Vandaag, zondag, was een drukke dag. Gelukkig een drukke dag die betaalde. We hadden een rit van twee uur in de voormiddag en een van een uur in de namiddag.

De rit in de voormiddag waren twee vriendinnen die samen wouden rijden. De ene was ervaren, de andere ook maar ze had al een tijdje niet meer gereden en was nerveus. De paarden waren ook wat springerig, waarschijnlijk door de kou, sneeuw en wind. Na een kwart van de rit kwamen we aan een heuvel die we altijd op galopperen geen probleem, alleen had Tonto geen geduld en was hij weg voordat iedereen er klaar voor was. Daarna was de onzekere dame nog onzekerder. Uiteindelijk zijn Lynn en ik opgesplitst. Ik heb de zekere ruiter meegenomen voor nog een extra uur en ondertussen is Lynn teruggekeerd met de andere. Zo heeft iedereen er toch nog iets aan gehad.

In de namiddag was het een moeder met dochter voor de mama haar verjaardag. De mama had al een tijdje niet meer gereden maar ze deed het zeer goed. Ookal is ze halverwege van paard veranderd. Aussie werd namelijk nogal hevig en daarom heeft ze de rest van de rit met Bleu gereden wat een betere combinatie was.

Het was een week zonder veel paardrijden dus de komende week ga ik wat meer proberen te rijden.

01-02-2015, 21:49 geschreven door anaïs  

Vrijdag zijn we Rosie gaan ophalen. We hebben ze direct aan de kudde voorgesteld maar wel met een hek ertussen. Morgen zullen ze echt aan elkaar voorgesteld worden.

Zaterdagochtend kwam de hoefsmid. Dat kwam goed uit want zo konden Rosie haar hoeven direct bijgewerkt worden en moest ze niet langer met slecht onderhouden voeten rond lopen.  We hadden gedacht dat de hoefsmid zo’n twee uur werk ging hebben maar het werden er dubbel zoveel.  In die tijd hebben wel twee paarden twee hoefijzers gekregen en twee paarden een volledige set.

Om Rosie te introduceren in de kudde hebben we haar en Chino eerst naar beneden gebracht. En dan de rest stilletjes aan bijgevoegd. Het ging echt goed. Tonto heeft zich al opgeworpen tot haar bewaker. Nu hebben we twee merries in de kudde en ze hebben allebei hun eigen boyfriend.

Zaterdagnamiddag zijn we uit geweest.  We zijn eerst gestopt bij een paardenopvang om te zien of zij geen paarden in de aanbieding hadden. Er stonden heel veel ponies, enkele paarden maar geen die bereden zijn.                                                                                                                                                                Daarna zijn we naar een outletshoppingcenter geweest.  Het was leuk om er eens tussen uit te zijn maar ik heb niks gekocht. Een omdat ik niks nodig heb en vooral omdat ik niet te veel mag kopen als ik alles mee naar huis wil nemen.

Bij het naar binnenbrengen hebben de veulens zich zelf naar boven gebracht. Ze waren tussen de poort geglipt en zelf naar boven gelopen. Gelukkig weten ze waar ze moeten zijn.

01-02-2015, 21:49 geschreven door anaïs  

Woensdag was het dan de grootte dag waar we toch al enkele weken naartoe aan het werken waren. De grootte verhuis naar de nieuwe stallen. Nu kunnen al de paarden ’s nachts binnen om op te warmen en vooral te drogen. Het is vanaf nu wel iedere dag een ‘gedoe’ om al de paarden van de wei naar de stallen te brengen en ’s ochtends omgekeerd.  Zoals met alles dat nieuw is, waren ze wat nerveus maar al bij al waren ze allemaal zeer snel gesettelde.

De volgende dag stonden ze nog allemaal in hun stal wat goed nieuws is, de stallen zijn goed gekeurd. Vanaf nu heb ik iedere dag 10 stallen die uitgemest moeten worden. Ik moet zeggen dat het zeer goed mee valt. Op twee uur tijd zijn al de stallen uitgemest, van water, hooi en eten voorzien. Nu alleen nog een radio op het binnenplein en alles zal zeer vlot verlopen.

