Maandag was het dierenarts  dag. De veulentjes moesten hun eerste inentingen krijgen. Dan waren er nog drie paarden die moesten gecontroleerd worden voordat ze op de verzekering kwamen te staan. Dat waren Sweepy, Clover en Claydon. Hiervoor krijgen ze een medische check en moeten ze even stappen en draven. Alles was bij hun allemaal in orde dus nu kan iedereen verzekerd met hun op buitenrit. Tonto stond de minst leuke behandeling te wachten. Hij heeft misschien een blaasontsteking dus dat moest onderzocht worden. Het pobleem me een paard is dat je niet ven kunt zeggen plas in het potje. Dus nu zijn we al drie dagen aan het proberen een staaltje te pakken te krijgen, zonder succes zover.

Gisteren was het een dag waar ik best wel naar uitgekeken  had, mijn eerste paardenveiling.  Ik had alleen een iets glamoureuzere versie in gedachten.  De veiling vond plaats in een veiling huis waar ze hoofdzakelijk vee verkopen. En zo ging het er ook aan toe.  De meeste van de paarden stonden daar zonder hooi of water voor enkele uren. Als er iets is wat ik geleerd heb is het wel dat een paard altijd hooi ter beschikking moet hebben.  De meeste van de paarden stonden daar dan ook super gestresseerd. Hoe zou je zelf zijn, in een ijzeren hok gestoken met allemaal vreemde mensen rond u, die u aandacht proberen te trekken. Sommige komen dan ook nog in je persoonlijke ruimte  omdat ze je voeten willen opheffen of je tanden willen zien. Als de paarden van hok veranderd moesten worden, werden de deuren opengezet en werden ze opgejaagd naar het juiste hok. Het ergste van al is dat de meeste van die paarden uiteindelijk bij een slager te recht kwamen omdat ze niet in de hand waren. Er stonden een paar zeer goede paarden bij, die wel waren bereden enzo. Ik snap alleen niet waarom je, je paard zoiets wil aandoen. Als je het al wil verkopen doe het dan op een paardvriendelijkere manier.

Wij zijn zonder paard maar met zadelhouders naar huis gekomen. En beseften nog maar eens hoeveel geluk onze paarden wel niet hebben met hun goed leventje. Ze hebben er van geprofiteerd. Ik was ’s avonds de paarden die binnen gaan, op stal aan het zetten. Ik had juist de laatste gedaan en plots stond de rest van de kudde ook uit de weide. Chino, een super slimme pony, had de poort weten te openen en daar had de rest natuurlijk gebruik van gemaakt. Ze waren allemaal zeer rustig en eigenlijk was het grappig om te zien. Hun eten stond klaar, daar stonden er twee. Tonto was rustig aan het eten, daar stond er 1. En de anderen waren zich aan het te goed doen van het gras. Ze zijn allemaal zonder problemen terug de weide op gegaan. (vanmorgen stonden ze blijkbaar weer buiten, we gaan dus een steviger slot moeten vinden).

Gisterenavond heeft het hier gesneeuwd. Het stelden niet veel voor maar was toch genoeg om alles wit te laten zien. Ondertussen is het meeste,spijtig genoeg, al terug gesmolten.

Vanmorgen ben ik wat langer in bed blijven liggen. Daarna de stallen gedaan. Rond de middag nog eens geskyped met de mama( en mijn prinsessen kat). Straks ga ik nog een ritje maken met Blue.

14-01-2015, 14:26 geschreven door anaïs  

Vrijdag was het begin van een stormachtige periode hier in Devon. Omdat er zo veel wind was zag ik het niet zitten een van de paarden in mijn eentje uit rijden te nemen. Dus ik ben thuis gebleven en heb naar de goed vorderende werken gekeken. Al de modder is van de wegjes geschraapt en ook voor een deel van de paddock. Dat is niet alleen voor ons goed( moeten we niet meer door de modder ploeteren) maar ook voor de paarden (kunnen ze een beetje droog staan met hun voeten).

Zaterdag, het weekend is begonnen dus is er meer te doen voor mij. Er waren klanten voor een rit van 1 uur. Ik heb met Sweepy gereden, een tof paard dat blind is in een oog. Daar moest ik wel aan wennen want als hij iets wil zien langs zijn blinde kant draait hij steeds zijn hele hoofd. Voor de rest was het een rustige rit, we hadden geluk dat de jagers juist gedaan hadden.

In de voormiddag zijn we naar een stadje hier in de buurt geweest, een beetje siteseeing. En dan direct ook naar een grote boerderijwinkel. Hier kan je alles krijgen van dekentjes voor kalfjes over werkgrief en alles voor de paarden(eigenaars). We hadden nog wat grief nodig voor wanneer we naar de andere stallen verhuizen. Plus wat eten voor de paarden.

’s Avonds zijn we uit gaan eten in een pub hier in de buurt, vrienden van Nigel en Lynn.

Vandaag zijn Lynn en ik uit gaan rijden, een wandeling gaan time. Ik heb met Calydon gereden, ik was nog maar de derde die er ooit mee gereden heeft. Het ging zeer goed behalve in een open veld, daar werd hij nogal hevig.

’s Middags zijn we gaan eten in de Stoodleigh inn. Daar heb ik kennis kunnen maken met nog wat bewoners van Stoodleigh. Allemaal zeer vriendelijke mensen, allen niet echt mijn leeftijdsklasse ;). Degene die er het dichts bij in de buurt kwam was het barmeisje. Een zeer open meisje van 15.

In de namiddag heb ik de stallen nog gedaan. We waren niet zeker of we de paarden zouden binnen brengen maar hebben het uiteindelijk toch gedaan. Wat niet zo slecht was aangezien het weer, weer verslechterd is.

