het is duidelijk dat iedereen reist met een doel, zakenmensen bezoek aan familie in geboorteland ….

     

    Nog een voordeel om nu te reizen is dat het vliegtuig absoluut niet vol zit, ik schat dat er misschien 1/3 van de plaatsen ingenomen is, goed voor de beenruimte en zo kan ook de nodige afstand gerespecteerd worden.

     



    Ik vlieg deze keer met Brussel Airlines, rechtstreeks naar Cotonou, of zo goed als rechtstreeks, we houden een tussenstop in Abidjan – Ivoorkust daar stappen de meeste passagiers uit en komt er nieuw personeel en passagiers aan boord zij zijn op terugweg naar België. Veel vluchten naar Afrika combineren 2 landen, omdat er niet genoeg passagiers zijn om het vliegtuig te vullen (onder normale omstandigheden) voor één klein land.

     

    Een klein uur later dan gepland arriveer ik op Afrikaanse bodem, Bénin het land dat een kleine 2 maand mijn thuis zal zijn. Voor we het land binnen mogen moeten we een aantal coronatesten ondergaan, dit lijkt me meer dan evident, hier is zo goed als geen corona en men moet er alles aan doen om dit zo te houden.

    Thuis had ik reeds mijn reservatie en betaling voor de test gedaan zodat alles vlot zou kunnen verlopen, het formulier wordt gescand en iedereen krijgt een volgnummer, van zodra dit op het scherm verschijnt mag je naar een verpleger om de test te ondergaan.

     

     

    Ik ben er vrij gerust in daar ik voor de zekerheid woensdag in België reeds een test liet uitvoeren. Er wordt een snelle test afgenomen via een prikje in de vinger en dan nog een PCR test in de neus. Moet wel eerlijk zeggen dat deze test hier toch een stuk minder grondig uitgevoerd werd als bij ons, slecht in één neusgat en ik had de indruk dat het ook wel vlugger en minder diep was, was eigenlijk verwonderd dat het zo snel ging.

    Nu nog een 15 tal minuten wachten op de resultaten van de sneltest, van zodra je volgnummer op het scherm verschijnt ben je goedgekeurd en mag je doorgaan.

     

    Nu nog enkel de paspoortcontrole en ik ben klaar, ook dit verloopt super vlot, geen wachtrij. Wel worden alle paspoorten bijgehouden, dit tot de resultaten van de PCR test gekend zijn, na 72 uur kan je dit terug gaan ophalen, een extra zekerheid die ingebouwd is. Moet zeggen dat dit alles heel vlot en super efficiënt verliep, ik denk in totaal een kleine 45 minuten tussen ik uit het vliegtuig stapte en buiten de luchthaven ben.

    Ik verzamel mijn bagage door de scanner en dan kan ik naar buiten, er staat een rij bij de douane die hun bagage moeten openen maar de douanier doet teken naar mij dat ik gewoon door mag, blijkbaar zie ik er betrouwbaar uit.

     

    Josias, gids en zaakvoerder van de humanitaire reisorganisatie “Voyage Afrique Bénin” komt me ophalen aan de luchthaven, het is ook in zijn huis dat ik mag logeren gedurende mijn verblijf in Bénin.   Hij heeft er verschillende kamers waar hij normaal toeristen en Europese stagairs logies verschaft,

    door corona zijn er geen Europese toeristen noch stagairs dus mag ik gebruik maken van een kamer.

     

    Het is bijna 2 uur als we arriveren, nog eventjes bijpraten met een stukje verse ananas en een glaasje Pastis (ja ze weten hier heel goed wat ik graag eet en drink) en dan is het tijd voor wat nachtrust na een lange reisdag.

     

    06-02-2021, 00:00 geschreven door Veerle Devlieghere  

    Reageer (0)

    05-02-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Werkvakantie op de boerderij
    Op dit eigenste moment zit ik op de trein naar brussels airport



    Ik vertrek vandaag 5 februari terug naar Bénin voor 7 weken, 27 maart keer ik terug naar België, op expliciet verzoek van mijn spaarboek.
    Ik wou al een tijdje terug gaan naar Bénin om er wat te helpen op de boerderij, om de jongeren wat te ondersteunen en ze wat bij te leren (voor zover mijn frans hiervoor goed genoeg is, we kunnen het samen verbeteren ook ik kan bijleren), om wat administratie te doen, boekhouding op te maken.... Heel veel zaken te doen.

    Het was en is nog steeds spannend of ik effectief kan en mag vertrekken, het lelijke coronavirus strooit overal roet in het eten. Toeristische en recreatieve reizen zijn momenteel verboden, ik denk in eer en geweten te mogen stellen dat mijn reis naar Bénin niet van die aard is, het is een werkreis - humanitaire reis - essentiële reis. Met de nodige stavingsdocumenten die ik van mijn relaties in Bénin ontvangen heb zou het moeten lukken.

    Naast het verbod vanuit de regering heb ik vooreerst ook wel goed nagekeken en nagedacht of het er wel veilig is. Dat is mijn inziens absoluut het geval. Het coronavirus heeft niet echt voet aan land gezet in Bénin en de omliggende landen, hoe dit komt is moeilijk te verklaren, maar ik ben er enorm dankbaar voor, in ons land waar we aan de top staan van medische voorzieningen kunnen de ziekenhuizen het bijna niet meer aan, moeten ze soms keuzes maken wie ze al dan niet gaan behandelen, wat zou het dan niet zijn in een Afrikaans land waar er amper ziekenhuizen en dokters zijn.

    Kort even wat cijfers, in Bénin leven er 12,3 miljoen mensen / in België 11,6 laat ons stellen dat dit ongeveer gelijk is.
    In Bénin zijn er 4120 besmetting met coronavirus en 54 mensen overleden, in België meer dan 700.000 besmetting en meer dan 21.000 sterfgevallen.
    Meer hoef ik hierover niet te zeggen, de cijfers zijn duidelijk, of ze kloppen, uiteraard niet 100% ook deze van België niet, maar het geeft wel een duidelijk beeld een immens verschil.

    Ik zit dus nu gepakt en gezakt op de trein, nog nooit heb ik zoveel bagage meegenomen op een reis, maar als ik terugkeer is het met meer dan de helft minder bagage, ik heb een extra valies mee vol met spullen voor het project en de vrienden die ik daar heb. Veel kledij, wat schrijfgerei, leesboeken, spelletjes.... 
    Ik wil hierbij zeker nog eens iedereen bedanken die dit op de een of andere manier heeft mee mogelijk gemaakt door spullen en of wat centjes te doneren.
    Weet zeker dat elke hulp, elke cent voor de volle 100% naar het project gaat, ik hou er niets aan over, mijn reis naar Bénin betaal ik uiteraard volledig zelf.

    Het was toch wel een moeilijke keuze om uit de vele spullen er een valies vol uit te kiezen, na het wegen van mijn bagages heb ik nog wat hoekjes volgepropt met toch nog een paar extra t-shirts, zodat ik mijn geboekte bagage en het toegelaten gewicht voor de volle 100% benut.



    Ik zal nu terug regelmatig wat op de blog schrijven en foto's posten zodat jullie kunnen lezen en zien hoe het er hinder aan toe gaat.

    05-02-2021, 10:01 geschreven door Veerle Devlieghere  

    Reageer (0)

    26-07-2020
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.het eerste ei
    Je kan eeuwige discussies voeren over wat er eerst was de kip of het ei .... bij ons is het heel duidelijk eerst hadden we kuikentje, dan kippen en nu kan ik met trots zeggen dat we onze eerste eitjes hebben.

    Het eerste ei op onze boerderij zag het daglicht op 8 juli 


    Eens de kippen beginnen te leggen dienen ze ook een andere soort voeding te krijgen, maar deze voeding mag slechts gegeven worden aan de kippen die hiervoor reeds het gewicht hebben, indien de kippen nog geen 1450 tot 1500 gram wegen mogen ze niet overschakelen op deze nieuwe soort voeding, ja je ziet het , alles wordt echt wel professioneel aangepakt.

    Het wordt een hele karwei om alle 750 kippen (neen er zijn er ondertussen maar 743 meer, het is normaal dat er een kleine sterfte is) één voor één te wegen, ze hebben hiervoor hard gewerkt tot midden in de nacht. De kippen die nog niet hun gewicht hebben worden afzonderlijk gezet en krijgen nog de basisvoeding tot ze volgroeid zijn voor de nieuwe voeding.


    Nu de kippen begonnen zijn te leggen komt er wat extra werk bij, dagelijks de eieren rapen , ze proper reinigen en in de plateau's leggen.


    Onder de eieren bestaan er ook tweelingen, we hebben een eitje gehad die 95 gram woog, dat is een ei met 2 eierdooiers.


    Voor de eieren verkocht worden, worden ze nu en dan ook gewogen want de prijs is uiteraard afhankelijk van de grote en het gewicht, onze eerste plateau eieren woog 1550 gram, wat 50 gram per ei is.
    Is dit nu veel of niet, ik had er niet echt een idee van, heb er nog nooit bij stilgestaan hoeveel een ei weegt, internet leert me dat je net zoals bij de kledij maten hebt van S (minder dan 53 gr) tot XL (meer dan 73 gram). 
    Thuis in de tuin hebben we ook een aantal kippen, nieuwsgierig als ik ben, heb ik onze eitjes gewogen, resultaat 65gram maat L, tja ik hou van bizarre weetjes.

    De kippen leggen nog niet allemaal, het aantal eitjes dat we dagelijks hebben stijgt dag na dag, op 22 juli hadden we al 5 plateaus + 12 eitjes  + 3 gebroken eitjes (=165 stuks) ...
    Dit alles wordt dagelijks bijgehouden, een goede boekhouding is heel belangrijk op een boerderij, dat is één van de zaken waar ik nogal op hamer, en hen waar mogelijk bij help. Door dit goed bij te houden kan je ook snel zien of iets verkeerd loopt, als het aantal plots mindert dan weet je dat er misschien wel een ziekte onder de kippen is, als er plots veel meer gebroken eieren zijn is er ook iets aan de hand, op tijd ingrijpen is de boodschap.

    26-07-2020, 18:48 geschreven door Veerle Devlieghere  

    Reageer (0)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de moestuin

    Onze hoofdactiviteit op de boerderij is het houden van legkippen, 750 stuks,  dit is niet onze enige bezigheid, ernaast hebben we de aanpalende tuin ingericht als moestuin waar we komkommers, paprika, pepers en wortelen telen. Zo generen we extra inkomsten om in het onderhoud van onze jongeren te voorzien en kunnen ze ook verschillende bedrijfstakken leren, hoe meer kennis ze kunnen vergaren hoe groter de kans op een goede job voor de toekomst.

    Eigenlijk moet ik zeggen niet hun enige bezigheid want ikzelf werk niet op de boerderij, al het werk wordt door onze medewerkers en jongeren verricht, echt wel niet te onderschatten, ikzelf probeer hen vanuit België met raad en administratieve hulp bij te staan, meer kan ik van hieruit niet doen.


    Een moestuin starten van niets, of eerder gezegd van een rimboe of brousse is niet te onderschatten, alle struiken en wilde gewassen - onkruid moest verwijderd worden, een heel groot karwei.


    zo zag de tuin eruit



    Alle struiken en planten verwijderen, met de hand, niet zoals bij ons om de tuin klaar te leggen voor het zaaien.



    Sommige gewassen worden in aparte plantbed gezaaid waarna ze dan verplant worden.



    De komkommers zijn planten die opgebonden moeten worden, ze hebben er een eenvoudig maar heel werkbaar systeem voor bedacht met bamboe en touwen.



    De gewassen groeien goed dankzij de goede zorgen die ze dagelijks krijgen. Er is veel werk te doen, onkruid wieden / hakken, dagelijks minstens 2 keer water geven handmatig met de gieter, de wortelbedden moeten opgehoogd worden, gewasbescherming door middel van korrels, meer dan genoeg te doen



    Er is duidelijk al veel verschil in de grote van de planten.



    Onze eerste oogsten zijn een feit, we hebben al komkommers en pepers geoogst en verkocht op de lokale markten.



    Ik ben toch wel trots op wat ze al verwezenlijkt hebben op zo'n korte tijd, het is hard – labeur, alles handwerk in een verzengende hitte in de zon, maar ze doen het goed.



    PS ik geef nog mee dat de foto's en video's die ik hier post mij bezorgd worden vanuit Bénin, ik heb ze niet zelf gemaakt, gezien ze gemaakt zijn met een eenvoudige telefoon is de kwaliteit niet altijd top, maar ze geven wel een beeld van hoe het er op de boerderij aan toe gaat.