Donderdag was er nog iets om naar uit te kijken. We zijn naar een pony gaan kijken. Deze keer niet op twee uur rijden maar op twintig minuten.  Daarom hadden we nog geen trailer mee, zodat we eerst goed konden kennis maken voordat we een deal sloten. Bell, ondertussen Rosie, is een nieuw forest pony. Ze is super schattig maar was een beetje verwaarloosd. Ze had al een hele tijd geen hoefsmid gezien. En ze is de afgelopen 10 maand niet meer berden. Omdat we een pony nodig hebben voor de own a pony en omdat ze de eigenaars kennen, heeft Lynn besloten om de pony te kopen. Ook al was ze een aan de dure kant.

01-02-2015, 21:48 geschreven door anaïs  

Dinsdagochtend was een zware ochtend, op vlak van werk. Er lag een grootte hoop mest op mij te wachten die weggevoerd moest worden. Dit kwam omdat de buggy weer enkele dagen had plat gelegen. Gelukkig werkten hij vandaag wel. De eerste keer dat ik probeerde werkten het niet en de moed zakte me al in de schoenen. Om dat ik het echt niet zag zitten alles met de kruiwagen te doen heb ik het nog een tweede keer geprobeerd. Gelukkig zag ik dat de ‘versnellingspook’ nog in M (medium) stond in plaats van in N (neutraal). Dus zo kon ik voor de eerste keer echt met de buggy rijden en werd het werk wat minder zwaar.

Lynn was vroeger terug van haar werk dan gedacht en omdat we nog wat uurtje daglicht hadden zijn we gaan wandelen. We hebben met ons favoriete duo, Sweepy en Claydon, een bospad verkent. Het was zeer modderig. In de zomer is het echter perfect voor een avontuurlijke galop.

Vandaag zijn we van plan om de paarden definitief naar boven, de nieuwe stallen, te verhuizen. Het is hier namelijk stromachtig weer. Dan is het voor de paarden ook wel fijn dat ze enkele uren droog en warm kunnen staan.

De own a pony for a day, een soort kampje dat we hier in de februari half term organiseren is helemaal vol geboekt dus dat is goed nieuws. Het zal alleen een heel drukke week worden met iedere dag 5 kinderen van 8 tot 4 maar ik kijk er al naar uit.

28-01-2015, 14:19 geschreven door anaïs  

Ik weet niet meer wat ik maandag gedaan heb dus ik zal mijn dagboek er eens bij moeten halen.

We hebben DIY verhuizen gedaan. We moesten een waterton waar 1000 liter in kan naar de nieuwe stallen brengen. Aangezien de buggy niet werkten(sorry voor de herhaling) was het plan B de jeep. Alleen waren de sleutels daarvan spoorloos verdwenen. Dus moesten we het doen met plan C de gewone auto. De koffer was natuurlijk wel te klein maar waar een wil is is een weg. Met enkele koorden en traag rijden is de ton toch op zijn plaats geraakt. We moesten ook geen openbare weg op anders hadden we het niet op deze manier gedaan. we zijn ook begonnen met het vullen van deze ton, je zou kunnen zeggen dat het wat tijd in neemt. we hebben de kraan rond 1 uur open gezet en rond 5 uur hadden we nog maar 1/4 gevuld. ben ik blij dat we de water emmers vanuit deze ton gaan vullen en niet vanuit de kraan want de zou uren duren.

Verder heb ik wat leid oefeningen gedaan met de veulens. Het ging al een pak beter dan de vorige keer. Ik kon op een redelijk normaal tempo wandelen zonder een paard vooruit te moeten sleuren. Dit is goed nieuws want binnenkort moeten ze iedere dag naar de nieuwe stallen en het is toch fijn als dat niet iedere keer een halfuur duurt. Het moeilijkste was ze terug in de paddock krijgen, dat zagen ze niet zitten.

Als laatste ben ik begonnen met een zeer leuke job namelijk het binnenplein, waar de nieuwe stallen zijn, helemaal te vegen. Het is een zware job maar wel een met voldoening. Je ziet echt wel wat je gedaan hebt.

28-01-2015, 14:18 geschreven door anaïs  

Zaterdag ben ik uit mijn bed gezet J om naar een equestrian car boot sale  te gaan. Het was aan de zee op een klein uurtje rijden van hier. Er was echter een klein details, de sale begon âs in de namiddag. Normaal geen probleem maar we hadden klanten dus konden niet blijven. We zijn dan maar in een dorpje gestopt om iets te drinken.

