Verschillende mensen zijn aan het eindpunt gekomen,  pauzeren of geven op. Je kent ze niet maar samen "le chemin" doen schept een band en het doet iets mensen te zien verdwijnen. 

Enfin wij, nu met 4, op weg. Curieuze bende. een stijve Zwitser, een chaotisch stappende Parisienne en 2 Belgen. 

De klim uit Conques was zwaar, zeer zwaar.  Niet zozeer door de klim,  maar wel de combinatie met de warmte en de vochtigheid.  Tropische omstandigheden.  Halfweg eens goed de klok geluid en verder.  Eindelijk boven.  Verder was het pad goed bewandelbaar,  maar de hitte en vochtigheid was pittig. 

Onderweg nog gestopt om de pipo uit te hangen aan een kapel van Saint Roch. 

Landschap was leuk maar niet echt top.

Een eindafdaling en klim na het pintje waren de kers op de taart. 

In livinhac geweldig onthaald door een ex pelgrima. Zeer goed gegeten en gedronken.  Beiden waren fan van Arno en nog wat andere Belgen.  Wel even met de neus op de feiten geduwd dat we Wallonie niet meer kennen. Dit is een werkpunt voor als we terug zijn. 

Groetjes