    26-07-2020, 17:56 geschreven door Veerle Devlieghere  

    Reageer (0)

    03-07-2020
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Eric en zijn nieuwe bril
    In mijn vorige schrijfsels heb ik het al kort gehad over de "medische problemen" van onze jongeren. Ik wil wat dieper ingaan over het probleem dat Eric heeft met zijn zicht.
    Al van kinds af had hij problemen met zijn zicht.
    In Afrika gaan de mensen niet snel naar een dokter, waarom ? 
    Om verschillende redenen, de hoofdreden is het gebrek aan geld ervoor, ze hebben soms maar net voldoende om te overleven laat staan dat ze dan nog wat geld hebben om naar de dokter te gaan. Ook het geloof en vertrouwen in dokters is er niet altijd, men gaat nog vaak naar de lokale medicijnman in het dorp die dan wat kruiden voorschrijft.
    Zo geschiede ook met Eric, opgroeien in een arme familie die amper geld heeft om te overleven, dus een doktersbezoek zit er niet in, dit gebeurt alleen voor levensbedreigende aandoeningen.
    Toch zijn ze ten rade gegaan bij de lokale medicijnman maar uiteraard zonder een positief gevolg. Dus moest hij zich redden met zijn slechte zicht, we merkten op de boerderij dat dit echt een probleem was om goed te functioneren en vooral als het donker is wordt het nog moeilijker met als gevolg dat hij nu en dan wel ergens tegenaan loopt.

    Tijd dus om te kijken of we het probleem met zijn zicht niet konden laten onderzoeken en oplossen. 
    In Cotonou (één van de grootste steden in Bénin) is er een centrum van gediplomeerde opticiens die de ogen testen. Edmond en Eric zijn er naartoe geweest en hebben de ogen laten testen. Wat bleek, hij is zwaar bijziend en heeft -3,75 en -2,75 nodig als correctieglazen. Voor degene die hiermee vertrouwt zijn, dat zijn al behoorlijk zware glazen. Ikzelf kan het weten, ik draag al sinds mijn 13 jaar een bril, ook bijziend en nog wat sterkere glazen dan deze van Eric. Ik kan me bijgevolg perfect voorstellen hoe moeilijk het voor hem moet zijn om te functioneren met dergelijk slecht zicht.
    De onderzoeken verliepen wel degelijk en professioneel, op zijn Afrikaans buiten op een terrein, maar toch met het juiste materiaal.


    Als bijlage vinden jullie ook nog een filmpje hiervan.

    Er werd aangeraden om ook nog naar een oogarts te gaan om extra testen te doen. De oogarts kon ons nog meegeven dat hij een "lui oog" heeft, dus een bril is echt wel nodig om te kunnen functioneren.

    Ondertussen hebben we, dankzij de hulp van een gulle donateur waarvoor hartelijke dank, de bril kunnen kopen, met de juiste glazen die ook verdonkeren bij fel zonlicht.
    Sinds 1 week draagt hij de bril en zijn wereld ziet er nu letter en figuurlijk veel mooier uit, eindelijk een zuiver en helder zicht na zo lange tijd.


    Telkens toen ik in Afrika was viel het met op dat er heel weinig mensen een bril dragen, enkel de wat rijkere mensen zie je heel soms met een bril, eerst stond ik er niet echt bij stil, dan dacht ik hun ogen zijn veel beter dan de onze, maar nu weet ik tocht wel beter, neen hun ogen zijn niet beter dan de onze ...
    Er is daar nog geen gewoonte om een bril te dragen om iets te doen aan de gezichtsproblemen. Waarom, omdat dit voor hen veel geld kost en niet levensbedreigend is.
    De prioriteiten gaan naar het overleven, het weinige geld dat ze verdienen gaat eerst naar de voeding, dan naar de woonst, kledij, school. Pas wanneer er echt dringende medische problemen zijn gaan ze naar een dokter, meestal hebben ze hiervoor ook al niet voldoende geld en wordt er vanuit de familie en het drop wat bijgelegd.
    Het is dan ook niet verwonderlijk dat slecht zien, zeker geen prioriteit is om op te lossen, iedereen probeert er mee te leven, of heeft gewoon geen andere keuze.

    De keren dat ik in Afrika was, kreeg is soms de vraag, waarom draag jij altijd een bril, dat wijst er ook al op dat voor hen een bril echt iets luxueus is en geen prioriteit, ook de kinderen op school waren niet gewoon iemand met een bril te zien.
    Een ander voorbeeld is toen we vorig jaar op de boerderij aan het praten waren of auto's, bleek dat er een aantal geen rijbewijs kunnen bekomen omdat ze niet goed genoeg zien. 
    Er zijn dus heel veel Afrikanen die eigenlijk een bril zouden nodig hebben, maar dit niet kunnen betalen.

    Voor ons , welgestelde Europeanen, is goed zien een basisvoorziening, van kinds af worden onze ogen getest en wie er nood aan heeft koopt een bril, we staan er niet bij stil dat dit voor velen een onbetaalbaar luxe middel is, ook ik stond er tot voor kort niet bij stil.

    Ik wil jullie graag nog een idee geven van wat een bril in Bénin kost, voor de oogonderzoeken betaalden we 8000 FCFA (= 12,20 €) de bril koste 65.000 FCFA (= 99,10 €). Voor ons lijkt dit goedkoop, maar als je weet dat het modale maandloon van een arbeider ±  35.000 FCFA (53,35 €) bedraagt, dan hoef ik niet uit te leggen dat dit echt wel veel geld is.

    We zijn alvast super blij en gelukkig dat we dankzij de bril alvast één van de medische problemen hebben kunnen oplossen en het leven van Eric sterk verbeterd hebben.


    Bijlagen:
    VID-20200526-WA0007.mp4 (2.8 MB)   

    03-07-2020, 11:17 geschreven door Veerle Devlieghere  

    Reageer (0)

    22-06-2020
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.filmpjes van de kippen
    hierbij nog een paar filmpjes van de kuikens en kippen

    Bijlagen:
    VID-20200301-WA0016.mp4 (4.5 MB)   
    VID-20200317-WA0006.mp4 (8 MB)   
    VID-20200522-WA0007.mp4 (8 MB)   

    22-06-2020, 21:11 geschreven door Veerle Devlieghere  

    Reageer (0)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.van kuikens tot kippen
    De hoofdbezigheid op onze boerderij is het houden van legkippen.  Op 28 februari zijn er 750 piepjonge kuikens geleverd, rechtstreeks van bij ons uit België, neen dit is geen grapje, de kuikens komen effectief uit België, in ons geval meer bepaald uit Menen. 
    Dit lijkt jullie misschien wel vreemd, mij eerst ook. Toen ik vorig jaar als vrijwilliger meehielp op een kippenboerderij bleek daar ook dat de kippen uit België kwamen, blijkbaar zijn wij Belgen gespecialiseerd in het kweken van kuikens en worden deze overal ter wereld uitgevoerd, men kweekt ook rassen die goed kunnen aarden in de tropische gebieden. Zijn er dan geen kuikens te vinden in Afrika, jawel, maar de kwaliteit ervan is niet dezelfde, de Belgische kuikens - kippen, zijn gekend voor hun goede kwaliteit en kwantiteit van eieren, de eieren zijn behoorlijk groot en de kippen leggen er veel, wie dus wat geld wil verdienen besteld kippen in België.

    Hoe gaat dit dan te werk, je bestelt deze bij een lokale Afrikaanse leverancier die zijn contacten in België heeft, de kuikens worden in grote getallen met een gespecialiseerde vlucht overgevlogen, alles onder streng gecontroleerde voorwaarden zodat de kuikens in optimale omstandigheden getransporteerd worden.
    Iedereen die kuikens besteld heeft, is aanwezig op de luchthaven wanneer het vliegtuig land, de kuikens worden direct / zo snel mogelijk naar de boerderij gebracht, in ons geval was dit dan midden in de nacht, maar het is belangrijk dat dit direct en in goede omstandigheden gebeurt, je wil er geen verliezen.
    De eerste dagen, als de kuikens nog heel klein zijn, wordt er afhankelijk van de temperaturen 's nachts vuurtjes gemaakt om de kuikens voldoende warm te houden, ja ook in tropische klimaten is dit nodig.

    een vuurtje ziet er zo uit :

    Onmiddellijk na aankomst krijgen de kuikens hun eerste inenting, later volgen er nog meer.
    2 keer per dag krijgen de kippen voer en drinken, soms worden er medicijnen en vitaminen in het water vermengd.
    Op geregelde tijdstippen worden de nodige vaccinaties toegediend.
    Ongeveer een maand geleden kregen de kippen hun "bril" opgezet, neen niet om beter te kunnen zien maar om te vermijden dat ze naar elkaar pikken en elkaar verwonden en ook omdat ze anders te veel voeder verspillen. Er is ook een andere methode dan een bril opzetten, het inknippen van de bek maar dit houdt wat risico's in zeker in warme en vochtige omstandigheden kan dit infecties bij de kippen geven en dat willen we uiteraard vermijden. De bril is dus een diervriendelijkere en veiliger manier.

    De kippen groeien goed, als alles volgens 

    Als alles volgens plan verloopt zouden we onze eerste eitjes hebben rond half juli.

    Onderstaand een aantal foto's van de kippen. Als bijlage voeg ik ook wat filmpjes bij.

    Bijlagen:
    VID-20200301-WA0018.mp4 (8 MB)   

    22-06-2020, 00:00 geschreven door Veerle Devlieghere  

    Reageer (0)

    01-06-2020
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.onze 3 jongeren
    Ik wil jullie graag wat meer vertellen over onze 3 jongeren die we op de boerderij opvangen, het zijn jongeren tussen de 15 en 17  jaar uit de laagste en meest achtergestelde lagen van de bevolking, die niet lang naar school geweest zijn. Voor we ze opvingen op de boerderij, doolden ze rond op straat, hadden geen doel of perspectief in hun leven. Wij proberen hen een praktische opleiding te geven op de boerderij, en schaven hun basiskennis bij. Hun niveau van lezen, schrijven en rekenen is heel laag daar ze niet lang naar school gingen en op school door omstandigheden ook niet goed konden volgen.
    Het is de bedoeling dat we hen  2 jaar opvangen, of langer indien ze nog onder de 18 jaar zijn, na hun opleiding bij ons zouden ze in staat moeten zijn om een job te vinden, uiteraard zullen we hen ook daarbij proberen te ondersteunen en te helpen.
    We bieden ze door onze opvang en opleiding een kans op een (beter) leven.


    Judicaël


    Judicaël is 16 jaar. 
    Zijn beide ouders zijn ongeschoold, zijn moeder is van Togolese afkomst. Zijn ouders zijn gescheiden toen hij 6 jaar oud was, als gevolg hiervan is hij door hen verlaten en wordt opgevangen door zijn grootvader. Omwille van financiële redenen moet hij de school verlaten als hij de graad CE2 voltooid heeft, dit komt overeen met het 4e leerjaar (leeftijd 8 -9 jaar).
    Wanneer hij 13 jaar is gaat hij in de leer bij een metselaar maar hij kan dit fysieke zware werk niet aan door zijn pijnlijke heupen en voeten. In slechte gezondheid beland hij uiteindelijk bij zijn grootmoeder  en dit zonder enig vooruitzicht op een toekomst.
    Sinds 25 februari 2020 vangen wij hem op op onze boerderij.

    Eric


    Eric is 17 jaar. 
    Toen hij 4 jaar oud was is zijn vader overleden aan een slangenbeet, zijn moeder is huishoudster. Eric ging naar school tot de graad CM2, dit komt overeen met het 6e leerjaar (leeftijd 11 - 12 jaar). Hij moet de school verlaten om financiële redenen en omdat hij niet goed kan volgen door zijn slechte zicht.
    Zijn moeder heeft niet voldoende middelen om voor hem te zorgen en dus moet hij zijn gezin verlaten en wordt opgevangen door zijn oom in Tori, zonder enige vooruitzicht op een toekomst.
    Sinds 13 maart 2020 vangen wij hem op op onze boerderij.

    Vivien


    Vivien is 15 jaar. 
    Hij is opgegroeid in een heel arm gezin, zijn ouders lieten hem naar school gaan, maar zijn resultaten bleven uit omwille van zijn spraakprobleem, hij stottert.  Omdat het leren absoluut niet lukte heeft hij de school moeten verlaten bij de graad Cp, dit komt overeen met het 2e leerjaar (leeftijd van 10 jaar), sindsdien doolt hij maar wat rond zonder enige vorm van opleiding noch van scholing.
    Sinds 20 maart 2020 vangen wij hem op op onze boerderij.


    Je kan duidelijk opmerken dat het verlaten van de school naast de financiële oorzaak ook nog een onderliggende oorzaak heeft, allen kunnen ze niet volgen op school door een "medische reden".  
    Een medisch probleem die hier bij ons, in onze welvaartsstaat met heel goede gezondheidsvoorzieningen, onmiddellijk zou opgelost worden, er zou bijkomende begeleiding zijn, medische onderzoeken en waar mogelijk een behandeling.
    In het arme Afrika, is dit totaal anders, het is er nog echt "survival of the fittest", wie één of andere beperking heeft, valt volledig uit de boot en geeft geen enkele kans op een toekomst. Wie niet mee kan, wie een "beperking" heeft krijgt in Afrika nog vaak de stempel "niet nuttig, niets mee aan te vangen, ze kunnen geen geld in het laatje brengen, hun zelfbeeld wordt ondermaats, en uiteindelijk belanden ze arm en alleen op de straat" of mogen ze op het erf van een familielid hun dagen slijten.

    Dankzij wat hulp van goede zielen kan hun leven een kans krijgen, kan hun zelf-waarde terug opgekrikt worden, kan ze getoond worden dat ze wel iets kunnen, dat ze wel iets waard zijn, dat ook zij hun steentje kunnen bijdragen en een toekomst kunnen opbouwen.
    Dit is wat we door hun opvang en scholing op de boerderij proberen te bewerkstelligen.





