01-07-2016, 20:55 geschreven door anaïs  

als je avontuur wil kan je dat krijgen vanaf dag een. wegens het slechte weer en een ongeluk ( als ik het goed begrepen heb) kon mijn geplande trein niet stoppen in Koblenz, dus mocht ik opzoek naar een andere trein. Die ik met de hulp van enkele vriendelijke mensen snel gevonden had, alleen deed deze er veel langer over waardoor ik mijn aansluiting gemist heb. Uiteindelijk ben ik een uur later dan voorzien toegekomen.

Aangekomen bij mijn host was het wat onwennig, wat altijd wel het geval is maar nu nog meer. ze hadden namelijk een groot feest hier op de boerderij. iedereen was uitgenodigd; vrienden, familie en buren. heel veel volk dus. Ik ben sowieso al niet zo goed met veel mensen en als er dan nog eens bijkomt dat ze Duits spreken komt het helemaal niet goed. Ik heb dus vooral vanop een afstandje genoten.

na een groot feest moet er opgeruimd worden. Dat was dan ook wat ons te doen stond op zondagmorgen, al heeft het bijna heel de dag geduurd.
tussen het opruimen door was er even tijd om naar de lama's en geiten te rijden, deze staan even verderop in een weide.
In de avond kon ik dan aan het werk beginnen waarvoor ik echt naar hier ben gekomen, namelijk voor dieren zorgen. Ik heb de stal/paddock uitgemest en ben met de honden (twee poedels, Noodels en rübe) een avondwandeling gaan doen....

vanaf dag drie kon het normale ritme beginnen. 
 maandag was er veel werk, aangezien het een beetje verwaarloosd was met het opkomend feestje. Ik ben heel de voormiddag bezig geweest met het uitkuisen van de eenden- en kippenhokken. Ik kan een ding zeggen, eenden zijn niet proper :). in de namiddag waren de paarden aan de beurt.
's avonds stond er ook nog groot werk op het programma. eerst moesten er enkele strobalen gehakseld worden zodat deze opgeruimd waren. daarna konden we op de vrijgekomen plaats het los hooi leggen. op de wagen leek het niet veel maar het bleef maar komen.
om de dag af te sluiten hebben we alle dieren binnengestoken en ben ik nog een wandeling gaan make met de honden.

 vandaag, dinsdag, de dag gestart door te gaan lopen. na een rustig ontbijt het huis een beetje opgeriumd en daarna naar buiten getrokken. eerst nog wat kleine taken uitgevoerd om daarna frambozen en rode bessen te gaan plukken (mijn armen zien er mooi uit).
Na de middag de paarden gedaan en dan de haag gaan redden. ze hebben hier een haag geplant maar die geraakt verstikt door het onkruid en gras. Ik zal iedere dag een stukje doen in de hoop dat de haag blijft groeien.
In de avond heeft Ralph (mijn host) met een van zijn paarden (dana) gewerkt om ze fit te krijgen voor een wedstrijd.
Ik heb dan ook nog gehoplen met de babytweeling naar bed te brengen. Normaal zit de dag erop voor vandaag

28-06-2016, 20:54 geschreven door anaïs  

joepie! het eerste jaar zit erop zonder herexamens en dat mag gevierd worden met drie maanden vakantie. Morgen vertrek ik al richting Duitsland voor een nieuw workaway avontuur. deze keer is het bij mensen die een kleine boerderij hebben, niet ver van Koblenz. ik kijk er al naar uit om nieuwe mensen en dieren te leren kennen. daarna ga ik terug naar Engeland, aangezien de paarden en de mensen daar mij niet loslaten.

Alles staat klaar om morgen te vertrekken, nu alleen hopen op een goede nachtrust en geen problemen met de treinen. 

24-06-2016, 19:30 geschreven door anaïs  

De tijd in Engeland is voorbij gevlogen. Zo veel te doen en als ik dan eens tijd had om op de computer te zitten had ik helemaal geen zin om aan mijn blog te werken maar nu dus een goede upload.

De zaterdag( 13^de) was zowat de drukste dag van allemaal. Om 8 uur begonnen met de paarden uit de wei te halen en opzadelen om dan naar de stallen te rijden. Waar we om 10 uur onze eerste klanten hadden. Een meisje dat om 14 dagen komt en eentje dat voor de eerste keer kwam. Gewoon gewandeld.  Dan hadden we een rit om 12 uur met Helen, die was de laatste keer geweest als ik hier nog was. Omdat het zo lang geleden was hebben we het rustig aan gedaan. Als laatste was er dan Caroline. Die ik ook al kenden van vorige keer. Tegen vier uur waren we dan terug thuis. Tegen dan waren we al goed moe. Tegen 7 uur is Jason Webb dan langs gekomen om Cagney eindelijk te vangen (het is hij dat haar getraind heeft). Ook met hem duurden het wel even. Om de dag af te sluiten zijn we dan nog naar de pub geweest. Daar was het goed druk na afloop van de village fun day.

Zondagvoormiddag was het redelijk rustig. Ik ben een korte rit met Clover in het bos gaan maken. In de namiddag ben ik met een van de lokale meisjes gaan wandelen. Het was best in orde, ook al had Lynn er geen goed oog in. Ze dacht dat we niet goed met elkaar zouden kunnen opschieten. Uiteindelijk hebben we toch twee uur samen gereden zonder ruzie te maken ;).

