TILLOENK VRUGER

... Op 19 mei 1945 in de voormiddag kwamen leden van het Rode Kruis ons zeggen dat we ons moesten klaarmaken om verder te reizen naar België. De reis ging langs de Duits-Nederlandse grens op bezet Duits grondgebied, vandaar naar Nederland en zo langs de Nederlands-Belgische grens, die we dan weer in België dan weer in Nederland volgden in de richting van Turnhout. Bij valavond kwamen we in het repatriëringscentrum van Turnhout aan. Het was gevestigd in een school naast het ziekenhuis.
We werden met open armen ontvangen, ziekenverplegers, verpleegsters en rijkswachters droegen ons op hun armen naar binnen. Daar werden we in stapelbedden neergelegd. Enkele minuten later werd een thermometer onder onze arm gestoken. Na tien minuten kwam een dokter en verpleegster rond om naar onze borstkas te luisteren en om de thermometer te controleren. Bij het geneeskundig onderzoek stelde de dokter bij mij vast dat ik ongeveer 40 graden koorts had. Ik moest onmiddellijk naar het ziekenhuis worden overgebracht dat vlakbij lag. Andere zieke kameraden en ik werden daar tussen andere bedden op zachtere matrassen gelegd.
Een verpleegster zei me dat ik al mijn klederen moest uittrekken om ze te verbranden en om mijn lichaam te wassen en te ontsmetten. De verpleegster hielp me bij het uitkleden. Ik moest naakt in bed gaan liggen tot zij mij kwam halen om in bad te gaan. In het warme water werd ik door de verpleegster gewassen van kop tot teen. Na het baden droogde ze mij af met een zachte wollen badhanddoek. Dan ging ik terug naar de zaal waar lakens en dekens waren weggenomen en verzuiverd. De verpleegster trok me een zuivere pyjama aan en lei me in het zachte bed neer. Ik woog amper 30 kg en ik was 25 jaar oud.
Er werd een grote tas goede soep aan mijn bed gebracht. Na het eten dompelde ik in een diepe slaap en droomde dat ik van de hel in de hemel was terecht gekomen.
Op 20 mei 1945 's morgens werd ik wakker van het zonnetje in mijn bed. De nacht was kort geweest. Voor het ontbijt werd alle bedlinnen afgetrokken en een thermometer werd me onder de arm gestoken. Mijn koorts was gezakt. Daarna werden we geschoren en gewassen. In de voormiddag kwamen er zusters en een pastoor op bezoek. Ze vroegen hoe het met mij was en spraken me moed in. Zij vroegen me ook of ik de biecht wou spreken en de heilige sacramenten wou ontvangen, zij zouden voor mij tot God bidden voor een goede genezing. Na al deze eerbetuigingen was het middag geworden. Het middagmaal werd opnieuw aan de bedden gebracht. Na het middagmaal werd er geen bezoek meer gebracht. De bedlegerige zieken moesten enkele uren met rust gelaten worden.
Later in de namiddag kwamen de verpleegsters terug. Ze vroegen mijn adres van thuis en wie mijn huisdokter was, om een telegram naar huis te zenden. Na deze formaliteiten was het avond geworden. Het avondmaal werd rondgedragen en er mocht niet meer gesproken worden. We moesten eerst bidden en God danken voor zijn goedheid. Voor het slapen gaan werd de thermometer opnieuw gestoken. De koorts was dezelfde gebleven.
's Anderendaags 's morgens 21 mei 1945 werden we gewekt door het gekreun van een zieke en het heen en weer geloop van de verpleegsters. Zij waren begonnen met de zieken te verzorgen en de werkvrouwen met het kuisen. Na het onderhoud kregen we ontbijt aan bed. In de voormiddag kwam een zuster en verpleegster me mededelen dat dokter Petit van Tildonk telefonisch liet weten dat mijn moeder het telegram goed ontvangen had. Morgen voormiddag zullen ze u komen halen. 's Namiddags kwamen twee heren van het Belgische Rode Kruis aan mijn bed. Ze gaven me een bankbriefje van honderd frank. Ondertussen was het weer avond geworden en het avondmaal werd als gewoonte op het juiste uur aan de bedden gebracht. Na het eten werden matrassen en hoofdkussens opgeschud en even later de thermometer onder de arm gestoken. De koorts was lichtjes gedaald. De nacht was weer over Turnhout gestreken.
Die nacht heb ik weinig geslapen. Ik had een visioen, mijn gedachten waren bij mijn moeder thuis in Tildonk. Wat gaat daar allemaal veranderd zijn sinds al die donkere maanden en jaren dat wij als politieke gevangenen mishandeld, vernederd en uitgehongerd in concentratiekampen opgesloten waren, onder bewaking van brutale en gewetenloze SS'ers en hun medehelpers. Slechte kerels waren het, misdadigers van gemeenrecht die wij groene driehoeken noemden. Ik dankte God dat ik mijn moeder, broers, familieleden en kennissen in levende lijve mocht terugzien.
Het morgenlicht scheen door de ramen op de bedden. Het was 22 mei 1945. Nog enkele uren en dokter Petit van Tildonk komt me afhalen. Ik moest eerst nog goed eten en nogmaals onderzocht worden voor ik uit het hospitaal mocht ontslagen worden.