    01-06-2020, 14:09 geschreven door Veerle Devlieghere  

    Reageer (0)

    30-11--0001
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.12 februari : dagje helpen op de boerderij

    Vandaag is het mijn eerste werkdag op de boerderij, alhoewel ze vinden dat ik niet moet werken dat ik al veel doe voor hen, vind ik het nodig en nuttig dat ik dit doe, het is goed voor de moraal om tijd met hen door te brengen, hen ook op die manier te steunen.

     Edmond komt me met de auto ophalen aan de hoek van de straat, de kleinere wegen naar de huizen zijn niet geasfalteerd en liggen er soms erbarmelijk bij met nogal wat putten dus moet je met de auto goed opletten om geen schade te hebben, vandaar dat ik dit kleine stukje te voet doe.

    Voor we naar de boerderij gaan moeten er nog wat boodschappen gedaan worden.

    Eerst benzine tanken op de plaatselijke manier, een stalletje met flessen benzine, via een trechter worden ze in de tank gegoten. De prijs is heel sterk gedaald op dit moment, de prijs is normaal rond de 500 FCFA (0,76€) toen ik hier in 2019 was, was er een tijdje een schaarste en waren de prijzen gestegen tot 800 FCFA (= 1,22€), nu is de prijs terug gedaald en kost het slechts 375 FCFA (0,57€). De reden dat de prijzen zo variëren is omdat dit “clandestiene” doch gedoogde benzine is die uit Nigeria komt. Er zijn ook echte benzine pompen zoals bij ons maar dit is veel duurder dus is er bijna niemand die daar tankt.

    %%%FOTO1%%%

    Daarna naar de “dierenwinkel”, we kopen brillen voor de kippen en wat medicijnen. En ik, ik doe wat ik graag doe, rondkijken in de winkel en foto’s nemen, uiteraard nadat ik dit eerst vroeg, voor mij is het belangrijk en een vorm van beleefdheid, als je het vraagt wordt dat nooit geweigerd, als je zomaar foto’s neemt hebben ze het niet zo graag. Het valt me op dat de meeste van de producten uit Europa komen en meer bepaald uit Frankrijk, België en Nederland, tja als ik op een zak hondeneten teksten in het Nederlands zie valt me dat wel op.

    %%%FOTO2%%%

    Wanneer we terug willen vertrekken wil de auto niet starten, vreemd hoe komt dit, motorkap openen en eens nakijken, wat wrikken aan de batterij want meestal is dit het probleem volgens Edmond, niets helpt , de motor geeft geen kik, dus bellen we iemand op en wachten maar.

    Na een 10 tal minuten en nogmaals wat wrikken aan zaken lukt het toch. Volgens Edmond is het waarschijnlijk de alternator die niet goed werk waardoor de batterij plat is, maar volgens mij klopt dit niet. Als de alternator niet werkt en de batterij is plat kan het niet dat het na 10 minuten wel terug werkt, batterij kan niet opladen met lucht, het lijkt me eerder een slecht contact ergens. We stoppen bij een mecanicien om het te laten nazien, hij bevestigt mijn vermoeden er is een slecht contact en de kabel wordt met wat plakband hersteld, op zijn Afrikaans.

    %%%FOTO3%%%

    Uiteindelijk arriveren  we op de boerderij, Eric en Judicaël komen me met een brede glimlach dag zeggen en het werken kan beginnen ik vlieg er direct in.

    Eerste taak is de eieren verzamelen, dat kan ik al goed, heb dit al eerder gedaan.

    %%%FOTO4%%%

    De kippen hebben wat last van insecten en moeten hiervoor behandeld worden, ze tonen me dat je ze hier en daar nog kan zien maar ik zie het niet direct zij hebben er oog voor, het is blijkbaar niet makkelijk te zien, het medicijn wordt in water opgelost en dient op de kippen verneveld te worden. We drijven de helft van de kippen in een hoek en bakenen deze zone af met een doek gemaakt van oude zakken, niets wordt hier weggegooid alles is bruikbaar voor iets, perfecte vorm van recyclage.

    %%%FOTOT5%%%

    De jongens maken de sproeier klaar vullen die met de juiste dosis medicijn en water, ze zijn al goed geroutineerd, waarna Edmond de verneveling doet, ook op de manden waar de eieren in gelegd worden.

    %%%FOTO6%%%

    Nu de kippen opgehokt zitten gaan we ook nog wat brillen plaatsen. De bril zorgt ervoor dat de kippen de eieren niet kapot kunnen prikken en ook dat ze niet naar elkaar kunnen happen. Een ruime tijd geleden kregen ze al een bril maar ondertussen zijn er al wat brillen verloren, dus zoeken we de kippen uit die er geen meer hebben en één voor één krijgen ze hun bril opgezet. Ik moet de kippen vastnemen met hun vlerken in één hand en met mijn andere hand hou ik de poten vast, met een tang wordt de bril opgezet, dit moet nauwgezet en juist gebeuren zodat ze nog goed kunnen zien en dat de bril op de juiste plaats in de “neusgaten” zit om de ademhaling niet te belemmeren.

    Daarna drijven we de rest van de kippen samen en herhalen we de behandeling bij hen.

    %%%FOTO7%%%

    Voila eerste werk is gedaan, tijd voor het volgende. Op de vloer ligt houtschaafsel dit moet regelmatig vervangen worden daar de uitwerpselen erin terecht komen. De jongens beginnen dit op te scheppen en in zakken te doen, dit is e perfecte mest voor in de moestuin, we produceren dus onze eigen mest. Edmond en ik gaan naar een schrijnwerker om nog een aantal zakken nieuw schaafsel ophalen om in het kippenhok op de vloer te leggen.

    %%%FOTO8%%%

    Oeps wanneer we willen vertrekken start de motor terug niet, probleem dus nog niet opgelost, even wrikken aan de batterij en het lukt opnieuw. Later komt de mecanicien nog langs op de boerderij , blijkt dat de batterij ook niet heel vast stond waardoor er een slecht contact is, hopelijk is  het nu opgelost.

    Terug op de boerderij is het tijd om wat administratie te doen, het is belangrijk dat dit goed gebeurt, ik wil dat we van elk gewas een nauwgezet rapport en berekening maken, zo zien we welk gewas het meest opbrengt per vierkant meter, en kunnen we de jongeren ook beter opleiden. Het is belangrijk dat alles bijgehouden wordt. We starten met het tellen van de plantjes die uitgekomen zijn, er zijn ook wat plaatsen waar de zaadjes niet gekiemd zijn, later op de dag gaan we deze her zaaien.

    Eerst wat computerwerk, daar het belangrijk is dat de administratie nauwgezet en goed uitgevoerd wordt hebben we een 2e hands laptop aangeschaft, alles in schriftjes noteren is omslachtig en heb ik gemerkt dat er dan niet snel van komt.

    Samen starten we de fiches van de verschillende gewassen, wanneer gezaaid, hoeveel zaadjes, welke plantafstand, welk ras van zaad, …. Ja ik weet het ik ben nogal veeleisend maar ze beginnen nu wel de belangrijkheid van deze zaken in te zien, als we voldoende winst willen maken om de jongeren alle nodige voorzieningen te kunnen geven en misschien nog een paar extra jongeren kunnen opvangen,  moeten we heel bewust en professioneel de boerderij runnen, aanmodderen is geen optie. Van thuis uit weet ik er wel iets van, ik ben zelf opgegroeid op een tuinbouwbedrijf.

    Het is ook mijn taak om hen vlot te leren werken met de computer, ik hou er niet van om alles zelf op te tellen, dus gaan we veel excell fiches maken zodat we veel kunnen automatiseren de administratie geen sleur wordt maar plezant is om te doen. Ik merk dat Edmond enthousiast is als hij ziet hoe vlot en snel dit gaat.

    %%%FOTO9%%%

    Na anderhalf uurtje werken aan de computer nemen we wat pauze voor we aan de volgende taak beginnen.

    Om 16 uur is het tijd om de planten water te geven, we hebben een lange tuinslang en dit maakt het toch al wat makkelijk om te doen, alles met de gieter is hard labeur en neemt veel tijd in beslag.

    Edmond geeft de augurken water en ik zal in de lege plantvakken, waar het zaadje niet uitgekomen is, een nieuw planten. Terzelfder tijd verwijder ik ook het onkruid. Na een tijdje komen de jongens helpen met het watergeven aan de komkommers, ze zijn klaar met het vervangen van het schaafsel in het kippenhok. Ze vinden het aangenaam om samen met mij in de tuin te werken, ze zeggen dat ik al veel te veel gewerkt heb vandaag.

    %%%FOTO10%%%

    Als het donker begint te worden, iets voor 19 uur vinden we dat we genoeg gewerkt hebben en is het tijd om terug naar huis te gaan. We spreken af dat ik volgende week woensdag en donderdag kom helpen, ik zal er ook overnachten in mijn tentje, de jongens kijken er al naar uit om dan ’s avonds ook wat samen te lezen en een spelletje uno te spelen (nog één van de zaken die ik meegebracht heb dankzij wat steun), het moet niet enkel werken en leren zijn, ontspanning is ook nodig.

    Thuis neem ik een verkwikkende afrikaanse douche, dit wil zeggen een emmerdouche, er zit weinig druk op het water waardoor er heel weinig water uit de sproeier komt, een bassin met water en een klein emmertje is praktischer, ik pas mij aan de Afrikaanse gebruiken aan. Als ik uit de douche kom merk ik dat de kippen inderdaad wel degelijk  insecten hadden, mijn benen, die al behoorlijk wat muggenbeten hadden, zitten nu nog extra vol met beten – rode bultjes, tis geen zicht, op een halve kuit tel ik al meer dan 25 beten dus stop ik maar met tellen, typisch voor mij, ik ben heel gevoelig voor beten van allerlei insecten. Dat is het enige nadeel aan Afrika, met wat  verzachtende crème verlicht ik de jeuk, het zal wel passeren, er zijn ergere dingen dan dit.

    30-11--0001, 00:00 geschreven door Veerle Devlieghere  

    Reageer (0)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.12 februari : dagje helpen op de boerderij
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Vandaag is het mijn eerste werkdag op de boerderij, alhoewel ze vinden dat ik niet moet werken dat ik al veel doe voor hen, vind ik het nodig en nuttig dat ik dit doe, het is goed voor de moraal om tijd met hen door te brengen, hen ook op die manier te steunen.

     Edmond komt me met de auto ophalen aan de hoek van de straat, de kleinere wegen naar de huizen zijn niet geasfalteerd en liggen er soms erbarmelijk bij met nogal wat putten dus moet je met de auto goed opletten om geen schade te hebben, vandaar dat ik dit kleine stukje te voet doe.

    Voor we naar de boerderij gaan moeten er nog wat boodschappen gedaan worden.

    Eerst benzine tanken op de plaatselijke manier, een stalletje met flessen benzine, via een trechter worden ze in de tank gegoten. De prijs is heel sterk gedaald op dit moment, de prijs is normaal rond de 500 FCFA (0,76€) toen ik hier in 2019 was, was er een tijdje een schaarste en waren de prijzen gestegen tot 800 FCFA (= 1,22€), nu is de prijs terug gedaald en kost het slechts 375 FCFA (0,57€). De reden dat de prijzen zo variëren is omdat dit “clandestiene” doch gedoogde benzine is die uit Nigeria komt. Er zijn ook echte benzine pompen zoals bij ons maar dit is veel duurder dus is er bijna niemand die daar tankt.

    %%%FOTO1%%%

    Daarna naar de “dierenwinkel”, we kopen brillen voor de kippen en wat medicijnen. En ik, ik doe wat ik graag doe, rondkijken in de winkel en foto’s nemen, uiteraard nadat ik dit eerst vroeg, voor mij is het belangrijk en een vorm van beleefdheid, als je het vraagt wordt dat nooit geweigerd, als je zomaar foto’s neemt hebben ze het niet zo graag. Het valt me op dat de meeste van de producten uit Europa komen en meer bepaald uit Frankrijk, België en Nederland, tja als ik op een zak hondeneten teksten in het Nederlands zie valt me dat wel op.

    %%%FOTO2%%%

    Wanneer we terug willen vertrekken wil de auto niet starten, vreemd hoe komt dit, motorkap openen en eens nakijken, wat wrikken aan de batterij want meestal is dit het probleem volgens Edmond, niets helpt , de motor geeft geen kik, dus bellen we iemand op en wachten maar.

    Na een 10 tal minuten en nogmaals wat wrikken aan zaken lukt het toch. Volgens Edmond is het waarschijnlijk de alternator die niet goed werk waardoor de batterij plat is, maar volgens mij klopt dit niet. Als de alternator niet werkt en de batterij is plat kan het niet dat het na 10 minuten wel terug werkt, batterij kan niet opladen met lucht, het lijkt me eerder een slecht contact ergens. We stoppen bij een mecanicien om het te laten nazien, hij bevestigt mijn vermoeden er is een slecht contact en de kabel wordt met wat plakband hersteld, op zijn Afrikaans.

    %%%FOTO3%%%

    Uiteindelijk arriveren  we op de boerderij, Eric en Judicaël komen me met een brede glimlach dag zeggen en het werken kan beginnen ik vlieg er direct in.