Maandag weer goed begonnen door te gaan lopen. Toen ik dan terug kwam zij Lynn dat we later op de dag naar het strand zouden gaan om de route een echt te verkenen.  We zijn daar iets na de lunch toegekomen (direct op de juiste parking). We zijn eerst helemaal door de duinen gereden, tussen de holes van een golf. Dan konden we op het strand. We hebben de paarden verplicht om in het water te lopen. Ze wisten toch niet wat ze moesten denken van die golven. We hebben ook enkele goede gallops gedaan. Dit was een droom die voor mij uitkwam maar het kwam er op neer dat het niet zo veel stelden. Zeker als het strand maar blijft duren is het eigenlijk saai. Maar ik heb het gedaan en dan kan ik dat van de bucketlist schrappen J. Toen we dan terug waren zijn we ook nog getrakteerd op een lekkere BBQ, de eerste van het seizoen.

Dinsdag hadden we om 10 uur een rit vanaf het huis, naar het bos dus. Daarna moesten we nog wat dingen gaan kopen voordat de eerste gasten de volgende dag toekwamen. Dan zijn we nog bij de oude stallen en wei gestopt om daar nog wat dingen op te halen. Op weg naar daar werden we aan een kruispunt tegen gehouden. Ze waren namelijk koeien van wei aan het verplaatsen, dan hebben we dat ook een meegemaakt. ’s Avonds was het de 25^ste verjaardag van een koppel in het dorp en we waren uitgenodigd in de pub omdat te vieren,het is altijd leuk om al de mensen te zien. Op weg naar daar moesten we wel terug draaien en een andere weg nemen aangezien een vrachtwagen zich had vast gereden in een bocht.

Woensdag in de voormiddag hadden we nog even het huis voor ons alleen. We moesten nog wat dingen gaan ophalen in Bampton. Verder heb ik wat werk gedaan met de twee kleinste dames om ze in goede conditie te houden. Tegen vier uur waren de gasten dan hier. Peter en Rebecca, beide 46 jaar en reispartners. Zeer sympathieke mensen. Beide kunnen wel amper rijden. Ze hebben dus Blue en Aus toegewezen gekregen. Nadat we kennisgemaakt hadden en geïnstalleerd waren zijn we dan een wandeling gaan maken. Voor de eerste keer zijn wij te voet mee gegaan.

Vanaf dan zijn de volgende 5 dagen ongeveer hetzelfde verlopen. Opgestaan op 7 uur 30, ontbijt om 8 uur 30 en dan de paarden klaar maken voor de eerste rit. Meestal van 2 uur. Dan hadden we lunch en hadden de gasten vrije tijd tot ’s avonds. Dan hadden we een tweede rit, weer twee uur. Diner en dan was het meestal al bedtijd. Op zaterdag en zondag zag mijn dag er wel wat anders uit. Omdat Lynn ook de lokale ruiters wil blij maken moest er iemand die ritten doen. Op zaterdag heb ik met behulp van Caroline een rit gedaan vanuit de stallen wat dus 3 uur werk was. Alles is goed verlopen en ik vond de verantwoordelijkheid wel fijn. Op zondag heb ik dan een dame in mijn eentje mogen mee nemen voor een rit van twee uur (vanaf het huis). Zij herinnerde mij nog maar ik (die normaal alles weet) wist niet meer wie zij was. We hebben een zeer goed rit gehad en we hebben twee herten en een vos gezien.  Toen ik daarvan terug was heeft Nigel mij naar de pub gebracht omdat ik vandaar uit Lynn moest helpen met de paarden terug te brengen omdat de gasten in de pub bleven voor de namiddag. In de namiddag hadden we dan ook nog een rit met de drie kinderen die twee weken daarvoor ook al waren geweest. Wat weer zeer fijn was.

Maandag voormiddag was het dan de laatste rit van deze gasten. Ze hebben hun week overleefd zonder te vallen en zonder al te veel spierpijn wat toch een hele prestatie is. Om 12 uur hadden we dan de hoefsmid voor 4 paarden wat zo’n drie uur in beslag nam. Dus tegen dat dat klaar was hebben we vlug wat huiswerk gedaan zodat alles klaar was voor de volgende gast. Deze gast, Jane (56), had ook geen of weinig  rijervaring en wou dit doen voordat het te laat was. Haar eerste rit heeft ze met Blue gedaan. Daarna is ze overgeschakeld naar Tonto en eigenlijk heeft ze dan de rest van de week vooral met Tonto gereden.

Dinsdag zouden mama en Anika dan toekomen om mij te komen ophalen. Alleen hadden ze in Calais beslist om te staken. Uiteindelijk zijn ze er via Duinkerken en met 5 uur vertraging toch geraakt. Voor mij is de dag normaal verlopen met twee ritten. In mijn vrije tijd heb ik met Clover in de paddock gereden wat voor ons beide hard werk was. En eens dat de jongens (paarden) er op stonden te kijken had het geen zin meer.

Woensdag kon ik mama en Anika dan voorstellen aan al de paarden en de omgeving laten zien. Ondanks dat ze er waren ben ik toch nog meegegaan voor een rit van 3 uur. In de namiddag had ik dan tijd voor hun. Die tijd hebben we gebruikt om samen te gaan rijden. Anika met Chino en ik met Clover, wat zeer fijn was. Niet zo lang nadat we terug waren kwam Julie dan toen. Het franse meisje dat vanaf zaterdag mijn werk over neemt voor 6 weken. Haar Frans is niet zo goed maar ze zal zich wel redden. Haar heb ik dan ook voorgesteld aan al de paarden en al een beetje uitgelegd wat er van haar verwacht wordt. ’s Avonds zijn we Jane dan van bij de trout fichery gaan halen (een halfuurtje te paard). Daarna was het BBQ wat zeer gezellig was.

