Door lies- en voetproblemen (overbelasting) heb ik vandaag een day-off gekregen. Al is dat niet letterlijk te nemen, want David heeft ervoor gezorgd dat ik me geen moment zou vervelen. Ik ben begonnen met alle data die we hier in South Dakota verzameld hebben, in de computer in te voeren (enerzijds de vogelgegevens: ringnummer, gewicht, vleugellengte... en anderzijds de vang-gegevens: hoelang staan onze vallen uit, wanneer vangen we wie, welk moment van de dag zijn we het meest succesvol...). Geloof me, het is een berg werk, plezant werk, want de volgende stap (voor de vang-gegevens) zal het maken van grafieken en het trekken van conclusies zijn (we zullen dit al doen voor SD, zodat we zeker zijn dat alle nodige gegevens in excel staan. Andere mensen zullen de lijst verder aanvullen met de data van de andere locaties die dit jaar bezocht werden, en nog iemand anders zal in de toekomst een paper hierrond schrijven, waarin alle data rond het uilenvangen verwerkt wordt. Een ware samenwerkende vennootschap!

Terwijl ik daarmee bezig was, is David naar de Badlands getrokken, op zoek naar een uilennest. We hadden deze middag een tip gekregen van een nieuwe site, maar helaas niets gevonden. David heeft ook verder gezocht naar een quad en morgenmiddag komt iemand 1 brengen. De bezorgster zal hier 2 dagen blijven om te helpen met uilenvangen, zodat we het werk hier stilaan kunnen afronden. De 10e worden we namelijk al in Californië verwacht om Flammulated Owls te vangen, de laatste fase van deze onvergetelijke, formidastische stageperiode. Het is 2 dagen rijden van hier naar Umatilla, daar blazen we eerst enkele dagen uit en ronden we het Burrowing Owlen werk volledig af en daarna vertrekken we richting Utah om enkele teruggevangen geolocators op te halen en van daaruit gaan we naar Californië (een totaalreis van opnieuw 2 dagen). Het belooft nog aangenaam druk te worden!