Gisteren begon de dag opnieuw rustig, met wat schoolwerken en uilenvallen schilderen en overtrekken met een zwarte plastiekfolie. In afwachting tot de verf droog was, zijn we naar een waterreservoir-vijver gaan kijken. Het bruiste er van het leven: Musquito fish in het water (platy's voor de aquariumkenners), Red-winged blackbirds, Killdeer, Barn swallow, American avocet (+nest), Black-necked stilt (+nest)... We wisten niet waar eerst te kijken.
Rond 18u zijn we het veld ingetrokken om 2 uilenkoppels te vangen. We hebben 3 van de 4 vogels gevangen en opgemeten. Ook was het de eerste keer dat we het 'wingboard' uittesten. David en ik voeren een onderzoek naar de grootte van de vleugels in relatie tot het lichaamsgewicht. Van een 40-tal uilen (= 20 koppels) zullen we de vleugels overtekenen op papier en het gewicht bijhouden. We hopen aan te tonen dat de vleugels van mannetjes even groot zijn als die van de vrouwtjes, maar dat het lichaamsgewicht van de mannetjes stukken lager ligt. De mannetjes moeten voedsel aanbrengen naar het vrouwtje en de kuikens, dus hoe minder gewicht hij moet meeslepen, hoe gemakkelijker hij grote prooien kan aanbrengen. Bij thuiskomst hebben we de spanwijdte (de lengte van vleugelpunt tot vleugelpunt) van één vogel gemeten en dat bedroeg net geen 60 cm. Niet slecht voor zo'n kleine vogel!
Tijdens het opmeten van de vleugels kregen we gezelschap van een groepje Coyotes. De afstand was moeilijk in te schatten (het was pikkedonker), maar hun huil-concert klonk niet veraf. Het was schitterend!!! Ook het aantal sterren boven ons hoofd was ongelofelijk....
Over een klein halfuurtje vertrekken David, Jeff, Kelsey en ik naar Washington om daar 8 uilenkoppels te vangen en op te meten. We zullen pas vanavond laat terug zijn.
Morgenvroeg om 7.30u vertrekken Kylie, Danielle en ik dan richting Idaho om onze roadtrip car op te halen en daarna rijden we door richting Colorado om aldaar de uilen te vangen. Geen idee hoe het internetbereik zal zijn, maar van zodra mogelijk komen de reisverslagen/-avonturen op de blog terecht.
Nu alles gaan inpakken. Tot de volgende!
|