Donderdagvoormiddag ben ik met mama en Anika naar Exeter geweest om te gaan shoppen. Wat ook weer zeer leuk was. In de namiddag zijn we dan nog een korte rit gaan doen met Jane. En als traktatie omdat het mijn laatste dag was zijn we ’s avonds in de Pub iets gaan eten.

Vrijdagvoormiddag heb ik dan nog een laatste rit meegedaan en dan was het tijd om afscheid te nemen. Deze keer was het niet zo moeilijk omdat ik weet dat ik over een maand terug ben.

29-06-2015, 19:56 geschreven door anaïs  

Het weer is hier de afgelopen week zeer vervelend geweest. De eerste drie dagen was het zonnig maar er was heel de tijd een koude wind die er voor zorgde dat je niet buiten wou zitten.  Gisteren was het dan ineens zeer dof warm, precies of dat er een onweer aan zat te komen. Va,morgen was het dan de start van wat een mooie zonnige dag leek te worden maar het weer is nu juist omgeslagen in regen.

We hebben ons de afgelopen week ook zeer veel bezig gehouden met het vangen van onvangbare paarden. Niet direct mijn favoriete bezigheid, zeker niet bij paarden die normaal gemakkelijk te vangen zijn. Bij de twee waar het altijd moeilijk is (Claydon en de nieuwe merrie Cagney) doe ik het niet graag omdat je nooit weet hoe ze gaan reageren. Rosie was mijn eerste slachtoffer, met wat eten en geduld had ik ze dan te pakken. Nu komt ze gewoon naar mij toe. Vandaag wou ik eigenlijk met Chino gaan rijden maar ik heb er zo lang over gedaan om hem te vangen dat ik het uiteindelijk bij borstelen heb gelaten. Straks ga ik nog eens proberen, gewoon om te zien of het nu vlotter gaat. Verder ben ik vandaag ook succesvol geweest bij het vangen van Claydon. Ik heb hem dan ook maar zijn halster aangedaan zodat het iets gemakkelijker is de volgende keer.

De rest van mijn tijd in de afgelopen dagen heb ik enkele keren aan boodschappen doen besteed. Ik heb ondertussen ook gekookt voor Lynn en het viel toch in de smaak. Ik vind het altijd wat vreemd om iemand anders zijn keuken te koken.

Morgen word een drukke dag. We hebben klanten om 10, 12 en 14 uur. En daarna gaan we normaal naar de village fun day.

12-06-2015, 15:40 geschreven door anaïs  

Maandagmorgen terug beginnen lopen. Het was toch een jaar geleden sinds de laatste keer dat ik serieus gelopen had. Omdat ik het toch begon te missen vond ik het tijd om opnieuw te beginnen. Het enige probleem met lopen hier in Devon is waar ga je naartoe aangezien niks hier vlak is. Uiteindelijk ben ik eerst bergaf gegaan en dan op de terug weg bergop, met stappen tussendoor.  Vandaag, vrijdag, ben ik dan voor de tweede keer gaan lopen. Deze keer ben ik  in het bos gaan lopen voor een beetje afwisseling. Het blijft zwaar (niet dat ik iets anders verwacht had) maar ik geniet er toch van.

Voor de rest heb ik natuurlijk ook wat uurtjes doorgebracht op een paardenrug (iemand anders het zware werk laten doen).  Maandag zijn we op een verkennende, timende wandeling gegaan aan gezien we nu allemaal nieuwe routes moeten vinden voor de trekking. De omgeving is hier wel zeer mooi, veel in de bossen. Het is alleen niet zo gemakkelijk om korte routes te vinden.

Woensdag zijn we ook gaan rijden maar een rustige wandeling aangezien we twee tragere schapen mee hadden (Clover en Aus). We zijn gewoon in het bos gebleven en dat leverde ons een wandeling van een uur op. Gisteren zijn we in de late namiddag (het was hier ineens heel warm, dof) een wandeling van twee uur gaan maken. Dit is een combinatie van oude en nieuwe routes. En we hebben een zeer goed galoppad gevonden.

12-06-2015, 15:26 geschreven door anaïs  

Woensdagochtend ben ik richting Engeland vertrokken. Wat een verademing als je vergelijkt met naar Oostenrijk reizen. Om 9 uur thuis vertrokken en iets voor 5 uur was ik hier. En ik had twee uur om in Londen van station te veranderen en iets te eten.

Ik was natuurlijk super blij om terug te zijn en ik was niet de enige. We zijn eerst naar hun nieuwe huis gereden waar de veulens in de wei stonden. En ze kenden mij nog maar wat zijn ze al groot geworden!! Ze hadden een vakantiegast, die dan samen met ons naar de stallen is gereden. Daar heb ik dan al de paarden terug kunnen zien. Ze zagen er allemaal een beetje anders uit zo zonder wintervacht. ’s Avonds hebben we dan lekker gegeten (en uitgebreid voor de gast).

