Woensdagochtend ben ik richting Engeland vertrokken. Wat een verademing als je vergelijkt met naar Oostenrijk reizen. Om 9 uur thuis vertrokken en iets voor 5 uur was ik hier. En ik had twee uur om in Londen van station te veranderen en iets te eten.

Ik was natuurlijk super blij om terug te zijn en ik was niet de enige. We zijn eerst naar hun nieuwe huis gereden waar de veulens in de wei stonden. En ze kenden mij nog maar wat zijn ze al groot geworden!! Ze hadden een vakantiegast, die dan samen met ons naar de stallen is gereden. Daar heb ik dan al de paarden terug kunnen zien. Ze zagen er allemaal een beetje anders uit zo zonder wintervacht. ’s Avonds hebben we dan lekker gegeten (en uitgebreid voor de gast).

De volgende dag was de gast haar laatste dag en ze wou graag naar het strand. Nu had Lynn dat nog nooit gedaan maar ja klant is koning. Dus vroeg opgestaan zodat we eerst nog de paarden konden doen. Daarna hebben we blue en Aus in de trailer geladen en zijn we vertrokken.   Na wat problemen op de eerste parking ( we waren klaar om te vertrekken toen ze kwamen zeggen dat paarden dar niet waren toegestaan). Zijn we vanuit een tweede parking naar de zee vertrokken. Het was alleen nog een heel eind (een saaie, rechte en stenige weg). Uiteindelijk kwamen we in de duinen en dan aan het strand. We waren niet echt aan de zee (het was meer een baai) maar eigenlijk was dit beter want er waren bijna geen mensen en geen golven. Dus hebben we op het strand gereden en ook een beetje in de zee. De paarden vonden het leuk en wij ook. De weg terug heb ik Lynn laten rijden (we hadden maar 2 paarden) en ik ben met de honden terug gewandeld.

Om zes uur hadden we nog een eerste rit. Ik heb met Clover gereden, ze heeft de afgelopen twee maand niet zo veel gedaan. Ik weet dus niet of zij zo blij was om mij te zien J.

Vrijdag ben ik ’s ochtens ook niet te laat opgestaan omdat we stallen hadden die gedaan moesten worden. Lynn heeft mij daar afgezet, even geholpen en dan is zij terug naar huis gegaan om papierwerk te doen.  Ik heb Chino als taxi naar huis gebruikt zodat hij in het veld kon grazen. Na de lunch heb ik heel wat tijd door gebracht in het veld om al de mest op te ruimen. We zijn dan niet te klaat al de paarden in de stal gaan zetten. Want ’s avonds waren we bij de verhuurders uitgenodigd om te gaan eten. Zij wonen in de vallei, ze zijn onze onderburen.  Het was zeer gezellig maar laat.

Zaterdag hadden we een rit om 10 uur. Een meisje van 14 die niet zo goed kan rijden. We zijn tijdens onze rit van een uur overvallen door een regenbui. Tegen dat we terug waren waren we wel droog. In de namiddag hadden we drie kinderen (2,5;9 en 13) die aan een leidtouw een ritje kwamen doen. Daarna zijn we aan de verhuis begonnen van de 8 paarden die nog in de stallen stonden. Ze mochten namelijk op het veld recht tegenover het huis. Daar zijn we nog wel even zoet mee geweest (de rit duurt een uur).

Vandaag hadden we een rustige voormiddag. We hebben de omheining gecheckt op zwakke plekken. Na de lunch zijn we naar de pub gegaan voor een drankje. In de namiddag hadden we nog een onverwachte rit. Wat voor ons een hele onderneming was maar de klanten hebben we er van genoten.

07-06-2015, 22:09 geschreven door anaïs  

Maandag in de late voormiddag was het dan zover, het eerste afscheid.  Nicole vertrok naar Slovenië om daar haar avonturen verder te zetten. In de late namiddag was haar vervanging dan daar, Vera, ook zij komt uit Duitsland en is 21 jaar oud. Het was wel wennen om niet meer degene te zijn die volgend maar degene te zijn die leiding geeft. Langs de andere kant heb ik een heel ontspannende laatste week gehad.  

Dinsdag hebben Vera en ik in de voormiddag ons bezig gehouden met het verzorgen van al de paarden. In de namiddag hadden we dan 4 uur les. Ik heb de vier uur geholpen en het ging me zeer goed af. Op de taalbarrière na kwam het zeer professioneel over werd er mij achteraf gezegd.

Woensdag zijn Vera en ik gaan fietsen, richting Villach en hebben we een ijsje gegeten aan een van de meertjes. Het was wel koud door de wind.

Donderdag was het dan weer hartje zomer. Er waren ook geen lessen dus hadden we in de namiddag tijd vrij. Ik wou graag nog eens naar mijn favoriet plekje wandelen en Vera is meegegaan voor de gezelligheid. ’s Avonds hebben we dan een afscheidsfeestje gehouden voor Gisella en Goselito die de volgende morgen vroeg zouden vertrekken.

Vrijdag hadden we het huis voor ons alleen. We waren maar met vier in huis wat nog nooit voorgevallen was. Omdat er ook deze namiddag niks te doen was zijn we na de lunch vertrokken voor een fietstochtje. Deze keer in de andere richting. We zijn uiteindelijk helemaal rond Millstatersee gereden. En hebben zo’n 40 kilometer gefietst. Ook dit was weer zeer fijn en mooi. Het enige spijtige was dat we niet hebben kunnen zwemmen.

Zaterdag was het dan ook mijn laatste dag. En een cursus dag dus zeker ’s ochtends en met de lunchtijd wisten we wel wat doen. Iets na vier uur heb ik dan van iedereen afscheid genome en ben ik aan mijn meer dan 12 uur durende reis begonnen.

De reis zelf is vlot verlopen. Het enige storende was de city night line. Een slaaptrein (maar niet met een bed). Ik had natuurlijk de pech dat er twee wenende en schreeuwende kinderen in mijn coue zaten. Ik heb uiteindelijk 1,5 uur echt geslapen. Gelukkig had ik het vooruitzicht om in mijn eigen bedje te kunnen slapen.

Zondag was het dan hereniging met de familie. Maandag zijn mama en ik naar Gent gewees omvoor een kot te zien. En ik heb, denk ik toch, een super kot gevonden.

Vandaag de valies terug gepakt om morgen naar mijn schatjes te vertrekken.

02-06-2015, 15:59 geschreven door anaïs