In de namiddag hebben we dan een wandeling van een uurtje gedaan. Het was een van de vaste klanten. Ze kwam met haar vriend, die even goed kon rijden dan haar. Alleen was zijn eerste vraag aan mij, welke commando’s moet ik mijn paard geven. Geen goed begin dus. Ik heb met Claydon de leiding genomen. Het meisje kan wel rijden en zij heeft met Lynn enkele keren achtergebleven zodat ze konden draven en galopperen.

Na de rit moesten de stallen nog gedaan worden. In een van de drinkemmers lag een dode muis. Iek! Het heeft me wat tijd gekost maar uiteindelijk heb ik al mijn moed verzameld om de emmer leeg te kiepen. Na de avondshift zijn we nog naar de nieuwe stallen gegaan om het water in orde te brengen. En ik dacht er ineens aan dat we morgen (zondag) de trailer nodig hadden maar die zat nog vol met stro. Dus hebben we nog een halfuur stro uitgeladen.

We hadden de trailer nodig omdat we vandaag naar een paard ging kijken dat zeer waarschijnlijk ook met ons mee naar huis kwam. Het was een lange rit, twee en een half uur. Het was een mooi paard en als je de eigenaars hoorde perfect voor de wandelingen. Er was een klein mispuntje, geen respect. We gingen meneer inladen en hij zag de trailer nog maar en maakte rechtsomkeer. We hebben hem terug gevangen maar deze keer stranden we nog verder weg van de trailer. Uiteindelijk hebben we het zo gelaten, zeggend dat we volgend weekend terug kwamen. Alleen zal dat waarschijnlijk niet waar zijn.

Zo waren we dus het grootste deel van onze dag kwijt. En om onze frustratie wat te bekoelen hebben we sweepy en Claydon uitgenomen voor wat sneller werk. We moesten wel want we hadden nog maar een uur voordat het donker was.

25-01-2015, 22:03 geschreven door anaïs  

Vrijdagnamiddag is voorbij gevlogen. We zijn volop de nieuwe stallen aan het in orde brengen en daar heb ik dan ook mij namiddag gespendeerd. De grote paardenstallen hebben nu een mooi strobed en de ponystallen zijn volledig uitgeveegd. In deze moeten nog rubberen matten en stro. Als dat allemaal gedaan is kunnen de paarden verhuizen naar dit nieuw paradijs. Ik ben geen voorstander van stallen maar deze zijn ruim, licht en er is contact met de buren. Als een paard dan in een stal moet staan zijn deze best wel aangenaam.

25-01-2015, 22:03 geschreven door anaïs  

Woensdag heb ik Clover voor de eerste keer in haar eentje uitwandelen genomen. Ze had daar geen probleem mee. Ze deed het beter dan Chino maar haar conditie is er erg aan toe. Daar word de komende weken aan gewerkt door mij. Zij en Chino zijn echt mijn twee favorieten om uit te gaan rijden als ik alleen ben. De kleinste van de hoop maar ook de gemakkelijkste.

Donderdag hadden Chino en ik een missie. De route met de omgevallen boom verkennen. Omdat we niet zeker wisten dat de boom weg was heb ik een van de kleintjes genomen zodat die er onder kon indien nodig. Het was niet meer nodig en het slot van de poort was ook gerepareerd. Chino heeft wel geklaagd, hij heeft op dit moment geen hoefijzers aan en loopt wat gevoelig. Op een gegeven moment wou hij niet meer vooruit dus ben ik maar afgestapt.

We hebben ook de veulens eens uit de paddock gehaald. Dit is nog een hele operatie aangezien ze niet leiden. De zwart/ witte, charlie, viel nog mee maar de bruine, mack, was een kleine ramp. Uiteindelijk zijn we er geraakt en hebben ze een goed borstelbeurt gekregen.

