|
'MIJN (EX) HOBBY'S' DOOR CARLOS STYNS
In een vorig leven heb ik postzegels verzameld, een duizendtal boeken verslonden en een stamboomonderzoek gedaan. Van 1972 tot 1987 was ik ondervoorzitter van de Oostendse ornithologische vereniging " De Duinpieper"
In onze toenmalige woonst, Perzikenlaan 58, stond achteraan in de tuin, een volière van 24m². Daar bevonden zich een honderdtal, meestal exotische vogels in. Ik heb de volgende soorten gekweekt; Zebravinken, Diamantduifjes, Chinese Dwergkartels, Zilverbekjes, Edelzangers, Safraanvinken, alsook kleurkanaries en inlandse Groenvinken. Tijdens de wintermaanden nam ik deel aan tentoonstellingen in Oostende (Feestpaleis) Gistel, Bredene, De Haan en Blankenberge. Ik heb verschillende malen kampioen gespeeld en vele bekers en prijzen gewonnen. In ornithologische tijdschriften heb ik toen tientallen korte stukjes geschreven over het houden, kweken, verzorgen en tentoonstellen van kleine, zaadetende exotische vogels. Schrijven is van jongs af een van mijn hobby's geweest.
Van 85 tot 87 heb ik twee jaar avondschool Spaans gevolgd in de Stimjo. Met meisjes uit México, Peru en Chili, die ik ontmoet had tussen Dover en Oostende, aan boord van de carferry Reine Astrid, waar ik toen als bemanningslid van de R.M.T. op vaarde, ben ik dan beginnen corresponderen in het Spaans. Ik heb drie maal telkens een twee weken durende rondreis gedaan doorheen México, dit in Jan. 94, jan. 96 en oktober 2003, deze maal vergezeld van mijn zoon Christiaan ( om mij in het oog te houden? )
Ik geloof niet in een hiernamaals, ook niet in een vorig leven, maar als het bestaat, dan was ik in een vorig leven, un méxicano. Telkens als ik in México was voelde het als thuis komen. Ik ben begeesterd door dit prachtig land en zijn vriendelijke bevolking. Door de machtige archeologische sites van de Azteken in Teotihuacán en de ruïnes van Tenochtitlán in México city. Door de sites van de Zapoteken en Mixteken van Monte Albán, Mitla en Yagul in de deelstaat Oaxaca en door die van de Maya's in Palenque,Yaxchilán, Uxmal, Kabah,
Chitchen Itza en Tulum in Chiapas en het schiereiland Yucatán. De vele interessante musea met de vondsten uit de Pre Colombiaanse periode. De overweldigende schoonheid van de natuur, bergen, valleien, bossen, watervallen en rivieren. De grote diversiteit van de fauna en flora. De pracht en praal van de imposante kathedralen en de liefelijke schoonheid van de dorpskerkjes. De locale indiaanse markten, maar vooral van de volksmuziek, las canciones rancheras.
Met mijn echtgenote zijn wij op reis geweest naar Hamburg, Keulen en langs de Rijn. Naar Kreta, Kusadasi en Marmaris. Maar vooral naar España, naar Lloret de Mar, Salou, Roquetas de Mar, Torremolinos, Mallorca en natuurlijk ook vele malen naar Benidorm.
In september 2011 waren wij te zien op T.V. in een reportage van Nul tot Nu, in Man bijt hond.
Nu, wegens tijdsgebrek, lees ik nog enkele boeken per jaar, meestal betreffende de tweede wereldoorlog en de joden vervolging.
Ik zit een vijftal uur per week aan de computer.
Sinds acht jaar ben ik dag en nacht mantelzorger voor mijn andersvalide echtgenote. Drie maal daags komt er een verpleegkundige van het Wit/Geel Kruis aan huis, gedurende de nacht doe ik de zelfde behandeling. Ik heb geen poets of andere hulp nodig, ik kan en doe alles zelf in huis. Daardoor heb ik geen tijd meer voor andere hobby's.
Na mijn overlijden wil ik geen standbeeld, Ik wil geen meeuwenstront op mijn hoofd...
Carlos Styns
23-09-2015 om 17:48 geschreven door tlissewegenartje 
|
