Vandaag werden herstellingswerken uitgevoerd aan onze kerk die veroorzaakt werd door de storm van jongstleden. De loodslab was op sommige plaatsen losgekomen in de nok van het dak, alsook werden er verschillende nieuwe schallies geplaatst die de gaten in het dak moesten dichten.
Vandaag was men bezig aan het kruispunt, de kant van "Het Prinsenhof", de helft van de rijweg aan het openbreken waardoor het onmogelijk was om elkaar te kruisen en soms tot opstoppingen kwam.
Sommige chauffeurs kennen blijkbaar de verkeersborden niet! Voor dit verkeersbord mag je noch stationeren, noch parkeren en deze wagen heeft er een geruime tijd blijven staan terwijl het erg moeilijk is voor de wagens en vrachtwagens die in en uit de Pol Dhondtstraat moeten rijden!
Met de blikvanger van de week wil ik tonen en uitleggen wat het wapen van destijds de "Goedendag" was. Was het dit wapen, dat op bovenstaande afbeeldingen te zien zijn?
Wat zou nu eindelijk een goedendag wel kunnen zijn, nummer één, twee of drie, Wel......het is wel degelijk nummer drie, een soort lans! De naam "Goedendag" komt doordat de vlaamse krijgers vroeger de vijand met dit wapen in de keel staken, waardoor hun hoofd naar voren kwam en was het precies ze goedendag knikten. Het wapen nummer één is een "morgenster" en wapen nummer twee is een "strijdvlegel". (wist je het?)
TLISSEWEGENARTJE PLANTE OOK ZN BOOMPJE VOOR KOM OP TEGEN KANKER
Deze namiddag ben ik ondanks het druilige weer toch mijn boompje gaan planten op het terein in Reyckevelde voor "kom op tegen kanker". Door het slijk vroetend, met mijn jong boompje in de hand, ging ik naar de plantplaats waar al menig jonge bomen geplant waren. Niet minder dan 19.000 boompakketjes waren er al verkocht, dat is zeker niet niks en alhoewel wij dit bos mischien niet meer zullen meemaken, kunnen we nog altijd zeggen tegen de volgende generatie, dat er in het toekomstige bos een eigenste persoonlijke boom staat!
Drink een koffie met cognac, las ik, en dan heb je geen last van de toenemende geluidsoverlast van het rangeerstation in Zwankendamme. Dat was een strategie die tot nu toe nog niet bij mij was opgekomen. En gezien ik de betere cognac als een van de niet te versmaden geneugtes des levens beschouw, nam ik de proef op de som.
Sedert het verschijnen van het bewuste artikel in de krant, liet ik mij iedere avond, voor het slapen gaan, verleiden door deze Franse tongstrelende godendrank. Toen ik na enkele pogingen ondervond dat één glas niet volstond om de slaap te kunnen vatten, dacht ik dat twee, drie glazen hun werk wel zouden doen.
Ondertussen, zoveel flessen later. Ik durf het exacte cijfer niet weergeven , omdat ik er mijom deontologische redenen zelfs een beetje voor schaam, ben ik tot de ontnuchterende ontdekking gekomen dat, ik niet alleen door het toenemende geluid van het reeds aanwezige rangeersration wakker wordt gehouden. Maar dat ook de toenemende dreiging van een nieuw en nog groter rangeerstation met alle gevolgen vandien, mijn zo broodnodige nachtrust in slapeloze onrust hebben veranderd.
Hoe kan een mens nog rustig slapen, zelfs na een paar cognacs, als hij vreest dat er eerstdaags een enorm rangeesrstation in zijn achtertuin komt. Dat hij bovendien in die zelfde achtertuin geconfronteerd zal worden met een rond punt en een brug, waarover een gestadige stroom vrachtwagenverkeer zijn weg van en naar de haven zal vinden. Dat het kleine polderdorp waar het, tot nu toe aangenaam wonen is, zal worden weggestoken achter een enorme berm. Dat er geen doorgaand verkeer meer zal zijn, waardoor de plaatselijke handelaars noodgedwongen hun deuren zullen sluiten. Dat hij niet meer de trein zal kunnen nemen en volledig afhankelijk wordt van de belbus, die waarschijnlijk in de file op de brug zal blijven steken. Dat hij zich afvraagd of zijn kinderen nog veilig met de fiets naar school kunnen gaan. Dat er bovendien sprake is van een getijde dok, waardoor er aan de ander kant van zijn dorp ook een enorme berm zou komen. Dat hij zijn zuurverdiende spaarcentjes in lucht ziet opgaan, gezien zijn huisje op termijn alle waarde zal verliezen....
Ik vrees dat ook een hele fles cognac hier geen soelaas zal brengen. Tenzij, ik misschienkoppig blijf verder drinken. Dan zal niet het rangeesrstation, maar de alcohol, mij alle zin voor realiteit ontnemen. En wie kan het dan nog wat schelen.... ???
De plaatselijke tennisclub organiseert een reeks tennislessen voor zijn jeugdleden (leden 2008) tijdens de komende Paasvakantie.
Week: 24 28 maart 08
31 maart 4 april 08
Het is de bedoeling in leeftijdscategoriën te werken.
De stages gaan door op de terreinen van T.C. Lissewege (bij slecht weer wordt uitgeweken naar de sporthal te Zeebrugge) en zijn in de namiddag (vanaf 14u) gepland.
