Zaterdag ben ik om 8 uur opgestaan omdat Christa had gezegd dat Nicole, een van de andere workawayers, dan aan de stal/wei begint. Zij heeft me dan getoond hoe ze hier te werk gaan. De paarden staan hier op een paddock met allemaal open stallen. Drie keer per dag halen we de mest weg en geven we ze hooi. Nadien zijn we gaan ontbijten en werd er beslist om in de namiddag een uitstap te maken. Nadat we de paarden gedaan hadden en een pick-nick hadden gemaakt zijn we met de auto vertrokken. Uiteindelijk hebben we een korte stop gemaakt aan een waterval. Daarna zijn we doorgereden naar de hoogste berg van Karintiën. Hier lag er nog tot wel drie meter sneeuw. Mar koud was het helemaal niet. Het was leuk alleen spijtig dat ik een verkoudheid heb. Bij de afdaling kwam dit helemaal niet goed. Super veel druk op mijn oren, neus en voorhoofd. Eens beneden heb ik mijn ogen dicht gedaan. Ik was nog zeer moe. Dat deed wel veel deugd.

Zondag ochtend waren er twee ‘klanten’ voor therapie. De eerste waren twee kleine kinderen. De tweede was een meisje met een lichamelijke handicap. Met hun hebben we gewoon in de piste gewerkt. In de namiddag hebben we de twee shetland pony’s uitgehaald om een beetje werk mee te doen. Daarna hebben ik en Gisella mogen rijden. Het was leuk maar niet echt uitdagend en terug wennen aan het in een piste rijden. Daarna heeft Laura (Chrita’s dochter) nog gereden. Plots was het al 7 uur en er moest nog gekookt worden dus het werd een laat avondmaal.

Vandaag hebben we getuinierd. We hebben overal onkruid weg gehaald. Niet direct waarvoor ik nar hier ben gekomen maar je bent er wel even meer bezig. In de namiddag heb ik mogen helpen met de lessen van twee kinderen. Bij het eerste meisje weet ik niet wat er mis was maar ik denk dat het iets visueel was. We zijn met haar in het bos gaan wandelen en hebben ondertussen ‘ik zie ik zie wat jij niet ziet’ gespeeld. Het tweede meisje heeft autisme. Voor haar is het bos een toverbos.  Het was echt leuk.

In de vooravond zijn we met de vier workawayers een wandeling gaan maken in de bergen. Zeer gezellig en goed om te binden.

Nu ben ik zeer hard aan het proberen om op het internet te geraken zodat ik dit kan uploaden en kan skypen met het thuis front.

het is al veel te lang gelden dat ik een reactie heb gekregen. ik vind het namelijk wel altijd leuk om deze te lezen (zeker als ik me een beetje verveel :) )

08-05-2015, 18:41 geschreven door anais