11-01-2015, 20:28 geschreven door anaïs  

Dinsdag was dus de eerste dag dat ik in de voormiddag alleen was en dus mijn plan moest trekken. In de voormiddag heb ik de stallen uitgemest daarna heb ik gewacht tot Nigel terug was met de lunch. In de namiddag ben ik met Chino uit gaan rijden, gewoon een ritje in het dorp. Nog niet te ver, zodat ik niet kon verloren rijden. ’s Avonds hebben we naar ‘seabiscuit’ gekeken onder het genot van een lekkere vispastei.

Woensdag was ik ook alleen, zoals de meeste weekdagen zullen zijn. Omdat het niet zo een mooie dag was ben ik ter plekken gebleven. Ik heb wel Clover uitgehaald om te borstelen. De buggy wou niet mee werken, de diesel was op. ’s Avonds zijn Lynn en ik naar Tiverton gereden voor de diesel en om fish and chips te halen.

Gisteren heb ik wat mensen van het dorp leren kennen want we zijn ’s avonds naar de pub geweest. Waar Lynn en de eigenares van de pub scrabbel gespeeld hebben. Ik heb ‘mee gedaan’, maar eigenlijk heeft Nigel het meeste werk gedaan. Mijn spelling is sowieso al niet goed en dan nog in het Engels dus al de hulp was welkom.

Ik heb Tonto ook nog meegenomen voor een wandeling. Ik ging dezelfde wandeling doen, dat we zondag hadden gedaan. Alleen had een van de schapenboeren beslist om het pad af te zetten en de ‘omleiding’ had hij ook afgesloten. Dus moest ik terug keren, Tonto was daar niet mee akkoord. Ik heb dan maar het bridlepath blijven volgen. Ik vond niet direct de juiste weg maar uiteindelijk kwam ik terug op de weg. Vandaar was het niet meer moeilijk om de weg terug te vinden.

We hebben ook een kampvuur gehouden. Ze hadden hier nog een oud kabinet staan op hun binnenplein dat gisteren is afgebroken. De goedkoopste manier om van al het hout af te geraken is ze op branden. Dus de komende dagen gaan we nog veel vuurtjes stoken. Zodat de paarden binnenkort naar daar kunnen verhuizen.

09-01-2015, 14:15 geschreven door anaïs  

4 januari was de eerste officieel werkdag voor mij. Na afscheid genomen te hebben van mijn ouders zijn Lynn en ik erin gevlogen. Eerst hebben we de stallen uitgemest. Daarna hebben we twee van de paarden opgeadeld om een wandeling te maken. Ik heb met tzar gereden en Lynn met clayden. Dat zijn twee groentjes dus het was een uitdagende eerste rit. Het ‘leukste’ aan de ritten hier is dat je overal poorten moet openen en sluiten. Een echte uitdaging als je op een jonkie zit.

Na de lunch zijn we er weer op uitgetrokken. Deze keer voor een rit van twee uur. Ik reed met taton en lynn met sweepy. Het was echt een schitterende rit, langs de rivier ex. Een ding ga ik zeer goed kunnen na mijn tijd hier, heuvels op en neer gaan.

Vandaag was ook weer een leuke dag. Ik heb al een klein stukje met de buggy gereden, die gebruiken ze hier als tractor/kruiwagen/mestwagen. We zijn weer gaan uitrijden, deze keer met klanten. In de voormiddag een rit van twee uur, ik met Blue. Eens we daarvan terugwaren hadden we een half uur om de paarden te switchen en om iets te eten. We hebben een lekkere beef pie gegeten. In de namiddag stond dan nog een rit van een uur op het programma. Deze keer reed ik met Chino. De laatste drie die ik gereden heb, zijn meer ervaren en dus betrouwbaarder. Maar ik heb nog geen voorkeur.

Morgen ben ik op mezelf aangewezen voor vermaak. Ik ga nog zien wat ik ga doen.

05-01-2015, 22:22 geschreven door anaïs  

Op de tweede dag van het Nieuwe jaar zijn mama, papa en ik  vertrokken richting Stoodleigh. De zus had geen zin om mee te gaan dus waren zij en Zippie de dag voordien opgehaald door onze oma. We zijn ’s ochtends goed op tijd vertrokken zodat we zeker onze boot niet zouden missen. Het voordeel van al in Westende zijn was dat het nog maar een uurtje rijden was naar Calais. Alles is vlot verlopen, we konden bijna direct op de boot. Het was een redelijk rustige oversteek, al ging de boot goed op en neer. Eens in Dover was het nog een dikke 5 uur rijden. Ik was wel weer lekker nerveus. Spijtig genoeg was de donker ons voor dus konden we Stoodleigh niet nog niet in daglicht zien. Het bemoeilijkte onze zoektocht naar de boerderij ook. We zijn uiteindelijk bij de pub uitgekomen. Daar wisten ze a van mijn komst en zij hebben ons de weg gewezen. We waren er gewoon voorbij gereden. Er stonden geen duidelijke borden, helemaal donker en het zag er niet uit zoals wat wij in gedachten hadden. Uiteindelijk zijn we er geraakt en direct super vriendelijk ontvangen door Lynn, Nigel en de honden Lex en Harry. We hebben zelfs nog bij hun gegeten waar wij natuurlijk niet op hadden gerekend.

Ik heb dan nog een laatste nacht doorgebracht in de mobilhome, die we in een van de schuren mochten zetten.

05-01-2015, 22:21 geschreven door anaïs  

2014 zit er alweer enkele dagen op J. Het was een drukke laatste week. Eerst was er natuurlijk kerst met veel te veel lekker eten. En daarna Nieuwjaar weer met veel te veel eten. Wij zijn het jaar goed geëindigd aan zee. Dinsdagsnamiddag heb ik dus al afscheid genomen van mijn huisje en de huisdieren. Het was zeer leuk aan zee met veel wandelingen op het strand en in de duinen. De leukste was de laatste omdat ik die nog nooit had gedaan. We zijn met de metro naar Nieuwpoort gereden. Daar hebben we een overzetbootje genomen over de baai en vandaar uit zijn we langs het strand terug gewandeld naar Westende. We hebben het jaar dus goed ingezet.

