Donderdag om 5 uur ’s ochtends opgestaan zodat we rond 10 uur op de competitie konden zijn. Er was een beetje stress bij het vertrekken (gaat het niet altijd zo?) maar uiteindelijk hadden we zelfs nog tijd om wat inkopen te doen. Omdat we rechtstreeks naar het wedstrijd terrein zijn gereden. En omdat het niet zo gemakkelijk was om vandaar uit weg te geraken, heb ik beslist om de dag ginder door te brengen. Ik vond dit zeer fijn want dat gaf me de kans om het wedstrijd gebeuren en alles er omheen eens mee te maken. Omdat Christa deel van de staf was kregen we armbandjes die ons de toestemming gaven om over al op het terrein te komen. Dit was zeer leuk en daar hebben we natuurlijk ook gebruik van gemaakt. We zijn al de stalblokken (zo’n 14 stuks met elk +/- 1àà stallen) gaan bekijken die stilletjes aan het vollopen waren. We hebben gekeken naar de trainingen. En ’s avonds begon dan de para-dressage competitie. Hier hebben we naar de eerste twee klassen gekeken. En ik kan een ding zeggen ik heb bewondering voor de paarden. Ze moeten toch veel verdragen van hun ruiter. Deze hebben niet altijd hun bewegingen onder controle. En ze moeten toch ook 100% betrouwbaar zijn. Net omdat deze ruiters niet altijd kunnen ingrijpen.

We hebben ook enkele van de hogere klasse gezien. Deze zijn al wel wat beter maar hier moet je dan vaak gaan zoeken naar de handicap.