25-01-2015, 22:02 geschreven door anaïs  

Tegen dat ik opstond was iedereen verdwenen.  Omdat de buggy nog steeds moeilijk opstart durf ik er niet echt mee te rijden. Dus ik was aan de stallen begonnen zonder de buggy. Juist op het moment dat ik dacht aan het echte uitmesten te beginnen kwamen Lynn en Nigel terug thuis. Ze hebben mij zowat verplicht om van het mooie weer te genieten en te gaan wandelen. Dus heb ik Chino opgezadeld en ben ik vertrokken. Ik wou een route doen langs Hangmans Hill, een zeer steile weg. Chino was echter zo traag en het was al de middag voorbij dus ik had honger, dat ik ben terug gekeerd. Volgende keer neem ik een zweep mee.

In de namiddag hebben Lynn en ik de stallen verder afgewerkt. Daarna moesten we Lynn haar auto gaan halen in Exeter.  We zijn langs de universiteit en de studentenverblijven gereden.  Als het aan Nigel en Lynn ligt blijf ik gewoon hier en ga ik daar naar de universiteit.                                                              Nigel heeft ons afgezet en Lynn en ik zijn eerst nog wat winkels gaan doen voordat we haar auto hebben opgepikt. Op de weg terug hebben we een heel gesprek gehad. Ik was trots op mezelf dat ik eens wat meer heb gezegd dan yes, no en meer van die woorden.

21-01-2015, 14:35 geschreven door anaïs  

Ik weet het ik ben zeer origineel met mijn titels.

Zondag was het dan de rit met de klant. Deze klant is, zoals vele, super fan van Tonto. Ik reed met Tzard en Lynn met Sweepy. We hebben uiteindelijk de route genomen die ze mij als eerste heeft leren kennen. Een mooie, beetje avontuurlijke wandeling. Alleen kom je op een gegeven moment in een open veld en dan worden al de paarden een beetje hyper.

Het was zo’n dag waarop de paarden niet deden wat je wou, dus niet stilstaan bij het opstijgen. We zijn er uiteindelijk allemaal veilig opgeraakt en gelukkig was Tonto wel braaf. Ondanks dat de paarden niet echt mee werkten maar omdat het zo’n mooie dag was. Zijn Lynn en ik in de namiddag nog eens gaan wandelen. De alpaca wandeling zoals Lynn het noemt (omdat we helemaal rond een veld met alpaca’s wandelen). Een wandeling met veel poorten, een zeer goede oefening voor Claydon en Lynn. Ik reed met de enige waar ik nog niet mee had gereden, namelijk aussie.

Toen we terug kwamen heb we een reetje gezien. Ze werd opgejaagd door twee paarden( niet van ons). Normaal lopen de paarden er van we of zijn ze er niet in geïnteresseerd maar deze dachten: ‘een speelkameraadje’.

21-01-2015, 14:35 geschreven door anaïs  

Doordat de computer uitgevallen was en daardoor de helft van mijn tekst verdwenen was ben ik in mijn vorige blog vergeten te vertellen over zaterdag. Zaterdag zijn we stro gaan halen voor de nieuwe stallen. Ze doen dit altijd met de paardentrailer waar het middenstuk is uit gehaald. Normaal is het een job van 5 minuten om ze op te laden,maar niet vandaag. De strobalen waren namelijk langer. Dus het gewoonlijke rechtop naast elkaar staan werkten niet echt. Gelukkig zijn de boeren hier geen opgevers en is hij opnieuw begonnen. Deze keer een plat liggend en de andere rechtopstaand erboven op en zo erin duwen. Dit werkten al iets beter maar het was nog niet perfect. Met wat touw,creativiteit en kracht heeft de boer de klep vanachter, zo ver als mogelijk, dicht gebonden. Zo zijn we vertrokken voor een rit van 20 minuten, gelukkig over landwegen. We zijn veilig thuis gekomen zonder door de politie tegen gehouden te worden J.

21-01-2015, 14:33 geschreven door anaïs  

Het weekend begon hier een dag vroeger of zo voelden het.  Lynn en ik zijn gaan rijden. Ik heb met de enige merrie van de kudde gereden. Zij is ook nog eens de kleinste van de hoop. Voordeel van klein zijn in mijn geval is dat ik bijna alle paarden en pony’s kan rijden. Ik was de eerste die haar reed zonder dat ze aan een leidtouw liep. Ze hadden bij de verkoop gezegd dat ze nogal traag was, veel heb ik daar niet van gemerkt. Het was een heel avontuurlijke rit. Ons eerste obstakel was een poort waarvan het slot verwrongen was. Waarschijnlijk waren er mensen in een auto te lui geweest op uit te stappen en zijn ze er gewoon tegen gereden. Na tien minuten alle kracht in de strijd te gooien is het Lynn toch gelukt om de poort open te krijgen. Dus konden we onze rit vervolgen.