    Eerste taak is de eieren verzamelen, dat kan ik al goed, heb dit al eerder gedaan.

    %%%FOTO4%%%

    De kippen hebben wat last van insecten en moeten hiervoor behandeld worden, ze tonen me dat je ze hier en daar nog kan zien maar ik zie het niet direct zij hebben er oog voor, het is blijkbaar niet makkelijk te zien, het medicijn wordt in water opgelost en dient op de kippen verneveld te worden. We drijven de helft van de kippen in een hoek en bakenen deze zone af met een doek gemaakt van oude zakken, niets wordt hier weggegooid alles is bruikbaar voor iets, perfecte vorm van recyclage.

    %%%FOTOT5%%%

    De jongens maken de sproeier klaar vullen die met de juiste dosis medicijn en water, ze zijn al goed geroutineerd, waarna Edmond de verneveling doet, ook op de manden waar de eieren in gelegd worden.

    %%%FOTO6%%%

    Nu de kippen opgehokt zitten gaan we ook nog wat brillen plaatsen. De bril zorgt ervoor dat de kippen de eieren niet kapot kunnen prikken en ook dat ze niet naar elkaar kunnen happen. Een ruime tijd geleden kregen ze al een bril maar ondertussen zijn er al wat brillen verloren, dus zoeken we de kippen uit die er geen meer hebben en één voor één krijgen ze hun bril opgezet. Ik moet de kippen vastnemen met hun vlerken in één hand en met mijn andere hand hou ik de poten vast, met een tang wordt de bril opgezet, dit moet nauwgezet en juist gebeuren zodat ze nog goed kunnen zien en dat de bril op de juiste plaats in de “neusgaten” zit om de ademhaling niet te belemmeren.

    Daarna drijven we de rest van de kippen samen en herhalen we de behandeling bij hen.

    %%%FOTO7%%%

    Voila eerste werk is gedaan, tijd voor het volgende. Op de vloer ligt houtschaafsel dit moet regelmatig vervangen worden daar de uitwerpselen erin terecht komen. De jongens beginnen dit op te scheppen en in zakken te doen, dit is e perfecte mest voor in de moestuin, we produceren dus onze eigen mest. Edmond en ik gaan naar een schrijnwerker om nog een aantal zakken nieuw schaafsel ophalen om in het kippenhok op de vloer te leggen.

    %%%FOTO8%%%

    Oeps wanneer we willen vertrekken start de motor terug niet, probleem dus nog niet opgelost, even wrikken aan de batterij en het lukt opnieuw. Later komt de mecanicien nog langs op de boerderij , blijkt dat de batterij ook niet heel vast stond waardoor er een slecht contact is, hopelijk is  het nu opgelost.

    Terug op de boerderij is het tijd om wat administratie te doen, het is belangrijk dat dit goed gebeurt, ik wil dat we van elk gewas een nauwgezet rapport en berekening maken, zo zien we welk gewas het meest opbrengt per vierkant meter, en kunnen we de jongeren ook beter opleiden. Het is belangrijk dat alles bijgehouden wordt. We starten met het tellen van de plantjes die uitgekomen zijn, er zijn ook wat plaatsen waar de zaadjes niet gekiemd zijn, later op de dag gaan we deze her zaaien.

    Eerst wat computerwerk, daar het belangrijk is dat de administratie nauwgezet en goed uitgevoerd wordt hebben we een 2e hands laptop aangeschaft, alles in schriftjes noteren is omslachtig en heb ik gemerkt dat er dan niet snel van komt.

    Samen starten we de fiches van de verschillende gewassen, wanneer gezaaid, hoeveel zaadjes, welke plantafstand, welk ras van zaad, …. Ja ik weet het ik ben nogal veeleisend maar ze beginnen nu wel de belangrijkheid van deze zaken in te zien, als we voldoende winst willen maken om de jongeren alle nodige voorzieningen te kunnen geven en misschien nog een paar extra jongeren kunnen opvangen,  moeten we heel bewust en professioneel de boerderij runnen, aanmodderen is geen optie. Van thuis uit weet ik er wel iets van, ik ben zelf opgegroeid op een tuinbouwbedrijf.

    Het is ook mijn taak om hen vlot te leren werken met de computer, ik hou er niet van om alles zelf op te tellen, dus gaan we veel excell fiches maken zodat we veel kunnen automatiseren de administratie geen sleur wordt maar plezant is om te doen. Ik merk dat Edmond enthousiast is als hij ziet hoe vlot en snel dit gaat.

    %%%FOTO9%%%

    Na anderhalf uurtje werken aan de computer nemen we wat pauze voor we aan de volgende taak beginnen.

    Om 16 uur is het tijd om de planten water te geven, we hebben een lange tuinslang en dit maakt het toch al wat makkelijk om te doen, alles met de gieter is hard labeur en neemt veel tijd in beslag.

    Edmond geeft de augurken water en ik zal in de lege plantvakken, waar het zaadje niet uitgekomen is, een nieuw planten. Terzelfder tijd verwijder ik ook het onkruid. Na een tijdje komen de jongens helpen met het watergeven aan de komkommers, ze zijn klaar met het vervangen van het schaafsel in het kippenhok. Ze vinden het aangenaam om samen met mij in de tuin te werken, ze zeggen dat ik al veel te veel gewerkt heb vandaag.

    %%%FOTO10%%%

    Als het donker begint te worden, iets voor 19 uur vinden we dat we genoeg gewerkt hebben en is het tijd om terug naar huis te gaan. We spreken af dat ik volgende week woensdag en donderdag kom helpen, ik zal er ook overnachten in mijn tentje, de jongens kijken er al naar uit om dan ’s avonds ook wat samen te lezen en een spelletje uno te spelen (nog één van de zaken die ik meegebracht heb dankzij wat steun), het moet niet enkel werken en leren zijn, ontspanning is ook nodig.

    Thuis neem ik een verkwikkende afrikaanse douche, dit wil zeggen een emmerdouche, er zit weinig druk op het water waardoor er heel weinig water uit de sproeier komt, een bassin met water en een klein emmertje is praktischer, ik pas mij aan de Afrikaanse gebruiken aan. Als ik uit de douche kom merk ik dat de kippen inderdaad wel degelijk  insecten hadden, mijn benen, die al behoorlijk wat muggenbeten hadden, zitten nu nog extra vol met beten – rode bultjes, tis geen zicht, op een halve kuit tel ik al meer dan 25 beten dus stop ik maar met tellen, typisch voor mij, ik ben heel gevoelig voor beten van allerlei insecten. Dat is het enige nadeel aan Afrika, met wat  verzachtende crème verlicht ik de jeuk, het zal wel passeren, er zijn ergere dingen dan dit.

    30-11--0001, 00:00 geschreven door Veerle Devlieghere  

    Reageer (0)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.12 februari : dagje helpen op de boerderij

    Vandaag is het mijn eerste werkdag op de boerderij, alhoewel ze vinden dat ik niet moet werken dat ik al veel doe voor hen, vind ik het nodig en nuttig dat ik dit doe, het is goed voor de moraal om tijd met hen door te brengen, hen ook op die manier te steunen.

     Edmond komt me met de auto ophalen aan de hoek van de straat, de kleinere wegen naar de huizen zijn niet geasfalteerd en liggen er soms erbarmelijk bij met nogal wat putten dus moet je met de auto goed opletten om geen schade te hebben, vandaar dat ik dit kleine stukje te voet doe.

    Voor we naar de boerderij gaan moeten er nog wat boodschappen gedaan worden.

    Eerst benzine tanken op de plaatselijke manier, een stalletje met flessen benzine, via een trechter worden ze in de tank gegoten. De prijs is heel sterk gedaald op dit moment, de prijs is normaal rond de 500 FCFA (0,76€) toen ik hier in 2019 was, was er een tijdje een schaarste en waren de prijzen gestegen tot 800 FCFA (= 1,22€), nu is de prijs terug gedaald en kost het slechts 375 FCFA (0,57€). De reden dat de prijzen zo variëren is omdat dit “clandestiene” doch gedoogde benzine is die uit Nigeria komt. Er zijn ook echte benzine pompen zoals bij ons maar dit is veel duurder dus is er bijna niemand die daar tankt.

    Daarna naar de “dierenwinkel”, we kopen brillen voor de kippen en wat medicijnen. En ik, ik doe wat ik graag doe, rondkijken in de winkel en foto’s nemen, uiteraard nadat ik dit eerst vroeg, voor mij is het belangrijk en een vorm van beleefdheid, als je het vraagt wordt dat nooit geweigerd, als je zomaar foto’s neemt hebben ze het niet zo graag. Het valt me op dat de meeste van de producten uit Europa komen en meer bepaald uit Frankrijk, België en Nederland, tja als ik op een zak hondeneten teksten in het Nederlands zie valt me dat wel op.

    Wanneer we terug willen vertrekken wil de auto niet starten, vreemd hoe komt dit, motorkap openen en eens nakijken, wat wrikken aan de batterij want meestal is dit het probleem volgens Edmond, niets helpt , de motor geeft geen kik, dus bellen we iemand op en wachten maar.

    Na een 10 tal minuten en nogmaals wat wrikken aan zaken lukt het toch. Volgens Edmond is het waarschijnlijk de alternator die niet goed werk waardoor de batterij plat is, maar volgens mij klopt dit niet. Als de alternator niet werkt en de batterij is plat kan het niet dat het na 10 minuten wel terug werkt, batterij kan niet opladen met lucht, het lijkt me eerder een slecht contact ergens. We stoppen bij een mecanicien om het te laten nazien, hij bevestigt mijn vermoeden er is een slecht contact en de kabel wordt met wat plakband hersteld, op zijn Afrikaans.

    Uiteindelijk arriveren  we op de boerderij, Eric en Judicaël komen me met een brede glimlach dag zeggen en het werken kan beginnen ik vlieg er direct in.

    Eerste taak is de eieren verzamelen, dat kan ik al goed, heb dit al eerder gedaan.

    De kippen hebben wat last van insecten en moeten hiervoor behandeld worden, ze tonen me dat je ze hier en daar nog kan zien maar ik zie het niet direct zij hebben er oog voor, het is blijkbaar niet makkelijk te zien, het medicijn wordt in water opgelost en dient op de kippen verneveld te worden. We drijven de helft van de kippen in een hoek en bakenen deze zone af met een doek gemaakt van oude zakken, niets wordt hier weggegooid alles is bruikbaar voor iets, perfecte vorm van recyclage.

    %%%FOTOT5%%%

    De jongens maken de sproeier klaar vullen die met de juiste dosis medicijn en water, ze zijn al goed geroutineerd, waarna Edmond de verneveling doet, ook op de manden waar de eieren in gelegd worden.

    Nu de kippen opgehokt zitten gaan we ook nog wat brillen plaatsen. De bril zorgt ervoor dat de kippen de eieren niet kapot kunnen prikken en ook dat ze niet naar elkaar kunnen happen. Een ruime tijd geleden kregen ze al een bril maar ondertussen zijn er al wat brillen verloren, dus zoeken we de kippen uit die er geen meer hebben en één voor één krijgen ze hun bril opgezet. Ik moet de kippen vastnemen met hun vlerken in één hand en met mijn andere hand hou ik de poten vast, met een tang wordt de bril opgezet, dit moet nauwgezet en juist gebeuren zodat ze nog goed kunnen zien en dat de bril op de juiste plaats in de “neusgaten” zit om de ademhaling niet te belemmeren.

    Daarna drijven we de rest van de kippen samen en herhalen we de behandeling bij hen.

    Voila eerste werk is gedaan, tijd voor het volgende. Op de vloer ligt houtschaafsel dit moet regelmatig vervangen worden daar de uitwerpselen erin terecht komen. De jongens beginnen dit op te scheppen en in zakken te doen, dit is e perfecte mest voor in de moestuin, we produceren dus onze eigen mest. Edmond en ik gaan naar een schrijnwerker om nog een aantal zakken nieuw schaafsel ophalen om in het kippenhok op de vloer te leggen.

    Oeps wanneer we willen vertrekken start de motor terug niet, probleem dus nog niet opgelost, even wrikken aan de batterij en het lukt opnieuw. Later komt de mecanicien nog langs op de boerderij , blijkt dat de batterij ook niet heel vast stond waardoor er een slecht contact is, hopelijk is  het nu opgelost.

    Terug op de boerderij is het tijd om wat administratie te doen, het is belangrijk dat dit goed gebeurt, ik wil dat we van elk gewas een nauwgezet rapport en berekening maken, zo zien we welk gewas het meest opbrengt per vierkant meter, en kunnen we de jongeren ook beter opleiden. Het is belangrijk dat alles bijgehouden wordt. We starten met het tellen van de plantjes die uitgekomen zijn, er zijn ook wat plaatsen waar de zaadjes niet gekiemd zijn, later op de dag gaan we deze her zaaien.

    Eerst wat computerwerk, daar het belangrijk is dat de administratie nauwgezet en goed uitgevoerd wordt hebben we een 2e hands laptop aangeschaft, alles in schriftjes noteren is omslachtig en heb ik gemerkt dat er dan niet snel van komt.