Het oude jaar hebben we uitgezwaaid met een lekkere fondue en natuurlijk vuurwerk. Het is eigenlijk speciaal voor anika dat we naar zee zijn gegaan omdat zij het vuurwerk daar zo leuk vond. het is natuurlijk zeer leuk om de verschillende vuurwerken van de verschillende kustdorpen te zien. We konden zowel Nieuwpoort als Oostende en natuurlijk dat van Westende zien.

Happy New year!!!

05-01-2015, 22:20 geschreven door anaïs  

Nog 2 dagen tot dat dit jaar afgelopen is en dan nog 2 dagen totdat ik in Engeland ben. Ik kijk er echt naar uit. Na zo'n maand thuis ben ik toch blij dat ik weer op avontuur kan vertrekken. Het is niet dat ik niet graag thuis ben, ik ben zelfs heel graag thuis, maar terug beginnen werken en nieuwe mensen/dingen te leren kennen. De valiezen zijn gepakt want morgen vertrekken we al naar de zee om daar nieuwjaar te vieren. Het was niet zo'n moeilijke beslissing op vlak van kleren. Op vlak van bezigheidstherapie was het wat moeilijker. Zeker omdat ik niet weet hoe mijn dagen daar gaan verlopen. Ik heb dus enkele boeken mee, schrijfgrief , een tablet met Netflix en desnoods nog E-boeken en mijn laptop. Ik heb daar mijn eigen kamer met wifi dus als het goed gaat zal  ik daar vaker een upload kunnen doen.

De afgelopen week was een rustige week. Ik was super blij met de eerste sneeuw. Nu heb ik mijn kat voor de eerste keer in de sneeuw kunnen zien. Een wandeling in de sneeuw gaan maken met de hond is ook altijd leuk, dan vergeet je de kou wel :).

Ik kan er niet tot wachten om in Engeland aan de slag te gaan. Zodra ik daar een beetje ben geïnstalleerd laat ik het jullie weten.

29-12-2014, 19:21 geschreven door anaïs  

Het was een luie week. Ik wil wel van alles doen maar ik weet dan eigenlijk niet wat en uiteindelijk doe ik niet echt iets.

Enkele hoogte punten:

Mijn reis naar Engeland staat vast en ik kijk er al ontzettend naar uit. Dit is de site voor de nieuwsgierigen onder jullie J. www.devonridingholidays.com  . Ik zal daar verblijven van begin Januari tot ergens eind februari, er staat nog niks vast dus het zal afhangen van tot wanneer ze me nodig hebben enzoverder. Daarna ben ik van plan om 3 dagen in Londen te citytrippen, als ik dan toch in Engeland ben.

Ik ben me ook creatief aan het bezighouden. Een beetje schrijven, als ik inspiratie heb. Een tekening in kleuren, aangezien ik niet kan tekenen bied kleuren voor volwassenen een goede oplossing.

Er is ook gesport deze week. Met de paarden natuurlijk. Ik heb er nog wat mee gewerkt. En zaterdag zijn we nog eens een wandeling gaan maken. Ik vond het super tof om nog eens met de twee paarden op stap te zijn. Mira was wel in een schrikachtige bui maar dat nemen we er bij.

Ik heb er ook weer wat shoppingdagen op zitten. Woensdag ben ik in mijn eentje naar Leuven gaan shoppen. Ik vond dat wel eens leuk, zo alleen met jezelf rekening moeten houden. Daarna had ik nog afgesproken met een vriendin die daar op kot zit om samen te gaan eten. Ik was zeer blij om haar nog eens te zien. Het was een gezellige avond.                                           Verder ben ik met Anika naar nog eens naar Leuven geweest zodat zij haar kerst inkopen kon doen en gewoon voor wat zussentijd.                                                                                            Vandaag ben zijn we met de dames naar Luik gereden om de primark mee onveilig te maken. Het is niet mijn favoriete winkel maar het was wel een gezellige dag en gelukkig zijn er nog andere winkels in het winkel centrum.

Het was vooral een gezellige week met veel leuke familie momenten.

Een prettige kerst voor iedereen. Ik ga er morgen alvast van genieten.

23-12-2014, 21:21 geschreven door anaïs  

Maandag: het was een actieve dag. In de voormiddag ben ik naar de paarden geweest.  Mira leert snel eens ze zicht lat vangen. Ik wou eigenlijk ook nog iets met de pony doen maar die was niet te vangen en er waren geen wortels in de buurt J. In de namiddag was zippie aan de beurt. Meneer heeft een lange wandeling gekregen en omdat hij braaf was mocht hij lang loslopen. Alleen had hij er van geprofiteerd om te gaan rollen in viezigheid. Dus meteen bij het thuiskomen heb ik hem in de douche gedaan. Dit was echt nodig omdat hij verschrikkelijk stonk en omdat het gewoon nog eens tijd was voor een douche. Voor de rest heb ik een leesmarathon gehouden met mijn favoriete winterboek ‘Let it snow’.

Dinsdag: het was een dag vol leuke verassingen. Als eerste had ik eindelijk een positief antwoord gekregen om ergens te gaan werken in Januari en Februari. Ik vertrek begin Januari naar Tiverton in Engeland om daar op een boerderij te gaan werken die wandelingen te paard organiseert. Verder had ik een berichtje gekregen van een schoolvriendin om volgende week af te spreken dus dat vond ik super tof. Als laatste ontdekte ik toevallig dat er een nieuw spelletje uit was in een computerspelletjes reeks waar ik helemaal verslingerd aan ben. Dat maakte de dag compleet.