De volgende dag was de gast haar laatste dag en ze wou graag naar het strand. Nu had Lynn dat nog nooit gedaan maar ja klant is koning. Dus vroeg opgestaan zodat we eerst nog de paarden konden doen. Daarna hebben we blue en Aus in de trailer geladen en zijn we vertrokken.   Na wat problemen op de eerste parking ( we waren klaar om te vertrekken toen ze kwamen zeggen dat paarden dar niet waren toegestaan). Zijn we vanuit een tweede parking naar de zee vertrokken. Het was alleen nog een heel eind (een saaie, rechte en stenige weg). Uiteindelijk kwamen we in de duinen en dan aan het strand. We waren niet echt aan de zee (het was meer een baai) maar eigenlijk was dit beter want er waren bijna geen mensen en geen golven. Dus hebben we op het strand gereden en ook een beetje in de zee. De paarden vonden het leuk en wij ook. De weg terug heb ik Lynn laten rijden (we hadden maar 2 paarden) en ik ben met de honden terug gewandeld.

Om zes uur hadden we nog een eerste rit. Ik heb met Clover gereden, ze heeft de afgelopen twee maand niet zo veel gedaan. Ik weet dus niet of zij zo blij was om mij te zien J.

Vrijdag ben ik ’s ochtens ook niet te laat opgestaan omdat we stallen hadden die gedaan moesten worden. Lynn heeft mij daar afgezet, even geholpen en dan is zij terug naar huis gegaan om papierwerk te doen.  Ik heb Chino als taxi naar huis gebruikt zodat hij in het veld kon grazen. Na de lunch heb ik heel wat tijd door gebracht in het veld om al de mest op te ruimen. We zijn dan niet te klaat al de paarden in de stal gaan zetten. Want ’s avonds waren we bij de verhuurders uitgenodigd om te gaan eten. Zij wonen in de vallei, ze zijn onze onderburen.  Het was zeer gezellig maar laat.

Zaterdag hadden we een rit om 10 uur. Een meisje van 14 die niet zo goed kan rijden. We zijn tijdens onze rit van een uur overvallen door een regenbui. Tegen dat we terug waren waren we wel droog. In de namiddag hadden we drie kinderen (2,5;9 en 13) die aan een leidtouw een ritje kwamen doen. Daarna zijn we aan de verhuis begonnen van de 8 paarden die nog in de stallen stonden. Ze mochten namelijk op het veld recht tegenover het huis. Daar zijn we nog wel even zoet mee geweest (de rit duurt een uur).

Vandaag hadden we een rustige voormiddag. We hebben de omheining gecheckt op zwakke plekken. Na de lunch zijn we naar de pub gegaan voor een drankje. In de namiddag hadden we nog een onverwachte rit. Wat voor ons een hele onderneming was maar de klanten hebben we er van genoten.

07-06-2015, 22:09 geschreven door anaïs  

Maandag in de late voormiddag was het dan zover, het eerste afscheid.  Nicole vertrok naar Slovenië om daar haar avonturen verder te zetten. In de late namiddag was haar vervanging dan daar, Vera, ook zij komt uit Duitsland en is 21 jaar oud. Het was wel wennen om niet meer degene te zijn die volgend maar degene te zijn die leiding geeft. Langs de andere kant heb ik een heel ontspannende laatste week gehad.  

Dinsdag hebben Vera en ik in de voormiddag ons bezig gehouden met het verzorgen van al de paarden. In de namiddag hadden we dan 4 uur les. Ik heb de vier uur geholpen en het ging me zeer goed af. Op de taalbarrière na kwam het zeer professioneel over werd er mij achteraf gezegd.

Woensdag zijn Vera en ik gaan fietsen, richting Villach en hebben we een ijsje gegeten aan een van de meertjes. Het was wel koud door de wind.

Donderdag was het dan weer hartje zomer. Er waren ook geen lessen dus hadden we in de namiddag tijd vrij. Ik wou graag nog eens naar mijn favoriet plekje wandelen en Vera is meegegaan voor de gezelligheid. ’s Avonds hebben we dan een afscheidsfeestje gehouden voor Gisella en Goselito die de volgende morgen vroeg zouden vertrekken.

Vrijdag hadden we het huis voor ons alleen. We waren maar met vier in huis wat nog nooit voorgevallen was. Omdat er ook deze namiddag niks te doen was zijn we na de lunch vertrokken voor een fietstochtje. Deze keer in de andere richting. We zijn uiteindelijk helemaal rond Millstatersee gereden. En hebben zo’n 40 kilometer gefietst. Ook dit was weer zeer fijn en mooi. Het enige spijtige was dat we niet hebben kunnen zwemmen.

Zaterdag was het dan ook mijn laatste dag. En een cursus dag dus zeker ’s ochtends en met de lunchtijd wisten we wel wat doen. Iets na vier uur heb ik dan van iedereen afscheid genome en ben ik aan mijn meer dan 12 uur durende reis begonnen.

De reis zelf is vlot verlopen. Het enige storende was de city night line. Een slaaptrein (maar niet met een bed). Ik had natuurlijk de pech dat er twee wenende en schreeuwende kinderen in mijn coue zaten. Ik heb uiteindelijk 1,5 uur echt geslapen. Gelukkig had ik het vooruitzicht om in mijn eigen bedje te kunnen slapen.

Zondag was het dan hereniging met de familie. Maandag zijn mama en ik naar Gent gewees omvoor een kot te zien. En ik heb, denk ik toch, een super kot gevonden.

Vandaag de valies terug gepakt om morgen naar mijn schatjes te vertrekken.