Deelname in de kosten: 10,00 per week per deelnemer ( 1 uur per dag)
Nieuwe jeugdleden krijgen 1 week gratis.
Om een praktische regeling te kunnen uitwerken vragen wij
in te schrijven tot 19 maart 2007
bij Jan Cornille, Canadezenstraat 11, tel 050/ 54 62 06
WERKEN GESTART IN DE KAZERNE LANGS DE ZEEBRUGGELAAN
De werken zijn momenteel gestart in de kazerne om alles klaar te maken,zodat er zich nieuwe bedrijven kunnen vestigen. Grote pechvogel is wel onze carnavalvereniging die naar een andere stalplaats voor hun praalwagen zal moeten uitkijken.
Naomi is het nieuw Lisseweegs kindje die geboren werd op 2 maart! Het is het zusje van Noah en de gelukkige ouders zijn, Nathalie Mortelmans en Alexander Snauwaert.
HET VERHAAL VAN STAFTJE SMIT TIJDENS DE TWEEDE WERELDOORLOG
Staf Smit was destijds een eersterangs stroper, maar ook een goed timmerman en ploegbaas bij aannemer "Amedée Boi'. In 1941 en 1942 werd Boi, burgemeester van Lissewege. Net toen de duitsers massaal volk opriepen om een kolonie te stichten in "Kaunas" (Litouwen), stond Amedée op de eerste rij en kocht hij er enkele duizenden hectaren grond in het "Memelgebied" om er een " Neu-Lissewege"te bouwen.
Staf Smit, meestergast van de bende, wilde eerst niet mee gaan, want die was immers lid van de "Witte brigade". Echter, twee van zijn zoons zaten in een Duitse gevangenis en Boi beloofde dat hij ze zou vrij krijgen indien Stafke mee zou gaan. Amedéée Boi hield woord en de twee zonen van Staf "Georges en Francois" kwamen vrij. Ondertussen begonnen de Lissewegenaars die naar Litouwen zouden vertrekken "Langsam ober sicher" hun trein te laden die op een zijspoor stond te wachten. Op zekere nacht werden hier en daar in 't dorp, pamfletten aangeplakt met de tekst:
STAFTJE SMIT Vroeger engels wit, Nu zo zwart als een duitse schoe! En met zulke domoor gaat "Boy", naar Litauen toe! Vroeger vloekte hij en tierde hij, weg met de veraders! zo gelijk Boi en zn vlaggezellen, maar ons Smidje vergat zich mede te tellen! En nu is de ploeg paraat en ons Smidje komt in volk en staat en we zullen hem belonen met een deel blauwe bonen!
Toen de Lissewegenaars eindelijk intrek hadden genomen in hun pas opgerichte barakken, waren de Russen daar! Net op tijd konden ze biezen nemen en trokken de Lissewegenaars weer naar huis. Staftje Smit was ook terug en werd zwaar mishandelt door de weerstand aan het gemeentehuis, het bloed vloeide over het trottoir. Wat had Staftje misdaan??? Niemand verklikt, wel zijn zoons via Boi uit de handen van de "gestapo" gered, veel gewerkt en ook veel gestroopt! Amedée Boi kreeg na de oorlog, 12 jaar cel waarvan hij er 6 uitgezeten heeft.
Op bovenstaande foto, een groep Lissewegenaars die met hun gezin naar Litouen trokken om er een "Neu-Lissewege" op te richten. Op de foto ondermeer Staftje Smit met enkele van zijn zoons.
Op de foto, Amedée Boi, keurt hier tesamen met Staf Smit en Marannes, een onderwijzer van Blankenberge, de eerste hectare aangekocht terein.
In de maanden april, mei en juni zijn er één maal per maand, 3 sessies, van de workshop "bloemschikken"! De plaats van het gebeuren: "'t Groenhuys" langs de Zeebruggelaan 37! U hebt de keuze tussen de woensdagavond of donderdagavond, telkens van 19 uur tot 21.30-22.00 uur! - 16/17 april: horizontaal lijnenspel - 7/8 mei: feestelijke tafelbalk - 4/5 juni: bloemstuk op staander De prijs per les bedraagt 10 euro, zonder de materialen! 30 euro/sessie! Inschrijven kan nog tot 31 maart. Inlichtingen: 't Groenhuys, Zeebruggelaan 37, Lissewege e-mail: groenhuys@pandora.be
Inplaats dat het vandaag de éérste les "Koken voor mannen" was, is het wel degelijk de lààtste les! Mijn excuses daarvoor. Op de foto door Daniel Devolder mij toegestuurd, zien we de toekomstig chef-kok's, aandachtig kijken en luisteren naar de deskundige uitleg van, Bruno Houtave van "Huize Saeftinge"
DIT IS HET BEELD DAT WEKELIJKS ZOU MOETEN TERUG KEREN
Dit is het beeld dat toch minimaal één maal per week zou moeten te zien zijn in ons Lisseweegs straatbeeld! Wij betalen toch ook mee om Groot Brugge netjes te houden, dus.....dit zou moeten de normaalste zaak van de wereld zijn. Verder zou er ook eens mogen werk gemaakt worden van de vele sluikstort plekjes die in en rond het Lisseweegse te vinden zijn!