Woensdag: een relatief rustige dag. In de voormiddag heb ik een verwennerij gemaakt voor onze studente in huis, zandkoekjes. Ik heb ook nog eens autogereden, het was weer een tijdje geleden maar eens het in je systeem zit geraak je het eigenlijk niet meer kwijt (weet ik nu, in het begin wou ik dat niet geloven). ’s Middags kwam de oma dan langs met lekker eten en zodat ik weer met haar mee naar huis kon rijden. Eerst zijn we nog bij Mira gestopt. Ik wou eens een halfuur non-demanding time met de paarden spenderen. Gewoon dertig minuten in de wei gaan zitten en zien wat ze doen. Mira was niet echt in mij geïnteresseerd. De pony iets meer, hij vond het plezant om mij volledig te besnuffelen maar daarna is hij zijn vriendin gaan vergezellen om te grazen.

Donderdag: de kersttraditie terug in eren herstellen(nadat we vorig jaar door stakingen niet in Brussel zijn geraakt). Met de oma naar Brussel om kerstinkopen te doen. Ik was niet echt in de moed om geld uit te geven maar heb toch nog kerstpresentjes gevonden. Het was gewoon een gezellige dag waarbij we veel kilometers hebben afgelegd. Ons hebben verbaasd over hoe lang mensen willen aanschuiven om toch in de primarkt binnen te kunnen (wij doen dat volgende keer wel). En vooral lekker Aziatisch gegeten. Weer een geslaagde dag dus.

Vrijdag: kerstboom dag. Ik heb bijna letterlijk heel de dag gespendeerd aan de kertboom op te zetten. Vorig jaar had ik mij er mee geamuseerd al de takken van de boom zeer goed op te bergen. Dit jaar heb ik me er dus mogen mee bezig houden ze terug te ‘ontwaren’, echt in de ware zaten ze niet maar ze waren wel goed opgeborgen. De boom opzetten heeft een uur gekost. Daarna al het materiaal uitzetten en beslissen wat dit jaar uitgestald wordt en wat terug in de doos mag. En dan eindelijk de kerstboom versieren en tegen dan was ik moe en had ik eigenlijk geen zin meer, typisch. Ik ben er ook achter gekomen dat ik eigenlijk niet zo’n goed kerstboom versierder ben.

Zaterdag: in de voormiddag hebben we onze twee konijnen eens laten rond huppelen in de tuin. Super leuk voor hun, ons en Zippie. Zijn herdersinstinct( ook al is het een jachthond) kwam naar boven. In de namiddag heb ik mijn papa weten strikken om naar de paarden te gaan voor een wandeling. Ik wou eigenlijk de twee mee nemen maar er kwam een kindje met de pony rijden dus heb ik enkel Mira mee genomen. En zij was er niet mee akkoord. Ze heeft me serieus laten afzien, eerst is ze er vandoor gegaan en daarna heeft ze meer dan een keer de handrem opgezet en wou ze niet meer verder. Gelukkig was papa er bij want anders had ik het waarschijnlijk opgegeven en dat is ook niet goed. Op het einde heeft ze wel nog een serieus stuk moeten draven aan een goed tempo dus eind goed al goed J

Zondag: loopdag. Het was jogging in Kampenhout en normaal ben ik dan van de partij maar dit jaar ben ik flauw geweest en heb ik niet mee gelopen. Papa en twee van zijn collega’s hebben wel gelopen en ondertussen ben ik in de buurt gaan wandelen. Omdat zij achteraf nog bleven plakken en omdat ik niet in de te kleine, warme sporthal wou blijven ben ik naar huis gestapt. Zippie had dus weer niet te klagen. ’s Avonds hebben we gezellig geraclet.

Dat was deze week, op naar de volgende ;)

16-12-2014, 20:14 geschreven door anaïs  

De laatste dagen

Omdat ik mijn blog over Gent bijna drie  maand geleden met de eerste dagen ben begonnen, nu de laatste dagen.

Maandag was dan weer een relatief luie dag. Spijtig genoeg was het ook weer veel te snel voorbij en moest ik ’s avonds alweer terug naar Gent. Dinsdag ben ik  er dan voor de laatste keer opnieuw ingevlogen. Ik was wel blij dat het de laatste keer was want ik geraak steeds uit mijn ritme en er zijn steeds dingen veranderd waardoor ik het nooit goed zag zitten om terug te beginnen. Nu was het de laatste keer en het was nog maar voor 6 dagen dus ik heb mij er proberen over te zetten. het was natuurlijk ook niet zo fijn dat ik me niet lekker voelde.  Ik denk dat mijn weerstand een beetje begint te verbrokkelen met dat ik toch vermoeid ben. Ik was misselijk en tegen de avond begon ik ook hoofdpijn te krijgen. Ik heb dan maar alles op het gemak gedaan en  gaan slapen met een aspirine. Dat laatste heeft wel geholpen want ik heb goed geslapen en tegen de ochtend voelde ik me al weer beter. Nog geen 100 procent maar het kon er mee door. Ik vrees alleen dat ik maandag, als alles wegvalt, wel eens goed ziek kan zijn maar dat zien we dan wel. Dinsdag was een rustige dag, zonder ontsnappingen, want maandag was er weer een veulen door de draad gegaan. Niet dat dat nog voor veel opschudding zorgt aangezien we het al een keer of 3 meegemaakt hebben.   de rest van de week was ook rustig verlopen maar ik heb wel serieus afgeteld. Misschien is dat een slechte gewoonte maar het helpt me wel om door te zetten tot het 'bittere einde'.

Zaterdagavond zijn we dan gaan uit eten omdat het de laatste avond was. Het was gezellig en lekker, weer bij de Italiaan maar daar kan je me iedere dag mee naar toe nemen  .  De sint is ook geweest voor mij, ik heb een basis grondwerk kit gekregen dus nu kan ik er zeker invliegen met Mira.  Zondag was ik alleen maar zo on ik rustig mijn tijd daar afsluiten en afscheid nemen van alles. In de late namiddag kwamen ze mij dan ophalen. Ik heb eerst nog een kleine demonstratie geven van mijn kunnen op de grond (mijn paardje was ook een beetje moe). Daarna moest ik nog de avondshift doen en heeft mama ondertussen mijn kamer nog eens goed opgeruimd. En daarna naar huis. Het was wel zeer dubbel. langs de ene kant had ik er erg naar uitgekeken en wou ik graag naar huis. Langs de andere kant had ik het moeilijk om alles achter te laten en door te geven aan de volgende. Ik ben wel redelijk zeker dat ik er nog eens langs ga, al dan niet op cursus.