02-06-2015, 15:59 geschreven door anaïs  

29-05-2015, 09:50 geschreven door anaïs  

Vandaag was dan het begin van mij laatste week hier. Het was meteen ook Nicole haar laatste dag. Ik weet nog niet wat ik zonder haar ga doen.

Om 10 uur hebben we beslist om met z’n allen de berg in te trekken. Dus hebben we een pick-nick gemaakt en heeft Christa ons op het hoogste, met de auto, bereikbare punt afgezet. Van daaruit was het nog 3 uur tot de top. Het was best zwaar maar doordat je met een groepje bent toch wel leuk. Als extraatje lag er boven terug sneeuw.( Het is best grappig want er is hier een berg (in ons uitzicht) die vorige week misschien nog op twee plekken sneeuw had liggen. Maar met de vele regen en met dat het terug kouder is, ligt er nu weer veel sneeuw.) het nadeel van de sneeuw was dat alles zeer glad was. Op zo’n 2000 meter kwamen we een ouder echtpaar tegen die ons dan ook afraden om nog verder te gaan (nog zo’n honderd meter stijgen maar wel nog 1 uur in afstand). Niet allen door de sneeuw maar ook omdat de mist kwam en ging. Dus hebben we daar onze lunch gegeten en zijn we dan aan onze afdaling begonnen. Wel met wat schuiven en glijden (en in mijn geval omgeslagen voeten) maar we zijn allemaal veilig beneden geraakt. Nu zitten we hier allemaal in de keuken op onze computer moe te wezen J.

24-05-2015, 20:46 geschreven door anaïs  

Omdat het toch een lange weg naar Wenen was, zijn we niet meer naar daar gegaan. In plaats daarvan hebben we zaterdagochtend rustig wakker geworden en ingepakt. Daarna zijn we terug naar het wedstrijdterrein gereden. Voor nog een dagje voltige kijken. Het was namelijk zo hard aan het regenen dat het springen buiten niet door ging. Het was ook fijn om te zien dat zelfs op zo’n duur terrein de pistes buiten onder water staan.

De voltige vond ik zeer fijn om naar te kijken. Ik ben zeker van plan om in België wat meer paardrijdwedstrijden mee te pikken want ik hou van de sfeer. En gewoon van te kijken (en misschien zelfs leren).

Rond 5 uur zijn we dan aan onze lange weg naar huis begonnen. Met een tussenstop bij Laura haar grootouders om haar daar af te zetten.

24-05-2015, 20:45 geschreven door anaïs  

Vrijdag zijn Laura en ik vanuit ons hotel met de metro naar Wenen gereden. Dit was toch een dik uur. Daar hebben we nog een tweede metro genomen naar de zoo. We hebben dan zo’n zes uur in de zoo zelf doorgebracht. Het was echt de moeite waard. Het is namelijk de oudste zoo ter wereld. De gebouwen zijn nog van de begin tijd alleen zijn de hokken groter en diervriendelijker geworden. Ook leuk is dat je bij bijna al de dieren ook in het binnen verblijf kan. Waardoor je ook bij slecht weer wat dieren te zien krijgt. Verder denk ik ook dat het de eerste keer was dat ik een ijsbeer in het echt gezien heb J.

Na de zoo zijn we terug naar het hotel gegaan waar Christa ons opwachten om terug naar het wedstrijd terrein te gaan. Deze keer was er voltige in de binnenpiste. We hebben spijtig genoeg vooral het minder spectaculaire deel gezien, namelijk het verplichte deel.

Eens terug zijn we nog iets gaan eten in een typische eetgelegenheid. Als je ons Belgenlandje gewoon bent moet je er wel serieus aan wennen dat je hier nog binnen mag roken. Maar het eten was lekker en de sfeer goed.

24-05-2015, 20:44 geschreven door anaïs  

Donderdag om 5 uur ’s ochtends opgestaan zodat we rond 10 uur op de competitie konden zijn. Er was een beetje stress bij het vertrekken (gaat het niet altijd zo?) maar uiteindelijk hadden we zelfs nog tijd om wat inkopen te doen. Omdat we rechtstreeks naar het wedstrijd terrein zijn gereden. En omdat het niet zo gemakkelijk was om vandaar uit weg te geraken, heb ik beslist om de dag ginder door te brengen. Ik vond dit zeer fijn want dat gaf me de kans om het wedstrijd gebeuren en alles er omheen eens mee te maken. Omdat Christa deel van de staf was kregen we armbandjes die ons de toestemming gaven om over al op het terrein te komen. Dit was zeer leuk en daar hebben we natuurlijk ook gebruik van gemaakt. We zijn al de stalblokken (zo’n 14 stuks met elk +/- 1àà stallen) gaan bekijken die stilletjes aan het vollopen waren. We hebben gekeken naar de trainingen. En ’s avonds begon dan de para-dressage competitie. Hier hebben we naar de eerste twee klassen gekeken. En ik kan een ding zeggen ik heb bewondering voor de paarden. Ze moeten toch veel verdragen van hun ruiter. Deze hebben niet altijd hun bewegingen onder controle. En ze moeten toch ook 100% betrouwbaar zijn. Net omdat deze ruiters niet altijd kunnen ingrijpen.

We hebben ook enkele van de hogere klasse gezien. Deze zijn al wel wat beter maar hier moet je dan vaak gaan zoeken naar de handicap.

