Druk oponderstaande knop om The Young Ones te e-mailen.
The Young Ones Landegem
SEIZOEN 2016 - 2017 Koninklijke Basketball Bedrijfssportbond
24-02-2015
23.02.2015: The Young Ones Landegem - BBC The Old Stars: 63 - 48
Na een
weekje verdiende krokusvakantie bonden onze spelers terug de schoenen aan om deze
keer BBC Old Stars partij te geven. Aan onze kant waren er geen skiërs in de
sneeuw blijven steken waardoor we, op de langdurig gekwetsten Bart, Pieter en
Stanny na, op een voltallige spelerskern konden rekenen. De tegenstander van
deze avond was niet meteen aan hun sterkste seizoen bezig. Met 7 overwinningen
en 10 nederlagen hingen The Old Stars in de buik van het klassement en dreigde men
zelfs, na een mogelijks nieuwe nederlaag, naar de degradatiezone te verhuizen.
Is het einde van het fenomeen Old Stars in zicht? Als verrassing toverden ze
gisteren althans een leuke naam uit hun hoed; oude bekende Jens De Troye.
Na een
weekje rust waren beide ploegen duidelijk het balgevoel enigszins kwijt. Wat
zich de eerste minuten van de wedstrijd afspeelde tartte echt elke verbeelding.
De eerste doelpogingen raakten in de verste verte de ring niet. De ene airball
volgde de andere op. Na 5 minuten was de stand 2-2 en in de airballs 5-4. Wat
aanvankelijk nog grappig was deed met het verlopen van de speeltijd steeds meer
pijn aan de ogen. Dat we tegen een zakdoekzone van de Old Stars niet aan
scoren kwamen had alles te maken met het ondermaats afwerken van enkele opgelegde
kansen. Met het schaamrood op de wangen gingen beide ploegen even naar de kant om
gebruik te maken van de 2 minuten pauze. Een 9-9 stand na 10 minuten had daar
veel mee te maken.
Nog een
helft toekijken naar dit spektakel ging niemand volhouden. Coach Chris had
ondertussen elke wisselspeler van de bank gehaald maar niemand slaagde er
voorlopig in om het spelbeeld te doen kantelen. Na enkele nieuwe tactische
richtlijnen kwam er meer druk op de gelegenheidsspelverdeler van de
tegenstander te zitten waardoor men moeilijker de vrijstaande ploeggenoot kon
vinden. Helaas voor ons werden enkele steals ten onrechte afgeblazen en konden
de Old Stars alsnog standhouden. Het scheidsrechterlijk duo had duidelijk een
betere band met de donkerblauwen. Onze mening werd dan ook meermaals
overgemaakt aan de refs. Gaandeweg vertoonden er zich enkele barstjes in de
zone van de Old Stars. Matty, Fred en Dimi ontglipten enkele malen aan hun
aandacht. Ruststand: 26-24
De rust werd
door beide partijen in dank aangenomen om het shot een beetje fijner af te
stellen. Of dat was tenminste de bedoeling. Het derde quarter was nauwelijks op
gang gefloten of daar vielen de eerste airballs te noteren. Even werd er
gevreesd voor hetzelfde rampscenario van in de eerste helft maar gelukkig kwamen
er plots enkele individuele acties nu wel uit de verf. Dimi, Aiko en Fred
zorgden voor de eerste punten waarna Andy met, jawel de enige 3-punter uit de
wedstrijd, even de bank deed rechtveren. Na scores van Matty en Sid was het
Vollie-moment aangebroken. Met 6 punten bracht hij ons zowaar 11 punten voor.
(45-34)
Ook al
hadden we het gevoel dat we deze partij niet konden verliezen toch bleef het
opportuun om de aandacht niet te laten verslappen. Met deze oude krijgers en
hun gevaarlijk afstandsshot kan je maar beter alert blijven. Qua fysiek kregen
we duidelijk de bovenhand waardoor het steeds moeilijker werd voor de Old Stars
om alle gaatjes te dichtten. De frustraties staken ook veel vaker de kop op
maar het grijze duo weigerde voorlopig de Old Stars telkenmale af te straffen.
De kopjes bleven echter nooit lang hangen, integendeel. De opponent werd van
alle kanten onder vuur genomen. Het mooie eraan was dat maar liefst 8 spelers
van onze ploeg een aanval succesvol konden afrondden in dit laatste quarter. Opvallend
ook was dat Matty en Dimi elkaar een aantal keren perfect aanspeelden terwijl
het inside niet makkelijk optornen was tegen de grijze reus Serlippens. Luc,
die weer bergen werk verzette, kon hiervan meespreken. O ja, ondertussen stond
het 9 12 in het airballs gooien, mocht je de tel zijn kwijt geraakt. De
mooiste kreeg Matty echter achter zijn naam toen hij erin slaagde om de bal
tegen de zijkant van het bord te shotten. Ook al was het geen denderend niveau,
toch werden onze lachspieren wederom aardig op de proef gesteld. Met een 63-48
eindscore gingen beide ploegen uit elkaar. (C.T.)
Speelden:
Matty 8, Vollie 8, Sid 6, Fred 11, Gert, Dimi 9, Luc 2, Steven 4 en Aiko 8.
09.02.2015: The Young Ones Landegem - Crooky Monsters: 82 - 70
In de 2de ronde van de KBOV beker kregen we na
Sivi, met de Crooky Monsters een, op papier althans, iets makkelijkere
tegenstander over de vloer. Alhoewel. In de competitie hadden we het al knap
lastig gehad om afstand nemen van hen. Een uitschakeling in de 2de
ronde zou wel als een serieuze ontgoocheling aankomen. In bestuurskringen werd
al luidop gedroomd van een clash met de Vlaamse Ardennen in de finale. De
ziekenboeg werd van Chris en Dimi ontlast maar Bart, Pieter en Stanny zullen
deze helaas nog een tijdje bevolken. Vollie kwam ons net als vorige week
versterken waardoor coach Chris uit een 10-koppige selectie kon puren om de
Crookies onder vuur te nemen.
De intenties waren heel duidelijk. Zo vlug mogelijk afstand
nemen door de Crookies een moordend tempo op te leggen. Met 4 speedies in de
kern kon onze coach dan ook ruimschoots wisselen om het vuur 40 minuten in de
ploeg te houden. Aanvankelijk kende het snelle ritme niet meteen het beoogde
resultaat. Ging het te snel of was de afwerking net niet secuur genoeg? Feit
was dat verschillende aanvallen onverhoopt werden afgebroken door een turnover
of een slechte pass. We hadden wel vrij snel een kleine voorsprong maar van
uitbreiding was er voorlopig nog geen sprake. Aiko en Fred verzorgden de
openingsminuten maar daarna was het wachten tot Vollie, net voor de eerste
korte rustpauze, uit zijn krammen schoot. (18-11)
Ook in het volgende quarter bleven we geduldig afwachten tot
de Crookies het uiteindelijk zouden begeven maar de ploeg wou vooralsnog van
geen buigen of barsten weten. Integendeel. Gaandeweg knokte onze tegenstander
zich terug in de wedstrijd. Het moet gezegd worden dat daar wel een dosis geluk
kwam bij kijken maar de score was wat ze was. Tel daarbij de matige tot zwakke
afwerking van onze spelers aan de vrijworplijn bij en dan weet je dat dit
varkentje bijlage nog niet gewassen was. Ondanks het knappe drive en assistwerk
van Fred en Matty kregen de Crookies de bovenhand in dit quarter. Een 20-21
score in het 2de quarter zorgde voor een 38-33 ruststand.
Het spelbeeld veranderde nauwelijks doorheen de quarters. De
Crookies bleven halsstarrig in onze spoor volgen. Beetje bij beetje dichtten ze
zelfs de kloof. De sfeer werd iets grimmiger maar de sportiviteit vierde nog
steeds hoogtij. In ons kamp werd de nervositeit steeds duidelijker. Aanvallend waren
we aan één van onze beste partijen bezig maar verdedigend vonden we niet genoeg
cohesie om de Crookies het scoren te beletten. Luc en Fred stonden vaak tegen
een overmacht aan opponenten om al de verdedigende rebounds uit de lucht te
plukken. De tegenstander profiteerde daar maximaal van om ook het derde quarter
in hun voordeel te beslechten. Met een 59-57 tussenstand was een halve finale
absoluut nog geen certitude.
De aanwezige toeschouwers en staff kregen waar voor hun
geld. De Crookies waren duidelijk van zin om hun vel duur te verkopen. Mentaal
hadden ze, na het winnen van 2 opeenvolgende quarters, misschien wel het
voordeel maar de leiding hadden ze tot dan toe nog niet kunnen overnemen. En of
dit zou gebeuren jawel hoor. Exact 2 keer stak men de neus aan het venster en
dit telkenmale met slechts 1 punt voorsprong. Reden genoeg voor coach Chris om
de pionnen te herschikken en enkele tactische wissels door te voeren. Ervaring
en koelbloedigheid zouden nu de doorslag moeten gaan geven. Onder de deskundige
leiding van Fred werden de verschillende aanvallen door Vollie, Sid, Dimi, Luc,
Matty en Aiko afgewerkt. De weerstand van de Crookies begon het langzaam maar
zeker te begeven. Een laatste fysieke krachtmeting gaf uiteindelijk de doorslag
waardoor de tegenstander alsnog de handdoek in de ring moest gooien. Een hilarische
fastbreak van Matty, achterna gezeten door Fred, verdreef de spanning meteen en
dat resulteerde in spontaan hoongelach op de tribunes. Onze ploegnaam kon
alvast ingevuld worden als eerste halve finalist. Opmerkelijk detail was ook
dat 56 van de 82 punten werden gescoord door onze 4 spelverdelers. Eindstand:
82-70 (C.T.)
Speelden: Matty 12, Vollie 13, Sid 8, Fred 23, Gert, Dimi 3,
Luc 3, Steven 1, Andy 3 en Aiko 16.
02.02.2015: Gunners - The Young Ones Landegem: 62 - 78
Ondanks de
knappe overwinningen van de laatste weken bleven de Young Ones achtervolgd door pech. Naast de langdurig gekwetsten Bart (rug) en Pieter (knie) moest Stanny
(vinger) en Dimi (voet) ook al verstek geven. Naast al de problemen met de
ledematen had ik er ook iemand last van zijn ingewanden. Coach Chris zijn
eerste pint na een alcoholloze maand was hem duidelijk niet goed bevallen. Hier kunnen lessen uit getrokken worden coach. De Gunners
waren niet meteen het sterkste team uit onze competitie maar na de ruime zege
uit de heenronde, 39 punten verschil om precies te zijn, en de recente zege
tegen titelkandidaat nr 1, Vlaamse Ardennen, kwam het erop aan om niet te gaan
zweven.