07-12-2014, 20:32 geschreven door anaïs  

De eerste week was eigenlijk niet eens zo rustig,  niet dat ik dat erg vond.

Maandag was het wel een echte luie dag, zippy was de enige die me buiten heeft gekregen voor een wandeling. Dinsdag kon ik het al niet meer laten om wat werk te verrichten. Ik heb dan maar mijn kamer opgeruimd en mijn boekenkast uitgemest. Woensdag ben ik Mira nog eens gaan opzoeken om grondwerk te doen. Deze keer ging het al veel beter. 's Avonds ben ik met de oma mee naar huis gegaan om daar een nachtje te overnachten.

Donderdag ben met een bus gepensioneerde afgereisd naar Valkenburg om de buurt daar onveilig te maken. Het was/ is daar kerstmarkt in de grotten. zeker eens leuk om te bezoeken en ik vond het leuk om al wat kerstinkopen te doen. Ik was 's avonds wel blij dat ik in mijn bed kon kruipen na zo'n drukke dag, ook al was het super gezellig.

Vrijdag was ook een vol geboekte dag. 's Ochtends zijn mama en ik naar het boekenfestijn in Mechelen gegaan om boeken in te slaan voor de rest van het jaar .  Vorig jaar hadden we dat ook gedaan, toen op een donderdagavond na school. We waren blij dat we het dit jaar in de voormiddag konden doen want zo is er toch iets minder volk en kan je beter je gang gaan. 's Avonds moest Anika haar laatste snowboard les gaan volgen in Nederland. Omdat dit mijn laatste kans was om eens mee te kunnen gaa heb ik dat maar gedaan. Ik was eerst van plan om mee te skiën maar heb dat toch niet gedaan omdat ik ten eerste geen zin had skikleren aan te moeten doen en ten tweede omdat ik indoor skiën nu niet echt uitdagen vind.

Zaterdag en zondag waren familiedagen en paardendagen. We zijn gezellig samen gaan boodschappen doen, wat voor hilarische momenten zorgde tussen Anika en mij (echte zussenmomenten). Zondagnamiddag heb ik Mira een conditietraining gegeven en zijn we een wandeling gaan maken maar dan op tempo. Heel de weg in draf, ze heeft goed gezweet en had er deugd van.

Volgende week gaan de paarden nog wat bijleren.

07-12-2014, 00:00 geschreven door anaïs  

(doordat ik weer geen internetverbinding heb zal deze blog wat laat gepost worden J)

de laatste weken zullen niet de drukste of de zwaarste zijn. ze zijn eigenlijk heel rustig en een beetje 'saai'. Ik kan al mijn werk in de voormiddag doen dus in de namiddag heb ik een paar uur vrij om te lezen, films te kijken en andere dingen te doen. 's Avonds begin ik ook vroeg aan de avondshift omdat ik dan tegen de donker klaar ben. Nu kan ik tegen een schappelijk uur eten maken en nog genieten van mijn avond. Tegen 9 uur is mijn pijp uit dus ik kruip op tijd in mijn bed om er de volgende dag vroeg weer uit te komen.

Dit weekend was het dan mijn verjaardag. Het was eigenlijk een perfecte dag. Het was een mooie, warme dag met veel volk dus het was gezellig. Ook de cadeautjes konden niet ontbreken, dus aan al de mensen die er waren nog eens een dank u. Mama heeft er ook voor gezorgd dat ik na dit jaar zeker nog terug wil gaan leren. Ze heeft mij namelijk een leren tas cadeau gedaan die dienst gaat doen als boekentas.                                                                    

Omdat het toch een speciale verjaardag was hadden we een zaaltje gehuurd om met alle familie en de meters en peters feest te vieren. Het was dus super gezellig met lekker eten en nadien geen werk meer voor ons (of voor de mama). Voor het aperitief waren ook de buren uitgenodigd en er was zelfs een speciale gast. Als verassing waren Mira en smokey samen met Marleen en papa langsgekomen. Dit vond ik natuurlijk super leuk en nu heeft iedereen haar ook eens kunnen zien. Het zorgde wel voor wat verwarring want op de uitnodiging stond dat ik spaarde voor een paard. Dus nu waren er mensen die dachten dat ik haar ging kopen of dat zij mijn paard was. Dit is dus niet het geval, sowieso ga ik eerst nog een jaar of 5 sparen/ wachten voordat er een eigen paard in mijn leven zal komen.                                                                Na het dessert is iedereen naar huis gegaan behalve mijn beste vriendin die is nog met mij mee gekomen. Het was fijn om nog eens met iemand van mijn eigen leeftijd een babbel te kunnen doen. Daarom kijk ik ook wel uit naar december om nog met andere vrienden te kunnen afspreken zodat ik nog wat sociaal contact heb gehad J.

01-12-2014, 12:16 geschreven door anaïs  

Dit weekend was mijn laatste druk weekend, het was ook meteen het laatste  cursus weekend van dit seizoen.  Om eerlijk te zijn zag ik er wat tegen op, omdat er weer veel volk en paarden ging zijn, maar ik heb er eigenlijk wel van genoten. De dagen begonnen wel weer lekker vroeg,  om half 7 mijn bed uit om dan snel te ontbijten en dan aan de paarden te beginnen zodat ik de rest van de voormiddag mee kon volgen. In de namiddag waren het dan ‘privélessen’ en dan deed ik de weide. Zaterdag heb ik geen tijd meer gehad om mee te doen met een van de groepen omdat ik de stallen voor de volgende dag moest klaar zetten maar zondag heb ik wel meegedaan.