24-05-2015, 20:43 geschreven door anaïs  

Maandag en dinsdag zijn ongeveer hetzelfde verlopen. Er is hier een beetje ruzie in het huishouden. Ik weet het fijne er niet van. Het enige dat ik weet is dat Goselitto dit weekend met een meisje (een cursist) had afgesproken. Christa was daar niet over te spreken maar heeft het toch laten door gaan. Toen hij dan terug was is de bom gebrast. De sfeer is hier nu niet direct de beste. Al trekken Nicole en ik ons er niet te veel van aan en gaan we gewoon onze gang.

We zijn de dagen telkens begonnen met de paarden. Daarna mochten ze weer ieder hun kwartier grazen. In de namiddag waren er dan de lessen. Op maandag Heidi en Leon. Met Leon zijn Nicole en ik het bos in gegaan. Hij was zeer wild dus hebben we hem Leon de wilde gedoopt. Voor de rest heb ik op maandag een pret pakket van mama ontvangen. Met lekker veel tijdschriften!!

Op dinsdag waren eerst Utta en Wulfgang aan de beurt, twee van de groep van vorige week. Ze hebben weer competitie gedaan J. Daarna was Elias aan de beurt. Met hem zijn weer ik en Nicole het bos ingetrokken. Met Nelly, deze vond het vooral zeer plezant om zoveel mogelijk te grazen.  Daarn stond totaal onverwacht Mima hier. Een geluk dat Nicole en ik haar konden opvangen. Zij wou niet in het bos gaan rijden dus heeft ze met Leon (de pony) spelletjes gespeeld in de piste.

Vandaag wordt weer eens en zelfde soort dag heb ik zo’n vermoede. Normaal gezien heb ik morgen de eer om mee te mogen voor een lang weekend. Dit als babysit voor Laura. We gaan naar een para-equestrian wedstrijd waar Christa jurylid is. Als alles goed verloopt hebben wee ook twee dagen om  door te brengen in Wenen. Ik kijk er al naar uit ( al was het totaal onverwacht).

24-05-2015, 20:08 geschreven door anaïs  

De goede bui op donderdag was het begin van een natte 24 uur. Het heeft heel de nacht geregend en heel vrijdagvoormiddag. Omdat dit voorspelt was, was er alleen theorie voorzien. En dit op een andere locatie. In de voormiddag heb ik gewoon wat rondgehangen in de container (heb ik al verteld dat dit mijn kamer is?). omdat het gestopt was met regenen in de namiddag en ik geen zin had om de rest van de dag ook niks te doen, ben ik gaan wandelen. Of beter gezegd gaan klimmen. Ik heb op een halfuur zo’n 400 meter gestegen. Het was goed voor de conditie. Niet zo goed voor de spierpijn J. Ik heb deze keer niet direct iets speciaal gezien. Vooral bomen. En de berghut waar je in de zomer kunt overnachten. Op de terugweg had ik keuze uit twee wegen: zelfde weg terug of een cirkel maken. Ik was zeer avontuurlijk en heb voor de cirkel gekozen.  Ik dacht dat ik al gauw een bekend pad zou tegen komen, van de vorige wandeling, maar dat was niet waar. Gelukkig is de oriëntering hier niet oz moeilijk. Ik wist dat ik naar beneden moest ;). Uiteindelijk ben ik toch ergens uitgekomen waar ik al geweest was maar het was niet de plaats dat ik dacht.

Toen ik nog niet zolang terug was, werd er beslist dat we naar het dorp (eigenlijk stad) zouden gaan. Er was namelijk markt. Alleen was meer dan de helft van de kramen niet komen opdagen. Dus na de enkele kramen die er wel waren gedaan te hebben, zijn we nog doorgereden. Eindbestemming een kasteel waar een restaurant in ondergebracht is. Zeer mooie locatie! Hier zijn we iets gaan drinken. Het was speciaal en ook een beetje raar want er liepen honden los rond.

Gisteren was het dan wel weer hier cursus. Omdat we maar met drie workawayers waren was er iets meer werk maar niks gigantisch. Ook vandaag waren we maar met drie. Vandaag was wel leuk de cursisten moesten namelijk zelf een uur ‘les’ geven. En wij mochten gewoon kijken en ingrijpen indien nodig. Rond drie uur was het dan gedaan en keerde de rust weer. Als beloning voor hun harde werken en goed gedrag hebben de paarden mogen grazen. En daarna heb ik met mama geskypet. Ik ben namelijk opzoek naar een kot maar dat gaat niet zo gemakkelijk als je niet in het juiste land zit.

Voor de rest van de week weet ik nog niet wat de planning is. We hopen om een dag vrij te krijgen zodat we de berg kunnen beklimmen.

17-05-2015, 18:28 geschreven door anaïs  

En gelijk had ik over maandag. We hebben wel geteld niks gedaan. Het was dan ook weer super warm, maar toch.  Eigenlijk gingen we in de namiddag een uitstap maken maar dat is er uiteindelijk niet van gekomen.

Echt erg was dat niet want al het werk hebben we dinsdag en woensdag ingehaald. Op dinsdag hebben we amper tijd gehad om stil te zitten.

De dag begon met het snijden van wortels voor de paarden want ja ze krijgen toch niet genoeg te eten J. Daarna zijn Nicole en ik het bos ingetrokken op jacht naar de jonge scheuten van dennenbomen. Ze waren me voordien nog nooit opgevallen, maar rond deze tijd van het jaar komen er lichtgroen scheuten aan de uiteinde van de takken. Met deze scheuten (ik zou niet weten hoe je het anders moet noemen) maken ze hier dan siroop voor bij het water.