Na de beresterke match van vorige week trok Aiko gewoon de lijn door. Met 4 punten zonder
misser bracht hij ons meteen op voorsprong. Na 2 feilloos omgezette vrijworpen
van Sid bezorgde De Rho met een driepunter zowaar de Gunners de leiding. Wat
Matty en Luc ook aan de dag legden van inzet telkenmale kwam hun actie
ongelukkig uit. Met de inbreng van Fred kwam er nog iets meer snelheid en
dreiging in het spel waardoor de Gunners even naar hun tweede adem snakten. Sid
en Aiko liepen gretig in op de met assists strooiende Fred. Het gevolg bleef
niet uit. Enkele fastbreaks later stond al een 15-26 tussenstand op het bord.
Eenzelfde
spelbeeld als in het eerste quarter zou de match al in een definitieve plooi gelegd
hebben aan de rust. Gelukkig voor de wedstrijd beten de Gunners van zich af en
bleven ze de moed erin houden. Steeds weer bleven ze de gaatjes in onze
verdediging vinden. De doelpogingen werden echter niet meteen afgemaakt. Na
veel geharrewar onder onze borden slaagden ze er meestal in om via meerdere
aanvallende rebounds toch te kunnen scoren. Door een kleiner, maar sneller,
team tussen de lijnen te plaatsen kwamen we meermaals in de problemen bij de
rebounds. Na een driepunter van Fred en enkele knap afgeronde fastbreaks van
Vollie en Gert konden we gelijke tred houden. Matty, niet aan zijn beste match bezig, zorgde wel met een mooie buzzer beater voor de 34-44 ruststand.
We hadden de
match netjes onder controle tot plots de scoremachine ging sputteren. Enkele
statische en stereotype aanvallen, gekruid met enkele onbegrijpelijke niet
gefloten overtredingen van de mannen in het grijs, waren voldoende ingrediënten
voor de Gunners om zich terug in de wedstrijd te knokken. Even zag het er wel
heel benard uit toen men tot op 2 punten kon terugkomen. Meer dan deze wake up
call had ons team niet nodig om de koppen bij elkaar te steken. Het geweer werd
van schouder veranderd en het duurde niet lang, ondanks de stakende ref, tot de
broertjes van Vooren de 16 punten in het derde quarter netjes onder elkaar
verdeelden. Een iets agressievere verdediging zorgde op geen tijd weer voor een
mooie voorgift maar de keerzijde van de medaille was dat Gert en Luc stilaan in
foutenlast kwamen. 48-60
Met nog 10
minuten te gaan hoopten we dat het weerwerk van de Gunners eigenlijk hun breekpunt
zou bereiken. Een hardwerkende Luc kon zich uiteindelijk na 30 minuten toch
eens ontdoen van zijn kort opzittende bewaker om zijn eerste punten van de
match te maken. Gelukkig konden Aiko, Sid en een bij momenten ongrijpbare Fred
wel rekenen op iets meer ruimte om te scoren. De ruimte was daarentegen ook de
plaats waar Gert ene grijze, zichzelf interessant voelende, ref had naartoe
geschoten toen hij zijn 5de fout hoorde blazen. Aiko speelde zowaar
de vermoorde onschuld. Zo zie je maar dat er naast spookdoelpunten in het
voetbal ook spookfouten in het basket bestaan. De overwinning kwam, op die
enkele 5 minuten na, nooit in het gedrang. Volgende week kunnen we ons opmaken
voor een nieuw bekerduel. Eindstand: 62-78 (C.T.)
Speelden:
Matty 3, Vollie 8, Sid 15, Fred 16, Gert 4, Luc 2, Steven 10 en Aiko 20.
26.01.2015: The Young Ones Landegem - Vlaamse Ardennen: 70 - 65
Na onze
zeges tegen Sivi en Santobas, rechtstreekse concurrenten in de subtop, kregen
we als kers op de taart van ons drieluik de Vlaamse Ardennen over de vloer. Als
onbetwiste leider hadden ze nog een eitje te pellen met ons uit de heenronde.
Hun enigste nederlaag, tot nu toe, was er eentje getekend: The Young Ones.
Beide teams konden voor deze topper geen beroep doen op een viertal pionnen.
Bij the Young Ones ontbrak Bart (rug), Gert (werk), Andy (had wat Extra Time
nodig) en Pieter. Voor Pieter kwam er 2 weken geleden abrupt een einde aan zijn
spelerscarrière door een knieblessure. Langs deze weg willen we Pieter bedanken
voor zijn jarenlange inzet voor ons team. We hopen met zn allen dat hij een
carrièreswitch overweegt en onze ruime staff komt versterken. Deze avond konden
we, zoals elk jaar een paar keer, gebruik maken van de diensten van Stefaan De
Volder, alias Vollie.
De inzet,
prestige, was hoog en dat was van minuut 1 meteen duidelijk zichtbaar. Beide
teams knokten voor elke bal en dat leverde enkele hete standjes voor doel op.
Luc kon, net als vorige week, de score openen, dit keer met een aardige lay-up.
Zijn collega centerspeler, Aiko, had klaarblijkelijk genoten van een week rust
en knalde al vrij vroeg zijn eerste driepunter door het net. De tegenstander
was meteen gewaarschuwd dat we ons vel heel duur zouden verkopen. Dit ervaren
en ongelofelijk op elkaar ingespeelde team breng je echter niet zomaar uit
evenwicht. De Vlaamse Ardennen waren allesbehalve aangeslagen en geduldig
knabbelden ze aan hun achterstand. Met hun razendsnelle spelverdeler en hun de
kluiten gewassen vleugels werd onze verdediging constant op de proef gesteld. Fred
en Aiko, sterk spelend onder de borden hielden ons in koers maar Geenens en
Veldeman knalden op hun eentje hun ploeg langszij. (18-19)
De
versterking van de tegenstrever was er eentje van formaat en hij was bij
momenten ongrijpbaar voor onze ploeg. Opvangen als team was onze enigste
mogelijkheid en dat lukte dan ook vrij aardig. Als was er één, niet
onbelangrijk detail, dat we iets te vaak uit het oog verloren, namelijk de
rebound. Hoe vaak de Vlaamse Ardennen ook onbesuisd afwerkte onder doel, veelal
kenden ze in de herkansing wel succes. Mede hierdoor konden we nooit echt
afstand nemen en bleef het een triller van formaat. Matty nam in het 2de
quarter het voortouw met 2 driepunters. In zijn spoor had Fred al Geenens zijn
derde fout aangesmeerd waardoor hij iets meer ruimte kreeg om de basket te
vinden. In al onze euforie waren we bijna vergeten dat Stanny zijn vinger had
ontwricht bij het testen van de kwaliteit van het truitje bij zijn
rechtstreekse opponent. Een kolfje naar de hand van Matty die zonder twijfelen in
een soort paringsdans met Stanny zijn vinger terug in de juiste richting zette.
Exit Stanny weliswaar. Een bom van
Steven bracht ons terug bij de wedstrijd. Aiko, Matty en Sid brachten onze bank
zowat in extase met een 41-36 ruststand.
Het geloof
in een 2de stunt tegen de Vlaamse Ardennen begon stilaan aanhangers
voor zich te winnen. Dat er in een partij, waarin beide teams elkaar met het
mes tussen de tanden bekampten, ook plaats was voor fairplay bewezen beide
teams door een scheidsrechterlijke dwaling te overrulen en dat elk in hun
nadeel. Chapeau! Er was dan ook geen sprake van een tifo in onze zaal. In het
derde quarter begon Dimi stilaan Luc naar de kroon te steken wat het aantal
rebounds, zowel aanvallend als verdedigend, betreft. De afvallende bal kende
steevast via Dimi zijn weg naar een volgende fastbreak, iets wat op het lijf
geschreven was van Matty, Vollie, Fred en Sid. Van enige verzwakking was
nauwelijks iets te bespeuren. We konden
zowaar bijna met een 4punten voorgift aan het laatste quarter beginnen al was
dat zonder de buzzer beater van ene Veldeman gerekend. (56-55)
Misschien
kwam die driepunter wel net op tijd. Net op tijd om ons alert te maken dat deze
wedstrijd allesbehalve in een definitieve plooi lag. In dit laatste quarter
gierden de zenuwen haast bij iedereen door het lichaam. De zenuwachtigheid
begon zich ook duidelijk te manifesteren op het terrein. Voor ieder punt werd
gestreden alsof het de winning goal was. De refs hielden de teugels strak
gespannen en dulden geen enkele tegenspraak, ook al was het de regerende
kampioen. Fred maakte dankbaar gebruik van de technische fout. Alhoewel het
afwerkingspercentage van onze vrijworpen niet om over naar huis te schrijven
was konden we toch hierdoor de Vlaamse Ardennen op enige afstand houden. Dankzij
de balvastheid van Fred, Sid, Matty en Vollie konden we vrij makkelijk
weerstand bieden aan de pressing, het laatste drukkingsmiddel van de groentjes.
De laatste 2 minuten schenen wel uren te duren. Van vrijworplijn naar
vrijworplijn en weer terug. Fred en Matty hadden uiteindelijk het laatste
woord en plaatsten de 70-65 eindstand op het bord. De ontlading was dan ook
enorm bij coach, staff en spelers. Een schitterende collectieve prestatie
waarin iedereen zich kweet van zijn taak binnen het team. Mede dankzij deze
overwinning blijven de Young Ones in de running om vice-kampioen te worden.
(C.T.)
Speelden:
Matty 11, Vollie 4, Stanny, Sid 2, Fred 18, Dimi, Luc 9, Steven 5 en Aiko 21.
20.01.2015: Santobas - The Young Ones Landegem: 46 - 68
De
kalendercommissie was niet mals voor ons in 2015. Tegen Santobas (2de
in de stand) waren we aan onze 2de match van een levensbelangrijk
drieluik toe om ons te kunnen handhaven in de top 3 van het klassement. Vorige
week werd de maat van Sivi genomen en vanavond stond met Santobas, de
verrassing toch wel van de huidige competitie, een nog lastigere opponent te
wachten. Ideaal was het niet maar we hadden nog een rekening te vereffenen met
hen na de oneervolle nederlaag uit de heenronde. Gezien het aantal afzeggingen
(Pieter, Bart, Aiko, Stanny en coach Chris) en de moeilijke verplaatsing was
dit geen sinecure. We konden echter wel hoop putten uit het feit dat Santobas
zijn laatste 3 wedstrijden niet kon winnen. Een 2de plaats was dan
ook de inzet van vanavond.
Op het ruime
speelveld voelden Matty, Fred en Steven zich duidelijk in hun sas. Om beurten trachten
ze zich een weg te banen door de bucket waarna Gert als duivel uit een doosje
telkens op het gepaste moment het gat indook. Met 3 opeenvolgende inleggers zorgde
hij al meteen voor een lichte afscheiding. Terwijl Santobas het merendeel van
zijn rijpe doelkansen vakkundig de nek omwrong stond Matty al klaar om Gert af
te lossen. Met maar liefst 12 punten op rij bleef hij uit de greep van een bij
momenten zwalpend Santobas en bevestigde hij zijn sterke partij van vorige
week. Luc, terug overal aanwezig en aanspeelbaar, sloot met een fieldgoal het
aangename en vlotte 1ste quarter af (10-21). Het was eigenlijk een
quarter waar we het moeilijker hadden met de afmetingen van het terrein dan met
de tegenstander.
