Heb jij of ken jij iemand met kanker, neem dan dit lintje mee en plaats hem op je blog.
Kanker is een versckrikkelijke ziekte, En het is ons doel om dit lint op elke blog te krijgen.
agenda
Pijn is fijn...
13-06-2011
Lang geleden
In de tijd dat de blog stil lag, is er veel gebeurd... en eigenlijk ook weinig :) Ik herstelde redelijk goed na de operatie waarbij de polsarthrodese werd uitgevoerd, ik heb echt weinig 'afgezien' van deze operatie, echter zou ik 'ik' niet zijn als daarmee de hele situatie opgelost zou zijn. Mijn bloedwaarden bleven verslechteren, ik had toen bijna steeds een fistel aan de rand van mijn flap die telkens weer opnieuw open ging en voor geweldig slechte dagen zorgde. Na 6 maanden werd dan ook besloten om de plaat terug uit mijn hand te halen. Lichaamsvreemde materialen zijn een groter risico voor infecties en aangezien mijn CRP veel te hoog bleef, werd er dan toch besloten om al die materialen eruit te halen.
Spijtig genoeg was de problematiek hiermee niet opgelost. De CRP is toen wel een dalende richting ingegaan maar na een periode van stabilisatie besloot deze weer lekker tegendraads te verhogen :p Ook de hele felle pijnsteken waren terug aanwezig en de fistel bleef koppig terugkeren. Op dit moment kreeg ik van Prof Smets te horen dat hij het niet meer wist en dat hij niets meer voor mij kon doen. Ik ben toen nog even in behandeling geweest in de pijnkliniek maar toen ze erop aandrongen dat ik mee zou doen aan een experimentele pijnbehandeling ben ik daar gestopt. Ik zag het echt niet zitten om dagelijks bij te houden hoeveel en welke pijn ik had, dit dan dagelijks door te telefoneren en dan ook nog wekelijks naar het centrum te gaan. Ik deed alles om de pijn te negeren, ik ging dan zeker niet elke dag bezig zijn met de pijnen, dat ging over mijn draagkracht.
Van de verzekering moest ik dan contact opnemen met het handcentrum in Antwerpen. Er moest nog iets gebeuren want zoals dat hand toen was, kon er niet geconsolideerd worden en dat wilden ze toch zo graag. Zo gezegd, zo gedaan. In het handcentrum werd al vlug duidelijk dat ik een alleenstaand geval ben en niet de simpelste casus heb :p Ook daar moest ik de hele rimram van onderzoeken, scans, testen opnieuw ondergaan. Er werd besloten dat men eerst mijn verhoogde crp ging aanpakken waarna er dan een nieuwe operatie ging volgen. Uit de mri was gebleken dat de arthrodese op enkele plaatsen niet volledig geslaagd was en dat zou de reden kunnen zijn van de felle steken en de verhoogde crp. We hadden dus weer nieuwe moed en vol verwachting begon ik aan de behandeling. Er werd weer gestart met antibiotica maar dat had maar weinig effect op de crp en daarboven kreeg ik het ook heel moeilijk om de antibiotica te verdragen. Diarree, overgeven, misselijk, maagpijn,... waardoor er besloten werd over te gaan naar een opname. Dik tegen mijn zin maar de hoop dat ik zou genezen, kon me wel overhalen. Gedurende 2 weken kreeg ik dan mijn antibiotica via infuus en waarachtig, mijn crp begon stilletjes te dalen. Na 2 weken werd besloten dat ik het thuis verder ging proberen, ik was niet ziek genoeg om daar te zijn en verveelde me ook rot. Echter thuis ging het terug slechter. Ik kon de antibiotica niet binnenhouden, wat de huisarts ook probeerde, eruit moest het terug. Resultaat was dat ik terug opgenomen werd. Maar helaas... Ik ben er uiteindelijk 2 maanden opgenomen geweest, november en december 2010 en werd op oudejaarsavond eindelijk ontslagen omdat de behandeling niet werkte. De crp bleef op en af gaan dus verder gaan met de antibiotica was zinloos. Het handcentrum stuurt me terug naar Gasthuisberg, naar Dr Stuyck, de krak in infectieziekten.
Dr.Stuyck kende ik al, hij heeft me dagelijks gezien toen ik in afzondering lag met de mrsa-infectie. En hij herkende me nog :p Ook daar nog eens onder de mri en nog enkele andere gedrochten geweest maar hij vindt mijn casus te complex en wil er liever niet aan beginnen en stuurt me terug naar Dr Degreef. De cirkel is nu dus terug rond, lol, ik ben uitgekomen waar ik gestart ben. Dr Stuyck ging alles bespreken met Degreef. Ondertussen ben ik ook terug bij haar geweest maar aangezien mijn hand weer open was en de pijn weer erger was, is er besloten geweest om me terug in het gips te leggen. Elke week ga ik terug op controle en krijg ik een nieuw gips totdat.... er iets anders beslist wordt :p Momenteel lig ik voor de 4de week in het gips, deze week moet ik niet op controle, dat brengt het gips op 5 weken.
Hoop heb ik eigenlijk niet meer en dat is maar goed ook, het is me te zwaar om telkens opnieuw teleurgesteld te worden. We zullen maar afwachten en zien waar we uitkomen, zeker?
Ik ben Ulrike
Ik ben een vrouw en woon in Nieuwrode () en mijn beroep is Bediende.
Ik ben geboren op 08/10/1980 en ben nu dus 44 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Paarden.
Tja, mijn actief leven tussen de paarden is sinds 15/12/2007 helemaal veranderd. Lees mijn blog en ontdek waarom...
