Het is nu al de vierde keer dat ik m’n blog moet herschrijven (internetproblemen, platte batterij en plotse uitval van de laptop) en dit telkens wanneer de hele tekst bijna geschreven was. Om alles OPNIEUW te schrijven is de zin een beetje over, dus ik zal in puntjes werken. Dat gaat ook wat sneller vooruit, aangezien we morgen vroeg gaan opstaan om naar de winkel te gaan en Holenuilenkuikens te ringen.

Gisteren (vrijdag) meegemaakt:

40 minuten offroad gereden op zoek naar nestplaatsen. Het mooie zonlicht op de talrijke bloemen en vegetatie maakte de hobbelige rit bijzonder aangenaam.

Holenuilenkuikens (groot formaat) gezien in 2 (!) nestbakken, op 1 nestsite. Ik dacht eerst dat het mannetje 2 vrouwtjes aan de haak had geslagen, maar blijkbaar gaan de jongen aan die leeftijd op ontdekkingstocht en zijn ze zo in de andere nestkamer (waar normaal voedsel werd opgeslagen) beland. Het zijn deze kuikens die we morgen gaan ringen.

Een Zwarte Weduwe is aan de plunger (spons bevestigd op een lange flexibele stok, waarmee we de nesttunnel afsluiten zodat de volwassen uilen binnen handbereik zitten om ze te vangen en op te meten) blijven plakken. Haar poot geraakte wat beschadigd, maar ze was zo vriendelijk om aan m’n voeten te blijven zitten. Hopelijk weet ze te overleven.

Jongen van de Barn Owl gaan ringen. Slechts 1 van de 4 jongen kunnen ringen aangezien ze buiten bereik zaten van de 4 armen die hen probeerde te vangen. Hij was nog klein en hulpeloos, maar toch zo schattig. De Barn Owl heeft treffende gelijkenissen met onze Kerkuil, maar sinds kort behoren ze niet tot dezelfde soort. De wetenschappelijke naam van onze Kerkuil is Tyto alba en deze die hier voorkomt is Tyto furcata (excuses voor de eerdere, foute informatie).

Vandaag was het een ‘gewone’ werkdag. We hebben vallen klaargemaakt voor gebruik (zwart schilderen en inpakken in een nieuwe plastiekfolie, zodat de vallen volledig donker zijn om de uilen erin te lokken) en uitkijkhutten plaatsen nabij 2 nestsites, zodat de fotografe van National Geographic een goede uitkijkpost heeft om de perfecte cover-foto te trekken. Over 2 weken komt ze hier een maand lang uilen fotograferen. Ze zal in de uitkijkhut (1mx0,80mx1,20m groot) zitten van 4u tot 9u ’s ochtends en van 4u - 9u ’s avonds. Wat een mens allemaal niet moet overhebben om voor National Geographic foto’s te nemen! Daarbij nog eens te bedenken dat het buiten gemakkelijk 30°C wordt…….

Het leukste dat we vandaag gezien hebben was opnieuw een slang. Ik liep van de talud waarop het gebouwtje stond waarin we de vallen schilderden, en op de overgang met de weg zat een gat in het asfalt waarin de slang verscholen zat. Het bleek opnieuw om een Gopher Snake te gaan, maar we hebben haar rustig laten zitten.

Tot morgen!