    Samen starten we de fiches van de verschillende gewassen, wanneer gezaaid, hoeveel zaadjes, welke plantafstand, welk ras van zaad, …. Ja ik weet het ik ben nogal veeleisend maar ze beginnen nu wel de belangrijkheid van deze zaken in te zien, als we voldoende winst willen maken om de jongeren alle nodige voorzieningen te kunnen geven en misschien nog een paar extra jongeren kunnen opvangen,  moeten we heel bewust en professioneel de boerderij runnen, aanmodderen is geen optie. Van thuis uit weet ik er wel iets van, ik ben zelf opgegroeid op een tuinbouwbedrijf.

    Het is ook mijn taak om hen vlot te leren werken met de computer, ik hou er niet van om alles zelf op te tellen, dus gaan we veel excell fiches maken zodat we veel kunnen automatiseren de administratie geen sleur wordt maar plezant is om te doen. Ik merk dat Edmond enthousiast is als hij ziet hoe vlot en snel dit gaat.

    %%%FOTO9%%%

    Na anderhalf uurtje werken aan de computer nemen we wat pauze voor we aan de volgende taak beginnen.

    Om 16 uur is het tijd om de planten water te geven, we hebben een lange tuinslang en dit maakt het toch al wat makkelijk om te doen, alles met de gieter is hard labeur en neemt veel tijd in beslag.

    Edmond geeft de augurken water en ik zal in de lege plantvakken, waar het zaadje niet uitgekomen is, een nieuw planten. Terzelfder tijd verwijder ik ook het onkruid. Na een tijdje komen de jongens helpen met het watergeven aan de komkommers, ze zijn klaar met het vervangen van het schaafsel in het kippenhok. Ze vinden het aangenaam om samen met mij in de tuin te werken, ze zeggen dat ik al veel te veel gewerkt heb vandaag.

    %%%FOTO10%%%

    Als het donker begint te worden, iets voor 19 uur vinden we dat we genoeg gewerkt hebben en is het tijd om terug naar huis te gaan. We spreken af dat ik volgende week woensdag en donderdag kom helpen, ik zal er ook overnachten in mijn tentje, de jongens kijken er al naar uit om dan ’s avonds ook wat samen te lezen en een spelletje uno te spelen (nog één van de zaken die ik meegebracht heb dankzij wat steun), het moet niet enkel werken en leren zijn, ontspanning is ook nodig.

    Thuis neem ik een verkwikkende afrikaanse douche, dit wil zeggen een emmerdouche, er zit weinig druk op het water waardoor er heel weinig water uit de sproeier komt, een bassin met water en een klein emmertje is praktischer, ik pas mij aan de Afrikaanse gebruiken aan. Als ik uit de douche kom merk ik dat de kippen inderdaad wel degelijk  insecten hadden, mijn benen, die al behoorlijk wat muggenbeten hadden, zitten nu nog extra vol met beten – rode bultjes, tis geen zicht, op een halve kuit tel ik al meer dan 25 beten dus stop ik maar met tellen, typisch voor mij, ik ben heel gevoelig voor beten van allerlei insecten. Dat is het enige nadeel aan Afrika, met wat  verzachtende crème verlicht ik de jeuk, het zal wel passeren, er zijn ergere dingen dan dit.



    30-11--0001, 00:00 geschreven door Veerle Devlieghere  

    Reageer (0)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.12 februari : dagje helpen op de boerderij

    Vandaag is het mijn eerste werkdag op de boerderij, alhoewel ze vinden dat ik niet moet werken dat ik al veel doe voor hen, vind ik het nodig en nuttig dat ik dit doe, het is goed voor de moraal om tijd met hen door te brengen, hen ook op die manier te steunen.

     Edmond komt me met de auto ophalen aan de hoek van de straat, de kleinere wegen naar de huizen zijn niet geasfalteerd en liggen er soms erbarmelijk bij met nogal wat putten dus moet je met de auto goed opletten om geen schade te hebben, vandaar dat ik dit kleine stukje te voet doe.

    Voor we naar de boerderij gaan moeten er nog wat boodschappen gedaan worden.

    Eerst benzine tanken op de plaatselijke manier, een stalletje met flessen benzine, via een trechter worden ze in de tank gegoten. De prijs is heel sterk gedaald op dit moment, de prijs is normaal rond de 500 FCFA (0,76€) toen ik hier in 2019 was, was er een tijdje een schaarste en waren de prijzen gestegen tot 800 FCFA (= 1,22€), nu is de prijs terug gedaald en kost het slechts 375 FCFA (0,57€). De reden dat de prijzen zo variëren is omdat dit “clandestiene” doch gedoogde benzine is die uit Nigeria komt. Er zijn ook echte benzine pompen zoals bij ons maar dit is veel duurder dus is er bijna niemand die daar tankt.

    Daarna naar de “dierenwinkel”, we kopen brillen voor de kippen en wat medicijnen. En ik, ik doe wat ik graag doe, rondkijken in de winkel en foto’s nemen, uiteraard nadat ik dit eerst vroeg, voor mij is het belangrijk en een vorm van beleefdheid, als je het vraagt wordt dat nooit geweigerd, als je zomaar foto’s neemt hebben ze het niet zo graag. Het valt me op dat de meeste van de producten uit Europa komen en meer bepaald uit Frankrijk, België en Nederland, tja als ik op een zak hondeneten teksten in het Nederlands zie valt me dat wel op.

    Wanneer we terug willen vertrekken wil de auto niet starten, vreemd hoe komt dit, motorkap openen en eens nakijken, wat wrikken aan de batterij want meestal is dit het probleem volgens Edmond, niets helpt , de motor geeft geen kik, dus bellen we iemand op en wachten maar.

    Na een 10 tal minuten en nogmaals wat wrikken aan zaken lukt het toch. Volgens Edmond is het waarschijnlijk de alternator die niet goed werk waardoor de batterij plat is, maar volgens mij klopt dit niet. Als de alternator niet werkt en de batterij is plat kan het niet dat het na 10 minuten wel terug werkt, batterij kan niet opladen met lucht, het lijkt me eerder een slecht contact ergens. We stoppen bij een mecanicien om het te laten nazien, hij bevestigt mijn vermoeden er is een slecht contact en de kabel wordt met wat plakband hersteld, op zijn Afrikaans.

    %%%FOTO3%%%

    Uiteindelijk arriveren  we op de boerderij, Eric en Judicaël komen me met een brede glimlach dag zeggen en het werken kan beginnen ik vlieg er direct in.

    Eerste taak is de eieren verzamelen, dat kan ik al goed, heb dit al eerder gedaan.

    %%%FOTO4%%%

    De kippen hebben wat last van insecten en moeten hiervoor behandeld worden, ze tonen me dat je ze hier en daar nog kan zien maar ik zie het niet direct zij hebben er oog voor, het is blijkbaar niet makkelijk te zien, het medicijn wordt in water opgelost en dient op de kippen verneveld te worden. We drijven de helft van de kippen in een hoek en bakenen deze zone af met een doek gemaakt van oude zakken, niets wordt hier weggegooid alles is bruikbaar voor iets, perfecte vorm van recyclage.

    %%%FOTOT5%%%

    De jongens maken de sproeier klaar vullen die met de juiste dosis medicijn en water, ze zijn al goed geroutineerd, waarna Edmond de verneveling doet, ook op de manden waar de eieren in gelegd worden.

    %%%FOTO6%%%

    Nu de kippen opgehokt zitten gaan we ook nog wat brillen plaatsen. De bril zorgt ervoor dat de kippen de eieren niet kapot kunnen prikken en ook dat ze niet naar elkaar kunnen happen. Een ruime tijd geleden kregen ze al een bril maar ondertussen zijn er al wat brillen verloren, dus zoeken we de kippen uit die er geen meer hebben en één voor één krijgen ze hun bril opgezet. Ik moet de kippen vastnemen met hun vlerken in één hand en met mijn andere hand hou ik de poten vast, met een tang wordt de bril opgezet, dit moet nauwgezet en juist gebeuren zodat ze nog goed kunnen zien en dat de bril op de juiste plaats in de “neusgaten” zit om de ademhaling niet te belemmeren.

    Daarna drijven we de rest van de kippen samen en herhalen we de behandeling bij hen.

    %%%FOTO7%%%

    Voila eerste werk is gedaan, tijd voor het volgende. Op de vloer ligt houtschaafsel dit moet regelmatig vervangen worden daar de uitwerpselen erin terecht komen. De jongens beginnen dit op te scheppen en in zakken te doen, dit is e perfecte mest voor in de moestuin, we produceren dus onze eigen mest. Edmond en ik gaan naar een schrijnwerker om nog een aantal zakken nieuw schaafsel ophalen om in het kippenhok op de vloer te leggen.

    %%%FOTO8%%%

    Oeps wanneer we willen vertrekken start de motor terug niet, probleem dus nog niet opgelost, even wrikken aan de batterij en het lukt opnieuw. Later komt de mecanicien nog langs op de boerderij , blijkt dat de batterij ook niet heel vast stond waardoor er een slecht contact is, hopelijk is  het nu opgelost.

    Terug op de boerderij is het tijd om wat administratie te doen, het is belangrijk dat dit goed gebeurt, ik wil dat we van elk gewas een nauwgezet rapport en berekening maken, zo zien we welk gewas het meest opbrengt per vierkant meter, en kunnen we de jongeren ook beter opleiden. Het is belangrijk dat alles bijgehouden wordt. We starten met het tellen van de plantjes die uitgekomen zijn, er zijn ook wat plaatsen waar de zaadjes niet gekiemd zijn, later op de dag gaan we deze her zaaien.

    Eerst wat computerwerk, daar het belangrijk is dat de administratie nauwgezet en goed uitgevoerd wordt hebben we een 2e hands laptop aangeschaft, alles in schriftjes noteren is omslachtig en heb ik gemerkt dat er dan niet snel van komt.

    Samen starten we de fiches van de verschillende gewassen, wanneer gezaaid, hoeveel zaadjes, welke plantafstand, welk ras van zaad, …. Ja ik weet het ik ben nogal veeleisend maar ze beginnen nu wel de belangrijkheid van deze zaken in te zien, als we voldoende winst willen maken om de jongeren alle nodige voorzieningen te kunnen geven en misschien nog een paar extra jongeren kunnen opvangen,  moeten we heel bewust en professioneel de boerderij runnen, aanmodderen is geen optie. Van thuis uit weet ik er wel iets van, ik ben zelf opgegroeid op een tuinbouwbedrijf.

    Het is ook mijn taak om hen vlot te leren werken met de computer, ik hou er niet van om alles zelf op te tellen, dus gaan we veel excell fiches maken zodat we veel kunnen automatiseren de administratie geen sleur wordt maar plezant is om te doen. Ik merk dat Edmond enthousiast is als hij ziet hoe vlot en snel dit gaat.

    %%%FOTO9%%%

    Na anderhalf uurtje werken aan de computer nemen we wat pauze voor we aan de volgende taak beginnen.

    Om 16 uur is het tijd om de planten water te geven, we hebben een lange tuinslang en dit maakt het toch al wat makkelijk om te doen, alles met de gieter is hard labeur en neemt veel tijd in beslag.

    Edmond geeft de augurken water en ik zal in de lege plantvakken, waar het zaadje niet uitgekomen is, een nieuw planten. Terzelfder tijd verwijder ik ook het onkruid. Na een tijdje komen de jongens helpen met het watergeven aan de komkommers, ze zijn klaar met het vervangen van het schaafsel in het kippenhok. Ze vinden het aangenaam om samen met mij in de tuin te werken, ze zeggen dat ik al veel te veel gewerkt heb vandaag.

    %%%FOTO10%%%

    Als het donker begint te worden, iets voor 19 uur vinden we dat we genoeg gewerkt hebben en is het tijd om terug naar huis te gaan. We spreken af dat ik volgende week woensdag en donderdag kom helpen, ik zal er ook overnachten in mijn tentje, de jongens kijken er al naar uit om dan ’s avonds ook wat samen te lezen en een spelletje uno te spelen (nog één van de zaken die ik meegebracht heb dankzij wat steun), het moet niet enkel werken en leren zijn, ontspanning is ook nodig.

    Thuis neem ik een verkwikkende afrikaanse douche, dit wil zeggen een emmerdouche, er zit weinig druk op het water waardoor er heel weinig water uit de sproeier komt, een bassin met water en een klein emmertje is praktischer, ik pas mij aan de Afrikaanse gebruiken aan. Als ik uit de douche kom merk ik dat de kippen inderdaad wel degelijk  insecten hadden, mijn benen, die al behoorlijk wat muggenbeten hadden, zitten nu nog extra vol met beten – rode bultjes, tis geen zicht, op een halve kuit tel ik al meer dan 25 beten dus stop ik maar met tellen, typisch voor mij, ik ben heel gevoelig voor beten van allerlei insecten. Dat is het enige nadeel aan Afrika, met wat  verzachtende crème verlicht ik de jeuk, het zal wel passeren, er zijn ergere dingen dan dit.

    30-11--0001, 00:00 geschreven door Veerle Devlieghere  

    Reageer (0)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.12 februari : dagje helpen op de boerderij
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Vandaag is het mijn eerste werkdag op de boerderij, alhoewel ze vinden dat ik niet moet werken dat ik al veel doe voor hen, vind ik het nodig en nuttig dat ik dit doe, het is goed voor de moraal om tijd met hen door te brengen, hen ook op die manier te steunen.

