|
Rustig vertrokken met een kleine kater. De Brazilianen waren al vroeg wakker. Om 08 uur waren ze nog niet weg. Ruddi werd ter plekke benoemd tot de vader van iemand op de Camino. Met omhelzingen inbegrepen. Nooit meegemaakt. Nog iets gedronken en gegeten onderweg. Plots kwam volledig onverwacht Mette binnenvallen. We kiezen steeds dezelfde eet en slaapplaatsen. We zijn dan samen naar Burgos gestapt. Normaliter loopt de camino via een industriezone. We hebben gelukkig de route via het park genomen. Velen nemen hier de bus, maar de trip via het park was best leuk. We zijn Burgos via de grote poort binnengekomen. Mooie stad met een prachtige kathedraal. Zeker en vast een bezoek waard. Terwijl tony wat tijd met zijn familie doorbracht zijn Mette en ik een pint gaan drinken en pincxos gaan eten. Beetje verdient na al dat wandelen. In Pamplona waren ze wel beter. 's Avonds nog gezellig gaan eten met Tony en zijn familie. Eens niet overnacht in een albergue. Eens wat anders. Regendouche met zijsproeiers is geen dagelijkse kost. Ook nog telefoon gehad van Varence. Hij wou weten hoe het ging. Samen wandelen creëert een band. En nog een stevige ook blijkbaar.
Helaas begint ook de heimwee en verlangen naar huis toe te slaan. Zeker als je tussen de kinderen en kleinkinderen van je wandelpartner. Nog een paar weken op de tanden bijten.
|
