Eindelijk kan ik zeggen, vandaag was een normale werkdag. Geen slangen op de weg, geen onverwachte uilennesten gevonden, geen coyotes die rare toeren uithaalden...

Deze morgen zijn we twee recorders gaan opstellen om de ultrasounds van vleermuizen op te nemen. Om 's nachts te jagen produceert de vleermuis om de zoveel tijd (ongeveer elke seconde?) een voor-de-mens-niet-waarneembaar geklik. Dat geluid botst dan tegen een voorwerp of een prooi, waardoor de vleermuis een beeld kan vormen van zijn omgeving en zijn voedsel kan lokaliseren. Het ultrasone geluid verschilt van soort tot soort, waardoor we aan de hand van de recorder 98% zeker zijn welke soort(en) hier rondvliegen. Over enkele dagen zullen we het resultaat weten. Een andere manier om te weten welke soort(en) hier rondvliegen is door ze te vangen met mistnetten (netten met een heel fijne gaas). Het probleem hiervan is echter dat vleermuizen graag hun tandjes in onze vingers zetten en zo rabiës (hondsdolheid) kunnen overbrengen.

In de namiddag zijn we dan het veld ingetrokken om Holenuiltjes te vangen. We hebben er 9 gevangen in 4 uur tijd en in 31°C. Het was puffen en blazen, maar elke keer we 'prijs' hebben, vergaten we de brandende zon. Morgen en overmorgen zal het nog warmer worden (morgen 34°C), ik kan er maar beter aan wennen. De uiltjes blijken er evenwel geen last van te hebben. De mannetjes zitten meestal op de uitkijkstok voor het nest een siësta te houden wanneer we er aankomen.

In de week dat ik hier nu al ben, is het groene grasland al geëvolueerd naar een bruin grasland. De Cheatgrass (invasieve exoot) wordt droger en hun zaden venijniger. Gelukkig zijn de wandelbottines hoog genoeg om geen zaden in de schoenen te hebben. Hier en daar komen we wel nog groene eilandjes tegen met Stipa, Poa secunda (Bunch Grass), Salie,  Alfalfa (Luzerne, veevoeder, niet-inheems)..., welke uit de akkers overgewaaid is in het depot en zich nu ongestoord verspreidt. Hopelijk houden de konijnen en andere grasetende dieren de Alfalfa enigszins onder controle.

Het strafste van alles vind ik dat we hier in zeer droog klimaat zitten en dat ieder huis (ook hier rond de leefgebouwen van het depot) een mooi groen gazon heeft. Iedereen gebruikt namelijk sprinklers om hun gras voldoende water te geven. Zonde van het water denk ik dan, al snap ik ook ergens wel de drang van mensen om een mooi groen grasveldje rond het huis te hebben. Ook de boeren gebruiken giga-sprinklers om hun gewassen van voldoende water te voorzien. Het zijn geautomatiseerde, verrolbare armen met tientallen sprinklers aan, welke rond hun as draaien terwijl het water geeft. Dit zorgt voor groene cirkels die afsteken in een bruin en dor landschap. Wat een contrast!

Als afsluiter nog een zoekertje. Toen Jeff deze morgen de vleermuizenrecorders plaatste, stapte Kylie bijna op een nest van een Killdeer (kleine vogel met lange poten). Had de moeder niet weggelopen, dan had ze het nooit gezien. Voor degene die dus veel tijd over hebben, zoek het nest! De foto eronder geeft een detail weer (enkel te bekijken voor degene die het zoeken bijna opgeven). Tot morgen!