     Edmond komt me met de auto ophalen aan de hoek van de straat, de kleinere wegen naar de huizen zijn niet geasfalteerd en liggen er soms erbarmelijk bij met nogal wat putten dus moet je met de auto goed opletten om geen schade te hebben, vandaar dat ik dit kleine stukje te voet doe.

    Voor we naar de boerderij gaan moeten er nog wat boodschappen gedaan worden.

    Eerst benzine tanken op de plaatselijke manier, een stalletje met flessen benzine, via een trechter worden ze in de tank gegoten. De prijs is heel sterk gedaald op dit moment, de prijs is normaal rond de 500 FCFA (0,76€) toen ik hier in 2019 was, was er een tijdje een schaarste en waren de prijzen gestegen tot 800 FCFA (= 1,22€), nu is de prijs terug gedaald en kost het slechts 375 FCFA (0,57€). De reden dat de prijzen zo variëren is omdat dit “clandestiene” doch gedoogde benzine is die uit Nigeria komt. Er zijn ook echte benzine pompen zoals bij ons maar dit is veel duurder dus is er bijna niemand die daar tankt.

    %%%FOTO1%%%

    Daarna naar de “dierenwinkel”, we kopen brillen voor de kippen en wat medicijnen. En ik, ik doe wat ik graag doe, rondkijken in de winkel en foto’s nemen, uiteraard nadat ik dit eerst vroeg, voor mij is het belangrijk en een vorm van beleefdheid, als je het vraagt wordt dat nooit geweigerd, als je zomaar foto’s neemt hebben ze het niet zo graag. Het valt me op dat de meeste van de producten uit Europa komen en meer bepaald uit Frankrijk, België en Nederland, tja als ik op een zak hondeneten teksten in het Nederlands zie valt me dat wel op.

    %%%FOTO2%%%

    Wanneer we terug willen vertrekken wil de auto niet starten, vreemd hoe komt dit, motorkap openen en eens nakijken, wat wrikken aan de batterij want meestal is dit het probleem volgens Edmond, niets helpt , de motor geeft geen kik, dus bellen we iemand op en wachten maar.

    Na een 10 tal minuten en nogmaals wat wrikken aan zaken lukt het toch. Volgens Edmond is het waarschijnlijk de alternator die niet goed werk waardoor de batterij plat is, maar volgens mij klopt dit niet. Als de alternator niet werkt en de batterij is plat kan het niet dat het na 10 minuten wel terug werkt, batterij kan niet opladen met lucht, het lijkt me eerder een slecht contact ergens. We stoppen bij een mecanicien om het te laten nazien, hij bevestigt mijn vermoeden er is een slecht contact en de kabel wordt met wat plakband hersteld, op zijn Afrikaans.

    %%%FOTO3%%%

    Uiteindelijk arriveren  we op de boerderij, Eric en Judicaël komen me met een brede glimlach dag zeggen en het werken kan beginnen ik vlieg er direct in.

    Eerste taak is de eieren verzamelen, dat kan ik al goed, heb dit al eerder gedaan.

    %%%FOTO4%%%

    De kippen hebben wat last van insecten en moeten hiervoor behandeld worden, ze tonen me dat je ze hier en daar nog kan zien maar ik zie het niet direct zij hebben er oog voor, het is blijkbaar niet makkelijk te zien, het medicijn wordt in water opgelost en dient op de kippen verneveld te worden. We drijven de helft van de kippen in een hoek en bakenen deze zone af met een doek gemaakt van oude zakken, niets wordt hier weggegooid alles is bruikbaar voor iets, perfecte vorm van recyclage.

    %%%FOTOT5%%%

    De jongens maken de sproeier klaar vullen die met de juiste dosis medicijn en water, ze zijn al goed geroutineerd, waarna Edmond de verneveling doet, ook op de manden waar de eieren in gelegd worden.

    %%%FOTO6%%%

    Nu de kippen opgehokt zitten gaan we ook nog wat brillen plaatsen. De bril zorgt ervoor dat de kippen de eieren niet kapot kunnen prikken en ook dat ze niet naar elkaar kunnen happen. Een ruime tijd geleden kregen ze al een bril maar ondertussen zijn er al wat brillen verloren, dus zoeken we de kippen uit die er geen meer hebben en één voor één krijgen ze hun bril opgezet. Ik moet de kippen vastnemen met hun vlerken in één hand en met mijn andere hand hou ik de poten vast, met een tang wordt de bril opgezet, dit moet nauwgezet en juist gebeuren zodat ze nog goed kunnen zien en dat de bril op de juiste plaats in de “neusgaten” zit om de ademhaling niet te belemmeren.

    Daarna drijven we de rest van de kippen samen en herhalen we de behandeling bij hen.

    %%%FOTO7%%%

    Voila eerste werk is gedaan, tijd voor het volgende. Op de vloer ligt houtschaafsel dit moet regelmatig vervangen worden daar de uitwerpselen erin terecht komen. De jongens beginnen dit op te scheppen en in zakken te doen, dit is e perfecte mest voor in de moestuin, we produceren dus onze eigen mest. Edmond en ik gaan naar een schrijnwerker om nog een aantal zakken nieuw schaafsel ophalen om in het kippenhok op de vloer te leggen.

    %%%FOTO8%%%

    Oeps wanneer we willen vertrekken start de motor terug niet, probleem dus nog niet opgelost, even wrikken aan de batterij en het lukt opnieuw. Later komt de mecanicien nog langs op de boerderij , blijkt dat de batterij ook niet heel vast stond waardoor er een slecht contact is, hopelijk is  het nu opgelost.

    Terug op de boerderij is het tijd om wat administratie te doen, het is belangrijk dat dit goed gebeurt, ik wil dat we van elk gewas een nauwgezet rapport en berekening maken, zo zien we welk gewas het meest opbrengt per vierkant meter, en kunnen we de jongeren ook beter opleiden. Het is belangrijk dat alles bijgehouden wordt. We starten met het tellen van de plantjes die uitgekomen zijn, er zijn ook wat plaatsen waar de zaadjes niet gekiemd zijn, later op de dag gaan we deze her zaaien.

    Eerst wat computerwerk, daar het belangrijk is dat de administratie nauwgezet en goed uitgevoerd wordt hebben we een 2e hands laptop aangeschaft, alles in schriftjes noteren is omslachtig en heb ik gemerkt dat er dan niet snel van komt.

    Samen starten we de fiches van de verschillende gewassen, wanneer gezaaid, hoeveel zaadjes, welke plantafstand, welk ras van zaad, …. Ja ik weet het ik ben nogal veeleisend maar ze beginnen nu wel de belangrijkheid van deze zaken in te zien, als we voldoende winst willen maken om de jongeren alle nodige voorzieningen te kunnen geven en misschien nog een paar extra jongeren kunnen opvangen,  moeten we heel bewust en professioneel de boerderij runnen, aanmodderen is geen optie. Van thuis uit weet ik er wel iets van, ik ben zelf opgegroeid op een tuinbouwbedrijf.

    Het is ook mijn taak om hen vlot te leren werken met de computer, ik hou er niet van om alles zelf op te tellen, dus gaan we veel excell fiches maken zodat we veel kunnen automatiseren de administratie geen sleur wordt maar plezant is om te doen. Ik merk dat Edmond enthousiast is als hij ziet hoe vlot en snel dit gaat.

    %%%FOTO9%%%

    Na anderhalf uurtje werken aan de computer nemen we wat pauze voor we aan de volgende taak beginnen.

    Om 16 uur is het tijd om de planten water te geven, we hebben een lange tuinslang en dit maakt het toch al wat makkelijk om te doen, alles met de gieter is hard labeur en neemt veel tijd in beslag.

    Edmond geeft de augurken water en ik zal in de lege plantvakken, waar het zaadje niet uitgekomen is, een nieuw planten. Terzelfder tijd verwijder ik ook het onkruid. Na een tijdje komen de jongens helpen met het watergeven aan de komkommers, ze zijn klaar met het vervangen van het schaafsel in het kippenhok. Ze vinden het aangenaam om samen met mij in de tuin te werken, ze zeggen dat ik al veel te veel gewerkt heb vandaag.

    %%%FOTO10%%%

    Als het donker begint te worden, iets voor 19 uur vinden we dat we genoeg gewerkt hebben en is het tijd om terug naar huis te gaan. We spreken af dat ik volgende week woensdag en donderdag kom helpen, ik zal er ook overnachten in mijn tentje, de jongens kijken er al naar uit om dan ’s avonds ook wat samen te lezen en een spelletje uno te spelen (nog één van de zaken die ik meegebracht heb dankzij wat steun), het moet niet enkel werken en leren zijn, ontspanning is ook nodig.

    Thuis neem ik een verkwikkende afrikaanse douche, dit wil zeggen een emmerdouche, er zit weinig druk op het water waardoor er heel weinig water uit de sproeier komt, een bassin met water en een klein emmertje is praktischer, ik pas mij aan de Afrikaanse gebruiken aan. Als ik uit de douche kom merk ik dat de kippen inderdaad wel degelijk  insecten hadden, mijn benen, die al behoorlijk wat muggenbeten hadden, zitten nu nog extra vol met beten – rode bultjes, tis geen zicht, op een halve kuit tel ik al meer dan 25 beten dus stop ik maar met tellen, typisch voor mij, ik ben heel gevoelig voor beten van allerlei insecten. Dat is het enige nadeel aan Afrika, met wat  verzachtende crème verlicht ik de jeuk, het zal wel passeren, er zijn ergere dingen dan dit.

    30-11--0001, 00:00 geschreven door Veerle Devlieghere  

    Reageer (0)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.12 februari : dagje helpen op de boerderij

    Vandaag is het mijn eerste werkdag op de boerderij, alhoewel ze vinden dat ik niet moet werken dat ik al veel doe voor hen, vind ik het nodig en nuttig dat ik dit doe, het is goed voor de moraal om tijd met hen door te brengen, hen ook op die manier te steunen.

     Edmond komt me met de auto ophalen aan de hoek van de straat, de kleinere wegen naar de huizen zijn niet geasfalteerd en liggen er soms erbarmelijk bij met nogal wat putten dus moet je met de auto goed opletten om geen schade te hebben, vandaar dat ik dit kleine stukje te voet doe.

    Voor we naar de boerderij gaan moeten er nog wat boodschappen gedaan worden.

    Eerst benzine tanken op de plaatselijke manier, een stalletje met flessen benzine, via een trechter worden ze in de tank gegoten. De prijs is heel sterk gedaald op dit moment, de prijs is normaal rond de 500 FCFA (0,76€) toen ik hier in 2019 was, was er een tijdje een schaarste en waren de prijzen gestegen tot 800 FCFA (= 1,22€), nu is de prijs terug gedaald en kost het slechts 375 FCFA (0,57€). De reden dat de prijzen zo variëren is omdat dit “clandestiene” doch gedoogde benzine is die uit Nigeria komt. Er zijn ook echte benzine pompen zoals bij ons maar dit is veel duurder dus is er bijna niemand die daar tankt.

    Daarna naar de “dierenwinkel”, we kopen brillen voor de kippen en wat medicijnen. En ik, ik doe wat ik graag doe, rondkijken in de winkel en foto’s nemen, uiteraard nadat ik dit eerst vroeg, voor mij is het belangrijk en een vorm van beleefdheid, als je het vraagt wordt dat nooit geweigerd, als je zomaar foto’s neemt hebben ze het niet zo graag. Het valt me op dat de meeste van de producten uit Europa komen en meer bepaald uit Frankrijk, België en Nederland, tja als ik op een zak hondeneten teksten in het Nederlands zie valt me dat wel op.

    Wanneer we terug willen vertrekken wil de auto niet starten, vreemd hoe komt dit, motorkap openen en eens nakijken, wat wrikken aan de batterij want meestal is dit het probleem volgens Edmond, niets helpt , de motor geeft geen kik, dus bellen we iemand op en wachten maar.

    Na een 10 tal minuten en nogmaals wat wrikken aan zaken lukt het toch. Volgens Edmond is het waarschijnlijk de alternator die niet goed werk waardoor de batterij plat is, maar volgens mij klopt dit niet. Als de alternator niet werkt en de batterij is plat kan het niet dat het na 10 minuten wel terug werkt, batterij kan niet opladen met lucht, het lijkt me eerder een slecht contact ergens. We stoppen bij een mecanicien om het te laten nazien, hij bevestigt mijn vermoeden er is een slecht contact en de kabel wordt met wat plakband hersteld, op zijn Afrikaans.

    Uiteindelijk arriveren  we op de boerderij, Eric en Judicaël komen me met een brede glimlach dag zeggen en het werken kan beginnen ik vlieg er direct in.

    Eerste taak is de eieren verzamelen, dat kan ik al goed, heb dit al eerder gedaan.

    De kippen hebben wat last van insecten en moeten hiervoor behandeld worden, ze tonen me dat je ze hier en daar nog kan zien maar ik zie het niet direct zij hebben er oog voor, het is blijkbaar niet makkelijk te zien, het medicijn wordt in water opgelost en dient op de kippen verneveld te worden. We drijven de helft van de kippen in een hoek en bakenen deze zone af met een doek gemaakt van oude zakken, niets wordt hier weggegooid alles is bruikbaar voor iets, perfecte vorm van recyclage.