De 2 minuten
rust waren welgekomen voor Santobas. In verdediging schakelde men doelbewust
over naar zone wat meteen ook zijn vruchten afwierp. De bucket werd
hardhandig dichtgehouden en er was voor ons geen doorkomen meer aan. Al moeten
we toegeven dat we op dat vlak hen wel een handje toestaken door telkenmale
naar de bal toe te lopen en mekaar meermaals voor de voeten te lopen. Meerdere
aanvallen liepen zo tegen de shotklok aan waardoor de doelpogingen meestal
ietwat geforceerd overkwamen. Gelukkig voor ons bakte Santobas er aanvallend
nog steeds niet veel van en kon Fred met 2 driepunters en een inlegger toch nog
een gaatje vinden in de donkerblauwe vestiging. We gingen rusten met 21-30
voorsprong.
Nu Santobas
had gezien hoe ze ons min of meer aanvallend konden lamleggen bestond het
gevaar erin dat hun zoneverdediging ons pas echt monddood zou maken. Sid,
duidelijker aanwezig in de 2de helft, opende de score van halve
afstand. Om de zone te ontgrendelen was ofwel een sterk afstandsshot nodig
ofwel veel infiltrerende acties in de zone van de waarheid. Laat nu net beiden
samenkomen en dan is er geen stoppen meer aan. Met een inderhaast ingevoerd
systeempje van Fred kwamen zowel onze centers als onze vleugels meer in
beweging waardoor er steeds meer barsten in het verdedigend blok van Santobas
kwam. Net nu de brandstofprijzen historisch laag staan leek het alsof hun tank
zonder een druppel benzine kwam te zitten. Net als in het 1ste
quarter kwam er bijna een reeksje van 12 punten op rij tot stand. Enkel Luc,
duidelijk in zijn sas onder de borden, onderbrak de soloslim van Steven met een
enkele vrijworp. Santobas, slechts 6 puntjes scorend in dit quarter, lag met
een 27-49 tussenstand na 3 quarters zo goed als tegen het canvas.
Enkel
onderschatting en een gebrek aan concentratie kon er nog voor zorgen dat deze overwinning
ons uit de handen glipte. Dat de teugels in verdediging ietsjes losser hingen
was vrij normaal te noemen. De partij onder controle houden was dan ook onze
grootste bekommernis en zolang we zelf de weg naar de korf bleven vinden was er
geen vuiltje aan de lucht. Hier en daar zagen we toch wel de frustraties de kop
op steken bij onze tegenstander die absoluut een twintiger wou vermijden. Met
Sid, Andy, Fred, Dimi en Luc om beurten aan de trekker bleef men zelfs hiervan
niet gespaard. De 2de plaats en de 12de overwinning al
van het seizoen was dan ook een feit. Eindstand: 46-68 (C.T.)
Speelden:
Matty 12, Sid 6, Fred 20, Gert 6, Dimi 2, Luc 6, Steven 13 en Andy 3.
12.01.2015: The Young Ones Landegem - BBC Sivi: 56 -50
Na een week
die bol stond van negatieve berichtgevingen in alle media was onze warme en
gezellige nieuwjaarsreceptie een welgekomen verademing. Het feit dat Klaas
Vantornout de Belgische driekleur kon bemachtigen was dan ook voor sommigen de
apotheose van een week om snel te vergeten. Van Dale gooide prompt een nieuwe
spreuk online. Voortaan worden er geen stokken in de wielen gestoken maar
wielen.
Daags na al
die ellende kwam BBC Sivi op bezoek in Landegem. U begrijpt dat voor ons de
ellende nog even bleef duren. Wetende dat we nog nooit een match konden winnen
na de nieuwjaarsreceptie en Sivi vorige week ING wandelen stuurde beloofde alvast
niet veel goeds. Gert (ziek), Bart (rug), Dimi (werk) en coach Chris konden
niet aanwezig zijn.
De bedoeling
om Sivi met gerichte en snelle fastbreaks de pas af te snijden werkte niet voor
de volle 100%. Aanvankelijk kregen we Luc en Steven niet instelling gebracht.
Sivi zette namelijk een snelle en korte verdediging op poten en daar hadden we
het vaak knap lastig mee. Sivi was er niet voor niks in geslaagd om Robeyst vorig
week op 16pnt vast te pinnen. Aanvallend hadden ze via de Elvis lookalike reeds
handig gebruik kunnen maken van de mismatch met Sid. Na een bommetje van Steven
kwamen onze spelers stilaan onder stoom. Sid, Luc, Steven en Matty kwam elk één
keer aan het venster piepen. Met een nipte 19-17 sloten we het eerste quarter
af.
Pieter begon
het 2de quarter nog met 2 omzette vrijworpen maar moest niet veel
later ondersteunend het terrein verlaten. Een verdraaide knie maakt mogelijks
een einde aan zijn seizoen. We hopen op een spoedig herstel! Met een man minder
bleven we de Sivi burcht bestoken met scherpe counters. Matty, duidelijk
herstelt van de griep, speelde een nuttige partij en bracht samen met Luc en
Steven op tijd en stond de nodige punten aan. Tegen de rust hadden we een iets
ruimere marge bijeen gesprokkeld. 33-25
In het derde
quarter was het traditiegetrouw even wachten op de eerste korf maar nadat Sid
en Fred daarin uiteindelijk lukten vond Aiko zijn moment gekomen. Waar hij in
de eerste helft zich nauwelijks in het stuk kon opdringen scoorde hij nu in
slechts enkele minuten tijd 8 punten op rij. Zijn reeks werd even onderbroken
door een snelle uitbraak van Fred die prachtig gepiloteerd werd door een
backpass van een op zijn rug liggende Andy. Meteen de knapste actie van de
wedstrijd. Aiko hield het voor zijn doen iets soberder en zette Sivi op 11
punten met nog 1 quarter te gaan. 49 38
Uit de
vorige confrontaties hadden we ondertussen geleerd dat Sivi zich pas bij het
laatste fluitsignaal gewonnen zou geven en soms pas er ver na. Met een mooie
marge als bonus mocht dit echter niet meer verkeerd gaan. JP De Meester haalde
letterlijk zijn laatste jokers en wisselspelers boven om de partij alsnog een andere wending
te geven. Ondanks het feit dat Sivi nooit echt op een hoopje werd gespeeld
leefde in onze rangen nooit echt het gevoel dat Sivi plots de leiding zou
nemen. Door het feit dat er meer afval in ons spel kwam te zitten kon Sivi op kousenvoeten
nog aardig milderen maar ondanks de verschillende schuifpartijen konden Fred,
Matty en Sid de partij rustig uitdribbelen. Eindstand: 56 -50 (C.T.)
Speelden:
Matty 11, Pieter 2, Stanny, Sid 7, Fred 6, Luc 12, Steven 8, Andy en Aiko 10
05.01.2015: De Maeght van Ghent - The Young Ones Landegem: 76 - 69
De eindejaarsfeesten
waren nauwelijks verteerd, de profvoetballers maar net geland in warmere oorden
of onze spelers stonden alweer paraat om het beste van zichzelf te geven in het
nieuwe jaar! 2015 betekende ook meteen het heroptreden van Pieter die duidelijk
hersteld was van een vervelende knieblessure. Bij wijze van test was hij op
oudejaarsavond nog op één knie gaan steunen om vrouwlief ten huwelijk te
vragen. Van harte proficiat aan beiden trouwens!
Matty (ziek)
en Stanny (de wegen in het oog houdend) gaven verstek evenals Bart (rug) die te
kennen gaf dit seizoen niet meer in actie te zullen komen. We leven met je mee
Bart en hopen op een spoedig herstel!
Een betere
tegenstander dan De Maeght konden we ons vanavond niet voorstellen. Zij dienden
ons dit seizoen, op de 2de speeldag reeds, onze eerste nederlaag
toe. Een grotere motivatie was er niet nodig om de troepen op scherp te zetten.
Na een paar
warrige en slordige openingsminuten vond Steven het welletjes. Met 2 opeenvolgende
driepunters dropte hij de Young Oners uiteindelijk in het spoor van een fysiek
hard spelende tegenstrever. Broertje Frederik nam even later de fakkel over. Bij
de Maeght kwamen slechts 3 spelers aan scoren toe in het eerste quarter maar
dit was wel voldoende om ons constant op achtervolgen aan te wijzen. Gert en
Dimi beten zich de tanden stuk in verdediging op Van Belleghem, die alle
middelen aanwendde om zich een opening naar de ring te forceren. De refs lieten
begaan en al vlug kwamen de eerste afkeurende commentaren uit de richting van
onze reservebank. Een eerste verwittiging van de opperref was dan ook het
logische gevolg. Ondanks een zwakke leiding en een rumoerig quarter slaagden we
er alsnog in de kloof bijna te dichten via Sid en een puike Steven, met elk één
driepunter. (24-22)
In het 2de
quarter bleef De Maeght ons bestoken en inbeuken in zowel aanval als
verdediging. Luc had zijn handen vol met Van Belleghem en die frisheid kwam hij
dan ook helaas tekort in het aanvallend vak. Aan inzet daarentegen geen enkel gebrek.
Met Sid, Fred en Andy hadden we genoeg snelheid in de ploeg om De Maeght pijn
te doen in de fastbreaks. Helaas voor de lichtblauwe aanhang en de neutrale
toeschouwer werden deze te vaak onbestraft foutief afgestopt. Daarenboven
werden de weinige gefloten fouten aan een te laag gemiddelde afgewerkt vanop de
vrijworplijn. We bleven op 9 punten steken en met de rust in zicht konden we
best een opflakkering gebruiken. Via Dimi, Sid, Pieter, Fred en Andy werd het
verschil in de laatste minuten nog herleid tot 4 punten. Ruststand: 38-34
Bij de start
van het 3de quarter miste onze de trein echter de aansluiting. In
no-time bracht De Maeght ons via Schelstraete (28pnt), Van Belleghem (23pnt) en
Gekiere (16pnt) terug in de wachtzaal. Verdedigend moesten onze grote mannen
het onderspit delven en aanvallend speelden we te statisch om De Maeght maar
enigszins te bedreigen. Na enkele tactische wissels konden we terug van vooraf
beginnen. De bredere bast van Steven en Luc zorgde voor meer evenwicht onder de
borden maar hierdoor verdwenen beiden ietwat aanvallend uit beeld. De Maeght
veranderde het geweer van schouder en bestookte ons nu voortdurend vanuit de
tweede lijn. Schelstraete liep over van vertrouwen en geen afstand was hem te
ver om vernietigend uit te halen. (59-50)
Met de
laatste richtlijnen probeerde coach Chris alsnog het tij te doen keren in het 4de
en laatste quarter. Helaas konden we maar geen gepast antwoord vinden op hun
succesvolle afstandsworpen. Een laatste opwelling van driepunters van Fred (1) en
Aiko (2) kwam te laat om de partij alsnog in ons voordeel te doen kantelen. Een
strengere en correctere spelleiding hadden de partij zeker een leuker spelbeeld
opgeleverd en wie weet ook een andere wending kunnen geven. Een vierde
nederlaag hoefde, achteraf gezien, geen drama te zijn want we kregen hulp uit
onverwachtse hoek (Sivi, n.d.v.r.). Zij brachten onze eerste achtervolger ING
een 6de nederlaag toe waardoor er een kleine marge blijft tussen de
nummers 3/4 en 5/6. Eindstand: 76 69 (C.T.)
