Na de vlakke etappe begon het weer te stijgen.  Naast het landschap begonnen ook de koeien te veranderen.  Nu bruine koeien met grote horens. Weer viel best mee. Af en toe een buitje,  soms niet lang genoeg om de paraplu of poncho boven te halen. 

Zoals in het hele traject,  heel veel roofvogels gezien.  Meestal buizerds en af en toe een sperwer,  valk of wouw. Kraaien zijn heer en meester,  we zien regelmatig kraaien roofvogels verjagen.  Toch gek. Een kraai verjaagt soms meerdere buizerds.

Grotendeels op gps gestapt,  maar toch leuke wegen.  Af en toe kruistte de gr ons pad. Gr gaat over iedere puist in het landschap terwijl gps makkelijker route zoekt.

Wat minder goed is, is dat Tony problemen gekregen heeft met zijn been. Stappen gaat niet goed en krampen zijn soms pijnlijk. 

Na 30 km eens gebeld naar onze slaapplaats.  Om uitleg te vragen hoe we best afkwamen.  bleek dat we nog 6 km te gaan haddeN. 1.5 km tot stadje en dan nog 4.5 tot hotel.  Dat is de ellende met de boekjes van lapere. Je weet stadje wel, maar er kan best nog een hoop kilometers bijkomen. Voor wandelaars echt vervelend.  Zeker met pijnlijke voeten of benen. 

Gelukkig kwam mevrouw ons halen.  Voor de zoveelste keer waren we de enige in het hotel en restaurant.  Ook hier zag de eigenaresse het niet meer zitten.  Fransen op het platteland zijn precies collectief depressief. 

Mevrouw had voor ons de haard aangestoken,  wat reuzegezellig was. Hotel lag wat van restaurant af. In restaurant wel wifi,  maar op de kamer niet.  Vandaar de vertraging van de blog. 

Omdat we alleen waren kwam eten erg snel,  en zaten we om half negen op de kamer.  Ben hier als een blok in slaap gevallen.  Om 11 uur heeft tony mij maar wakker gemaakt zodat ik kon gaan slapen. 

Morgen slapen we terug met onze vrouwen en is ons slaapprobleem opgelost tot donderdag.  Niet simpel om slaapplaats te vinden.  Na de ardennen,  champagne en bourgogNe,  blijkt ook de Auvergne leeg te lopen. 

Groetjes t&r