Beton. Huizen in beton, alom beton.
Rivieren die buiten hun oevers treden
en overlopende beken: erom door straten
en doorheen onze steden
want waar zijn er nog grachten?
Het kolkend goor sop overspoelt de wegen,
sleurt op zn woeste weg alles met zich mee.
Kolkende massas verheffen zich
ongevoelig tartend de gevels van de bange huizen,
zoeken hun weg doorheen deuren en muren
en ook mensen verzuipen als bange muizen.
Hoelang zal dit nog duren,
wie kan dit nog verduren?
want zijn er nog her en der stadsgrachten?
Het watergeweld baant koppig zn weg,
meesleurend alles wat rond en onderaan los zit,
ook koeien, grazend nog in de verzopen weiden.
Moedeloos sleuren mensen met zakken zand,
pogend over het pólderland die vloed te leiden
waar nog grachten zijn
Edoch het water volgt verder dit grillig pad
waarvan men niet weet waar het eindigen zal
Naar zee, dromerig als een nocturne,
eens t watergeweld zat?
Kristin 1 juni 2016
'Afbeelding Argusactueel'