Op weg naar huis
Omstreeks 10 uur in de voormiddag stond een verpleegster met drie heren voor mijn bed. Ik herkende hen niet onmiddellijk. Het waren August Vanden Heuvel, autobestuurder van dokter Petit, Armand Van Mol en Constant Leroy uit Wespelaar, leden van de weerstand. De verpleegsters hielpen mij over mijn pyjama een broek en vest aantrekken die geschonken waren door het Rode Kruis. Twee dagen later zou die pyjama thuis afgehaald worden door een begeleider van de ziekenwagen die dienst deed tussen het hospitaal van Turnhout en het Ursulinenklooster van Tildonk. Nog enkele andere zusters kwamen mij uitgeleide doen tot op het overdekte terras aan de ingang van het hospitaal. Mijn tranen rolden over mijn wangen van ontroering. Twee verpleegsters leidden mij bij de arm de trappen af naar buiten en hielpen me bij het instappen van de auto. Even later zette de auto zich in beweging. Zusters en verpleegsters wuifden mij goede reis na en ik wuifde op mijn beurt terug.
We verlieten langzaam het hospitaaldomein en reden door de straten van Turnhout, langs Kempische en landelijke dorpjes richting Aarschot en Werchter. In Werchter aan de kerk hield de auto halt. Gust zei: Hier in het café met de drie trappen voor de deur gaan we iets drinken. Gust en mijn begeleiders vertelden aan de waardin en de gebruikers wie en wat ik was. Ze vroegen me of het allemaal echt waar was wat de dagbladen schreven over de concentratiekampen. Ik antwoordde van ja, het is daar allemaal gebeurd. Verder kon ik niet meer spreken. Ik was mijn spraak kwijt van aandoening met al die mensen rond mij. Van daar reden wij over Haacht, Wespelaar en Tildonk.

Thuiskomst
Juist op de middag, 12u30, reden we de Lipsestraat op en zag ik mannen uit de geburen die naar gewoonte met hun fiets naar hun werk reden. Plots zag ik mijn ouderlijk huis. Traagjes stopte de auto voor de deur. De voordeur stond open. Vooraan in de gang stonden kinderen en familieleden. Mijn moeder stond binnen in huis. We stapten uit de auto en de kameraden van mijn jongste broertje speelden op hun mondharmonica het Belgische Volkslied. Ik ging tussen hen door. En dan zag ik mijn moeder en liep naar haar toe, we omhelsden elkaar terwijl mijn moeder al wenend zei: Onze Louis is terug in ons midden, hij leeft nog.
Mijn moeder herinnerde zich nog als gisteren die vroege morgen van 3 maart 1944 toen die beulen mij brutaal bij de arm namen en naar buiten duwden in een autobus die verder in de donkere straat stond. Een Vlaamssprekend officier in Duits uniform had haar gezegd: Uw zoon komt vandaag nog terug. Maar dat vandaag had 16 maanden geduurd.
Na die ontroerende momenten moest ik op doktersvoorschrift in mijn bed gaan liggen, dat al zovele maanden op mij wachtte. Een uur later kwam dokter Petit op bezoek. Na de raadpleging zei de dokter: U zal in bed moeten blijven tot er verbetering waar te nemen is, want u bent tuberculose positief aangetast