Ik heb dit weekend weer veel nieuwe dingen geleerd. Onder andere Freestyle rijden, dit is in het begin stadium rijden aan een lange teugel maar uiteindelijk is het rijden zonder teugels, met enkel twee sticks en je zit. Daar ben ik dan vandaag (maandag) mee verder gegaan. Omdat mijn paard dat allemaal kent heb ik dus zonder teugels gereden. Het ging zeer goed, het geeft wel een speciaal gevoel maar doordat je twee sticks vast hebt geeft het niet direct een leeg gevoel.  Toch ben ik voor het eerst sinds lang ( anderhalf jaar ongeveer) nog eens van mijn paard gedonderd. Ik ging namelijk springen. De eerste keer weigerde ze en de tweede keer sprong ze wel maar ik was totaal niet mee en ik ben er langs achter afgevallen. Redelijk hard en vooral nat maar zonder veel erg. Er zijn ook geen kwetsbare delen geraakt, alles is nog heen J Ik zal er waarschijnlijk vooral morgen en overmorgen last van hebben. Nu ga ik nog een goede warme douche nemen in de hoop dat alles een beetje ontspant en dat ik morgen nog uit mijn bed geraak.

24-11-2014, 10:17 geschreven door anaïs  

Zondag en maandag was ik weer eens lekker thuis. Om uit te slapen ook al is dat er weer niet echt van gekomen. Er valt zo veel te doen op zo weinig tijd, dat ik eens dat ik wakker ben niet gewoon terug in slaap kan vallen.

Ik heb er wel van genoten deze keer. Zondag was het onze jaarlijkse traditie om met de paarden naar de Sint-hubertusweiding te gaan. Het eerste jaar zonder schoolstress en met mooi weer. De paarden zijn  dit jaar dus dubbel geweid dus nu zullen ze zeker een goed jaar te gemoed gaan en de ruiters ook. In de namiddag was mijn pijp uit dus ben ik nog ‘snel’ even mee gaan wandelen met mama en zippy, omdat ik het zelf wou. En daarna ben ik in de zetel geploft voor de tv en heb ik niet meer echt iets nuttigs gedaan.

Maandag was het dan boodschappendag. In kopen gaan doen om de komende weken genoeg te eten te hebben want er gaat nogal wat in J. Deze keer heb ik dan wel een grote wandeling gemaakt met zippy, net waar ik zin in en nood aan had. Voor de rest heb ik vooral genoten van het thuis zijn want ik ben toch graag thuis.

Ik ben altijd blij als ik naar huis mag gaan, dat maakt die werkdag direct een pak dragelijker maar het terug moeten vertrekken is altijd moeilijk. Ik ben dan ook blij dat het de voorlaatste keer was en de volgende keer is het maar voor zes dagen dat ik terug kom. Ik zal toch blij zijn ls ik in december een s wat langer dan 2 dagen achter elkaar kan thuis zijn. Zodat mijn kat mij ook terug wil zien want nu ben ik precies een wild vreemde voor haar, of zo gedraagt ze zich toch.  En ook gewoon omdat ik nu een maal graag thuis ben en dan kan ik misschien eens wat slaap in halen.  Nog 11 dagen en dan mag ik terug naar huis (en is het ook direct mijn verjaardag).

11-11-2014, 00:00 geschreven door anaïs  

We zitten hier weer eens met een klein probleem dat er wel voor zorgt dat heel de planning en organisatie moest worden aangepast. Het hengstenveulen wordt namelijk een echte hengst en probeert het merrieveulen te dekken. Aangezien ze hier geen zin hebben in nog een veulen en omdat het ook niet goed zou komen ( halfzus en –broer + zelf nog veulens) moesten ze dus uiteen gehaald worden. Nu staan de ruinen met de hengst op de piste( de piste is welgeteld 5 dagen ook echt piste geweest) en de merries staan nog op de kudde hun paddock. Het is nu dus een hele organisatie om alle paarden op de juiste plaats te krijgen, in de juiste volgorde. Gelukkig doen de eigenars dat op dit moment nog zelf mar misschien ga ik het ook nog moeten doen. Al zal dat pas het geval zijn als het merrieveulen beter leid.

De eerste dag ging alles goed maar je voelt hem al aankomen, de tweede dag niet meer.  In de namiddag hadden de ruinen beslist dat de omheining van de piste er aan moest geloven en zijn ze uigebroken. Gelukkig zonder veel kwaad aan de paarden en we hebben ze relatief snel terug kunnen vangen. De piste daarentegen was er minder goed aan toe, heel de hoek was kapot dus konden er tijdelijk geen paarden meer los in. Dit was vrijdag gebeurt, zaterdag was het dan academische trainingsdag met gelukkig niet te veel paarden (3). De omheining is dan ook terug opgebouwd zodat er terug paarden in kunnen staan en ze hebben er een draad over gespannen zodat er elektriciteit opgezet kan worden as er paarden in de piste staan. Hopelijk blijven we zo gespaard van verdere ontsnappingen.

10-11-2014, 00:00 geschreven door anaïs  

Ik denk dat ik nooit meer ga klagen over het weer als ik gewoon naar school moet of thuis ben, pas als je hele dagen buiten werk beïnvloed het weer je dag echt. Voor de mensen die op kantoor werken of op school zitten en daarna met de auto (of openbaar vervoer) naar huis gaan zou het weer eigenlijk niet zo veel mogen uitmaken. Ze moeten dan maar eens denken aan de mensen die met dat weer buiten hun werk aan het proberen te doen zijn. Ik moet eerlijk zijn ik ben ook een van die mensen die normaal over het weer klaagt maar na dit jaar zal het niet  (meer zo snel) waar zijn.

