Ondanks de knappe overwinningen van de laatste weken bleven de Young Ones achtervolgd door pech. Naast de langdurig gekwetsten Bart (rug) en Pieter (knie) moest Stanny (vinger) en Dimi (voet) ook al verstek geven. Naast al de problemen met de ledematen had ik er ook iemand last van zijn ingewanden. Coach Chris zijn eerste pint na een alcoholloze maand was hem duidelijk niet goed bevallen. Hier kunnen lessen uit getrokken worden coach. De Gunners waren niet meteen het sterkste team uit onze competitie maar na de ruime zege uit de heenronde, 39 punten verschil om precies te zijn, en de recente zege tegen titelkandidaat nr 1, Vlaamse Ardennen, kwam het erop aan om niet te gaan zweven.

Na de beresterke match van vorige week trok Aiko gewoon de lijn door. Met 4 punten zonder misser bracht hij ons meteen op voorsprong. Na 2 feilloos omgezette vrijworpen van Sid bezorgde De Rho met een driepunter zowaar de Gunners de leiding. Wat Matty en Luc ook aan de dag legden van inzet telkenmale kwam hun actie ongelukkig uit. Met de inbreng van Fred kwam er nog iets meer snelheid en dreiging in het spel waardoor de Gunners even naar hun tweede adem snakten. Sid en Aiko liepen gretig in op de met assists strooiende Fred. Het gevolg bleef niet uit. Enkele fastbreaks later stond al een 15-26 tussenstand op het bord.

Eenzelfde spelbeeld als in het eerste quarter zou de match al in een definitieve plooi gelegd hebben aan de rust. Gelukkig voor de wedstrijd beten de Gunners van zich af en bleven ze de moed erin houden. Steeds weer bleven ze de gaatjes in onze verdediging vinden. De doelpogingen werden echter niet meteen afgemaakt. Na veel geharrewar onder onze borden slaagden ze er meestal in om via meerdere aanvallende rebounds toch te kunnen scoren. Door een kleiner, maar sneller, team tussen de lijnen te plaatsen kwamen we meermaals in de problemen bij de rebounds. Na een driepunter van Fred en enkele knap afgeronde fastbreaks van Vollie en Gert konden we gelijke tred houden. Matty, niet aan zijn beste match bezig, zorgde wel met een mooie buzzer beater voor de 34-44 ruststand.

We hadden de match netjes onder controle tot plots de scoremachine ging sputteren. Enkele statische en stereotype aanvallen, gekruid met enkele onbegrijpelijke niet gefloten overtredingen van de mannen in het grijs, waren voldoende ingrediënten voor de Gunners om zich terug in de wedstrijd te knokken. Even zag het er wel heel benard uit toen men tot op 2 punten kon terugkomen. Meer dan deze wake up call had ons team niet nodig om de koppen bij elkaar te steken. Het geweer werd van schouder veranderd en het duurde niet lang, ondanks de stakende ref, tot de broertjes van Vooren de 16 punten in het derde quarter netjes onder elkaar verdeelden. Een iets agressievere verdediging zorgde op geen tijd weer voor een mooie voorgift maar de keerzijde van de medaille was dat Gert en Luc stilaan in foutenlast kwamen. 48-60

Met nog 10 minuten te gaan hoopten we dat het weerwerk van de Gunners eigenlijk hun breekpunt zou bereiken. Een hardwerkende Luc kon zich uiteindelijk na 30 minuten toch eens ontdoen van zijn kort opzittende bewaker om zijn eerste punten van de match te maken. Gelukkig konden Aiko, Sid en een bij momenten ongrijpbare Fred wel rekenen op iets meer ruimte om te scoren. De ruimte was daarentegen ook de plaats waar Gert ene grijze, zichzelf interessant voelende, ref had naartoe geschoten toen hij zijn 5^de fout hoorde blazen. Aiko speelde zowaar de vermoorde onschuld. Zo zie je maar dat er naast spookdoelpunten in het voetbal ook spookfouten in het basket bestaan. De overwinning kwam, op die enkele 5 minuten na, nooit in het gedrang. Volgende week kunnen we ons opmaken voor een nieuw bekerduel. Eindstand: 62-78 (C.T.)

Speelden: Matty 3, Vollie 8, Sid 15, Fred 16, Gert 4, Luc 2, Steven 10 en Aiko 20.