|
Daar zijn ze, de communicantjes!
De zon straalt schitterend als nooit tevoren,
de Kerk roept van uit de klokkentoren,
en fier en pront in hun gloednieuwe tenuutjes
komen ze aangestapt, de communicantjes,
wijl de klok traag tikt haar minuutjes…
Wat onwennig nog, met stijve stapjes
in nieuwe schoentjes met klikkende hakjes,
de meisjes met in de haartjes allerlei kwikjes
en anderen dan weer met stijve strikjes!
Vandaag is het eentje van hun mooiste dagen,
dé eerste grote stap in hun nog prille leven,
en misschien nog een beetje eng om dragen…
Als in statie schrijden zij ongewoon stilletjes
vol eerbied en verwachting de volle Kerk binnen,
aan de hand van mama, volkomen onwennig nog…
Zouden ze zich over al die praal reeds bezinnen?
Ach lieve, nog onschuldige kinderen,
vandaag is dit een mijlpaal in jullie leven,
de eerste stap in de grote mensenwereld
die niet altijd even mooi is…maar om ’t even:
vandaag schijnt er een stralend zonnetje
dat nooit ofte nimmer meer verdwijnen mag,
en ook al pogen wolkjes soms die stralen te verduwen,
het zonnetje zal die steeds trachten te luwen…
Weet dat die dag jullie dag is, een belangrijke moment,
niet enkel eentje van presentjes maar van beleven,
van toenadering tot Diegene die tot nu jullie heeft geleid
en dit verder doen zal, tijdens je hele verdere leven.
Kristin – 05 juni 2011.
05-06-2011 om 18:47 geschreven door tlissewegenartje 
|
.