Speelden:
Pieter 2, Sid 10, Fred 18, Gert 1, Dimi 4, Luc 4, Steven 12, Andy 8 en Aiko 10.
15.12.2014: The Young Ones Landegem - Beautox: 73 - 50
Op de avond dat ons land deels plat had gelegen begon ook de
terugronde van de KBOV-competitie. Tegenstander van vanavond was Beautox, al jaren
een top-3 kandidaat maar dit jaar wil het maar niet lukken om de grijze middenmoot achter
zich te laten. Met de winterstop in zicht begon onze ziekenboeg ook aardig vol
te lopen. Pieter (knie), Bart (rug), Aiko (geblokkeerde rug) en Dimi (andere
oorden) waren de afwezigen van dienst. Een serieuze inkrimping van ons arsenaal
bordenspelers. Gelukkig kwam Beautox ook maar met één echte centerspeler
afgezakt naar Landegem.
Onze afwerking de eerste 5 minuten leek in de verste verte
niet op de openingsfase van vorige week tegen ING. Net zoals bij de
stakingspiketten eerder op de dag werd er bij mondjesmaat eentje doorgelaten. Qua
snelheid werden we eigenaardig genoeg dan ook nog eens afgetroefd door een
verschroeiend gestarte tegenstrever. Net op het moment dat er een
10-puntenkloof op het bord verscheen konden Fred en Luc de situatie enigszins
stabiliseren. (12-17)
Dat het afwerkingspercentage dringend de hoogte in moest was
voor iedereen duidelijk. Het was het enige wat ontbrak in de sterk gevarieerde
aanvalspatronen. Toen bleek dat sommige Beautoxspelers naar hun tweede adem
hapten sloegen de Young Oners ongenadig toe. Fred, Sid en Matty legden er
duchtig de pees op om Beautox volledig uit verband te spelen. Via snedige
drives en snelle balwisselingen werd steeds de vrijstaande man gevonden. In
tegenstelling tot het eerste quarter werd er nu wel foutloos afgewerkt. Het
werd één van de productiefste quarters uit de Young Ones geschiedenis. Fred,
Sid, Gert, Steven, Matty, Luc en Andy kwamen elk om beurt aan scoren toe. Met
een 29-7 deelden we een tik van jewelste uit. Rust: 41-24.
Het derde quarter dreigde even de verkeerde kant uit te gaan
toen Beautox 7 punten in slechts 1 minuut maakte en de kloof terugbracht tot op
10 punten. Een tactische time-out van coach Chris riep de wederopstanding van
de tegenpartij een halt toe. Het evenwicht werd hersteld en langzamerhand namen
we zelfs terug het heft in handen. Fred, Sid, Matty, Steven en Andy bleven de
zoneverdediging continu bestoken waardoor Gert en Luc, geduldig als altijd, op
het geschikte moment in stelling werden gebracht. (56-37)
Met nog 10
minuten te gaan en een twintiger op het bord had Beautox wel begrepen dat
verder aandringen geen zin meer had. Dat het leidende duo uiteindelijk gespaard
bleef van verdere commentaar had dan ook veel te maken met het feit dat er een
geruststellende voorsprong was. Een close-game met deze passieve leiding had
vermoedelijk op een grotere veldslag kunnen uitdraaien. Volgens velen werd de
voetbalregel balvoordeel hier te pas en te onpas aangewend.
Eindstand: 73-50 (C.T.)
Speelden: Matty 2, Stanny, Sid 12, Fred 25, Gert 8, Luc 14,
Steven 7 en Andy 5.
08.12.2014: BBC ING - The Young Ones Landegem: 71 - 64
Een late
wijziging in de kalender zorgde ervoor dat onze tegenstander van avond moest
uitwijken naar de sporthal Hekers in Zwijnaarde. Het late aanvangsuur, 21u15,
speelde zeker niet in ons voordeel met een vermoeiende organisatie van onze
quiz in de benen. Uit de statistieken bleek trouwens dat de match na de quiz
nog maar zelden een goede afloop kende. De match tegen BBC ING was meteen de
laatste match uit de, voor ons althans, succesvolle heenronde. Bart
(rug/griep), Pieter (knie) en Andy (ziek) waren de ontbrekende elementen van
vanavond. Aan de overkant had BBC ING zich aardig versterkt met de oude
bekenden Robeyst en Pita om de langdurige afwezigheid van Sesselle op te
vangen. Het beloofde een kraker van jewelste te gaan worden.
ING
probeerde ons in zone op te vangen maar daar liet Sid al van in de beginfase
geen spaander van heel. Via snel en knap passingwerk van zijn medespelers kwam
Sid steevast in een vrije shotpositie terecht. Geen fractie van een seconde
twijfelde hij. Met 6 punten op rij bezorgde hij onze ploeg een enorme boost. ING
bakte er op dat moment nog niks van want Robeyst was duidelijk nog bezig met
zijn vizier af te stellen. Fred en Sid, 5 op 5 waaronder een driepunter, lieten
niet betijen en zorgden plots zelfs voor een 4-17 voorsprong. Menig Young Oner
begon zich ondertussen zachtjes in de wang te knijpen. Hoe verrassend snel de
voorsprong op het scorebord kwam hoe snel hij ook weer smolt als sneeuw voor de
zon. Met 5 driepunters en een ontketende Robeyst hingen de bordjes al snel in
evenwicht. (22-22)
Alles was te
herdoen maar daar kon de neutrale supporter zich gerust in vinden. Zij die
dachten dat ING zijn zoneverdediging overboord zou gooien bleef met een illusie
achter. De hechte verdediging zorgde er tevens voor dat onze grote jongens moeilijk
in het spel voorkwamen. Luc kon zich nog het best doorzetten en weerde zich als
weleer als een duivel in een wijwatervat. Als er één lijflied bij hem past dan
is het zonder twijfel Keep on running van The Spencer Davis Group. De inzet
die hij aan boord legt samen met de broodnodige puntjes zijn op zijn vijftigste
nog steeds een onmisbare schakel in ons geheel. Sid kende in dit quarter
aanvallend een dipje maar net op dat moment nam zijn concullega Matty met veel
bravoure over. Met 2 bommen en een fieldgoal, gesteund door 4 punten van een
ietwat afwezige Aiko, hield hij ons min of meer in het spoor van BBC Robeyst.
Ruststand: 43-38
Een tactisch
plannetje om Robeyst, zijn teller stond ondertussen al op 19, lam te leggen was
meer dan welkom. Sid en Steven kweten zich om beurt aardig van hun taak. De
aanvoer werd onderbroken en plots moest ING uit een ander vaatje tappen wat aanvankelijk
niet wou lukken. Luc en Fred beseften maar al te goed dat het moment daar was
om ING voor de 2de keer terug te slaan. Helaas bleven we te vaak monddood
in de aanval waardoor het te lang duurde vooraleer we het kloofje kon dichten. Een
sterk spelende Matty, duidelijk geïnspireerd door vrouwtje lief, zorgde met 2
opeenvolgende driepunters voor een nieuw orgelpunt. Ondanks de 17 gescoorde punten
hadden we achteraf toch het gevoel dat we net daar meer afstand hadden kunnen
nemen. (54-55)
Net op het
moment dat je denkt dat we de partij terug in handen konden nemen dook die
duivelse Robeyst terug op het voorplan. De nauwe familiebanden die hij had met
één van de refs hadden er ondertussen ook wel voor gezorgd dat hij pas laat
zijn 3de streepje achter zijn naam kreeg en daardoor nog voluit kon
meedraaien in de strijd. Een iets strengere beoordeling van sommige fases door
het grijze duo hadden de 6-koppige ING delegatie zeker in moeilijkheden
gebracht. Spelen en laten spelen was net iets teveel in het voordeel van de
familie als je het ons vraagt. Dit neemt niet weg dat de tegenstander bestond
uit een aantal individuele talenten die ons voornamelijk vanop afstand te
grazen namen. De schrik om in de wind te worden gezet in verdediging zat er
danig in bij ons. Aanvankelijk weigerde Sid zich zomaar gewonnen te geven maar na
7 punten op rij, waaronder 1 driepunter, moest ook hij uiteindelijk de duimen leggen
voor de grotere vuurkracht van de tegenstrever.
Deze 3de
nederlaag in de heenronde zorgde er eveneens voor dat een verdienstelijke 3de
of 4de plaats voor ons het hoogst haalbare zal worden dit seizoen.
Eindstand: 71-64 (C.T.)
Speelden:
Matty 15, Stanny, Sid 22, Fred 11, Gert, Dimi, Luc 8, Steven en Aiko 8.
01.12.2014: The Young Ones Landegem - The Krawietelkes: 60 -43
Het gaat
onze Young Oners de laatste tijd steevast voor de wind. De laatste nederlaag
dateert al van halfweg september en dat laat zich duidelijk voelen in onze
supportersschare. Een verdubbeling zowaar, van 1 naar 2. Gelukkig kunnen we zaterdag
voor onze 6de Algemene Young Ones Quiz op iets meer volk, 240 om
precies te zijn, rekenen. Geen groene -
of rode jassen te bespeuren maandagavond aan de sportzaal. De wedstrijd
tegen de verrassing van het seizoen, The Krawietelkes, kon dus gewoon doorgaan.
De laatste jaren hadden The Krawietelkes hun voetbalploeg drastisch omgebouwd
naar een goed uitgebalanceerd basketteam met enkele gerichte versterkingen waaronder
een zekere Jonas Van Puymbroeck. De uitslagen van onze tegenstrever van deze
avond logen er niet om.
Ook voor
deze match konden we nog geen beroep doen op de herstellende Pieter (knie) en
Bart (rug). En Stanny? Die staakte de strijd voor even.