Op drie vierde van onze wandeling kwamen we ons tweede obstakel tegen. Een boom die geveld was door de storm van de afgelopen dagen. Normaal  is dat niet zo’n probleem, springen we er gewoon over. Alleen lag de eerste stam op een meter tot anderhalve meter en de tweede stam op twee meter. We hadden twee opties, ofwel helemaal terug rijden ofwel onder de boom. We hebben de paarden laten kiezen en zij hadden er geen probleem mee om onder de boom te ‘kruipen’. Zo konden we de rit gewoon verder zetten. Het is dus wel duidelijk dat we deze route morgen niet gaan rijden.

18-01-2015, 18:37 geschreven door anaïs  

Woensdag ben ik dus met Blue uit gaan rijden. Hij was er niet helemaal mee akkoord maar eens dat we vertrokken waren hebben we toch een twee uur wandeling gemaakt. Hij wist me wel bij ieder kruispunt te vertellen wat de snelste weg naar huis was, goed om te weten als ik ooit verloren rijd.

Donderdag was Chino mijn slachtoffer voor een wandeling. We zijn niet zo ver en lang weg geweest omdat er nogal dreigende wolken hingen. Uiteindelijk ben ik droog gebleven maar ik zag het wel regenen in de vallei. Wij hebben de volle laag ’s avonds gekregen. Om 4 uur werd het hier ineens heel snel donker. Er is een hagelbui overgetrokken en daarna was het terug helemaal helder. We hebben hier echt elk weer type gezien, van zon tot sneeuw.

Toen ik terug kwam van de wandeling denk ik dat ik mijn eerste kudde reetjes gezien heb, redelijk in de verte. Ik heb ook nog een kleine schrik over mij heen gekregen. Harry had namelijk de boerderijkat te pakken gekregen. Gelukkig was ik in de buurt om heb vast te grabbelen zodat de arme kat kon ontsnappen naar hogere oorden. Ik weet niet of ze het anders had overleeft.

Donderdag was het de eerste zumba les hier in Stoodleigh. En aangezien er hier niet zoveel te beleven valt (niet dat ik dat zeer erg vind J) was de helft van de vrouwen aanwezig, inclusief Lynn en ik. Het was best leuk. Ik heb niet de beste coördinatie en timing maar hier kan me dat niks schelen. Gewoon plezier maken was de boodschap en dat hebben we gedaan.

17-01-2015, 00:00 geschreven door anaïs  

Maandag was het dierenarts  dag. De veulentjes moesten hun eerste inentingen krijgen. Dan waren er nog drie paarden die moesten gecontroleerd worden voordat ze op de verzekering kwamen te staan. Dat waren Sweepy, Clover en Claydon. Hiervoor krijgen ze een medische check en moeten ze even stappen en draven. Alles was bij hun allemaal in orde dus nu kan iedereen verzekerd met hun op buitenrit. Tonto stond de minst leuke behandeling te wachten. Hij heeft misschien een blaasontsteking dus dat moest onderzocht worden. Het pobleem me een paard is dat je niet ven kunt zeggen plas in het potje. Dus nu zijn we al drie dagen aan het proberen een staaltje te pakken te krijgen, zonder succes zover.