Jan Gordts, Raar maar waar?! De Tildonkse Sint-Jan-de-Doperkerk is gezegend met een merkwaardige preekstoel

Jan Gordts, Een geval van overbemesting te Tildonk in 1795

Arnold Bonne, West-Vlaamse WO I-vluchtelingen, poserend voor Hôtel du Cygne (1918)

Jan Gordts, Zieltjes redden in 1827. Tildonkse pastoor Lambertz neemt mes van chirurgijn Beckers ter hand

Jan Gordts, Jacobus Evers (°Tildonk 1828), een 'filius septimus' of zevende zoon

Arnold Bonne, Jan Gordts & Freddy Vens, De grauwzusters van Roeselare en andere vluchtelingen tijdens de Eerste Wereldoorlog in Tildonk

Jan Gordts, 1848, de jonge Tildonkenaar Gaspar Gielielmus Engelborgs overlijdt in den vreemde

Kristien Suenens, Een man, duizend vrouwen. De ursulinen van Tildonk

Jan Gordts, 'Ge moet niet alles geloven wat in de gazetten staat...'

Jan Gordts, Vondelingen te Tildonk op het einde van de 18de eeuw

Jan Gordts, De memoires van Tildonks brugdraaier Jozef Mommaers, alias 'Jef van de brug' (1873-1968)

Jan Gordts, Lucienne De Keuster (1923-2015) dochter van de sassenier van Tildonk. Een vergeten partizane

Jan Gordts, Lokalisatie van enkele 18de-eeuwse gronden te Tildonk. Een oefening

Peter Dejaegher, Het gevecht aan de Lips (1266)

Jan Gordts, André Van Aerschot & Jan Cleynhens, Begin september 1944: de bevrijding van Haacht en omgeving

Jan Gordts, Betwisting rond een in 1820 te Tildonk gevonden geldpot

Ward Caes, Een zilvermunt van keizerin Maria Theresia of een pot bier in 1750?

Jan Gordts, 'Life in a Belgian Convent: A Sydney Girl Abroad'. Een relaas uit 1913 door Maie Mason, Australische oud-leerlinge van de Tildonkse ursulinenkostschool

Jan Gordts, Liedeken op de groote moordery geschied tot Tildonck in den nagt op Gulde Mis (1837)

Jan Gordts, Marie Antoinette Caroline van der Gracht de Fretin en het kasteel ter Elst te Tildonk

Jan Gordts, Voorjaar 1814. Het veldleger van "de Zwarte Hertog" Frederik Willem van Brunswijk strijkt neer in onze dorpen

Roger Casteels, Uittreksels uit het frontblad 'Het Kanton Haacht onder de wapens' - (Thildonck)

Jan Gordts, Wat mispeuterden de Tildonkenaren zoal een goede honderd jaar geleden? Een verhaal van onder meer 'varkens' en 'beren'

François van der Jeught, Een nieuwe Van den Gheinklok voor de kerk van Tildonk in 1601

Jan Gordts, Het Tildonkse ursulinenklooster, litho op postkaart 1903-04

Jan Gordts en Guido Abts, De preekstoel met de verkeerde parochieheilige

Germaine Verheyt, 'Maurice Neefs, een oorlogsslachtoffer uit Tildonk

Jan Gordts, Openbare boedelverkoop in 1771 van de Tildonkse hoeve van 'de Tafel van de Grote Heilige Geest van Leuven' (Hof Ter Leeps)