Met Sid,
Fred, Steven, Luc en Aiko koos coach Chris voor vijf starters die een ideale combinatie
vormden tussen snelheid en gestalte. De eerste 2 doelpogingen kenden dan geen
succes, het vervolg was des te uitmuntend. De aanvangsminuten stonden bol van
de snelle balwisselingen die aan onze kant bijna feilloos werden afgewerkt
telkens de vrije man werd gevonden. Sid, Fred en Steven waren een ware gesel
voor de bezoekers en vonden in Luc en Aiko de ideale afwerkers. Qua tempo waren
The Krawietelkes minstens de evenknie maar de finesse bij de laatste pass of
shots ontbrak vooralsnog. Na een aangenaam kijkstuk toverde Andy met een bommetje
de 20-10 tussenstand op het bord.
Ook in het
tweede quarter bleef het tempo verschroeiend hard. Iedereen liep zich de longen
uit het lijf om deze fysiek sterke ploeg bij te benen. Dat de tegenstander
bleef uitpakken met een zone-verdediging terwijl de driepunters hen rond de
oren vlogen verbaasde menige aanwezigen. Matty (2) en Aiko (1) kenden succes vanachter
de driepunterlijn. Door het hoge tempo kwamen beide ploegen vaak in een
meerderheidssituatie terecht maar daar mankeerde het vaak aan scherpte bij de
tegenstander. Sid, Fred en Matty profiteerden hier echter optimaal van. The
Krawietelkes waren met een 39-23 ruststand duidelijk aan wat bezinning toe.
Het derde
quarter werd helaas geen kopie van de productieve eerste helft. De slordigheden
stapelden zich op. De passes waren minder nauwkeurig en de afwerking liep het
helemaal afweten. Gelukkig voor ons nam onze tegenstander hier evengoed een
voorbeeld aan. De 2 krasselende ploegen stonden in schril contrast met de
verwennerij van de eerste helft. Met een buzzer beater vanachter de
driepunterlijn deed Dimi even de hoop op beterschap oplaaien maar verder dan 7
schamele puntjes kwamen we niet in dit quarter. Daar The Krawietelkes ook niet
aan hun sterkste partij bezig waren konden we de schade zonder problemen
beperken. (46-34)
Na 30
minuten speeltijd was er nog geen enkel moment opgedoken waaruit kon blijken
dat de partij alsnog zou kantelen in ons nadeel. Het bleef een snelle, bij
momenten harde wedstrijd maar de fair play bleef steeds hoog in het vaandel.
Het scheidsrechterlijke duo kwam op geen enkel moment in de problemen ondanks
het feit dat ze ervoor gekozen hadden om te laten spelen en af en toe eens
een oogje dicht te knijpen. Een spektakelstuk was het al lang niet meer en
iedereen keek dan ook reikhalzend uit naar het laatste fluitsignaal. De broertjes
van Vooren mochten de eindscore op 60-43 vastleggen. Door de nederlaag van De
Maeght van Ghent eisen we de 3de plaats alleen op in het klassement
met slechts 1 nederlaag meer dan de nummers 1 en 2 in de stand. Het biedt
perspectieven (C.T.)
Speelden:
Matty 8, Sid 10, Fred 9, Gert 2, Dimi 3, Luc 6, Steven 3, Andy 3 en Aiko 16.
17.11.2014: The Young Ones Landegem - Crooky Monsters: 67 - 48
Met nog 3
speeldagen te gaan in de heenronde troffen we uiteindelijk de Crooky Monsters.
De Crookies deden het lang niet onaardig tot dusver met slechts 3 nederlagen.
Winst tegen ons bracht hen op gelijk hoogte, verlies daarentegen betekende voor
hen dat ze de voeling met de top 3 zouden verliezen. Door het ontbreken van 3
spelers leek het laatste heel wat realistischer. Onze kern was op Pieter (knie)
en Bart (rug) na compleet. De kwaaltjes na vorige week waren bij de meesten
verleden tijd. Enkel Matty kon met een gezwollen vinger nog fysieke
bewijsstukken voorleggen.
Nu de kopjes
zich meer en meer gaan focussen op de organisatie van onze 6de
algemene quiz van 6 december was onderschatting van de tegenstander hopelijk
niet aan de orde.
In een
gezwind eerste quarter met een vrij strak tempo konden we meteen de Crookies op
achtervolgen aanwijzen. Steven, terug met vertrouwen spelend, nam het voortouw
en opende de score met een knappe drive. Op hun beurt rondde Aiko, Sid, Luc en
Andy enkele pijlsnelle aanvallen met succes af. De Crookies, met slechts 1
centerspeler, stonden erbij en keken ernaar. Aanvallend liep het voor hen voor
geen meter. De passing en afwerking lag zwaar onder het gemiddelde. Met een
bommetje van Steven erbovenop keek men na nauwelijks 10 minuten al tegen een
21-9 achterstand aan.
Met enkele
nieuwe krachten vatten we het tweede quarter aan. Een bedrijvige Andy lag
constant op vinkenslag en kwam meermaals gevat tussenbeide in defense. Dimi
bedankte voor het vertrouwen en werkte 2 opeenvolgende assists keurig af. Halfweg
het 2de quarter verwaterde het spelbeeld. Mede dankzij het feit dat er
bij de Crookies niet direct verbetering merkbaar was werden onze, nog steeds
snedige, aanvallen nonchalanter. Te vaak werd er gekozen voor de mooiste maar
niet altijd de meest efficiëntste manier van afwerken. Resultaat hiervan was
dat de tegenstrever de schade min of meer kon beperken in dit quarter.
Ruststand: 35-19
Ook in het
derde quarter bleven we in hetzelfde bedje ziek. Luc en Gert, die terug een
verdienstelijke partij speelden onder de borden, werden iets te weinig direct
aangespeeld. Hoe productief Aiko nog in Maldegem was, zo ongelukkig was hij
vanavond in de afwerking. Om een onverklaarbare reden, een kristallen huwelijk
zou er voor niks tussen zitten, wou de
bal maar niet juist vallen voor hem. Het scheidsrechterlijke duo, Van Rysel en
Rogge for old times sake, kon weinig ten laste worden gelegd. Al werd daar bij
aanvang toch eventjes voor gevreesd. De tegenstander van vanavond liet dan ook
toe dat er basketball werd gespeeld. Helaas voor hen leverde dit niet veel op
want net voor het einde van het derde quarter kwam er al een twintiger op het
bord. (49-29)
Niks of
niemand die er nog aan twijfelde dat de 6de opeenvolgende
overwinning een feit zou zijn. Ondanks de mindere periode bleven onze spelers
het publiek bij momenten verwennen met enkele fraaie fast-breaks. De gezonde
agressiviteit van Matty, Stanny, Andy, Fred en Sid zorgden voor veelvuldig
balverlies bij de tegenpartij waardoor we vaak, via een snelle omschakeling,
een meerderheidssituatie kunnen uitbuiten. Dé afwerker van dienst vonden we in
de naam van Sid. Zijn misser in de openingsfase buiten beschouwing gelaten,
werd hij op geen enkele misser meer betrapt. Er waren er die met veel minder of
net veel meer vrede moesten nemen, is het niet A ;-). Geen man overboord.
Onze collectieve prestaties, al is het nu in defense en/of offense, mogen
gezien worden en gaan tegenwoordig aardig over de tongen met de concullega s. Dat
onze ploeg daarbij gesteund wordt door een talrijke staff zal daar
waarschijnlijk niet vreemd aan zijn. Eindstand: 67 48. (C.T.)
Speelden:
Matty, Stanny, Sid 18, Fred 8, Gert 2, Dimi 6, Luc 8, Steven 10, Andy 9 en Aiko
6.
11.11.2014: Givengo 99'ers - The Young Ones Landegem: 56 - 64
Feestdag of
geen feestdag, het leven van een sporter kan soms ongenadig hard zijn. Terwijl
op vele plaatsen de wapens zwegen ter nagedachtenis van het einde van WO I mochten
onze strijders hun opwachting maken in het splinternieuwe sportcomplex MEOS in
Maldegem. Givengo 99ers was de nieuwkomer in onze competitie en dus voor ons
onbekend terrein al liepen er aan de overkant wel een aantal bekende gezichten.
Stefaan Turpyn, ooit succesvol bij Eikenlo Eeklo en met 2m11 de 2de
grootste Meetjeslander, Kevin De Sutter (Meetjesland) en Stefan Van de Voorde
(Sleidinge) gaven deze ploeg gestalte. Aan onze kant bleven Bart (rug) en
Pieter (knie) voor de zoveelste week aan de zijlijn. Wegens werkverplichtingen
konden we ook niet rekenen op Gert.
In de
aanvangsminuten was het duidelijk aftasten voor beide ploegen. Givengo koos
duidelijk voor de strategie om Turpyn verdedigend in de bucket te houden
waardoor inside-spel quasi onmogelijk was. Het leek David tegen Goliath wel. Niet
dat Aiko hem plots een steen toewierp. De beperkte bewegelijkheid van zijn
tegenstrever zorgde ervoor dat hij naar hartenlust kon uithalen van buitenaf. Door
daarenboven het tempo de hoogte in te jagen stond Givengo vele malen met een
man minder situatie te verdedigen. Een ideaal scenario om Sid (5) en Aiko (10)
in stelling te brengen. (8-15)
In het
tweede quarter veranderde Givengo het geweer van schouder door meer snelheid in
hun ploeg te brengen. Veel punten bracht het echter niet op want hun shots
waren onverzorgd en in de opbouw werd hen de bal veelvuldig afhandig gemaakt
door Fred, Sid, Andy en Matty. In aanvallend opzicht kwamen wij toch weer iets
beter uit de verf. Met Stanny, Sid, Fred, Dimi, Luc en Aiko als afwerkers
groeide onze voorsprong gestaag. Dat Givengo slechts 1 overwinning uit 7 machten
kon puren, ondanks telkens het geringe doelpuntenverschil, kon dus eerder
worden toegeschreven aan hun potige verdedigingswerk. Net voor de rust kwamen
zowel Matty (ontwrichte vinger), Fred (kaak) en Steven (dijbeen) onzacht in aanraking
met één van hun ledematen. Matty nam geen risico meer en staakte de strijd. Gelukkig
voor ons had dit vooralsnog geen invloed op het geleverde spel. Rust: 21-33
Het 3de
quarter werd met een bommetje ingezet en zou ook zo eindigen. Andy stak het
vuur aan de lont en dit werkte duidelijk aanstekelijk bij de rest van de groep.
Het tempo ging aanzienlijk de hoogte in en de broertjes van Vooren en Aiko
hadden er duidelijk zin in. Van buiten de driepunterlijn werd Givengo maar
liefst 5 x succesvol getorpedeerd. Hun schip maakte zwaar slagzij (37-54) maar
weigerde vooralsnog te zinken.