Gisteren was het een dag waar ik best wel naar uitgekeken  had, mijn eerste paardenveiling.  Ik had alleen een iets glamoureuzere versie in gedachten.  De veiling vond plaats in een veiling huis waar ze hoofdzakelijk vee verkopen. En zo ging het er ook aan toe.  De meeste van de paarden stonden daar zonder hooi of water voor enkele uren. Als er iets is wat ik geleerd heb is het wel dat een paard altijd hooi ter beschikking moet hebben.  De meeste van de paarden stonden daar dan ook super gestresseerd. Hoe zou je zelf zijn, in een ijzeren hok gestoken met allemaal vreemde mensen rond u, die u aandacht proberen te trekken. Sommige komen dan ook nog in je persoonlijke ruimte  omdat ze je voeten willen opheffen of je tanden willen zien. Als de paarden van hok veranderd moesten worden, werden de deuren opengezet en werden ze opgejaagd naar het juiste hok. Het ergste van al is dat de meeste van die paarden uiteindelijk bij een slager te recht kwamen omdat ze niet in de hand waren. Er stonden een paar zeer goede paarden bij, die wel waren bereden enzo. Ik snap alleen niet waarom je, je paard zoiets wil aandoen. Als je het al wil verkopen doe het dan op een paardvriendelijkere manier.

Wij zijn zonder paard maar met zadelhouders naar huis gekomen. En beseften nog maar eens hoeveel geluk onze paarden wel niet hebben met hun goed leventje. Ze hebben er van geprofiteerd. Ik was ’s avonds de paarden die binnen gaan, op stal aan het zetten. Ik had juist de laatste gedaan en plots stond de rest van de kudde ook uit de weide. Chino, een super slimme pony, had de poort weten te openen en daar had de rest natuurlijk gebruik van gemaakt. Ze waren allemaal zeer rustig en eigenlijk was het grappig om te zien. Hun eten stond klaar, daar stonden er twee. Tonto was rustig aan het eten, daar stond er 1. En de anderen waren zich aan het te goed doen van het gras. Ze zijn allemaal zonder problemen terug de weide op gegaan. (vanmorgen stonden ze blijkbaar weer buiten, we gaan dus een steviger slot moeten vinden).

Gisterenavond heeft het hier gesneeuwd. Het stelden niet veel voor maar was toch genoeg om alles wit te laten zien. Ondertussen is het meeste,spijtig genoeg, al terug gesmolten.

Vanmorgen ben ik wat langer in bed blijven liggen. Daarna de stallen gedaan. Rond de middag nog eens geskyped met de mama( en mijn prinsessen kat). Straks ga ik nog een ritje maken met Blue.

14-01-2015, 14:26 geschreven door anaïs  

Vrijdag was het begin van een stormachtige periode hier in Devon. Omdat er zo veel wind was zag ik het niet zitten een van de paarden in mijn eentje uit rijden te nemen. Dus ik ben thuis gebleven en heb naar de goed vorderende werken gekeken. Al de modder is van de wegjes geschraapt en ook voor een deel van de paddock. Dat is niet alleen voor ons goed( moeten we niet meer door de modder ploeteren) maar ook voor de paarden (kunnen ze een beetje droog staan met hun voeten).

Zaterdag, het weekend is begonnen dus is er meer te doen voor mij. Er waren klanten voor een rit van 1 uur. Ik heb met Sweepy gereden, een tof paard dat blind is in een oog. Daar moest ik wel aan wennen want als hij iets wil zien langs zijn blinde kant draait hij steeds zijn hele hoofd. Voor de rest was het een rustige rit, we hadden geluk dat de jagers juist gedaan hadden.

In de voormiddag zijn we naar een stadje hier in de buurt geweest, een beetje siteseeing. En dan direct ook naar een grote boerderijwinkel. Hier kan je alles krijgen van dekentjes voor kalfjes over werkgrief en alles voor de paarden(eigenaars). We hadden nog wat grief nodig voor wanneer we naar de andere stallen verhuizen. Plus wat eten voor de paarden.

’s Avonds zijn we uit gaan eten in een pub hier in de buurt, vrienden van Nigel en Lynn.

Vandaag zijn Lynn en ik uit gaan rijden, een wandeling gaan time. Ik heb met Calydon gereden, ik was nog maar de derde die er ooit mee gereden heeft. Het ging zeer goed behalve in een open veld, daar werd hij nogal hevig.

’s Middags zijn we gaan eten in de Stoodleigh inn. Daar heb ik kennis kunnen maken met nog wat bewoners van Stoodleigh. Allemaal zeer vriendelijke mensen, allen niet echt mijn leeftijdsklasse ;). Degene die er het dichts bij in de buurt kwam was het barmeisje. Een zeer open meisje van 15.