Toen we daar van terug waren hadden we nog een half uur tot de eerste les.  Deze keer was het een groep van vier mensen die samen leven, met hun begeleider. Ze hebben met een paard (afwisselend) een competitie gedaan. Ze zijn een zeer leuke groep. Daarna hebben we iets gegeten voor de volgende les met Elias. Deze les en ook de volgende met Mima hebben Nicole en ik samen gedaan. Dat was ook eens leuk. We zijn naar het bos gegaan omdat het daar veel beter is met het warme weer.

Op woensdag zijn we de dag ook begonnen met enkele uren zoeken naar scheuten. Ik heb er direct ook een wandeling van gemaakt.  In de namiddag had Frans weer les. Deze keer zijn we in de piste gebleven en heeft hij ‘les’ gekregen. Na zijn les was het de beurt aan Lea. Zij heeft in haar jonge leven (ze is 12 of zo) al veel meegemaakt. Ze woont in een instelling waar er ook niet altijd goed voor hun gezorgd wordt. Christa vertelde mij dat ze normaal zeer gericht is op het rijden. Deze keer zijn we toch buiten gaan rijden. En ik denk dat ze het wel fijn vond. omdat ze ook wat Engels kan spreken heb ik ook even alleen met haar op stap gemogen.

Net toen we de paarden aan het laten grazen waren, brak er een onweer los. De aarden trokken zich er niet veel van aan. De planten waren er zeer blij mee. En wij eigenlijk ook, een regenjas was niet nodig het was goede afkoeling.

Vandaag was het begin van de vierdaagse cursus. Er zijn elf deelnemers, die allemaal heel enthousiast zijn waardoor er voor ons niet veel werk overblijft.  Daarjuist, vlak voor weer een goede bui, hebben we een ijsfeestje gehouden. Super lekkere banana split.

14-05-2015, 21:05 geschreven door anaïs  

Zaterdag en zondag was het hier dan cursus. Ik heb de indruk dat dit eigenlijk hun grootste inkomst is. Aangezien voor de meeste lessen niet betaald wordt.

Zaterdagochtend is Lea hier gearriveerd. Zij geeft de cursus als onderdeel van haar seminar. Deze cursus ging over dyslexie en dyscalqulie. Het was zeker interessant, het enige nadeel is natuurlijk dat het in het Duits gegeven wordt. Het grootste deel kan ik echter wel verstaan, als ik me zeer goed concentreer. En Nicole heeft ook een deel vertaald. Zaterdag was het vooral veel theorie. En een beetje praktijk met Annika en Anne als voorbeelden. Door de vele informatie had ik ’s avonds wel serieuze hoofdpijn L.

Eens dat iedereen weg was zijn er ook nog mensen met een baby’tje langs gekomen. Ik denk dat het hier vooral draaide om de relaxerende werking van de pony. En ook het gebruiken van spieren om bijvoorbeeld op de kijken.

Zondag was er dan meer praktijk, zo moesten we in paren een spel bedenken. Dat we dan hebben uitgetest met Ella en Michelle. Dit was zeer leuk. Tegen drie uur zat de cursus er dan op en keerde de rust weer. We hebben eerst opgeruimd en dan zijn we van de zon gaan genieten.

’s Ochtends was het ook Laura’s eerste communie geweest. Eens dat al haar bezoek weg was, zijn we iets gaan drinken. Hier voor zijn we met  al de dames  ( Laura, Christa, Veronika, Nicole, Gizella, Lea en ik) naar Millstäter meer gereden. Daar hebben we in de see-lounge iets gedronken en naar de zonsondergang gekeken. Voor het helemaal donker was hebben we de paarden nog gedaan. Daarna hadden we een pizza-party, bij kaarslicht. ( we hebben hier bijna elke dag party ’s avond, pannenkoekenparty, keizersmartzenparty,….)Weer eens een super gezellige avond!!!

Vandaag is het een rustige dag, denk ik. Van donderdag tot en met zondag is het weer cursus.

11-05-2015, 10:18 geschreven door anaïs  

Vanaf donderdag zijn we begonnen met, eerst enkel de pony’s en daarna iedereen, grazen. Ze mogen dan vijftien minuten aan de hand grazen, in het bos en op de baantjes. Zo worden ze allemaal gewoon aan het gras. Zodat er geen problemen optreden als ze terug op de weide mogen. We proberen dat nu iedere dag te doen. In de namiddag wanneer het wat minder warm is. Het valt wel op dat het hier echt al zomer weer is. Dit komt omdat we op dit moment het weer dat vanuit het zuiden ( Italië) komt krijgen. Voor ons is dat natuurlijk wel fijn. Het enige is dat je tijdens de warmste uren niks wilt doen. Enkel luieren en van de zon genieten. Tot nu toe is daar nog geen probleem van gemaakt. Dus doen we dat gewoon. Op donderdag hadden we nog een lesje. Met Ella, een super lief maar verlegen meisje. Voor de rest heeft ze eigenlijk geen grote problemen. Christa had eigenlijk graag gehad dat Nicole en ik de les gaven. Ze had dit alleen niet gezegd. En ik vond Nicole niet direct. In mijn eentje gaat het spijtig genoeg ook niet omdat ik de taal niet beheers. Dus hebben we het uiteindelijk samen gedaan.

