Qua organisatie kon deze maandagavond wel tellen. Dat de KBOV, KBVB, UEFA en ‘den dienst’ in Hansbeke elkaar niet hadden geconsulteerd bij het samenstellen van de kalender was wel duidelijk. Bosnië – België programmeren op een avond dat enkele mensen bijna letterlijk uitliepen van ‘den dienst’ in Hansbeke  en oja niet te vergeten de belangrijke uitwedstrijd tegen de Old Stars op het programma stond. Naast de langdurig gekwetsten Bart (rug) en Pieter (knie) konden we ook geen beroep doen op Fred (teen), Andy en Stanny (beiden hadden hun jaarlijkse verplichtingen). De Old Stars hadden tot op heden enkel de duimen moeten leggen tegen de verrassende leider van het moment, de Crooky Monsters. Later die avond zou blijken dat ook zij tegen hun eerste competitienederlaag zouden aanlopen.

Tegen de getalenteerde ‘oude’ lepe vossen deden wij al jaren beroep op dezelfde tactiek. Snelheid, snelheid en nog eens snelheid. Dit met de bedoeling dat zij het uiteindelijk begaven op het einde en niet wij. Met een gemiddelde leeftijd van 40 jaar kwamen we beduidend jonger aan de opworp dan onze opponenten (50). Uit het verleden was al dikwijls gebleken dat dit niet echt een handicap was voor hen. Ook vanavond kwamen de Old Stars prima uit de startblokken. Terwijl wij nog een beetje aan het zoeken waren liet de tegenstanders een puike 6 op 6 noteren zonder misser.  Sid, Matty, Luc en Steven beseften tijdig het gevaar en schakelden een versnelling hoger. (13-11)

Met slechts 7 veldspelers liet coach Chris de pionnen aardig roteren. Het tempo mocht onder geen enkel beding verzwakken want dan riskeerden we het onderspit te delven tegen deze routiniers. Bij een trage opbouw van ons hadden de donkerblauwhemden geen enkele moeite om de bucket een no-go zone te maken voor onze centerspelers. Luc en Gert vonden af en toe nog een gaatje maar Aiko, vorige week outstanding, werd nu met alle, zelfs onsportieve, middelen het scoren belet. Via enkele snelle omschakelingen konden Sid, Matty en Steven net voor de rust de achterstand toch nog ombuigen in een kleine voorsprong. Een welgekomen mentale opsteker voor onze ploeg in een moeilijk lopende wedstijd. (26-29)

De tweede helft begon niet echt zoals we gehoopt hadden. Enkele opmerkelijke dwalingen van de bedenkelijke spelleiding kwamen ons op slechts enkele minuten tijd duur te staan. Matty was duidelijk het kind van de rekening bij ons. Op één minuut tijd kreeg hij 2 streepjes cadeau van de man in het grijs. Niet echt bevorderlijk te noemen in een close game met veel fysiek contact in de duels. Ondertussen hielden in defense Luc, Gert en Dimi om beurt kranig stand tegen de uit de kluiten gewassen centerspeler van de tegenpartij. Aanvallend daarentegen kregen we geen eenzijdige bedoelingen in ons spel. Een duidelijke 18-11 tussensprint deed de partij voor de zoveelste keer kantelen. Niks was verloren maar een kentering mocht niet veel langer op zich laten wachten. (44-40).

Dat er ruim 1500km verder ook Belgen aan het knokken waren tegen een achterstand inspireerde ons blijkbaar allemaal. Met enkele frisse ideeën en een bevrijdend spelende Sid kwam langzamerhand onze winnaarsmentaliteit terug. De pionnetjes vielen op zijn plaats en waar nodig staken de scheidrechters nu ook ons een handje toe. Uiteindelijk zal de helpende hand voor beide teams wel in evenwicht geweest zijn maar zoals zo vaak beweert de verliezende partij dan net altijd  iets meer benadeelt te zijn geweest. Niet dat Sid daar enigszins boodschap aan had. Met 7 punten op rij snoerde hij bijna in zijn eentje de Old Stars de mond. Net op het moment dat hij even moest temporiseren loste de kwelduivel van Aiko 5 seconden. Meer had Aiko niet nodig om zijn enige driepunter van de avond te boeken en de Old Stars het nekschot te geven. De Jaeger probeerde nog, zoals in zijn gloriejaren bij Santobas, om het tij te doen keren op zijn eentje maar gelukkig voor ons is basket nog altijd een teamsport en daar scoorden wij vanavond het best. Eindstand: 51 – 56. (C.T.)

Speelden: Matty 10, Sid 19, Gert 2, Dimi, Luc 12, Steven 10 en Aiko 3.