Feestdag of geen feestdag, het leven van een sporter kan soms ongenadig hard zijn. Terwijl op vele plaatsen de wapens zwegen ter nagedachtenis van het einde van WO I mochten onze strijders hun opwachting maken in het splinternieuwe sportcomplex MEOS in Maldegem. Givengo 99’ers was de nieuwkomer in onze competitie en dus voor ons onbekend terrein al liepen er aan de overkant wel een aantal bekende gezichten. Stefaan Turpyn, ooit succesvol bij Eikenlo Eeklo en met 2m11 de 2^de grootste Meetjeslander, Kevin De Sutter (Meetjesland) en Stefan Van de Voorde (Sleidinge) gaven deze ploeg gestalte. Aan onze kant bleven Bart (rug) en Pieter (knie) voor de zoveelste week aan de zijlijn. Wegens werkverplichtingen konden we ook niet rekenen op Gert.

In de aanvangsminuten was het duidelijk aftasten voor beide ploegen. Givengo koos duidelijk voor de strategie om Turpyn verdedigend in de bucket te houden waardoor inside-spel quasi onmogelijk was. Het leek David tegen Goliath wel. Niet dat Aiko hem plots een steen toewierp. De beperkte bewegelijkheid van zijn tegenstrever zorgde ervoor dat hij naar hartenlust kon uithalen van buitenaf. Door daarenboven het tempo de hoogte in te jagen stond Givengo vele malen met een man minder situatie te verdedigen. Een ideaal scenario om Sid (5) en Aiko (10) in stelling te brengen. (8-15)

In het tweede quarter veranderde Givengo het geweer van schouder door meer snelheid in hun ploeg te brengen. Veel punten bracht het echter niet op want hun shots waren onverzorgd en in de opbouw werd hen de bal veelvuldig afhandig gemaakt door Fred, Sid, Andy en Matty. In aanvallend opzicht kwamen wij toch weer iets beter uit de verf. Met Stanny, Sid, Fred, Dimi, Luc en Aiko als afwerkers groeide onze voorsprong gestaag. Dat Givengo slechts 1 overwinning uit 7 machten kon puren, ondanks telkens het geringe doelpuntenverschil, kon dus eerder worden toegeschreven aan hun potige verdedigingswerk. Net voor de rust kwamen zowel Matty (ontwrichte vinger), Fred (kaak) en Steven (dijbeen) onzacht in aanraking met één van hun ledematen. Matty nam geen risico meer en staakte de strijd. Gelukkig voor ons had dit vooralsnog geen invloed op het geleverde spel. Rust: 21-33

Het 3^de quarter werd met een bommetje ingezet en zou ook zo eindigen. Andy stak het vuur aan de lont en dit werkte duidelijk aanstekelijk bij de rest van de groep. Het tempo ging aanzienlijk de hoogte in en de broertjes van Vooren en Aiko hadden er duidelijk zin in. Van buiten de driepunterlijn werd Givengo maar liefst 5 x succesvol getorpedeerd. Hun schip maakte zwaar slagzij (37-54) maar weigerde vooralsnog te zinken.

Terwijl iedereen bij ons dacht dat we de schaapjes al lang op het droge hadden knokte Givengo zich langzamerhand terug in de wedstrijd. Luc en Aiko hadden het niet onder de markt met hun rijzige directe opponent. Ondanks het feit dat hij reeds na 7 seconden in de 2^de helft tegen zijn vierde fout aankeek bleef hij buiten schot van het grijze duo. Aanvankelijk werd zijn merkwaardige balbehandeling door onze spelers nog weggelachen maar toen Givengo plots op 8 punten stond maakte het hoongelach plaats voor bittere ernst. Hun opmars werd helaas voor hen brutaal afgeremd toen één van hun betere afwerkers zijn knie compleet verdraaide. Het wansmakelijk beeld zorgde voor een zware mentale dreun bij de tegenstander waardoor de match in een definitieve plooi kwam te liggen. Eindstand: 56 – 64 (C.T.)

Speelden: Matty, Stanny 2, Sid 8, Fred 11, Dimi 2, Luc 2, Steven 12, Andy 5 en Aiko 22.