Terwijl
iedereen bij ons dacht dat we de schaapjes al lang op het droge hadden knokte
Givengo zich langzamerhand terug in de wedstrijd. Luc en Aiko hadden het niet
onder de markt met hun rijzige directe opponent. Ondanks het feit dat hij reeds
na 7 seconden in de 2de helft tegen zijn vierde fout aankeek bleef
hij buiten schot van het grijze duo. Aanvankelijk werd zijn merkwaardige
balbehandeling door onze spelers nog weggelachen maar toen Givengo plots op 8
punten stond maakte het hoongelach plaats voor bittere ernst. Hun opmars werd
helaas voor hen brutaal afgeremd toen één van hun betere afwerkers zijn knie
compleet verdraaide. Het wansmakelijk beeld zorgde voor een zware mentale dreun
bij de tegenstander waardoor de match in een definitieve plooi kwam te liggen.
Eindstand: 56 64 (C.T.)
Speelden:
Matty, Stanny 2, Sid 8, Fred 11, Dimi 2, Luc 2, Steven 12, Andy 5 en Aiko 22.
03.11.2014: 1ste ronde vd KBOV-Beker: The Young Ones Landegem - Sivi: 58 -49
03.11.2014: 1ste Ronde v KBOV Beker: The Young
Ones Landegem Sivi: 58 49
Na een 2
weken durende break mochten we gisteren terug aantreden, in de 1ste
ronde van de KBOV-beker wel te verstaan. Niemand die daar rouwig om was want trainen
is namelijk niet echt iedereen zijn ding. Meer uitleg is overbodig. Onze tegenstander
van vanavond was Sivi. Niet de meest onoverwinnelijke tegenstander van het
moment maar in de competitie hadden we het knap lastig en konden we pas afstand
nemen in het laatste quarter. Het bye-systeem, ooit ingevoerd wegens onze ruime
kern, kon andermaal naar de prullenmand, of is het nu voortaan vuilnisbak,
worden verwezen. Bart (rug) en Pieter (knie) zijn nog steeds de langdurig
gekwetsten. Luc moest in extremis afzeggen met buikloop. Hij kreeg niet alleen
figuurlijk maar ook letterlijk het van deze match.
In een vrij
aangename openingsfase ontbrak het enkel aan wat afwerking aan beiden kanten om
er een spektakelstuk van te maken. Andy en Steven openden voor ons al vrij snel
de score terwijl Sivi ruim 3 minuten geduld moest oefenen vooraleer de eerste
veldkorf lukte. Gaandeweg verwaterde het spelpeil danig dat zelfs de laatste
pass en het knappe samenspel plaats maakte voor onnodige balverliezen en
talrijke misverstanden. Een povere 10-8 na het eerste quarter was het
resultaat.
In het 2de
quarter werd de nadruk door coach Chris op een hoger speltempo gelegd. Niet zo
slecht bekeken want Sivi had namelijk meermaals ten blijk gegeven dat hun trage
transitie hen meermaals in de problemen bracht. Helaas kreeg het snellere
voetenwerk van Fred, Sid en Matty niet het verhoopte verlengstuk in scorend
vermogen. De passes kwamen net iets te snel richting onze grote jongens zodat
meerdere doelrijpe kansen vakkundig de nek werden omgewrongen. Gert, Aiko, Dimi
en 2 vrijworpen van Matty zorgden alsnog voor 10 bijkomende punten. Bij de
tegenstrever hadden Van de Pitte en Vanoost iets meer succes. Spreken van een
veel betere afwerking bij hen zou de waarheid geweld aandoen. Ruststand: 20
24
We hoopten
met zn allen op een aangenamer kijkstuk in de tweede helft. Andy gaf met een
geslaagde driepunterpoging meteen het startsein van een spectaculairder 3de
quarter. Plots viel de bal wel waar hij moest vallen. In het mandje zou Johan
Boskamp bulderen. Sivi kwam met het ontbreken van hun zwarte parel en de licht
geblesseerde Kochuyt stilaan in de problemen onder de borden. Meer had Aiko
niet nodig om te beseffen dat het verschil best inside kon gemaakt worden. Door
de systematische aanvoer van Fred, Sid, Matty en Steven kon JP alleen maar
lijdzaam toekijken hoe Aiko met 11 punten dit quarter het nekschot gaf aan zijn
stilaan radeloos wordende ploeg. 44-34
Het laatste
quarter zou er een moeten worden van geduldig rondspelen en gericht toeslaan.
Alleen, zo hadden bepaalde Sivi- spelers het niet begrepen. De onmacht begon
zich stilaan te uiten in klein en irritant duw- en trekvertier, dat iets te
weinig werd afgestraft door het grijze duo.
De potjes begonnen stilaan over te koken. Wat moest gebeuren gebeurde
dan ook niet veel later. Vanoost junior deelde, al dan niet vrijwillig, een
rake elleboogstoot uit aan Matty, die even moest bekomen. Uit de verwarring die
daarop volgde sprong junior ook nog eens iets te enthousiast in de nek van
Andy. Vanoost Senior reageerde totaal buiten proportie en driest toen hij Andy trakteerde
op een rake elleboogstoot. Het legertje Young Oners behoedde Vanoost van een
lynchpartij. Uitsluiting en een verbanning naar de kleedkamer was zijn eenzame
bestemming. Het incident haalde eigenaardig genoeg ook meteen de lont uit het
kruitvat. De resterende minuten werden als een duel der heiligen afgewerkt. Wat
velen ondertussen was ontgaan was dat Sivi op amper 6 punten bleef hangen en
alles nog speelbaar hield. Sid, met 5 punten op rij, en Aiko ontnamen echter
hun laatste hoop op ettelijke speelminuten van het einde. Eindstand: 58-49.
(C.T.)
Speelden:
Matty 2, Stanny, Sid 9, Fred 6, Gert 6, Dimi 2, Steven 7, Andy 9 en Aiko 17.
13.10.2014: Old Stars - The Young Ones Landegem: 51 - 56
Qua organisatie kon deze maandagavond wel tellen. Dat de
KBOV, KBVB, UEFA en den dienst in Hansbeke elkaar niet hadden geconsulteerd
bij het samenstellen van de kalender was wel duidelijk. Bosnië België
programmeren op een avond dat enkele mensen bijna letterlijk uitliepen van den
dienst in Hansbeke en oja niet te vergeten
de belangrijke uitwedstrijd tegen de Old Stars op het programma stond. Naast de
langdurig gekwetsten Bart (rug) en Pieter (knie) konden we ook geen beroep doen
op Fred (teen), Andy en Stanny (beiden hadden hun jaarlijkse verplichtingen). De
Old Stars hadden tot op heden enkel de duimen moeten leggen tegen de
verrassende leider van het moment, de Crooky Monsters. Later die avond zou
blijken dat ook zij tegen hun eerste competitienederlaag zouden aanlopen.
Tegen de getalenteerde oude lepe vossen deden wij al jaren
beroep op dezelfde tactiek. Snelheid, snelheid en nog eens snelheid. Dit met de
bedoeling dat zij het uiteindelijk begaven op het einde en niet wij. Met een
gemiddelde leeftijd van 40 jaar kwamen we beduidend jonger aan de opworp dan
onze opponenten (50). Uit het verleden was al dikwijls gebleken dat dit niet
echt een handicap was voor hen. Ook vanavond kwamen de Old Stars prima uit de
startblokken. Terwijl wij nog een beetje aan het zoeken waren liet de
tegenstanders een puike 6 op 6 noteren zonder misser. Sid, Matty, Luc en Steven beseften tijdig het
gevaar en schakelden een versnelling hoger. (13-11)
Met slechts 7 veldspelers liet coach Chris de pionnen aardig
roteren. Het tempo mocht onder geen enkel beding verzwakken want dan riskeerden
we het onderspit te delven tegen deze routiniers. Bij een trage opbouw van ons
hadden de donkerblauwhemden geen enkele moeite om de bucket een no-go zone te
maken voor onze centerspelers. Luc en Gert vonden af en toe nog een gaatje maar
Aiko, vorige week outstanding, werd nu met alle, zelfs onsportieve, middelen
het scoren belet. Via enkele snelle omschakelingen konden Sid, Matty en Steven
net voor de rust de achterstand toch nog ombuigen in een kleine voorsprong. Een
welgekomen mentale opsteker voor onze ploeg in een moeilijk lopende wedstijd.
(26-29)
De tweede helft begon niet echt zoals we gehoopt hadden.
Enkele opmerkelijke dwalingen van de bedenkelijke spelleiding kwamen ons op
slechts enkele minuten tijd duur te staan. Matty was duidelijk het kind van de
rekening bij ons. Op één minuut tijd kreeg hij 2 streepjes cadeau van de man in
het grijs. Niet echt bevorderlijk te noemen in een close game met veel fysiek
contact in de duels. Ondertussen hielden in defense Luc, Gert en Dimi om beurt kranig
stand tegen de uit de kluiten gewassen centerspeler van de tegenpartij.
Aanvallend daarentegen kregen we geen eenzijdige bedoelingen in ons spel. Een duidelijke
18-11 tussensprint deed de partij voor de zoveelste keer kantelen. Niks was
verloren maar een kentering mocht niet veel langer op zich laten wachten.
(44-40).
Dat er ruim 1500km verder ook Belgen aan het knokken waren
tegen een achterstand inspireerde ons blijkbaar allemaal. Met enkele frisse
ideeën en een bevrijdend spelende Sid kwam langzamerhand onze
winnaarsmentaliteit terug. De pionnetjes vielen op zijn plaats en waar nodig
staken de scheidrechters nu ook ons een handje toe. Uiteindelijk zal de
helpende hand voor beide teams wel in evenwicht geweest zijn maar zoals zo vaak
beweert de verliezende partij dan net altijd iets meer benadeelt te zijn geweest. Niet dat
Sid daar enigszins boodschap aan had. Met 7 punten op rij snoerde hij bijna in
zijn eentje de Old Stars de mond. Net op het moment dat hij even moest temporiseren
loste de kwelduivel van Aiko 5 seconden. Meer had Aiko niet nodig om zijn enige
driepunter van de avond te boeken en de Old Stars het nekschot te geven. De Jaeger
probeerde nog, zoals in zijn gloriejaren bij Santobas, om het tij te doen keren
op zijn eentje maar gelukkig voor ons is basket nog altijd een teamsport en
daar scoorden wij vanavond het best. Eindstand: 51 56. (C.T.)
Speelden: Matty 10, Sid 19, Gert 2, Dimi, Luc 12, Steven 10
en Aiko 3.
