The Young Ones Landegem – Santobas: 55 – 66

Eén week na de lastige verplaatsing naar Sivi kregen we met Santobas de verrassing van de huidige competitie op bezoek. Door hun knappe zeges tegen BBC ING en De Maeght en een nipte nederlaag tegen regerend kampioen Vlaamse Ardennen ging Santobas duchtig over de tong bij onze staff.

In tegenstelling tot vorige week kwamen Luc (terug uit het bye-systeem) en Stanny (stilaan herstellend van een tegenpruttelende schouder) onze rangen versterken. Daarentegen zagen we Gert (werkverplichtingen), Bart (rug) en Pieter (opspelende knieontsteking) de ziekenboeg opvullen.

Santobas was onder de borden duidelijk een aantal centimeters kwijtgespeeld. Op één richtlijn had onze coach dan ook specifiek de nadruk gelegd. ‘Go inside, inside en nog eens inside’: was de niet te misverstane boodschap. De wijze woorden vielen bij Aiko, nochtans lijder van een ‘onder-de-borden-fobie’, niet in dovemansoren. Met 9 punten op rij, waaronder een driepunter, werkte hij de insidepasses van Matty, Fred en Steven aan 100% af. Het werkte duidelijk inspirerend voor Dimi. Drie fraaie shots kenden een succesvol einde. Santobas was niet echt onder de indruk en hield gelijke tred via oa R. De Meyer. (17-17)

Wie dacht dat niemand Aiko of Dimi zou overtreffen had duidelijk niet gerekend op de ‘dropshots’ van Andy. Na een omgezette vrijworp dropte hij maar liefst 3 opeenvolgende driepunters in het Santobasmandje. Een mentale tik vlak voor de rust die aardig aankwam bij onze tegenstander. Het resultaat was een 7 punten voorgift aan de rust (35-28).

Net op het moment dat je denkt dat het in de ‘sacoche’ is kwam Santobas met hun geheim wapen af. Of liever nog, 3 geheime wapens. Maar liefst 3 Sgolba B-spelers kwamen duidelijk met de bedoeling om roet in ons eten te gooien. Leuk is anders natuurlijk maar regels zijn regels. Aiko had ondertussen genoeg van het potige spel onder de borden en zocht het ruimere sop op rond de driepuntlijn. Niemand die hem dat kwalijk nam want met 7 punten in het derde quarter deed hij aardig zijn duit in het zakje. Het bracht Santobas wederom niet van de wijs. De kwaliteitsinjectie zorgde er zelfs voor dat Santobas 2 punten dichter was geslopen aan het einde van het 3^de quarter. (46-41)

Het 4^de quarter zou, zoals zo vaak, beslissen over winst of verlies. Helaas voor de sportiviteit van de match nam de spelleiding, of het ontbreken ervan, meer en meer de bovenhand. Een lichte zet werd plots een forse onbestrafte por, een snelle drive werd stelselmatig afgeblazen wegens een loopfout. Ging het allemaal wat te snel voor onze kalende man in het grijze pak? Feit is dat we zo stilaan genoeg begonnen te krijgen van iemand die we reeds voor de 3^de opeenvolgende week toegewezen kregen en duidelijk niet op de eerste rij stond toen de scheidsrechtertalenten werden uitgedeeld. Enfin, we moeten niet alles in de arme stakker zijn schoenen schuiven. Wanneer je slechts 55 punten scoort, de turnovers opstapelt en R De Meyer op geen enkele manier echt kunt afstoppen kan het gebeuren ,zoals gisterenavond, dat je na ruim 80% van de wedstrijd te hebben geleid alsnog de match uit handen geeft. De ontgoocheling was dan ook groot maar het bewijst ook meteen dat onze competitie een serieuze nivellering kent dit seizoen. De ene week ambieer je de top 3 en de week nadien vecht je een degradatieduel uit. Gelukkig bracht een bezoekje aan De Verloren Hoet de nodige verstrooiing en konden velen met een brede glimlach huiswaarts keren. Eindstand: 55 – 66 (C.T.)

Speelden: Matty 2, Stanny, Sid 2, Fred 10, Dimi 9, Luc 2, Steven, Andy 11 en Aiko 19.

5 driepunters