Ik heb hier dan ook in de afgelopen dikke 2 maand zowat al het mogelijke weer gezien, behalve echte kou, vorst en sneeuw maar misschien komt dat nog J.  Vorige week woensdag was het precies winter, iedereen liep hier goed ingepakt en dat was ook nodig als je niet te koud wou krijgen. 3 dagen later, op 1 november, was het net weer zomer. Ik heb toen heel de dag in mijn T-shirt kunnen rond lopen. Het weer weet dus niet wat het wil.  Voor mij maakt het niet uit, zo lang het maar droog is. En dat wil nu juist niet lukken.

Gisteren ging ik zoals tegenwoordig altijd om 4 uur aan mijn avondshift beginnen. Ik was nog geen 5 minuten bezig en ik was reeds verzopen. Ik stond namelijk midden op de wei toen de hemelsluizen besloten om alles er eens uit te laten vallen. Het water liep zelfs in mijn regenlaarzen.  Het leukste van al was dan nog, dat ik nog wel wat werk had en dat de regen niet direct gedaan was. Ik kan je een ding zeggen ik was blij dat ik om 6 uur naar binnen kon en een douche mocht nemen. Ik was ook heel blij dat de verwarming goed zijn werk deed zodat ik mijn kleren te drogen kon hangen (echt alles was nat, hier was geen regenkledij tegen beschermt). Ik heb wel nog wat tijd nodig gehad om zelf op te warmen maar lekker warme sokken en een dekentje kunnen al wonderen verrichten. Ik hoop dus dat ik in mijn komende tijd hier niet meer te veel van dat weer heb (ook al voor de paddocks en de stallen want alles is gewoon nat en vies) en als het nog eens wil regenen dat het dan ’s nachts regent dan hebben we er niet zo een last mee!

04-11-2014, 21:08 geschreven door anaïs  

Vorig weekend was ik thuis en mijn tijd was gewijd aan mijn 'eigen' paardje. Letterlijk en figuurlijk gewijd. Zondag zijn we met de paarden van Kampenhout naar Tervuren gereden om daar aan de wijding mee te doen. Ik had er echt wel naar uitgekeken maar het viel uiteindelijk een beetje tegen. De wijding zelf was zeer tof en eens leuk om aan mee te doen maar de weg er naar toe ( en terug) was een kleine ramp. We reden mee met iemand die dat alle jaren doet en hij had gezegd dat we helemaal via kleine banen gingen gaan. Ik weet niet wat hij onder kleine banen verstaat maar blijkbaar niet hetzelfde als wat ik er onder versta. We hebben verschillende drukke banen gedaan waar de auto's 50 en zelfs 70 mochten rijden. het was dus niet de ontspannen rit waar ik op gehoopt had. Verder zijn we ook nog eens alle soorten obstakels die we konden tegen komen tegen gekomen. Gaande van tractoren, vrachtwagens,... tot bruggen over de spoorweg en autostrade, tunnel onder de autostrade en laag vliegende vliegtuigen. Uiteindelijk zijn we allemaal veilig thuis geraakt maar ik denk dat iedereen zowel fysiek als mentaal uitgeput was. Het hoogte punt van de dag was de pick-nick met paarden in het park van Tervuren. We waren daar een echte attractie.

Deze week zijn we er dan weer goed ingevlogen. Het was weer een drukke week maar he was wel de laatste meerdaagse cursus dus vanaf nu is het eigenlijk zeer rustig. We hadden wel weer een logistiek probleem, er waren 13 paarden en maar 7 stallen, 2 paddocks, de round-pen en de piste dus er is heel wat gewisseld door de dagen heen. Ik heb het goed overleefd door de hulp van de cursisten die hielpen met opruimen waar dat ze konden, waren al de cursussen maar zo geweest. Ik ben deze week ingezet als Chinese vrijwilliger, zodat de instructeurs in opleiding hun lesgeef kunsten op mij konden botvieren. ze deden dat over het algemeen al zeer goed, zeker als je weet dat het voor sommige de eerste keer was.

Verder zijn we twee keer naar de old horse lodge geweest, dit is een asiel voor oude en verwaarloosde paarden. De instructeur mochten hier de paarden wat 'manieren' gaan leren. Zodat ze ook eens met andere en (vaak) wat moeilijkere paarden konden werken. Het werk ging van pony's die niet gevangen wouden worden, over voetjes geven naar trailerladen. Ze hebben zeer veel kunnen oefenen en het heeft ook echt iets betekend. Ik vond het ook leuk om eens mee te gaan want zo heb ik het daar ook eens gezien. Plus dat ik ook heb mogen mee doen ( met de gemakkelijkere gevallen).

Dit weekend is ver mijn eerste weekend waarin er geen cursussen is, voor de eigenaars is de 'vakantie' begonnen. Enkel nog wat lesdagen en de gewone lessen.

01-11-2014, 20:12 geschreven door anaïs  

Het is hier de week van de ontsnappingen geweest. Vorige week donderdag, toen ik thuis was, waren de veulens door hun draad gegaan en stonden ze bij de kudde. Het was nog niet zo lang gebeurt als ze het opgemerkt hadden dus er was niks ernstig gebeurt.

Gisterenochtend, woensdag, kwam ik buiten en er stond plots een paard meer bij de paddocks. Het paard dat op stal stond vond dat hij bij de rest buiten mocht staan en had zich op een of andere manier buiten gelaten. Nu doen we de staldeur nog eens extra vast want ik heb geen zin om iedere ochtend op paardenjacht te moeten.

Vandaag bij het uitmesten van de weides had ik dan voor wat ik al 1 keer had kunnen vermijden maar deze keer was ik niet snel genoeg. Als ik naar de veulens moet met de tractor moet ik via de schuilstal gaan waar ook de kudde staat. Er is daar een poort (van draden) gemaakt waar ik met de tractor door kan maar daarnaast is er nog een stuk dat juist breed genoeg is voor een mens of paard om door te lopen. Dus toen ik vandaag terug kwam van de veulens en door de poort reed had een van de paarden beslist dat ze eens door dat gat ging lopen en ik was niet snel genoeg van mijn tractor om ze weg te jagen. Gelukkig was het een van de rustige paarden en ging ze gewoon samen met de veulens grazen. De veulens vonden het ook leuk om eens een vriendje te hebben. Ze hebben nog een uurtje samen mogen lopen en dan hebben we ze toch maar terug uit elkaar gehaald. We hopen binnenkort de veulens bij, een deel, van de kudde te kunnen laten.