06.10.2014: The Young Ones Landegem - Phoenix Gunners: 86 - 47
06.10.2014: The Young Ones Landegem Phoenix Gunners: 86
47
Het zijn
drukke tijden tegenwoordig voor onze Young Oners. Donderdagavond namen we
verdiend de maat van de regerend kampioen Vlaamse Ardennen, met een ingetogen
feestviering achteraf. Op zaterdagmiddag mochten we dan weer met zn allen,
samen met de kartonnen Herman Brusselmans uiteraard, meegenieten van een
heerlijke brunch van onze jubilarissen, Luc en zijn vrouwtje Katty. Nogmaals
proficiat trouwens, Luc en Katty! Amper 58 uren later werd er al opnieuw
verzamelen geblazen voor onze 6de wedstrijd van het seizoen. Na 3
uitoverwinningen en 2 thuisnederlagen werd het zo stilaan tijd om dit juk van
ons af te schudden en onze enige hondstrouwe thuissupporter waar te bieden voor
zijn abonnement.
Het succes
van donderdagavond had echter ook zn naweeën. Fred kwam niet ongeschonden uit
de Vlaamse Ardennen terug. Hij moest na Bart (rug) en Pieter (knie) ook verstek
geven met . wat hadden we nog niet inderdaad zijn enkel. Wetende dat hij
vorige week goed was voor 30% van onze score konden we maar beter uitkijken met
de Phoenix Gunners. Hun statistieken, slechts 1 overwinning op 5 matchen, deden
nu wel niet echt iemand achterovervallen.
Aiko,
Steven, Andy, Luc en Sid verschenen aan de opworp. Die opworp winnen was ook
meteen het enige en laatste wapenfeit van de Gunners in het eerste quarter. Hoe
flitsend en knallend hun naam ook klonk, zo onbeweeglijk, onsamenhangend en
inspiratieloos stond men te verdedigen. Tegen de tijd dat de Gunners doorhadden
dat wij ene dubbele meter hadden lopen die aardig zijne streng kon trekken
van achter de driepunterlijn had Aiko al 3 driepunters en een fieldgoal op zijn
conto geschreven. Hem hoorde je natuurlijk niet klagen. Was het dan een one
men show? Nee, zeker niet want zowel Sid, Andy als Gert dikten, na enkele
knappe combinaties de score verder aan. (24-9)
Mits enige
voorzichtigheid in te bouwen konden we toen reeds, zonder kapsones te willen
hebben, vatten dat de Gunners niet echt een partij zou zijn voor ons. Met amper
6 man waren, in tegenstelling tot ons, de wisselopties zeer beperkt voor onze
tegenstander. Aan onze kant werd het 2de quarter aangevangen met
vers bloed. Matty, Stanny en Dimi verschenen even gretig op de court als hun
voorgangers en van enige terugval of terughoudendheid was absoluut geen sprake.
De Gunners werden ook dit quarter op amper 9 punten vastgepind. Na enkele
minder succesvolle pogingen stelde Dimi zijn vizier iets beter af waardoor hij
letterlijk beter zijn draai naar doel vond. De rol vanachter de driepunterlijn
nam Matty daarenboven met succes over van Aiko. Ondertussen had Andy met enkele
sierlijke drives en inleggers reeds een paar keer de Rho, een boom van een
vent, ter plaatse gelaten. Rust: 43-18.
Niemand die er
aan de rust nog aan twijfelde dat we onze 1ste thuiszege van het
seizoen praktisch in handen hadden. Wat Luzon van Standard even overwoog de dag
ervoor kwam gelukkig voor ons zelfs niet in de gedachten van de Gunners. Waar men
vaak irritaties en beschadigde egos kan verwachten bij dergelijke tussenstand bleef
onze tegenstrever van vanavond de sportiviteit zelve. Het mag gezegd worden. Om
te vermijden dat we gingen slaapwiegen in de tweede helft porde coach Chris de
troepen aan door de stand fictief terug op 0-0 te plaatsen. Het recept bleek aan
te slaan. Aan beide kanten weliswaar want de Gunners scoorden 15punten,
waaronder 3 driepunters, maar niemand die daar echt om maalde, behalve Chris
zelf dan misschien. Centers Luc en Gert namen aan de overkant de assists met
plezier aan waarna Andy met maar liefst 8 punten op rij uitpakte. Om het 3de
quarter in schoonheid af te sluiten pakte Aiko met zijn 4de
driepunter, meteen ook zijn 18de punt, uit. (60-33).
Wie dacht
dat het 4de quarter er één was voor de boeken, was eraan voor de
moeite en liep menig doelpunten mis. Onze jongens hadden er duidelijk nog veel
zin in. Onder leiding van Aiko, Steven, Gert, Luc en Stanny werd de kloof
steeds verder uitgediept. De Gunners vonden ondertussen al wel iets makkelijker
de weg naar de korf maar dat kon ons niet echt deren. Met enkele fraaie en goed
uitgesponnen fast breaks liep de wedstrijd op zijn einde. De eerste
thuisoverwinning was meteen een feit. Voor de analisten onder jullie, dit was
ook slechts de 2de wedstrijd waarin we meer dan 60 punten scoorden.
Leuker detail was dat iedere speler aan scoren toekwam. Eindstand: 86-47 (C.T.)
Speelden:
Matty 8, Stanny 2, Sid 6, Gert 10, Dimi 7, Luc 9, Steven 5, Andy 16 en Aiko 23.
02.10.2014: BC Vlaamse Ardennen - The Young Ones Landegem: 48 - 54
Ronse, donderdagavond
20u45, uitwedstrijd tegen de regerend kampioen, Vlaamse Ardennen. We kunnen u
direct 10 leukere dingen opnoemen met het einde van de werkweek in zicht maar
er was geen ontsnappen aan. Jaar na jaar moesten we de duimen leggen tegen een
sterk team met een cohesie om jaloers van te zijn. Niemand die het luidop
durfde verwoorden maar menig clublid van ons droomden er al jaren van om voor
het eerst de scalp van deze mannen te veroveren. Zonder Bart (rug), Pieter
(knie) en Stanny (niet tuk op deze verplaatsing) kwamen we met een driekwart
bezetting op de proppen.
In de vrij
rommelige en overhaaste openingsminuten van de partij duurde het enkele
aanvallen vooraleer Fred uiteindelijk de 0 van het scorebord kon wegvegen. Deze
wedstrijd was voor hem ook meteen een
prettig weerzien met zijn ex- provinciaal selectie 76-maatje Gert Veldeman.
Een leuk bijkomend ingrediënt voor dit geladen duel. In vergelijking met de voorbije
jaren namen we nu wel eens van bij het begin de leiding. Na 5 minuten wreef de
Vlaamse Ardennen zich al een eerste keer in de ogen, 6 9 in het krijt en
absoluut nog geen vat hebbend op de tegenstander. Alsof dit alles nog niet genoeg
was dropte Sid nog een bommetje. Een inderhaast genomen time-out van de
Ardennen was toen het enige middel om ons tempo te breken. (10-14)
In de eerste
5 minuten van het tweede quarter werd het evenwicht stilaan hersteld en dit lag
voornamelijk aan 2 zaken. Ons scorend vermogen, tot dan toe, genoot op de bank
van wat rust en de tegenstander kon steeds vaker gebruik maken van een tweede
shot door de talrijke aanvallende rebounds. Dit had dan op zijn beurt te maken
met de rustpauze van Luc. Onze ouderdomsdeken was bezig aan een berematch.
Praktisch in zijn eentje plukte hij alle terugkaatsers uit het luchtruim. Met
zijn inzet, vista en ervaring mag je hem gerust de Timmy Simons van de Young
Ones noemen. Met nog 2 minuten te spelen in het 2de quarter kwamen
de Ardennen net iets te dicht volgens Sid. Met 5 opeenvolgende punten, uit
enkele knappe acties, bezorgde hij ons de merkwaardige 20-26 ruststand.
Zou het ons
dan uiteindelijk toch eens gaan lukken? zag je menig Young Ones sympathisant
zich afvragen. Aan de overzijde heerste dan veeleer de overtuiging dat alles
nog kon rechtgezet worden in de tweede helft. De inzet werd steeds groter en
dat werd steeds duidelijker in defense. Geen van beide teams gaf elkaar een
duimbreed toe waardoor, vooral wij zichzelf dan, tegen de 24sec shot clock
aanliepen. Het werd voor onze coach dan ook constant puzzelen om de ideale
samenstelling op het toneel te brengen. Net als in de openingsminuut was het
wachten op Fred om de score ietwat aan te zwengelen. Met 6 punten op rij bracht
hij de Ardennen nog iets meer aan het twijfelen. Met een quasi zeker
diepterecord van 20 punten aan de rust had de kampioen de kelk nog niet tot aan
de bodem geledigd. Met 28 punten na 3 quarters leek een absolute carrier low
in de maak voor onze vrienden. (28-38)
Het laatste
quarter kon met geen grappiger moment startten dan met de soloslim van Gert.
Drie doelpogingen, 2 aanvallende rebounds en uiteindelijk één veldkorf in
nauwelijks een handvol seconden waren de ingrediënten van dienst. Dit mocht en
kon niet meer verkeerd lopen. Dat we tot dan toe Veldeman tot 5 punten hadden
kunnen beperken had deels te maken met onze sterke defense maar vooral ook aan
de ongewoon ondermaatse shotprestatie van onze groene tegenpartij. Even sloop
er toch nog even paniek in onze rangen toen de laatste genoemde zijn
afstandsshot terugvond. Met 8 punten, waaronder 2 driepunters, op slechts
enkele minuten tijd dreigde hij alsnog de partij te doen kantelen. Uitgerekend
toen nette Matty zijn enige 3 punten van de match. Hij had geen beter crucialer
moment kunnen uitkiezen. De laatste stuiptrekking van de Vlaamse Ardennen kreeg
een definitieve knauw. We hadden de scalp van de Vlaamse Ardennen in handen. Eentje
die kan tellen en nog lang zal opgehaald worden. Eindstand: 48 -54 (C.T.)
Speelden:
Matty 3, Sid 10, Fred 16, Gert 4, Dimi 2, Luc 4, Steven 4, Andy 2 en Aiko 9.
22.09.2014: The Young Ones Landegem - Santobas: 55 -66
The Young Ones Landegem Santobas: 55 66
Eén week na
de lastige verplaatsing naar Sivi kregen we met Santobas de verrassing van de
huidige competitie op bezoek. Door hun knappe zeges tegen BBC ING en De Maeght
en een nipte nederlaag tegen regerend kampioen Vlaamse Ardennen ging Santobas
duchtig over de tong bij onze staff.
In tegenstelling
tot vorige week kwamen Luc (terug uit het bye-systeem) en Stanny (stilaan
herstellend van een tegenpruttelende schouder) onze rangen versterken.
Daarentegen zagen we Gert (werkverplichtingen), Bart (rug) en Pieter
(opspelende knieontsteking) de ziekenboeg opvullen.
Santobas was
onder de borden duidelijk een aantal centimeters kwijtgespeeld. Op één
richtlijn had onze coach dan ook specifiek de nadruk gelegd. Go inside, inside
en nog eens inside: was de niet te misverstane boodschap. De wijze woorden
vielen bij Aiko, nochtans lijder van een onder-de-borden-fobie, niet in dovemansoren.
