Toen we gisteren om 15.45u passeerden aan een publieke thermometer, stond die op 91°F (32°C). Gelukkig was het alweer een beetje afgekoeld wanneer we rond 17u effectief begonnen met uilen vangen. Het was goed draagbaar. Ook voor de uilen moet het perfect weer geweest zijn, want we hebben in totaal 3 koppels gevangen. In onze termen is dat een geslaagde dag, aangezien we soms enkele uren moeten wachten op een uilenvangst.

We waren bezig met een uiltje te hanteren, toen iemand plots zei “he, bizons!”. Op zo’n 100m van ons waren 3 bizons komen grazen. Gek genoeg werd niemand ongerust. Wij respecteerden hen en zij respecteerden ons, al moet je hen wel in de gaten houden. Ze kunnen tot 65km/u rennen en ze bestaan uit 1 brok spieren!

Aan 1 van de nestbakken zat opnieuw een grote Zwarte Weduwe verscholen, net aan het handvat om de emmer van de nestbak te lichten (we nemen de emmer weg en dan kunnen we kijken in de ondergrondse bak). We hadden ze net op tijd opgemerkt. Terwijl Kylie haar vakkundig met een tak verwijderde, verscheen plots meneer Zwarte Weduwe (of is het Zwarte weduwenaar?) Hij was 3 à 4 keer kleiner dan het vrouwtje en veel actiever. Hij sprintte weg onder een steen. We hebben de 2 spinnen vast gestoord in hun liefdesspel, waarbij het mannetje letterlijk zijn leven riskeert. Als hij 1 verkeerde beweging maakt of net na de paring, dan eet het vrouwtje hem gewoon op (opeten na de paring komt meestal voor, maar sommige mannetjes weten het toch te overleven).

Op terugweg naar huis hadden de muskieten bloed geroken, ons bloed! Muskieten 7 – Claire 2 (Als waarschuwing voor de andere muskieten, hangen er nu 2 dode muggen aan het plafond van onze auto). Het is op karakter dat ik er probeer niet aan te krabben, maar het jeukt toch verschrikkelijk. Al is het denk ik te vergelijken met ‘normale’ muggenbeten. Gelukkig kennen ze hier ook de after-bite producten.

Gisteren trouwens geen last gehad van uitdrogingsverschijnselen. We hadden fruitsap, zoute chips en water ingeslagen, zodat ons lichaam voldoende zouten en voedingsstoffen kon opnemen en vasthouden.

Straks hebben we opnieuw om 16u afgesproken op het eiland, mogelijks voor de laatste keer. We moeten nog een 3-tal koppels vangen en daarna zit ons werk erop. Morgen vertrekken we normaal gezien (als we groen licht krijgen van onze contactpersoon) richting een militaire basis in Deseret, Utah. Dat betekent inpakken. We hebben enkele noodzakelijke inkopen moeten doen, dus hopelijk krijgen we nog steeds alles in onze auto!

Groetjes