Comic Sans MS lijkt me wel een goed lettertype om mee te beginnen. Al gaandeweg leer ik het wel...
Wie ben ik? Als ik het wist zou ik het mezelf vertellen. Al halfweg mijn leven en nog is het niet echt duidelijk. Ik draai mee, alle dagen, ik doe het zelfs heel goed. Ik heb adhd, pieker en peins me bij momenten zo zot als een achterdeur en moet dit weer kwijt. En de helft, wees eerlijker, driekwart van de 'normale' mens rond mij ziet het niet eens. Het is gewoon het aard van het beestje. Kwetsbaar? Heeeeeeeel. Maar dat hoort erbij als je wil genieten.
Ik ben er nu achter dat ik dit nodig heb. Een uitlaatklep met wat reacties hier en daar. Praten gaat me goed af, heel goed, schrijven gaat ook heel vlot. Maar wat is een mens ermee, de kachel brandt hier goed, dat is zeker. Woorden zijn brandbaar, explosief soms, vurig maar daarna simpelweg weer opgebrand.
Oké. Opnieuw. Dit zal dus een dagboek worden, een zoveelste. Met indrukken en verwerkingen. Alleen voor mezelf of voor mensen die mee willen lezen. Soit. Het zij zo.
Ah ja, ik schilder, kriebel wat gedichtjes en ben een kalligrafiebeginnertje voor wie wil meelezen. Steeds op zoek. Hoe lang ik dat zal doen, is een raadsel. Ik pruts maar wat aan, voel me oud en jong tegelijk. Ik ben ik. Eens zien wat er van komt als ik ik ben. Geluid stoort me voor het ogenblik, Paasmaandag ook.
Yep. Typisch ik dat yep-gevoel. Veel woorden ook. Maar ze moeten eruit en helpen me al een jaar of 40 door het leven. Met ups en downs zoals geen een. Heb ik plezier? Zeeeeer zeker! Bert Kruismans staat op het menu voor dit weekend. Lekker met vrienden ondereen lachen en zottebollen en daarna een cafépraatje en lekker mijn donsbedje in.
En nu dit hier weer. Vraag me niet waarom, er is die innerlijke drang om dingen op papier te zetten. In vlagen van een paar jaar en dan weer stil tot ik weer moet uitbarsten.
Voor wie het niet kan volgen, oké. Ik begrijp het volkomen. Heel begrijpend ben ik. Soms wel té, zegt men. Men. Men.
Als ik het hier wat meer gewoon ben zet ik er nog wel een schilderijke bij maar nu gewoon even dit
Het kind in mij stuiptrekt, struikelt, valt en schokt Het mokt
Mokt, schreeuwt, huilt, slaat en schopt Het stopt
Stopt, kietelt, kirt, grinnikt, grapt en trapt
trapt, huppelt, schatert, gekkebekt en vertrekt. Vee - 21/3/2008
Misschien volgt er morgen wat, misschien ook niet. Hangt van mijn mood af.
Alles ziet er anders uit ... (en nu allemaal) als de zon schijnt...
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Ik ben vee
Ik ben een vrouw en woon in een klein onooglijk dorpke (België denk ik) en mijn beroep is interessant, collegiaal en bijzonder gevarieerd.
Ik ben geboren op 11/11/1968 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: schilderen, gedichten schrijven, praten, spelen, piekeren,....
er zijn veel zaken die ik kwijt wil, dan kunnen er weer veel nieuwe bij, en veel zaken die ik absoluut niet kwijt wil!