In de namiddag heb ik de stallen nog gedaan. We waren niet zeker of we de paarden zouden binnen brengen maar hebben het uiteindelijk toch gedaan. Wat niet zo slecht was aangezien het weer, weer verslechterd is.

11-01-2015, 20:28 geschreven door anaïs  

Dinsdag was dus de eerste dag dat ik in de voormiddag alleen was en dus mijn plan moest trekken. In de voormiddag heb ik de stallen uitgemest daarna heb ik gewacht tot Nigel terug was met de lunch. In de namiddag ben ik met Chino uit gaan rijden, gewoon een ritje in het dorp. Nog niet te ver, zodat ik niet kon verloren rijden. ’s Avonds hebben we naar ‘seabiscuit’ gekeken onder het genot van een lekkere vispastei.

Woensdag was ik ook alleen, zoals de meeste weekdagen zullen zijn. Omdat het niet zo een mooie dag was ben ik ter plekken gebleven. Ik heb wel Clover uitgehaald om te borstelen. De buggy wou niet mee werken, de diesel was op. ’s Avonds zijn Lynn en ik naar Tiverton gereden voor de diesel en om fish and chips te halen.

Gisteren heb ik wat mensen van het dorp leren kennen want we zijn ’s avonds naar de pub geweest. Waar Lynn en de eigenares van de pub scrabbel gespeeld hebben. Ik heb ‘mee gedaan’, maar eigenlijk heeft Nigel het meeste werk gedaan. Mijn spelling is sowieso al niet goed en dan nog in het Engels dus al de hulp was welkom.

Ik heb Tonto ook nog meegenomen voor een wandeling. Ik ging dezelfde wandeling doen, dat we zondag hadden gedaan. Alleen had een van de schapenboeren beslist om het pad af te zetten en de ‘omleiding’ had hij ook afgesloten. Dus moest ik terug keren, Tonto was daar niet mee akkoord. Ik heb dan maar het bridlepath blijven volgen. Ik vond niet direct de juiste weg maar uiteindelijk kwam ik terug op de weg. Vandaar was het niet meer moeilijk om de weg terug te vinden.

We hebben ook een kampvuur gehouden. Ze hadden hier nog een oud kabinet staan op hun binnenplein dat gisteren is afgebroken. De goedkoopste manier om van al het hout af te geraken is ze op branden. Dus de komende dagen gaan we nog veel vuurtjes stoken. Zodat de paarden binnenkort naar daar kunnen verhuizen.

09-01-2015, 14:15 geschreven door anaïs  

4 januari was de eerste officieel werkdag voor mij. Na afscheid genomen te hebben van mijn ouders zijn Lynn en ik erin gevlogen. Eerst hebben we de stallen uitgemest. Daarna hebben we twee van de paarden opgeadeld om een wandeling te maken. Ik heb met tzar gereden en Lynn met clayden. Dat zijn twee groentjes dus het was een uitdagende eerste rit. Het ‘leukste’ aan de ritten hier is dat je overal poorten moet openen en sluiten. Een echte uitdaging als je op een jonkie zit.

Na de lunch zijn we er weer op uitgetrokken. Deze keer voor een rit van twee uur. Ik reed met taton en lynn met sweepy. Het was echt een schitterende rit, langs de rivier ex. Een ding ga ik zeer goed kunnen na mijn tijd hier, heuvels op en neer gaan.

Vandaag was ook weer een leuke dag. Ik heb al een klein stukje met de buggy gereden, die gebruiken ze hier als tractor/kruiwagen/mestwagen. We zijn weer gaan uitrijden, deze keer met klanten. In de voormiddag een rit van twee uur, ik met Blue. Eens we daarvan terugwaren hadden we een half uur om de paarden te switchen en om iets te eten. We hebben een lekkere beef pie gegeten. In de namiddag stond dan nog een rit van een uur op het programma. Deze keer reed ik met Chino. De laatste drie die ik gereden heb, zijn meer ervaren en dus betrouwbaarder. Maar ik heb nog geen voorkeur.

Morgen ben ik op mezelf aangewezen voor vermaak. Ik ga nog zien wat ik ga doen.

