Wat een dag...! Het begon met weinig bijzonders, zo'n dag waarvan je zegt: "wat zal ik vanavond in Godsnaam schrijven in de blog?".

Rond 11u vertrokken we richting nestbakken voor controle op uilennesten, maar ons team (we waren in 2 groepen gesplitst) had nergens het geluk om nesten tegen te komen. Ruim 4 uur lang reden we rond, off-road, om bak na bak te controleren. We kwamen wel terug muizen tegen, maar niet de gehoopte vogels... In onze laatste bak hadden we wel een 'jackpot' gewonnen. Een Pocket Gopher (zie blogbericht van 8/5) was erin geslaagd om zijn zand in een nestbak te lossen, terwijl die bak onderaan met een kippengaas net daartegen beveiligd was. We hebben dus de hele nestkamer moeten uitgraven om al het zand IN de bak te verwijderen (de nestbakken zijn onderaan open, dus een Pocket Gopher kan er ongestoord in- en uitlopen. Om dat te voorkomen, wordt er kippengaas op de bodem gelegd, zodat de Gopher niet in de nestbak kan om zijn zand in te lossen. Helaas hebben degene die het gaas geplaatst hebben eerst een laag zand gelegd tussen de bak en het net, waardoor de Gopher er toch toegang toe had.) Enfin, om een lang verhaal kort te maken, we hebben een halfuur staan graven om de bak en het gaas te kunnen verwijderen (onder een stralend zonnetje was de klus net iets lastiger dan gedacht) en dan duurde het 15 minuten om de bak correct te installeren en terug in te graven. We waren blij dat het gelukt was!

Nu moet het wel gezegd worden, achteraf gezien, wat een geluk dat we zoveel tijd moesten spenderen aan die nestbak. Op terugweg naar ons verblijf kruisten 3 coyotes onze weg. Eerst een duo die achter elkaar aanzat (en helaas niet stilstonden om te poseren voor de camera) en zo'n 100m verder een eenzaat, die gelukkig wel de tijd nam om eerst netjes in de lens te kijken alvorens het terug op een rennen te zetten :) :) :)

Na een korte rust zijn we daarna Thai's gaan eten in Hermiston (stadje, 20 minuten rijden van het depot). In Hermiston is een High school gelegen en net vanavond ging hun senior prom door, een bal om het einde van hun secundaire schoolcarrière te vieren. Een 20-tal van de feestvierders hadden ook de Thai uitgekozen om te dineren, dus we konden onze ogen de kost geven aan de jurken van de dames. Het was overduidelijk dat dit een feest was die niemand voor geen geld ter wereld wou missen en dat ze er niet naartoe konden gaan in gewone uitgaanskleren. Er zijn ergere dingen om naar te kijken als je uit gaat eten ;)

Maar dan, Het moment waarop het laatste lotto-cijfer valt en je merkt dat je alle getallen juist hebt..............

We wouden net het kleine baantje richting ons 'huis' oprijden toen ik iets groots zag zweven tussen de bomen. Ik wist dat het alleen maar de Great Horned Owl kon zijn, maar het was in een flits gebeurd, dus twijfel kan vlug de kop opsteken. In al m'n enthousiasme heb ik Hollee (chauffeur van dienst) wat verder kunnen laten doorrijden, maar niets te zien. We reden dan maar langzaam terug richting ons huisje, allen turend naar de bomen (we zaten met 4 in de auto) en daar zat hij dan in een dennenboom. Een schim die ons met zijn wijze ogen in de gaten hield en even later terug wegvloog. Hij vluchtend in de lucht, wij achtervolgend op de grond. We kregen hem vlug terug in de gaten en hadden net genoeg tijd om bewijsmateriaal voor het thuisfront te verzamelen, alvorens hij zijn grote vleugels opnieuw uitsloeg. Wat een beest! Met een glimlach van oor tot oor keerden we alle 4 huiswaarts, terwijl de Great Horned Owl ons een goede nacht toeriep :)