Met 9 punten op rij, waaronder een driepunter, werkte hij de insidepasses van
Matty, Fred en Steven aan 100% af. Het werkte duidelijk inspirerend voor Dimi.
Drie fraaie shots kenden een succesvol einde. Santobas was niet echt onder de
indruk en hield gelijke tred via oa R. De Meyer. (17-17)
Wie dacht
dat niemand Aiko of Dimi zou overtreffen had duidelijk niet gerekend op de dropshots
van Andy. Na een omgezette vrijworp dropte hij maar liefst 3 opeenvolgende
driepunters in het Santobasmandje. Een mentale tik vlak voor de rust die aardig
aankwam bij onze tegenstander. Het resultaat was een 7 punten voorgift aan de
rust (35-28).
Net op het
moment dat je denkt dat het in de sacoche is kwam Santobas met hun geheim
wapen af. Of liever nog, 3 geheime wapens. Maar liefst 3 Sgolba B-spelers
kwamen duidelijk met de bedoeling om roet in ons eten te gooien. Leuk is anders
natuurlijk maar regels zijn regels. Aiko had ondertussen genoeg van het potige
spel onder de borden en zocht het ruimere sop op rond de driepuntlijn. Niemand die
hem dat kwalijk nam want met 7 punten in het derde quarter deed hij aardig zijn
duit in het zakje. Het bracht Santobas wederom niet van de wijs. De
kwaliteitsinjectie zorgde er zelfs voor dat Santobas 2 punten dichter was
geslopen aan het einde van het 3de quarter. (46-41)
Het 4de
quarter zou, zoals zo vaak, beslissen over winst of verlies. Helaas voor de
sportiviteit van de match nam de spelleiding, of het ontbreken ervan, meer en
meer de bovenhand. Een lichte zet werd plots een forse onbestrafte por, een
snelle drive werd stelselmatig afgeblazen wegens een loopfout. Ging het
allemaal wat te snel voor onze kalende man in het grijze pak? Feit is dat we zo
stilaan genoeg begonnen te krijgen van iemand die we reeds voor de 3de
opeenvolgende week toegewezen kregen en duidelijk niet op de eerste rij stond
toen de scheidsrechtertalenten werden uitgedeeld. Enfin, we moeten niet alles
in de arme stakker zijn schoenen schuiven. Wanneer je slechts 55 punten scoort,
de turnovers opstapelt en R De Meyer op geen enkele manier echt kunt afstoppen kan
het gebeuren ,zoals gisterenavond, dat je na ruim 80% van de wedstrijd te
hebben geleid alsnog de match uit handen geeft. De ontgoocheling was dan ook
groot maar het bewijst ook meteen dat onze competitie een serieuze nivellering
kent dit seizoen. De ene week ambieer je de top 3 en de week nadien vecht je een
degradatieduel uit. Gelukkig bracht een bezoekje aan De Verloren Hoet de nodige
verstrooiing en konden velen met een brede glimlach huiswaarts keren.
Eindstand: 55 66 (C.T.)
Speelden:
Matty 2, Stanny, Sid 2, Fred 10, Dimi 9, Luc 2, Steven, Andy 11 en Aiko 19.
15.09.2014: Sivi - The Young Ones Landegem: 45 - 56
Veel tijd om
te treuren, na de pijnlijke nederlaag vorige week thuis tegen De Maeght van
Ghent, was er niet. Misschien maar best ook. De kalendercommissie kende geen
genade met ons en schotelde ons, voor de derde week op rij, een serieuze
klepper voor. Sivi had, net als wij, één zege en één nederlaag achter hun naam.
Vooral de nipte nederlaag (2pnt) tegen BBC ING was door ons hoofd blijven
spoken. Net als de voorbije 2 weken konden we niet rekenen op Stanny (schouder)
en Bart K (rug). Door een interne communicatiefout bleef ook Luc onnodig als
bye-speler in zijn burgerplunje op de bank zitten. Hierdoor hadden we qua
lengte niet echt overschot.
Net als
vorige week was het Matty die in het eerste quarter de bakens uitzette. Met
enkele knappe assists en shots zorgde hij samen met Aiko en Fred voor een
alerte reactie van bij het begin. Sivi kon niet direct reageren daar ze niet veel
geluk kenden bij de afwerking tot Kochuyt het ijs brak. Met 8 punten op rij
toverde hij zowaar een lach op het gezicht van JP De Meester. Met een heerlijke
buzzer beater van Sid, na een eerder knullig balverlies, konden we toch nog met
een 11-15 voorsprong na het eerste quarter even gaan rusten.
Gert, die
aan een sterke en niet zo eenvoudige partij bezig was, opende de score in het 2de
quarter. Het kleine veld en het compact spelen op de top van de bucket zorgden
ervoor dat weinigen onder ons rustig de tijd hadden om aan te leggen. Gelukkig
kon Andy voor een nieuwe swung zorgen door een afstandbommetje te gooien. Niet
veel later trok Fred op zijn beurt het spel iets meer naar zich toe. Het
resultaat mocht gezien zijn, 7 punten op rij, waaronder een driepunter. Sivi
kreeg hierdoor een ferme (mentale) tik net voor de pauze. 24-33.
Lhistoire
se répète! Iedereen heeft het wel eens gehoord in één of ander politiek debat. De
plaats waar je het echt niet zou verwachten is op een basketveld. Inderdaad,
ons fameuze en alom gekende 3de quarter. Waar de shots nog vloeiend
de weg door het net vonden tijdens de rust zo gedesoriënteerd waren ze na de
rust. De airballs, missers en balverliezen vlogen ons om de oren. Een scouter
had op dat moment op staande voet zijn ontslag aangeboden, me dunkt. Onze coach
was de wanhoop nabij toen zelfs de tactische wissels geen kentering opleverden.
Dat Aiko de enige 2 punten van dat quarter scoorde zal ook voor hem geen troost
geweest zijn. Sivi deelde op hun beurt een serieuze tik uit. Een 13-2
tussenspurt zorgde niet alleen voor mentale boost maar ze namen tevens de leiding.
37-35
Tijd om dus
de rug te rechten. Andy kon, ondanks enkele eerder ongelukkige pogingen, toch
de weg terug naar de ring vinden. Het signaal meteen om er terug in te gaan
geloven. Wat in het 3de quarter slechts door één speler lukte, lukte
nu maar liefst door 8 van de 9 spelers, jawel, scoren. Het kwam als regen na een
hete zomerdag. De motor bij Sivi daarentegen sputterde des te meer. Het vat was
af aan de overzijde. Een bom van Aiko, slechts de 3de in de partij,
bezegelde het lot van JP De Meester. Het was geen hoogstaande partij maar de
smaak van de overwinning maakte veel goed. (C.T.)
Eindstand:
45 -56
Speelden:
Matty 6,
Pieter, Sid 6, Fred 16, Gert 3, Dimi 2, Andy 9, Steven 2 en Aiko 12.
08.09.2014: The Young Ones Landegem - De Maeght van Ghent: 52 - 64
Na een week lang in euforie te hebben geleefd, na de knappe
overwinning op Beautox, wachtte ons voor de tweede week op rij een zware
klepper. Met de komst van de Maeght van Ghent kregen we niet minder dan de
vice-kampioen van vorig seizoen over de vloer. Met 5 gekwetsten en 1
vakantieganger was de kern van de Maeght aardig geslonken. Desalniettemin hadden
ze zich met De Baets en Dhont aardig versterkt. In vergelijking met vorige week
konden wij terug beroep doen op Gert. Voor Bart Keukelier en Stanny kwam deze
match sowieso te vroeg.
Uit onze rijke geschiedenis aan duels met de Maeght putten
we de kennis dat deze match niet bol ging staan van de sportiviteit en
vriendelijkheid. We waren nauwelijks enkele minuten ver of de eerste ergernissen
staken al de kop op. Matty bleef deze keer uit de reikwijdte van de Gehucht en
kon een 0-6 van de opponent quasi helemaal alleen onschadelijk maken. Braeckman
en van Belleghem moeten gedacht hebben: dat kunnen wij ook. De Maeght nam terug
de overhand (9-13) maar moest al snel verder zonder Dhont. Er werd gevreesd voor
een scheur in de achillespees.
In het tweede quarter gooide Chris met Fred wat meer
snelheid in het team en dat resulteerde meteen in enkele knappe inleggers. De
opening inside was broodnodig want vooralsnog kende ons team bitter weinig
succes met de shots van buitenaf. Helaas hielden De Gehucht en van Belleghem de
bucket maar al te vaak muurdicht, al dan niet geholpen door de nodige onbestrafte
brutaliteit. De snelheid in ons spel
zorgde wel voor de nodige ruimte van buitenaf maar de shots werden één voor één
de nek omgewrongen. Bij de rust kon alles beter en was alles te herdoen: 26
26.
De boodschap was duidelijk voor de 2de helft, fysiek
afmatten en volop proberen de fast break te hanteren. Ondanks de gezegende
leeftijd van onze tegenstander hield men knap stand al werd hier en daar eerder
een catchwedstrijd gehouden dan een variant van onze balsport. Het tot dan
eerder neutraal fluitend duo kreeg plots een flinke knauw toen de helft van het
grijze duo letterlijk en figuurlijk het noorden kwijt was. Enkele fases werden
door hem totaal verkeerd geïnterpreteerd en in een wedstrijd op leven en dood
waar voor ieder punt werd geknokt was ook dit van cruciaal belang. Beide ploegen
gaven elkaar geen strobreed toe. Met een 38-38 score aan het einde van het
derde quarter hadden we duidelijk al een kans laten liggen om de Maeght op de
knieën te krijgen.
Alles moest en zou dan maar in het laatste quarter gaan
gebeuren. Niemand die er nog aan twijfelde dat de trein vertrokken was toen
Fred zijn eerste driepunter nette en Matty en Steven de score aandikte tot
45-40. De Maeght moest even naar lucht happen maar kraakte ondanks onze
verwoede pogingen niet. Het kwam zelfs zonder de minste moeite via De Baets en
van Belleghem opnieuw langszij. De trein was vertrokken maar wij zaten
blijkbaar in het afgekoppelde gedeelte. We bleven ter plaatse trappelen en
zagen met lede ogen aan hoe de Maeght de match definitief deed kantelen. We
gingen uiteindelijk met 52 64 den boot in. Een nederlaag die vrij hard en
onverwachts aankwam maar wanneer je amper 52 punten scoort en 2 tegenspelers
meer dan de helft van de punten laat maken dan kan je moeilijk spreken van een
geslaagde missie. We kunnen niet anders dan onszelf op de borst kloppen, voor
de spiegel gaan staan, even verschieten en volgende week een verrassend Sivi
de rekening presenteren. (C.T.)
Speelden:
Matty 8, Pieter, Sid 4, Fred 12, Gert 5, Dimi 2, Luc, Steven 8, Andy 2, Aiko 11.