|
Na het pre afscheid van onze Yves, vertrokken met gemengde gevoelens. Yves had serieus last van zijn been. Helemaal rood en gezwollen. Hij wil graag de volledige rit nog uitdoen met ons. Omdat hij teveel pijn had, was Tony gaan winkelen om voor hun eten te kopen. De wandeling van gisteren, was er voor hem teveel aan. Gelukkig vandaag korte etappe. In het begin van de etappe werden we verwittigd dat er een sekte was die ons zou trachten binnen te halen en te bekeren. Beetje raar.
Vandaag een wandeling door het bos, over paden en door een beekje stao. Zo hebben we ze graag. Ondertussen Yves ingehaald. Bij de ingang van het dorp werden we door dezelfde man opgewacht, om ons nog eens te verwittigen. Moet wat zijn met die sekte.
Ze riepen ons inderdaad of we geen koffie of iets fris wilden. Voor re rest geen last van.
Al sukkelend geraakten we toch in Aroue. Ondertussen een mooi schooltje gezien en nog maar eens een aanduiding van de afstand. We zien wel hoe ver we nog moeten.
In Aroue moesten we nog 8 km naar onze slaapplaats. Beetje ver voor Yves. Daarom mevrouw gebeld om ons te komen halen. Ondertussen met de nodige pintjes afscheid genomen van Varence, onze Waalse vriend.
Onze slaapplaats hield het midden tussen een autokerkhof, een boerderij en een sjachermarkt. Man, man, man. Waar waren we nu weer beland. Binnen kwamen we binnen bij de bomma. Veel oude dingen, wijwatervat in de muur incluis. ' s Avonds werd er serieus gesjacherd. Roemenen namen wat spullen mee, een lokale Fransman een auto en nog iemand kwam iets geheimzinnig doen. Zal wel niks verkeerd zijn.
Na 3 aperitieven raakten we toch aan tafel. Om 9 uur eten. Avondeten was wel perfect. Met vlees van eigen kweek. Nu de bedden testen
Groetjes
|