11-05-2015, 10:17 geschreven door anaïs  

Dinsdag was het hier prachtig weer. Eigenlijk een beetje te warm om iets te doen. In de voormiddag hebben we toch nog wat verder getuinierd. Toen het daarvoor echt te warm werd hebben we middagpauze gehouden. In de namiddag waren er wel drie ‘lessen’.  Eerst een jongetje met adhd. Darmee zijn we buiten gaan wandelen omdat de piste te stoffig was. De tweede was een meisje die zowel fysiek (misvormd gezicht) als mentaal gehandicapt is. Voor haar hadden we wat balspelletjes , te paard, in petto. En wat voltige. Ondertussen dat zij dat op het echte paard aan het doen was. Heeft Laura (Christa’s docther) mij de figuren op het stalen paard geleerd. Als laatste was de mama van twee kindjes die hier ook komen aan de beurt. Zij krijgt ‘gewoon’ les. Waarbij het vooral om relaxen en emoties tonen gaat. 

Woensdag was ook een mooie dag al zijn we bij de laatste keer uitmesten wel nat geworden. In de voormiddag was Nicole gaan shoppen. Daardoor stond ik alleen voor de stallen. Gelukkig was Frances (Christa’s broer) zo vriendelijk om te helpen. Want met twee gaat het toch ook twee keer zo snel. Omdat ze daarna mijn hulp niet meer direct nodig hadden ben ik gaan wandelen. Ze hebben hier overal gele borden staan met plaatsen waar je naartoe kan wandelen. Ik ben gewoon in een richting vertrokken. De klok op een uur later en als het alarm afging ben ik terug gekeerd. Op een punt vond ik de juiste weg niet meer dus ben ik dan maar een andere pijl beginnen volgen. Het was zeer fijn. En vooral mooi, je hebt hier toch de soort van plaatsjes die je nooit in België zou vinden. zoals het ene plaatsje waar ik vandaag een pauze gehouden heb. Een vijver waar een beekje in stroomde met drinkbaar water. Zeer mooi en rustgevend. Alleen spijtig van de straat in de achtergrond. Dat is hier overal zo L. Wanneer ik terug was, was Gisella (andere workawayer) Leon aan het proberen te scheren.

Om twee uur hadden we dan de enige les van vandaag. Met Frank. Met hem zijn we gaan wandelen in het bos. Voor de rest van de namiddag was het zeer rustig. Enkel de stallen moesten ’s avonds nog gedaan worden, spijtig genoeg in de regen.

Bij het avondeten zat de sfeer er weer goed in. Het is vreemd hoe we overdag allemaal nogal op ons eigen zijn en ’s avond zijn we precies de beste vrienden. Mijn theorie is dat het komt omdat overdag iedereen naar iedereen zit te kijk van : ‘wat heeft die gedaan van werk, wat is die nu aan het doen, moet ik ook iets doen’. Waardoor er een soort van concurrerende sfeer heerst. ’s Avonds moe er niet meer gewerkt worden dus valt dat weg.

07-05-2015, 10:21 geschreven door anaïs  

Zaterdag ben ik om 8 uur opgestaan omdat Christa had gezegd dat Nicole, een van de andere workawayers, dan aan de stal/wei begint. Zij heeft me dan getoond hoe ze hier te werk gaan. De paarden staan hier op een paddock met allemaal open stallen. Drie keer per dag halen we de mest weg en geven we ze hooi. Nadien zijn we gaan ontbijten en werd er beslist om in de namiddag een uitstap te maken. Nadat we de paarden gedaan hadden en een pick-nick hadden gemaakt zijn we met de auto vertrokken. Uiteindelijk hebben we een korte stop gemaakt aan een waterval. Daarna zijn we doorgereden naar de hoogste berg van Karintiën. Hier lag er nog tot wel drie meter sneeuw. Mar koud was het helemaal niet. Het was leuk alleen spijtig dat ik een verkoudheid heb. Bij de afdaling kwam dit helemaal niet goed. Super veel druk op mijn oren, neus en voorhoofd. Eens beneden heb ik mijn ogen dicht gedaan. Ik was nog zeer moe. Dat deed wel veel deugd.

Zondag ochtend waren er twee ‘klanten’ voor therapie. De eerste waren twee kleine kinderen. De tweede was een meisje met een lichamelijke handicap. Met hun hebben we gewoon in de piste gewerkt. In de namiddag hebben we de twee shetland pony’s uitgehaald om een beetje werk mee te doen. Daarna hebben ik en Gisella mogen rijden. Het was leuk maar niet echt uitdagend en terug wennen aan het in een piste rijden. Daarna heeft Laura (Chrita’s dochter) nog gereden. Plots was het al 7 uur en er moest nog gekookt worden dus het werd een laat avondmaal.

Vandaag hebben we getuinierd. We hebben overal onkruid weg gehaald. Niet direct waarvoor ik nar hier ben gekomen maar je bent er wel even meer bezig. In de namiddag heb ik mogen helpen met de lessen van twee kinderen. Bij het eerste meisje weet ik niet wat er mis was maar ik denk dat het iets visueel was. We zijn met haar in het bos gaan wandelen en hebben ondertussen ‘ik zie ik zie wat jij niet ziet’ gespeeld. Het tweede meisje heeft autisme. Voor haar is het bos een toverbos.  Het was echt leuk.

In de vooravond zijn we met de vier workawayers een wandeling gaan maken in de bergen. Zeer gezellig en goed om te binden.

Nu ben ik zeer hard aan het proberen om op het internet te geraken zodat ik dit kan uploaden en kan skypen met het thuis front.

04-05-2015, 21:04 geschreven door anaïs