Reeds snel zagen we een deel ontsnapte koeien.  Altijd een beetje spannend om er tussen te wandelen. 

Er was een zwoele hete wind die dag. Dat belooft voor de klim.

We zien ook steeds meer gieren en diverse roofvogels. Volgens de lokale Fransen vallen de gieren koeien aan en doden ze. We zullen voor alle zekerheid maar genoeg bewegen.

We beginnen de Pyreneeën ook te voelen.  Alles wordt steeds heuvelachtiger. Na ettelijke kilometers kwamen we in Jean le Vieux.  Ondertussen had Venance ons weer ingehaald.  Hij heeft serieus gas gegeven en inkortingen gemaakt om ons in te halen.  Even later daagde Saint Jean op. Voor velen een begin of eindpunt.   

Mooi toeristisch stadje in de Baskische bouwstijl.  Witte huizen en rode luikjes. 

Na wat rondgestapt te hebben,  een pannenkoek gegeten te hebben zijn we verder getrokken. 

We moesten een km of 5 stappen om alvast tot 500 mt te stijgen. Er zaten een paar pittige stukken tussen,  maar alles viel wel mee.  

Rond 1400 uur waren we al boven. Tijd voor wat pintjes in de mist En wat foto's van gieren gemaakt. 

Ondertussen kennisgemaakt met 2 toffe Canadese miekes.  Moeder en dochter samen op sjok. De kamers van de gite waren top, maar de wifi totaal afwezig. Vervelend voor het thuisfront. 

Avondeten was niet slecht,  maar vooral veel te weinig. Sommigen gingen met honger van tafel. 

Na het eten,  zang.  Iedereen moest wat zingen.  Volksliederen kwamen boven etc. Wij hebben uit volle borst gezongen van vrolijke vrienden en het pruimenlied uit de helaasheid der dingen. Toen vond de bazin het welletjes en slaaptijd.