Jan Gordts, Leerlingenwerving voor de internationale kostschool van de Tildonkse ursulinen in de 19de en 20ste eeuw

Jan Gordts, Bijna vier eeuwen Tildonkse pastoors (1626-1999)

Willy Van Langendonck, De waternaam Lips

Hubert Simonart, Tildonk-Banneux 1933-2008. Een uitzonderlijke band

Jan Gordts, Het testament van kanunnik Philippus Van 't Sestich (+ Tildonk 15 oktober 1764)

Jan Gordts, De Tildonkse processie van weleer

Willy Van Langendonck, Het toponiem Tildonk

Jan Gordts, Een Tildonks politiereglement uit 1837

Jozef Hamels, Renners uit onze regio: Maurice Croon

Jan Gordts, De Tildonkse galg

Roger Casteels, Dagboek van de ursulinen van Caen over hun belevenissen te Wespelaar en Tildonk tijdens de Eerste wereldoorlog

Jan Gordts, Tildonk ten tijde van de Oostenrijkse Successieoorlog (1741-1748)

Louis Swiggers, Over Tildonkse dorpsfiguren: Jakke Vanden Acker, alias Sinterklaas; de smed; Jef van Woil; Lewie Van Krieken; Plien Borreman

Jan Gordts, De geschiedenisles van schoolmeester Paulus Goossens over Tildonk (1856)

Roger Casteels, Het Tildonkse ursulinenklooster en de Eerste Wereldoorlog

Jan Gordts,Tildonk beschreven rond 1830 in de 'dossiers d'expertise' van het kadaster

Jozef Hamels, Renners uit onze regio: met Tildonkse connectie

Henri Vannoppen, De familie de Behault du Carmois tegen de achtergrond van de samenleving van Tildonk

Jan Gordts, De Tildonkse notarissen in de periode 1758-1920

Jan Gordts, De bewogen carrière van Leon Vincart, gevolmachtigde minister van België in Venezuela (°Huy, 22 april 1848 - +Tildonk, 6 juli 1914)

Maurice Vandenheuvel, In 1945 was het klooster van Tildonk een Brits legerhospitaal

Jan Gordts, Knechten op de vuist in het 18de eeuwse Tildonk

Jan Gordts, De Tildonkse reuzen Jan en Babs in de kijker

Jan Gordts, Over oude Tildonkse pachthoven. Het hof ter Elst, van pachthof van de abdij van Affligem tot kasteelhoeve van de families Van 't Sestich en Snoy

Jan Gordts, Over oude Tildonkse pachthoven. Het hof te Bettenrode, win- of pachthof van vele heren

Jan Gordts, Gaf Sus Artoos zijn naam aan de Tildonkse wijk Sussenhoek?

Maurice Vandenheuvel, Het Janssenskapelletje (1852) en de familie Janssens te Tildonk

Jan Gordts, Het Tildonks Sticht in de periode 1818-1832, voorloper van het latere ursulinenklooster

Jan Gordts, De Tildonkse handbooggilde van St.-Sebastiaan in het begin van de 18de eeuw

Henri Vannoppen, Schilderijen en kunstwerken rond de notarisfamilie Verzyl te Tildonk

Jan Gordts, De grote kloosterbrand te Tildonk in 1928

Henri Vannoppen, De familie de Behault du Carmois tegen de achtergrond van de samenleving in Tildonk

Jan Gordts, Indische bedevaarders op bezoek te Tildonk in 1935

Maurice Vandenheuvel, Met Tildonkenaars op de vlucht in mei 1940

Jan Gordts, Het ploeg-handmerk van Louis Van Bolle, schepen van Tildonk (1664)

Marleen Rosier, Het Ursulinenklooster te Tildonk. De Art Nouveauzaal