05-01-2015, 22:22 geschreven door anaïs  

Op de tweede dag van het Nieuwe jaar zijn mama, papa en ik  vertrokken richting Stoodleigh. De zus had geen zin om mee te gaan dus waren zij en Zippie de dag voordien opgehaald door onze oma. We zijn ’s ochtends goed op tijd vertrokken zodat we zeker onze boot niet zouden missen. Het voordeel van al in Westende zijn was dat het nog maar een uurtje rijden was naar Calais. Alles is vlot verlopen, we konden bijna direct op de boot. Het was een redelijk rustige oversteek, al ging de boot goed op en neer. Eens in Dover was het nog een dikke 5 uur rijden. Ik was wel weer lekker nerveus. Spijtig genoeg was de donker ons voor dus konden we Stoodleigh niet nog niet in daglicht zien. Het bemoeilijkte onze zoektocht naar de boerderij ook. We zijn uiteindelijk bij de pub uitgekomen. Daar wisten ze a van mijn komst en zij hebben ons de weg gewezen. We waren er gewoon voorbij gereden. Er stonden geen duidelijke borden, helemaal donker en het zag er niet uit zoals wat wij in gedachten hadden. Uiteindelijk zijn we er geraakt en direct super vriendelijk ontvangen door Lynn, Nigel en de honden Lex en Harry. We hebben zelfs nog bij hun gegeten waar wij natuurlijk niet op hadden gerekend.

Ik heb dan nog een laatste nacht doorgebracht in de mobilhome, die we in een van de schuren mochten zetten.

05-01-2015, 22:21 geschreven door anaïs  

2014 zit er alweer enkele dagen op J. Het was een drukke laatste week. Eerst was er natuurlijk kerst met veel te veel lekker eten. En daarna Nieuwjaar weer met veel te veel eten. Wij zijn het jaar goed geëindigd aan zee. Dinsdagsnamiddag heb ik dus al afscheid genomen van mijn huisje en de huisdieren. Het was zeer leuk aan zee met veel wandelingen op het strand en in de duinen. De leukste was de laatste omdat ik die nog nooit had gedaan. We zijn met de metro naar Nieuwpoort gereden. Daar hebben we een overzetbootje genomen over de baai en vandaar uit zijn we langs het strand terug gewandeld naar Westende. We hebben het jaar dus goed ingezet.

Het oude jaar hebben we uitgezwaaid met een lekkere fondue en natuurlijk vuurwerk. Het is eigenlijk speciaal voor anika dat we naar zee zijn gegaan omdat zij het vuurwerk daar zo leuk vond. het is natuurlijk zeer leuk om de verschillende vuurwerken van de verschillende kustdorpen te zien. We konden zowel Nieuwpoort als Oostende en natuurlijk dat van Westende zien.

Happy New year!!!

05-01-2015, 22:20 geschreven door anaïs  

Nog 2 dagen tot dat dit jaar afgelopen is en dan nog 2 dagen totdat ik in Engeland ben. Ik kijk er echt naar uit. Na zo'n maand thuis ben ik toch blij dat ik weer op avontuur kan vertrekken. Het is niet dat ik niet graag thuis ben, ik ben zelfs heel graag thuis, maar terug beginnen werken en nieuwe mensen/dingen te leren kennen. De valiezen zijn gepakt want morgen vertrekken we al naar de zee om daar nieuwjaar te vieren. Het was niet zo'n moeilijke beslissing op vlak van kleren. Op vlak van bezigheidstherapie was het wat moeilijker. Zeker omdat ik niet weet hoe mijn dagen daar gaan verlopen. Ik heb dus enkele boeken mee, schrijfgrief , een tablet met Netflix en desnoods nog E-boeken en mijn laptop. Ik heb daar mijn eigen kamer met wifi dus als het goed gaat zal  ik daar vaker een upload kunnen doen.

De afgelopen week was een rustige week. Ik was super blij met de eerste sneeuw. Nu heb ik mijn kat voor de eerste keer in de sneeuw kunnen zien. Een wandeling in de sneeuw gaan maken met de hond is ook altijd leuk, dan vergeet je de kou wel :).

Ik kan er niet tot wachten om in Engeland aan de slag te gaan. Zodra ik daar een beetje ben geïnstalleerd laat ik het jullie weten.

29-12-2014, 19:21 geschreven door anaïs