Al van kinds af had hij problemen met zijn zicht.

In Afrika gaan de mensen niet snel naar een dokter, waarom ? 

Om verschillende redenen, de hoofdreden is het gebrek aan geld ervoor, ze hebben soms maar net voldoende om te overleven laat staan dat ze dan nog wat geld hebben om naar de dokter te gaan. Ook het geloof en vertrouwen in dokters is er niet altijd, men gaat nog vaak naar de lokale medicijnman in het dorp die dan wat kruiden voorschrijft.

Zo geschiede ook met Eric, opgroeien in een arme familie die amper geld heeft om te overleven, dus een doktersbezoek zit er niet in, dit gebeurt alleen voor levensbedreigende aandoeningen.

Toch zijn ze ten rade gegaan bij de lokale medicijnman maar uiteraard zonder een positief gevolg. Dus moest hij zich redden met zijn slechte zicht, we merkten op de boerderij dat dit echt een probleem was om goed te functioneren en vooral als het donker is wordt het nog moeilijker met als gevolg dat hij nu en dan wel ergens tegenaan loopt.

Tijd dus om te kijken of we het probleem met zijn zicht niet konden laten onderzoeken en oplossen. 

In Cotonou (één van de grootste steden in Bénin) is er een centrum van gediplomeerde opticiens die de ogen testen. Edmond en Eric zijn er naartoe geweest en hebben de ogen laten testen. Wat bleek, hij is zwaar bijziend en heeft -3,75 en -2,75 nodig als correctieglazen. Voor degene die hiermee vertrouwt zijn, dat zijn al behoorlijk zware glazen. Ikzelf kan het weten, ik draag al sinds mijn 13 jaar een bril, ook bijziend en nog wat sterkere glazen dan deze van Eric. Ik kan me bijgevolg perfect voorstellen hoe moeilijk het voor hem moet zijn om te functioneren met dergelijk slecht zicht.

De onderzoeken verliepen wel degelijk en professioneel, op zijn Afrikaans buiten op een terrein, maar toch met het juiste materiaal.

Als bijlage vinden jullie ook nog een filmpje hiervan.

Er werd aangeraden om ook nog naar een oogarts te gaan om extra testen te doen. De oogarts kon ons nog meegeven dat hij een "lui oog" heeft, dus een bril is echt wel nodig om te kunnen functioneren.

Ondertussen hebben we, dankzij de hulp van een gulle donateur waarvoor hartelijke dank, de bril kunnen kopen, met de juiste glazen die ook verdonkeren bij fel zonlicht.

Sinds 1 week draagt hij de bril en zijn wereld ziet er nu letter en figuurlijk veel mooier uit, eindelijk een zuiver en helder zicht na zo lange tijd.

Telkens toen ik in Afrika was viel het met op dat er heel weinig mensen een bril dragen, enkel de wat rijkere mensen zie je heel soms met een bril, eerst stond ik er niet echt bij stil, dan dacht ik hun ogen zijn veel beter dan de onze, maar nu weet ik tocht wel beter, neen hun ogen zijn niet beter dan de onze ...

Er is daar nog geen gewoonte om een bril te dragen om iets te doen aan de gezichtsproblemen. Waarom, omdat dit voor hen veel geld kost en niet levensbedreigend is.

De prioriteiten gaan naar het overleven, het weinige geld dat ze verdienen gaat eerst naar de voeding, dan naar de woonst, kledij, school. Pas wanneer er echt dringende medische problemen zijn gaan ze naar een dokter, meestal hebben ze hiervoor ook al niet voldoende geld en wordt er vanuit de familie en het drop wat bijgelegd.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat slecht zien, zeker geen prioriteit is om op te lossen, iedereen probeert er mee te leven, of heeft gewoon geen andere keuze.

De keren dat ik in Afrika was, kreeg is soms de vraag, waarom draag jij altijd een bril, dat wijst er ook al op dat voor hen een bril echt iets luxueus is en geen prioriteit, ook de kinderen op school waren niet gewoon iemand met een bril te zien.

Een ander voorbeeld is toen we vorig jaar op de boerderij aan het praten waren of auto's, bleek dat er een aantal geen rijbewijs kunnen bekomen omdat ze niet goed genoeg zien. 

Er zijn dus heel veel Afrikanen die eigenlijk een bril zouden nodig hebben, maar dit niet kunnen betalen.

Voor ons , welgestelde Europeanen, is goed zien een basisvoorziening, van kinds af worden onze ogen getest en wie er nood aan heeft koopt een bril, we staan er niet bij stil dat dit voor velen een onbetaalbaar luxe middel is, ook ik stond er tot voor kort niet bij stil.

Ik wil jullie graag nog een idee geven van wat een bril in Bénin kost, voor de oogonderzoeken betaalden we 8000 FCFA (= 12,20 €) de bril koste 65.000 FCFA (= 99,10 €). Voor ons lijkt dit goedkoop, maar als je weet dat het modale maandloon van een arbeider ±  35.000 FCFA (53,35 €) bedraagt, dan hoef ik niet uit te leggen dat dit echt wel veel geld is.

We zijn alvast super blij en gelukkig dat we dankzij de bril alvast één van de medische problemen hebben kunnen oplossen en het leven van Eric sterk verbeterd hebben.