Vandaag had ik ook nog eens een rijles. Ik moet zeggen zo een uur privéles is zeer intensief maar ook super leerrijk. De komende maand gaan we vooral nog rijden omdat ik dat in de eerste maand niet heb kunnen doen. Het zal me deugd doen om terug eens wat bij te leren en gecorrigeerd te worden. Want er is nog veel werk aan mijn zit en over het algemeen aan mijn rijden. Na deze drie maanden ga ik een ander soort ruiter zijn maar wel een vele betere.

23-10-2014, 00:00 geschreven door anaïs  

Ik zit weer een paar dagen zonder internet omdat de studio bezet is en ik nog steeds niet draadloos geraak ingelogd. Ik ga dus gewoon weer mijn blogs schrijven en uploaden als ik nog eens internet heb.

Ondertussen zitten we over de helft en ik moet zeggen ik ben er niet rouwig om. Ik vind het hier nog steeds zeer fijn en ik doe het nog graag daar niet van. Maar het begint te wegen en ook tijd te worden voor iets anders. En ik ben gewoon iemand die graag alles in cijfers ziet en zich dus bezighoud met het bijhouden van hoeveel dagen er nog overblijven, geweest zijn, hoe vaak ik dit nog zal moeten doen en dat,…

Woensdag ben ik voor het eerst in bijna 5 maanden nog eens met Mira gaan rijden en het was net alsof ik thuis kwam. Ik voelde me helemaal op mijn gemak op mijn paard en in mijn comfortabel zadel. Ik heb dan ook direct van de gelegenheid gebruik gemaakt om te oefenen met de dingen die ik al in het rijden geleerd heb. Een ding is zeker rijden is meer Mira haar ding dan grondwerk (tot nu toe). De oefeningen gingen, naar mijn gevoel, zeer vlot.

Dit weekend waren het dan de lesdagen van de jaaropleiding. Doordat de paarden die normaal op de paddocks staan nu op stal staan en doordat de lesdagen om 8 uur begonnen waren het voor mij lange dagen. Ik ben twee keer om 6u30 opgestaan zodat ik om 7 uur aan mijn werk kon beginnen, in het donker. De eerste dag begon al goed, de elektriciteit in het gebouwtje waar ik slaap was uitgevallen dus geen licht. Gelukkig was het snel op gelost en kon ik op tijd beginnen met stallen uitmesten enzovoort.

Tegen dat de mensen dan goed en wel waren toegekomen was ik ook klaar met mijn werk en kon ik alles mee volgen. In de namiddag waren het dan privélessen rechtrichten en dan ging ik de weides doen.

De tweede dag was voor mij iets minder fijn, omdat er twee mensen waren die geen eigen (rij)paard mee hadden bleef er voor mij geen paard meer over om mee te rijden dus heb ik minder kunnen mee doen. De dag was wel goed geëindigd met een lekker frietje J.

Deze week is ook weer een drukke week met veel werk, ik heb weer 13 paarden voor mijn verantwoordelijkheid. Daarvan is er eentje dat vrijdag weer weg is maar de rest blijft waarschijnlijk (twee zeker) nog een tijdje staan. Ik hoop alleen dat het weer beslist om mee te vallen zodat ze zo veel mogelijk buiten kunnen lopen, liever twee of drie keer per dag mest moeten scheppen dan zeer vuile stallen uitmesten. Het is wel een interessante week omdat er een mevrouw is die voor het eerst echt met haar jong paard rijd dus dat is ook weer leuk om te zien.

Volgende week word ook een drukke week want dan is het instructeuropleiding maar daarna zou het rustiger worden. Alleen geloof ik het niet meer want dat zeiden ze in september ook over oktober en zie nu J!

21-10-2014, 00:00 geschreven door anaïs  

Vandaag was de eerste dag van het nieuwe regime. Stallen zijn niet mijn beste vrienden maar wat moet dat moet. Ik heb er vandaag anderhalf uur overgedaan om 5 stallen uit te mesten. dat komt overeen met 18 minuten per stal, dit is bijna het dubbele van wat de eigenares er over doet maar beter als wat ik er in het begin over deed, namelijk een half uur. Een ding is wel duidelijk stallen zijn tijdverspilling en een grote knoeiboel maar het doet wel goed aan de benen van de paarden dat ze droog staan. Het grote voordeel van de stallen is dat ik lekker vroeg klaar was vandaag. Tegen vier uur moesten de paarden terug binnen en de benen moesten dan verzorgd worden. Daarna moesten de pistes ( ze staan tijdelijk in de pistes omdat de paddocks te nat en modderig zijn en er toch niemand in de pistes moet werken) terug pistes worden gemaakt en geen mest- en eetparadijzen. Het enige wat dan nog moest gebeuren was de kudde hooi geven en tegen 17u 20 was ik klaar. Ik hoop natuurlijk dat ze zo snel mogelijk terug gewoon buiten kunnen blijven staan maar als ik hoor hoe hard het weer aan het regen is heb ik zo'n vermoeden dat ze nog een tijdje 's nachts binnen zullen staan. Toch zeker tot dat de benen terug in orde zijn.

Woensdag en donderdag ga ik normaal weer twee dagen naar huis. En dan kan ik hopelijk nog eens met Mira rijden, het is bijna 5 maand gelden(met mij) dus ze zal niet weten wat haar overkomt. Volgende weekend zijn het lesdagen van de jaaropleiding dus weer een gezellige drukte en veel bijleren.

12-10-2014, 19:39 geschreven door anaïs