    %%%FOTOT5%%%

    De jongens maken de sproeier klaar vullen die met de juiste dosis medicijn en water, ze zijn al goed geroutineerd, waarna Edmond de verneveling doet, ook op de manden waar de eieren in gelegd worden.

    Nu de kippen opgehokt zitten gaan we ook nog wat brillen plaatsen. De bril zorgt ervoor dat de kippen de eieren niet kapot kunnen prikken en ook dat ze niet naar elkaar kunnen happen. Een ruime tijd geleden kregen ze al een bril maar ondertussen zijn er al wat brillen verloren, dus zoeken we de kippen uit die er geen meer hebben en één voor één krijgen ze hun bril opgezet. Ik moet de kippen vastnemen met hun vlerken in één hand en met mijn andere hand hou ik de poten vast, met een tang wordt de bril opgezet, dit moet nauwgezet en juist gebeuren zodat ze nog goed kunnen zien en dat de bril op de juiste plaats in de “neusgaten” zit om de ademhaling niet te belemmeren.

    Daarna drijven we de rest van de kippen samen en herhalen we de behandeling bij hen.

    %%%FOTO7%%%

    Voila eerste werk is gedaan, tijd voor het volgende. Op de vloer ligt houtschaafsel dit moet regelmatig vervangen worden daar de uitwerpselen erin terecht komen. De jongens beginnen dit op te scheppen en in zakken te doen, dit is e perfecte mest voor in de moestuin, we produceren dus onze eigen mest. Edmond en ik gaan naar een schrijnwerker om nog een aantal zakken nieuw schaafsel ophalen om in het kippenhok op de vloer te leggen.

    %%%FOTO8%%%

    Oeps wanneer we willen vertrekken start de motor terug niet, probleem dus nog niet opgelost, even wrikken aan de batterij en het lukt opnieuw. Later komt de mecanicien nog langs op de boerderij , blijkt dat de batterij ook niet heel vast stond waardoor er een slecht contact is, hopelijk is  het nu opgelost.

    Terug op de boerderij is het tijd om wat administratie te doen, het is belangrijk dat dit goed gebeurt, ik wil dat we van elk gewas een nauwgezet rapport en berekening maken, zo zien we welk gewas het meest opbrengt per vierkant meter, en kunnen we de jongeren ook beter opleiden. Het is belangrijk dat alles bijgehouden wordt. We starten met het tellen van de plantjes die uitgekomen zijn, er zijn ook wat plaatsen waar de zaadjes niet gekiemd zijn, later op de dag gaan we deze her zaaien.

    Eerst wat computerwerk, daar het belangrijk is dat de administratie nauwgezet en goed uitgevoerd wordt hebben we een 2e hands laptop aangeschaft, alles in schriftjes noteren is omslachtig en heb ik gemerkt dat er dan niet snel van komt.

    Samen starten we de fiches van de verschillende gewassen, wanneer gezaaid, hoeveel zaadjes, welke plantafstand, welk ras van zaad, …. Ja ik weet het ik ben nogal veeleisend maar ze beginnen nu wel de belangrijkheid van deze zaken in te zien, als we voldoende winst willen maken om de jongeren alle nodige voorzieningen te kunnen geven en misschien nog een paar extra jongeren kunnen opvangen,  moeten we heel bewust en professioneel de boerderij runnen, aanmodderen is geen optie. Van thuis uit weet ik er wel iets van, ik ben zelf opgegroeid op een tuinbouwbedrijf.

    Het is ook mijn taak om hen vlot te leren werken met de computer, ik hou er niet van om alles zelf op te tellen, dus gaan we veel excell fiches maken zodat we veel kunnen automatiseren de administratie geen sleur wordt maar plezant is om te doen. Ik merk dat Edmond enthousiast is als hij ziet hoe vlot en snel dit gaat.

    %%%FOTO9%%%

    Na anderhalf uurtje werken aan de computer nemen we wat pauze voor we aan de volgende taak beginnen.

    Om 16 uur is het tijd om de planten water te geven, we hebben een lange tuinslang en dit maakt het toch al wat makkelijk om te doen, alles met de gieter is hard labeur en neemt veel tijd in beslag.

    Edmond geeft de augurken water en ik zal in de lege plantvakken, waar het zaadje niet uitgekomen is, een nieuw planten. Terzelfder tijd verwijder ik ook het onkruid. Na een tijdje komen de jongens helpen met het watergeven aan de komkommers, ze zijn klaar met het vervangen van het schaafsel in het kippenhok. Ze vinden het aangenaam om samen met mij in de tuin te werken, ze zeggen dat ik al veel te veel gewerkt heb vandaag.

    %%%FOTO10%%%

    Als het donker begint te worden, iets voor 19 uur vinden we dat we genoeg gewerkt hebben en is het tijd om terug naar huis te gaan. We spreken af dat ik volgende week woensdag en donderdag kom helpen, ik zal er ook overnachten in mijn tentje, de jongens kijken er al naar uit om dan ’s avonds ook wat samen te lezen en een spelletje uno te spelen (nog één van de zaken die ik meegebracht heb dankzij wat steun), het moet niet enkel werken en leren zijn, ontspanning is ook nodig.

    Thuis neem ik een verkwikkende afrikaanse douche, dit wil zeggen een emmerdouche, er zit weinig druk op het water waardoor er heel weinig water uit de sproeier komt, een bassin met water en een klein emmertje is praktischer, ik pas mij aan de Afrikaanse gebruiken aan. Als ik uit de douche kom merk ik dat de kippen inderdaad wel degelijk  insecten hadden, mijn benen, die al behoorlijk wat muggenbeten hadden, zitten nu nog extra vol met beten – rode bultjes, tis geen zicht, op een halve kuit tel ik al meer dan 25 beten dus stop ik maar met tellen, typisch voor mij, ik ben heel gevoelig voor beten van allerlei insecten. Dat is het enige nadeel aan Afrika, met wat  verzachtende crème verlicht ik de jeuk, het zal wel passeren, er zijn ergere dingen dan dit.



    30-11--0001, 00:00 geschreven door Veerle Devlieghere  

    Reageer (0)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.12 februari, dagje werken op de boerderij
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    30-11--0001, 00:00 geschreven door Veerle Devlieghere  

    Reageer (0)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.12 februari, dagje werken op de boerderij

    Vandaag is het mijn eerste werkdag op de boerderij, alhoewel ze vinden dat ik niet moet werken dat ik al veel doe voor hen, vind ik het nodig en nuttig dat ik dit doe, het is goed voor de moraal om tijd met hen door te brengen, hen ook op die manier te steunen.

    Edmond komt me met de auto ophalen aan de hoek van de straat, de kleinere wegen naar de huizen zijn niet geasfalteerd en liggen er soms erbarmelijk bij met nogal wat putten dus moet je met de auto goed opletten om geen schade te hebben, vandaar dat ik dit kleine stukje te voet doe.

    Voor we naar de boerderij gaan moeten er nog wat boodschappen gedaan worden.

     Eerst benzine tanken op de plaatselijke manier, een stalletje met flessen benzine, via een trechter worden ze in de tank gegoten. De prijs is heel sterk gedaald op dit moment, de prijs is normaal rond de 500 FCFA (0,76€) toen ik hier in 2019 was, was er een tijdje een schaarste en waren de prijzen gestegen tot 800 FCFA (= 1,22€), nu is de prijs terug gedaald en kost het slechts 375 FCFA (0,57€). De reden dat de prijzen zo variëren is omdat dit “clandestiene” doch gedoogde benzine is die uit Nigeria komt. Er zijn ook echte benzine pompen zoals bij ons maar dit is veel duurder dus is er bijna niemand die daar tankt.

     %%%FOTO1%%%

    Daarna naar de “dierenwinkel”, we kopen brillen voor de kippen en wat medicijnen. En ik, ik doe wat ik graag doe, rondkijken in de winkel en foto’s nemen, uiteraard nadat ik dit eerst vroeg, voor mij is het belangrijk en een vorm van beleefdheid, als je het vraagt wordt dat nooit geweigerd, als je zomaar foto’s neemt hebben ze het niet zo graag. Het valt me op dat de meeste van de producten uit Europa komen en meer bepaald uit Frankrijk, België en Nederland, tja als ik op een zak hondeneten teksten in het Nederlands zie valt me dat wel op.

    %%%FOTO2%%%

    Wanneer we terug willen vertrekken wil de auto niet starten, vreemd hoe komt dit, motorkap openen en eens nakijken, wat wrikken aan de batterij want meestal is dit het probleem volgens Edmond, niets helpt , de motor geeft geen kik, dus bellen we iemand op en wachten maar.

    Na een 10 tal minuten en nogmaals wat wrikken aan zaken lukt het toch. Volgens Edmond is het waarschijnlijk de alternator die niet goed werk waardoor de batterij plat is, maar volgens mij klopt dit niet. Als de alternator niet werkt en de batterij is plat kan het niet dat het na 10 minuten wel terug werkt, batterij kan niet opladen met lucht, het lijkt me eerder een slecht contact ergens. We stoppen bij een mecanicien om het te laten nazien, hij bevestigt mijn vermoeden er is een slecht contact en de kabel wordt met wat plakband hersteld, op zijn Afrikaans.

    %%%FOTO3%%%

    Uiteindelijk arriveren  we op de boerderij, Eric en Judicaël komen me met een brede glimlach dag zeggen en het werken kan beginnen ik vlieg er direct in.

    Eerste taak is de eieren verzamelen, dat kan ik al goed, heb dit al eerder gedaan.

    %%%FOTO4%%%

    De kippen hebben wat last van insecten en moeten hiervoor behandeld worden, ze tonen me dat je ze hier en daar nog kan zien maar ik zie het niet direct zij hebben er oog voor, het is blijkbaar niet makkelijk te zien, het medicijn wordt in water opgelost en dient op de kippen verneveld te worden. We drijven de helft van de kippen in een hoek en bakenen deze zone af met een doek gemaakt van oude zakken, niets wordt hier weggegooid alles is bruikbaar voor iets, perfecte vorm van recyclage.

    %%%FOTO5%%%

    De jongens maken de sproeier klaar vullen die met de juiste dosis medicijn en water, ze zijn al goed geroutineerd, waarna Edmond de verneveling doet, ook op de manden waar de eieren in gelegd worden.

    %%%FOTO6%%%

    Nu de kippen opgehokt zitten gaan we ook nog wat brillen plaatsen. De bril zorgt ervoor dat de kippen de eieren niet kapot kunnen prikken en ook dat ze niet naar elkaar kunnen happen. Een ruime tijd geleden kregen ze al een bril maar ondertussen zijn er al wat brillen verloren, dus zoeken we de kippen uit die er geen meer hebben en één voor één krijgen ze hun bril opgezet. Ik moet de kippen vastnemen met hun vlerken in één hand en met mijn andere hand hou ik de poten vast, met een tang wordt de bril opgezet, dit moet nauwgezet en juist gebeuren zodat ze nog goed kunnen zien en dat de bril op de juiste plaats in de “neusgaten” zit om de ademhaling niet te belemmeren.

    Daarna drijven we de rest van de kippen samen en herhalen we de behandeling bij hen.

    %%%FOTO7%%%

    Voila eerste werk is gedaan, tijd voor het volgende. Op de vloer ligt houtschaafsel dit moet regelmatig vervangen worden daar de uitwerpselen erin terecht komen. De jongens beginnen dit op te scheppen en in zakken te doen, dit is e perfecte mest voor in de moestuin, we produceren dus onze eigen mest. Edmond en ik gaan naar een schrijnwerker om nog een aantal zakken nieuw schaafsel ophalen om in het kippenhok op de vloer te leggen.

    %%%FOTO8%%%

    Oeps wanneer we willen vertrekken start de motor terug niet, probleem dus nog niet opgelost, even wrikken aan de batterij en het lukt opnieuw. Later komt de mecanicien nog langs op de boerderij , blijkt dat de batterij ook niet heel vast stond waardoor er een slecht contact is, hopelijk is  het nu opgelost.

    Terug op de boerderij is het tijd om wat administratie te doen, het is belangrijk dat dit goed gebeurt, ik wil dat we van elk gewas een nauwgezet rapport en berekening maken, zo zien we welk gewas het meest opbrengt per vierkant meter, en kunnen we de jongeren ook beter opleiden. Het is belangrijk dat alles bijgehouden wordt. We starten met het tellen van de plantjes die uitgekomen zijn, er zijn ook wat plaatsen waar de zaadjes niet gekiemd zijn, later op de dag gaan we deze her zaaien.

    Eerst wat computerwerk, daar het belangrijk is dat de administratie nauwgezet en goed uitgevoerd wordt hebben we een 2e hands laptop aangeschaft, alles in schriftjes noteren is omslachtig en heb ik gemerkt dat er dan niet snel van komt.

    Samen starten we de fiches van de verschillende gewassen, wanneer gezaaid, hoeveel zaadjes, welke plantafstand, welk ras van zaad, …. Ja ik weet het ik ben nogal veeleisend maar ze beginnen nu wel de belangrijkheid van deze zaken in te zien, als we voldoende winst willen maken om de jongeren alle nodige voorzieningen te kunnen geven en misschien nog een paar extra jongeren kunnen opvangen,  moeten we heel bewust en professioneel de boerderij runnen, aanmodderen is geen optie. Van thuis uit weet ik er wel iets van, ik ben zelf opgegroeid op een tuinbouwbedrijf.

