|
Na een week lang in euforie te hebben geleefd, na de knappe
overwinning op Beautox, wachtte ons voor de tweede week op rij een zware
klepper. Met de komst van de Maeght van Ghent kregen we niet minder dan de
vice-kampioen van vorig seizoen over de vloer. Met 5 gekwetsten en 1
vakantieganger was de kern van de Maeght aardig geslonken. Desalniettemin hadden
ze zich met De Baets en Dhont aardig versterkt. In vergelijking met vorige week
konden wij terug beroep doen op Gert. Voor Bart Keukelier en Stanny kwam deze
match sowieso te vroeg.
Uit onze rijke geschiedenis aan duels met de Maeght putten
we de kennis dat deze match niet bol ging staan van de sportiviteit en
vriendelijkheid. We waren nauwelijks enkele minuten ver of de eerste ergernissen
staken al de kop op. Matty bleef deze keer uit de reikwijdte van de Gehucht en
kon een 0-6 van de opponent quasi helemaal alleen onschadelijk maken. Braeckman
en van Belleghem moeten gedacht hebben: dat kunnen wij ook. De Maeght nam terug
de overhand (9-13) maar moest al snel verder zonder Dhont. Er werd gevreesd voor
een scheur in de achillespees. 
In het tweede quarter gooide Chris met Fred wat meer
snelheid in het team en dat resulteerde meteen in enkele knappe inleggers. De
opening inside was broodnodig want vooralsnog kende ons team bitter weinig
succes met de shots van buitenaf. Helaas hielden De Gehucht en van Belleghem de
bucket maar al te vaak muurdicht, al dan niet geholpen door de nodige onbestrafte
brutaliteit. De snelheid in ons spel
zorgde wel voor de nodige ruimte van buitenaf maar de shots werden één voor één
de nek omgewrongen. Bij de rust kon alles beter en was alles te herdoen: 26
26. 
De boodschap was duidelijk voor de 2de helft, fysiek
afmatten en volop proberen de fast break te hanteren. Ondanks de gezegende
leeftijd van onze tegenstander hield men knap stand al werd hier en daar eerder
een catchwedstrijd gehouden dan een variant van onze balsport. Het tot dan
eerder neutraal fluitend duo kreeg plots een flinke knauw toen de helft van het
grijze duo letterlijk en figuurlijk het noorden kwijt was. Enkele fases werden
door hem totaal verkeerd geïnterpreteerd en in een wedstrijd op leven en dood
waar voor ieder punt werd geknokt was ook dit van cruciaal belang. Beide ploegen
gaven elkaar geen strobreed toe. Met een 38-38 score aan het einde van het
derde quarter hadden we duidelijk al een kans laten liggen om de Maeght op de
knieën te krijgen. 
Alles moest en zou dan maar in het laatste quarter gaan
gebeuren. Niemand die er nog aan twijfelde dat de trein vertrokken was toen
Fred zijn eerste driepunter nette en Matty en Steven de score aandikte tot
45-40. De Maeght moest even naar lucht happen maar kraakte ondanks onze
verwoede pogingen niet. Het kwam zelfs zonder de minste moeite via De Baets en
van Belleghem opnieuw langszij. De trein was vertrokken maar wij zaten
blijkbaar in het afgekoppelde gedeelte. We bleven ter plaatse trappelen en
zagen met lede ogen aan hoe de Maeght de match definitief deed kantelen. We
gingen uiteindelijk met 52 64 den boot in. Een nederlaag die vrij hard en
onverwachts aankwam maar wanneer je amper 52 punten scoort en 2 tegenspelers
meer dan de helft van de punten laat maken dan kan je moeilijk spreken van een
geslaagde missie. We kunnen niet anders dan onszelf op de borst kloppen, voor
de spiegel gaan staan, even verschieten
en volgende week een verrassend Sivi
de rekening presenteren. (C.T.)
Speelden:
Matty 8, Pieter, Sid 4, Fred 12, Gert 5, Dimi 2, Luc, Steven 8, Andy 2, Aiko 11.
3 driepunters
09-09-2014 om 22:51
geschreven door 130 
|