    Het is ook mijn taak om hen vlot te leren werken met de computer, ik hou er niet van om alles zelf op te tellen, dus gaan we veel excell fiches maken zodat we veel kunnen automatiseren de administratie geen sleur wordt maar plezant is om te doen. Ik merk dat Edmond enthousiast is als hij ziet hoe vlot en snel dit gaat.

    %%%FOTO9%%%

    Na anderhalf uurtje werken aan de computer nemen we wat pauze voor we aan de volgende taak beginnen.

    Om 16 uur is het tijd om de planten water te geven, we hebben een lange tuinslang en dit maakt het toch al wat makkelijk om te doen, alles met de gieter is hard labeur en neemt veel tijd in beslag.

    Edmond geeft de augurken water en ik zal in de lege plantvakken, waar het zaadje niet uitgekomen is, een nieuw planten. Terzelfder tijd verwijder ik ook het onkruid. Na een tijdje komen de jongens helpen met het watergeven aan de komkommers, ze zijn klaar met het vervangen van het schaafsel in het kippenhok. Ze vinden het aangenaam om samen met mij in de tuin te werken, ze zeggen dat ik al veel te veel gewerkt heb vandaag.

    %%%FOTO10%%%

    Als het donker begint te worden, iets voor 19 uur vinden we dat we genoeg gewerkt hebben en is het tijd om terug naar huis te gaan. We spreken af dat ik volgende week woensdag en donderdag kom helpen, ik zal er ook overnachten in mijn tentje, de jongens kijken er al naar uit om dan ’s avonds ook wat samen te lezen en een spelletje uno te spelen (nog één van de zaken die ik meegebracht heb dankzij wat steun), het moet niet enkel werken en leren zijn, ontspanning is ook nodig.

    Thuis neem ik een verkwikkende afrikaanse douche, dit wil zeggen een emmerdouche, er zit weinig druk op het water waardoor er heel weinig water uit de sproeier komt, een bassin met water en een klein emmertje is praktischer, ik pas mij aan de Afrikaanse gebruiken aan. Als ik uit de douche kom merk ik dat de kippen inderdaad wel degelijk  insecten hadden, mijn benen, die al behoorlijk wat muggenbeten hadden, zitten nu nog extra vol met beten – rode bultjes, tis geen zicht, op een halve kuit tel ik al meer dan 25 beten dus stop ik maar met tellen, typisch voor mij, ik ben heel gevoelig voor beten van allerlei insecten. Dat is het enige nadeel aan Afrika, met wat  verzachtende crème verlicht ik de jeuk, het zal wel passeren, er zijn ergere dingen dan dit.

    30-11--0001, 00:00 geschreven door Veerle Devlieghere  

    Reageer (0)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.12 februari, dagje werken op de boerderij

    Vandaag is het mijn eerste werkdag op de boerderij, alhoewel ze vinden dat ik niet moet werken dat ik al veel doe voor hen, vind ik het nodig en nuttig dat ik dit doe, het is goed voor de moraal om tijd met hen door te brengen, hen ook op die manier te steunen.

    Edmond komt me met de auto ophalen aan de hoek van de straat, de kleinere wegen naar de huizen zijn niet geasfalteerd en liggen er soms erbarmelijk bij met nogal wat putten dus moet je met de auto goed opletten om geen schade te hebben, vandaar dat ik dit kleine stukje te voet doe.

    Voor we naar de boerderij gaan moeten er nog wat boodschappen gedaan worden.

     Eerst benzine tanken op de plaatselijke manier, een stalletje met flessen benzine, via een trechter worden ze in de tank gegoten. De prijs is heel sterk gedaald op dit moment, de prijs is normaal rond de 500 FCFA (0,76€) toen ik hier in 2019 was, was er een tijdje een schaarste en waren de prijzen gestegen tot 800 FCFA (= 1,22€), nu is de prijs terug gedaald en kost het slechts 375 FCFA (0,57€). De reden dat de prijzen zo variëren is omdat dit “clandestiene” doch gedoogde benzine is die uit Nigeria komt. Er zijn ook echte benzine pompen zoals bij ons maar dit is veel duurder dus is er bijna niemand die daar tankt.

     %%%FOTO1%%%

    Daarna naar de “dierenwinkel”, we kopen brillen voor de kippen en wat medicijnen. En ik, ik doe wat ik graag doe, rondkijken in de winkel en foto’s nemen, uiteraard nadat ik dit eerst vroeg, voor mij is het belangrijk en een vorm van beleefdheid, als je het vraagt wordt dat nooit geweigerd, als je zomaar foto’s neemt hebben ze het niet zo graag. Het valt me op dat de meeste van de producten uit Europa komen en meer bepaald uit Frankrijk, België en Nederland, tja als ik op een zak hondeneten teksten in het Nederlands zie valt me dat wel op.

    %%%FOTO2%%%

    Wanneer we terug willen vertrekken wil de auto niet starten, vreemd hoe komt dit, motorkap openen en eens nakijken, wat wrikken aan de batterij want meestal is dit het probleem volgens Edmond, niets helpt , de motor geeft geen kik, dus bellen we iemand op en wachten maar.

    Na een 10 tal minuten en nogmaals wat wrikken aan zaken lukt het toch. Volgens Edmond is het waarschijnlijk de alternator die niet goed werk waardoor de batterij plat is, maar volgens mij klopt dit niet. Als de alternator niet werkt en de batterij is plat kan het niet dat het na 10 minuten wel terug werkt, batterij kan niet opladen met lucht, het lijkt me eerder een slecht contact ergens. We stoppen bij een mecanicien om het te laten nazien, hij bevestigt mijn vermoeden er is een slecht contact en de kabel wordt met wat plakband hersteld, op zijn Afrikaans.

    %%%FOTO3%%%

    Uiteindelijk arriveren  we op de boerderij, Eric en Judicaël komen me met een brede glimlach dag zeggen en het werken kan beginnen ik vlieg er direct in.

    Eerste taak is de eieren verzamelen, dat kan ik al goed, heb dit al eerder gedaan.

    %%%FOTO4%%%

    De kippen hebben wat last van insecten en moeten hiervoor behandeld worden, ze tonen me dat je ze hier en daar nog kan zien maar ik zie het niet direct zij hebben er oog voor, het is blijkbaar niet makkelijk te zien, het medicijn wordt in water opgelost en dient op de kippen verneveld te worden. We drijven de helft van de kippen in een hoek en bakenen deze zone af met een doek gemaakt van oude zakken, niets wordt hier weggegooid alles is bruikbaar voor iets, perfecte vorm van recyclage.

    %%%FOTO5%%%

    De jongens maken de sproeier klaar vullen die met de juiste dosis medicijn en water, ze zijn al goed geroutineerd, waarna Edmond de verneveling doet, ook op de manden waar de eieren in gelegd worden.

    %%%FOTO6%%%

    Nu de kippen opgehokt zitten gaan we ook nog wat brillen plaatsen. De bril zorgt ervoor dat de kippen de eieren niet kapot kunnen prikken en ook dat ze niet naar elkaar kunnen happen. Een ruime tijd geleden kregen ze al een bril maar ondertussen zijn er al wat brillen verloren, dus zoeken we de kippen uit die er geen meer hebben en één voor één krijgen ze hun bril opgezet. Ik moet de kippen vastnemen met hun vlerken in één hand en met mijn andere hand hou ik de poten vast, met een tang wordt de bril opgezet, dit moet nauwgezet en juist gebeuren zodat ze nog goed kunnen zien en dat de bril op de juiste plaats in de “neusgaten” zit om de ademhaling niet te belemmeren.

    Daarna drijven we de rest van de kippen samen en herhalen we de behandeling bij hen.

    %%%FOTO7%%%

    Voila eerste werk is gedaan, tijd voor het volgende. Op de vloer ligt houtschaafsel dit moet regelmatig vervangen worden daar de uitwerpselen erin terecht komen. De jongens beginnen dit op te scheppen en in zakken te doen, dit is e perfecte mest voor in de moestuin, we produceren dus onze eigen mest. Edmond en ik gaan naar een schrijnwerker om nog een aantal zakken nieuw schaafsel ophalen om in het kippenhok op de vloer te leggen.

    %%%FOTO8%%%

    Oeps wanneer we willen vertrekken start de motor terug niet, probleem dus nog niet opgelost, even wrikken aan de batterij en het lukt opnieuw. Later komt de mecanicien nog langs op de boerderij , blijkt dat de batterij ook niet heel vast stond waardoor er een slecht contact is, hopelijk is  het nu opgelost.

    Terug op de boerderij is het tijd om wat administratie te doen, het is belangrijk dat dit goed gebeurt, ik wil dat we van elk gewas een nauwgezet rapport en berekening maken, zo zien we welk gewas het meest opbrengt per vierkant meter, en kunnen we de jongeren ook beter opleiden. Het is belangrijk dat alles bijgehouden wordt. We starten met het tellen van de plantjes die uitgekomen zijn, er zijn ook wat plaatsen waar de zaadjes niet gekiemd zijn, later op de dag gaan we deze her zaaien.

    Eerst wat computerwerk, daar het belangrijk is dat de administratie nauwgezet en goed uitgevoerd wordt hebben we een 2e hands laptop aangeschaft, alles in schriftjes noteren is omslachtig en heb ik gemerkt dat er dan niet snel van komt.

    Samen starten we de fiches van de verschillende gewassen, wanneer gezaaid, hoeveel zaadjes, welke plantafstand, welk ras van zaad, …. Ja ik weet het ik ben nogal veeleisend maar ze beginnen nu wel de belangrijkheid van deze zaken in te zien, als we voldoende winst willen maken om de jongeren alle nodige voorzieningen te kunnen geven en misschien nog een paar extra jongeren kunnen opvangen,  moeten we heel bewust en professioneel de boerderij runnen, aanmodderen is geen optie. Van thuis uit weet ik er wel iets van, ik ben zelf opgegroeid op een tuinbouwbedrijf.

    Het is ook mijn taak om hen vlot te leren werken met de computer, ik hou er niet van om alles zelf op te tellen, dus gaan we veel excell fiches maken zodat we veel kunnen automatiseren de administratie geen sleur wordt maar plezant is om te doen. Ik merk dat Edmond enthousiast is als hij ziet hoe vlot en snel dit gaat.

    %%%FOTO9%%%

    Na anderhalf uurtje werken aan de computer nemen we wat pauze voor we aan de volgende taak beginnen.

    Om 16 uur is het tijd om de planten water te geven, we hebben een lange tuinslang en dit maakt het toch al wat makkelijk om te doen, alles met de gieter is hard labeur en neemt veel tijd in beslag.

    Edmond geeft de augurken water en ik zal in de lege plantvakken, waar het zaadje niet uitgekomen is, een nieuw planten. Terzelfder tijd verwijder ik ook het onkruid. Na een tijdje komen de jongens helpen met het watergeven aan de komkommers, ze zijn klaar met het vervangen van het schaafsel in het kippenhok. Ze vinden het aangenaam om samen met mij in de tuin te werken, ze zeggen dat ik al veel te veel gewerkt heb vandaag.

    %%%FOTO10%%%

    Als het donker begint te worden, iets voor 19 uur vinden we dat we genoeg gewerkt hebben en is het tijd om terug naar huis te gaan. We spreken af dat ik volgende week woensdag en donderdag kom helpen, ik zal er ook overnachten in mijn tentje, de jongens kijken er al naar uit om dan ’s avonds ook wat samen te lezen en een spelletje uno te spelen (nog één van de zaken die ik meegebracht heb dankzij wat steun), het moet niet enkel werken en leren zijn, ontspanning is ook nodig.

    Thuis neem ik een verkwikkende afrikaanse douche, dit wil zeggen een emmerdouche, er zit weinig druk op het water waardoor er heel weinig water uit de sproeier komt, een bassin met water en een klein emmertje is praktischer, ik pas mij aan de Afrikaanse gebruiken aan. Als ik uit de douche kom merk ik dat de kippen inderdaad wel degelijk  insecten hadden, mijn benen, die al behoorlijk wat muggenbeten hadden, zitten nu nog extra vol met beten – rode bultjes, tis geen zicht, op een halve kuit tel ik al meer dan 25 beten dus stop ik maar met tellen, typisch voor mij, ik ben heel gevoelig voor beten van allerlei insecten. Dat is het enige nadeel aan Afrika, met wat  verzachtende crème verlicht ik de jeuk, het zal wel passeren, er zijn ergere dingen dan dit.

    30-11--0001, 00:00 geschreven door Veerle Devlieghere  

    Reageer (0)

    Archief per week
  • 22/03-28/03 2021
  • 08/03-14/03 2021
  • 01/03-07/03 2021
  • 22/02-28/02 2021
  • 15/02-21/02 2021
  • 08/02-14/02 2021
  • 01/02-07/02 2021
  • 20/07-26/07 2020
  • 29/06-05/07 2020
  • 22/06-28/06 2020
  • 01/06-07/06 2020
  • 29/11-05/12 -0001

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Laatste commentaren


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs