Ik ben Guy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam de belleman.
Ik ben een man en woon in Izegem (België) en mijn beroep is Bediende.
Ik ben geboren op 04/06/1955 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Belleman, Snorrenclub en reuzen.
Sinds enkele jaren ben ik alle Belgische, Noord-Franse en Nederlandse stadsreuzen aan te inventariseren.
Openbaar Kunstbezit in Vlaanderen (april-mei 2010)
Kere weer om...
Het nieuwste nummer van het tijdschrift Openbaar Kunstbezit in Vlaanderen (april-mei 2010) is grotendeels gewijd aan reuzen en ommegangen als immaterieel erfgoed. Auteurs Jean-Pierre Ducastelle en Laurent Dubuisson zorgden voor een interessant dossier over zes eeuwen reuzengeschiedenis. Reuzen en reuzegrote dieren maken deel uit van de literatuur, kunst en mythologie van elke beschaving. Het themanummer beperkt zich tot de reuzen en dieren die vanaf het einde van de 14de eeuw meegedragen werden in processies en stoeten in West-Europa. De Vlaamse reuzen verschenen voor het eerst in de 15de eeuw als didactisch materiaal in processies.
Ondertussen heeft UNESCO de reuzenfiguren en ommegangen in Dendermonde en Mechelen en van de Meiboomstoet in Brussel ingeschreven op de representatieve lijst van immaterieel erfgoed. Het beroemde Ros Beiaard in Dendermonde wordt dit jaar bovendien van stal gehaald voor zijn tienjaarlijkse rondgang door de stad. Het themanummer laat kennismaken met de UNESCO-selectie voor ons land en Frans-Vlaanderen. De reuzen vertellen hun boeiend verhaal, onder andere over de Franse Revolutie die ook hen heeft onthoofd, maar niet heeft kunnen beletten dat ze vandaag springlevend zijn.
Bekijk de reuzen in 2010
30 mei: ommegang van het Ros Beiaard in Dendermonde
30 mei: Doudou, met het gevecht tussen Sint-Joris en de draak, in Bergen
11 juli: optocht van de familie Gayant in Douai
9 augustus: meiboomplanting in Brussel
21-22 augustus: Ducasse van Aat, met Monsieur en Madame Goliath, de tweekoppige Arend, Samson, Ambiorix, Mlle Victoire en het Ros Beiaard
26 augustus: ommegang Katuit, met Goliath, Mars en Indiaan in Dendermonde
In Mechelen is het wachten tot 2013 om de processie van Onze-Lieve-Vrouw van Hanswijk bij te wonen en de reuzenfamilie te zien.
Meer info over het tijdschrift Openbaar Kunstbezit in Vlaanderen vind je op www.okv.be.
Jaarvergadering Nederlandse Reuzen Federatie in Kimswerd
Nederlandse reuzengroepen blaken van levenskracht
In het Friese dorp Kimswerd, gemeente Wûnseradiel, vond zaterdag 24 april 2010 de tweede jaarvergadering plaats van de landelijke reuzenfederatie. Deze vergadering was een onderdeel van de jaarlijkse federatiedag. De federatiedag wordt om beurten door de aangesloten leden georganiseerd. Zowel de jaarvergadering als de federatiedag zijn in een broederlijke sfeer verlopen.
Tijdens dit onderdeel van de federatiedag is veel informatie uitgewisseld over het reilen en zeilen van de reuzen in Nederland. Het blijkt dat gesproken kan worden van een levenskrachtige folklore. Dit jaar worden door meerdere groepen reuzenoptochten gehouden (Maastricht en Oisterwijk). Een aantal reuzengroepen is kleine reusjes aan het bouwen (Tilburg en Oisterwijk). Hulst in Zeeuws Vlaanderen krijgt zelfs voor de eerste keer een reus. Een belangrijk plan is verder het voornemen om eind september/begin oktober volgend jaar met alle Nederlandse reuzen naar Mallorca te gaan voor optredens op dat eiland. Binnenkort geeft de federatie een boekje uit met informatie over alle Nederlandse reuzen. Dit boekje is tot stand gekomen in samenwerking met het Nederlands Centrum voor Volkscultuur.
In aanloop naar het Reuzenfeest 2010 dat op 30 mei a.s. plaatsvindt siert de Maastrichtse stadsreus de cover van het Amerikaanse opinieblad TIME. Een lid van redactie raakte zeer gefascineerd door Gigantius en de reuzencultuur toen zij in 2005 Maastricht bezocht tijdens het Reuzenfeest. Een uitgebreid artikel en de een plek op de cover van het weekblad zijn het resultaat.
Uiteraard is Reuzengilde Gigantius trots op het feit dat hun reus deze eer ten deel valt. Het gilde organiseerde al zeven keer een Reuzenfeesten maar nooit eerder was er belangstelling van internationale pers van dit formaat.
Het Reuzenfeest 2010 brengt op zondag 30 mei meer dan 60 nationale en internationale reuzen bij elkaar in de Maastrichtse binnenstad. Vanaf 14.00 uur worden de diverse reuzen in een optocht aan de bezoekers getoond. Aansluitend vindt er een reuzendans plaats op de Markt.
Meer informatie is de komende maanden te lezen op www.gigantius.nl
Zopas verscheen in de badstad het eerste boekje van de 35ste jaargang van de heemkring Heyst Leeft. Daarin wordt onder meer aandacht besteed aan het 35-jarig bestaansjubileum. Het was namelijk in 1974 dat ere-schepen Joseph De Groote het initiatief nam (als reactie op Cnoc is Ier) om Heyst Leeft op te richten. De bedoeling was het volkseigen van Heist te vrijwaren... In de nieuwe uitgave wordt ook bijzondere aandacht geschonken aan de Heistse reuzen Pier en Wanne. Dit wandelend erfgoed van Heist trok de aandacht omdat ze de jongste jaren bijna niet meer te zien waren, noch op de feesten, noch op de folkloremarkt. Kwade tongen beweerden dat de Heiste reuzen een stillen dood aan het sterven waren in de gemeentelijke depot. Maar de reporter ter plaatse kon het tegendeel bewijzen: Pier en Wanne worden in optimale omstandigheden "bewaard" in het gemeentelijk depot te Westkapelle en beschikken zelfs over een eigen caravan. Spijtig is wel dat men blijkbaar geen dragers meer vindt om de reuzen mee op stap te nemen tijdens openbare manifestaties. Dat er de jongste jaren teveel wind was en men de reuzen moeilijk kon verankeren op oa de folkloremarkt lijkt voor Heyst Leeft dan weer een drogreden om er niet meer mee naar buiten te komen. De Heemkring Heyst Leeft heeft dan ook een maand terug een brief geschreven naar het Gemeentebestuur om het peterschap van de reuzen op zich te nemen... maar de brief bleef onbeantwoord.
Foto: Pier en Wanne in 1947 langs de Graaf d'Ursellaan
Les géants et les fanfares reviennent au son des Sixties
Pour sa 4e éditiondans le centre-ville de Tourcoing, le week-end géant ne change pas de formule : la tradition des défilés de géants du Nord alliée aux musiques de rue. Le thème de l'année : les Sixties.
Bij de aanstelling van Pier de Eierboer en Mie de Boterboerin, werd eveneens een speciaal reuzenlied geschreven. Een familielid van René Dhuyvetter, namelijk Cyriel De Baere stond in voor de tekst van dit reuzenlied. Cyriel De Baere was letterkundige en volkskundige. Hij werd geboren in Baasrode in 1884 en overleed in Beringen op 14.10.1961. Tijdens zijn jeugdjaren, van 1886 tot 1906 verbleef hij te Kruishoutem.
Uit blijk van bijzondere waardering voor de verdiensten van dr. Cyriel De Baere, werd hem op 2april 1956 het ereburgerschap van de gemeente geschonken. Een straat werd ook naar hem genoemd (Cyriel De Baerestraat) Hij schreef een aantal werken over de reuzen: o.a. Onze ommegangsreuzen en Onze Vlaamsche reuskens. Als dank voor het ereburgerschap, en zijn liefde voor de reuzen in t algemeen en de Kruishoutemse reuzen in het bijzonder, zetten hem er toe aan om een reuzenlied te schrijven. Dit lied werd getoonzet door Rik Van Rechem en luidt als volgt:
1. Hebt ge de reuzen niet zien dansen t was op de hoek van de eiermarkt
Refrein: Leve de reuskens, leve de reuskens, Leve de reuskens van de eiermarkt
2. Pier heeft een pluim op zijn hoedje zitten Mie heeft haar blinkende mutsken op
3. Dansen dat doen ze de hele zomer Maar in de winter zijn ze moe.
4. Als ze hun eieren maar niet breken Anders dan vallen zij in n koek
5. Gaat ge de reuskens niet zien dansen t Is op de hoek van de eiermarkt.
Volgens René Dhuyvetter is de zangwijze van het reuzenlied geïnspireerd op het Gentsebultenlied. In het Gentse was het bultenlied zeer verspreid. In het begin van de 19° eeuw werd op een bultenfeest het lied gezongen, waarvan enkel nog volgende tekst kon achterhaald worden. Deze tekst vertoont veel gelijkenis met het reuzenlied.
Hebt ge de bulten niet zien dansen t was op de hoek van de Lepelstraat
Leve de bulten, leve de bulten, Leve de bulten van de Lepelstraat.
Een reus uit verre landen ging wonen op een berg
Men vond 't niet zo prettig maar toch weer niet zo erg
Niet zo ontzettend prettig, niet zo geweldig erg
De reus had een karaktertrek die ieder zeer verdroot
Hij zong vanaf de morgenstond tot aan 't avondrood
Tralie, trala, traloe, trala, de narigheid was groot
Pom pompompom pompom
En lagen 's avonds, om acht uur, de kinderen in bed
Dan hoorde weer 't ganse dal die stem als een trompet
Tralie, trala, traloe, trala, onzuiver tot en met
Pom pompompom pompom
Was dan een ieder, 's morgensvroeg, vol ijver aan 't werk
Dan klonk alweer dat reuzenlied, nog honderd maal zo sterk
Tralie, trala, traloe, trala, het dak viel van de kerk
Pom pompompom pompom
Toen stuurde men die reus een brief, geschreven door een klerk
De kind'ren liggen wakker en 't dak valt van de kerk
Tralie, trala, traloe, trala, wij stellen paal en perk
Pom pompompom pompom
De reus die las dat schrijven en keek droevig voor zich uit
Toen zong hij nog maar zelden en met een klein geluid
Tralie, trala, traloe, trala, en daarmee is 't uit...
John Lundström wier geboren oep de 6en october 1919 in 't Schipperskwartier, wor a' z'n vader een ziêmanscafé uitbaatte. Z'nen achternaam ad 'em van z'n groêtvader, ne Zweedse ziêman diê z'neigen in Aentwaerpen ad gevestigd.
In de jare '30 veruisden et gezin Lundström nor et Kiel, mor et ziêmansleve zou een vast thema wörren in de muziek van John Lundström. Buite zanger was 'em oêk animator van kindere, docent in de sociale school, overtuigd socialist en lid van d'Aentwaerpse Snorreclub, wor at 'em et Snorrelieke vör componeerde. John Lundström stierf oep de 25e juli 1990 in Maerksem.
En als de grote klokke luidt, de klokke luidt, de Reuze komt uit. Keere weerom, Reuske, Reuske, Keere weerom. Reuzegom.
Al die daar zeidt: De reus die kom, de reus die kom, zij liegen daarom. Keere weerom, Reuske, Reuske, Keere weerom. Reuzegom.
Sa moeder zet de pot op 't vier, De pot op 't vier. De reus is hier ! Keere weerom, Reuske, Reuske, Keere weerom. Reuzegom
Sa moeder, snijd een boterham, een boterham. De reus is gram ! Keere weerom, Reuske, Reuske, Keere weerom. Reuzegom.
Sa moeder tap van 't beste bier, 't beste bier. De reus is gier ! Keere weerom, Reuske, Reuske, Keere weerom. Reuzegom.
Sa moeder stop al ras het vat, al ras het vat. De reus is zat ! Keere weerom, Reuske, Reuske, Keere weerom. Reuzegom.
Moeder geeft maar kaas en brood, maar kaas en brood de Reuze is dood. Keere weerom, Reuske, Reuske, Keere weerom. Reuzegom
Vlaams reuzenlied Tekst en melodie uit De Coussemaker, Chants populaires des Flamands de France, 1856 en uit J.F. Willems, Oude Vlaamsche Liederen, 1848
De melodie is verwant aan de hymne 'Conditor alme siderum' en een 16e eeuws Souterliedeke van Clemens non Papa.
Sinds jaar en dag is Dendermonde en omstreken bekend als de Ros Beiaardstad. Om de tien jaar raken alle inwoners van de stad in de ban van hun eeuwenoude traditie. Een bewijs hiervan is het nog steeds levendige Ros Beiaardlied. De melodie van het lied dateert uit de 17e eeuw en was oorspronkelijk het lied van de Pijnders. De tekst verwijst naar de historische rivaliteit tussen Dendermonde en Aalst.
t Ros Beyaert doet zyn ronde In de Stadt van Dendermonde; Die van Aalst die syn zoo quaet, Omdat hier t Ros Beyaert gaet.
De Vier Aymonskinderen jent, Met blancken sweirde in dhandt; Ziet ze rijden, t Zijn de schoonste van ons landt!
t Ros Beyaert hoog verheven Heeft hem in vuer begeven; En t Ros Beyaert is een peirt Met een strick op synen steirt.
t Ros Beyaerts oogen vonckelen Syne breede maenen kronckelen, En het wendt hem fraey en vlug met vier broers op synen rug.
Siet hun harnas, schilt en lansen Blincken bij de sonneglansen; En den beyaert t voyske geeft, Daer het Ros synen eer in heeft.
t Ros Beyaert is ons glorie, En benyt ge ons die victorie Gy hebt nog veel min verstant Als ons ridderros vaillant.
Het lied van de Sint-Sebastiaansgilde noemt men 'Ons Banier'. Door de meeste Dendermondenaren wel gekend als het reuzenlied waar de Gruëte Manne op dansen tijdens hun jaarlijkse Ommegang. De oorspronkelijke tekst ging verloren, de refreinmelodie bleef echter bewaard en zou uit de 17e eeuw dateren. In 1856, ter gelegenheid van de plechtige inhuldiging van de Sint-Sebastiaansgilde, heeft Hendrikzone (E. Hiel) andere verzen gedicht. Godfried Stauff (Klemens Wytsman) heeft het refrein geharmoniseerd en de coupletten getoondicht. Heft Ons Banier t sein der vrijheid aller Belgen zoo dier Wee die haar raken zou Eerloos en zonder trouw Ons Banier is ons dier Ook dragen wij ze hoog en fier God bevrijde Ons Banier
Als t Vaderland ons roept tot strijden, nog vaardig van de aloude tijden, zal Vlaanderens volksbestaan en macht, zich vesten op der Gilden kracht, de heldenroem zal nog herleven, dat Belgen in den sporenslag verhief, en Frankrijk schrikken zag.
O praelstuk van ons eigen glorie, aanhoor ons Gildes grijz historie, gesticht door eene prinsenhand, hier eeuwen bloeit ons broederhand; ons boek vereenigt trots te samen, een reeks van grootsche vorstennamen; en Vlaandrens Graves koningszoon, uit liefde en gunst schonk u ten loon.
En, zie nu bij uw statig wapperen, vergaert ons schutgeest zijne dappren, wij komen allen hand in hand, verbroedren voor het vaderland! Onz zang zal van uw lof herschallen, en immer klinkt aan Denderwallen, o dierbare Standaert, wees gegroet, aan u ons hart, aan u ons bloed.
De stadsreuzen die elk jaar de carnavalsstoet van Aalst openen de welbekende Iwein van Aelst en Lauretta moeten verhuizen. Op dit ogenblik is hun huidige standplaats in huis Bolle in de Zwarte Zusterstraat. De sportdienst krijgt de loods waar ze staan, volledig toegewezen als opslagruimte. Het feestcomité is vollop op zoek naar een nieuwe locatie. Tijdens het eerstvolgende schepencollege zal het stadsbestuur het locatieprobleem bespreken. Een van de mogelijkheden is alsnog een kleinere maar voldoende hoge ruimte in Huis Bolle. Iwein en Lauretta worden elk jaar gedragen door leden van De Stopnoillekes. Iwein was een grote stadsheer uit de middeleeuwen. Door zijn toedoen verkregen de poorters van Aalst in 1174 hun eerste vrijheden.
De stadsreuzen die elk jaar de carnavalsstoet van Aalst openen de welbekende Iwein van Aelst en Lauretta moeten verhuizen. Op dit ogenblik is hun huidige standplaats in huis Bolle in de Zwarte Zusterstraat. De sportdienst krijgt de loods waar ze staan, volledig toegewezen als opslagruimte. Het feestcomité is vollop op zoek naar een nieuwe locatie. Tijdens het eerstvolgende schepencollege zal het stadsbestuur het locatieprobleem bespreken. Een van de mogelijkheden is alsnog een kleinere maar voldoende hoge ruimte in Huis Bolle. Iwein en Lauretta worden elk jaar gedragen door leden van De Stopnoillekes. Iwein was een grote stadsheer uit de middeleeuwen. Door zijn toedoen verkregen de poorters van Aalst in 1174 hun eerste vrijheden
Op 18 september 2009 organiseerde het IMS naar aanleiding van de doortocht van de Borgerhoutse Reuzenstoet haar jaarlijkse rommelmarkt.
's Namiddags stonden er aan het ecohuis in het kader van Buurt Aan De Beurt verschillende Borgerhoutse scholen met een informatiestandje.
Aan het IMS-standje werden gratis ballonnen uitgedeeld. Groene ballonnen weliswaar, waarop iedereen kon lezen dat het IMS meewerkt aan een proper Borgerhout.
Onze school verkreeg immers in 2007 voor de derde keer op rij het label "Groene School", een verdienste waar we best trots op mogen zijn.
Hoogtepunt van de dag was natuurlijk de reuzenstoet zelf.
De bijna 300 jaar oude reuzen Reuzin, Kinnebaba en Dolfijn werden dit jaar echter niet vergezeld door Reus, want die had enkele dagen voordien teveel schade opgelopen bij een ongelukkige val. Toch was de feestvreugde er niet minder groot om, want zijn taak werd vol enthousiasme overgenomen door de Borgerhoutse nar Neel Gazet.
Zo kon deze geslaagde nazomerse septemberdag toch nog worden afgesloten op het Laar met de reuzendans die elke Borgerhoutenaar wel bekend in de oren klinkt:
"De reuzekes dansen in Borgerhout, ze draaien in 't rond want hun voetjes zijn koud... trala trala tralalalalaaaa!"
De Royse Reuzengilde herleeft: de gilde heeft enkele nieuwe bestuursleden en voert positieve gesprekken met de gemeente. Op 11 september wordt onze derde reus, Commandeur Hendrik Van Wassenaer, officieel en met gepast vertoon ingeschreven in de bevolkingsregisters, vertellen gildenbroeders van het eerste uur Jan Vanbroekhoven en Eugeen Domen.
2009 is uitgeroepen tot reuzenjaar. Dat is goed nieuws voor Gruitrode want met hun nieuwe reus, Commandeur Hendrik Van Wassenaer, en Zjang den Heimeier en Bet van de Dyvelsrijth tellen ze al drie reuzen. Iets waar heel wat andere gemeenten en steden enkel van kunnen dromen.
Net als ieder dorp heeft ook Gruitrode zijn eigenaardigheden, schreef Eugeen Domen in 1985 bij de stichting van de Limburgse Reuzengilde. De Royse afdeling van de Reuzengilde ontstond naar aanleiding van de roemrijke Wittefeesten. In 1986 organiseerde Gruitrode de eerste grote Limburgse Reuzenstoet samen met de eerste Royse reuzen, Zjang en Bet, geboren in 1979 in het jaar van het dorp.
Dames Eén van onze stichtende en hardwerkende leden, Leo Bullen, is onlangs overleden. En dat zette onze werking even stil, vertellen Jan en Eugeen. Maar de Royse reuzenfamilie breidde dankzij de inzet van Leo nog uit met Hendrik Van Wassenaer, een roemrijke Royse Commandeur. De familie Klaps maakte de karakteristieke kop van onze Commandeur, en die werd tot tweemaal toe opnieuw geboetseerd. Jan en Leo bouwden een onderstel voor deze reus op wielen en de commandeurskledij werd door de dames gemaakt, weet Eugeen.
Ook ligt er een nieuwe outfit voor de gildenbroeders op de naaitafels. Het kruis op de witte cape is afgeleid van de kruisbeelden in de Sint-Gertrudiskerk. We kunnen hiervoor rekenen op de inzet van onze dames. Verder hebben zich een vijftal nieuwe leden gemeld. Maar wie wil meewerken aan de uitbouw van onze reuzengilde mag zich nog altijd melden.
Roemrijk Zjang den Heimeier, Bet van de Dyvelsrijth en Hendrik Van Wassenaer zijn nog op zoek naar gepaste behuizing. Een permanente opstelling in een openbaar gebouw zou perfect zijn, meent Jan Vanbroekhoven. De reuzen dragen onze plaatselijke cultuur en folklore uit. En elk jaar bij gemeentelijke feestelijkheden komen ze van stal. Een authentieke manier om de roemrijke geschiedenis van Gruitrode in de kijker te zetten, besluit Jan Vanbroekhoven. De gemeente reageerde al positief en werkt samen met de gilde een voorstel uit.
Sinds 1985 heeft Grembergen ook haar eigen reuzenommegang,in die tijd voor het eerst ingericht door JEUGD ZONDER CLUB,maar sinds 2002 overgenomen en georganiseerd door het "TREUZENCOMITE".
Het unieke aan deze reuzenommegang is dat,op enkele uitzonderingen na,de reuzen een vereenzelviging zijn van nog levende personnages die tijdens de stoet hun evenbeeld vergezellen.De stoet trekt onder muzikale begeleiding naar het dorp.Aan het gemeentenhuis worden de reuzen begroet door de plaatselijke feestcommissie en wordt de kermis officieel geopend met kanongebulder en klokkengelui.
Het ontstaan:
Binnen de toenmalige kermisdinsdaggroep Jeugd Zonder Club was de idee al eens geopperd om een reus te maken. Wie kon er beter vereenzelvigd worden dan de peter van de club en tevens lokaaluitbater ten tijde van de oprichting van J.Z.C.,de immer-sigaren-rokende Ward De Bondt. Deze reus, Ward Sigaar,werd boven de doopvont gehouden ter gelegenheid van septemberkermis 1985 en dit gebeuren zou gepaard gaan met een kleine rondgang door de Grembergse dorpskern en onder begeleiding van de eigen J.Z.C.-fanfare.Jeugd Zonder Club,niet verlegen om met dergelijke stunt naar buiten te komen,kondigde aan dat er een REUZE-OMMEGANCK zou plaats vinden.
Spitsbroeders van toen,de plaatselijke scouts en later verenigd als Slijpers,dachten J.Z.C. een poets te bakken door te komen aandraven met een inderhaast gemaakte reus,Cezarken genaamd. Toen groeide bij J.Z.C. de idee om dit gebeuren uit te bouwen en alle deelnemende kermisdinsdaggroepen te vragen eveneens een reus te maken van een typische figuur uit hun omgeving.
Dat dit initiatief aansloeg moest blijken want meerdere Grembergse verenigingen kwamen al vlug aandraven met een eigen reus, gemaakt naar een bestaande Grembergse figuur,uiteraard begeleid dooreen hele meute dragers en uitgelaten supporters.
Op dit ogenblik telt Grembergen 18 reuzen en er zijn waarschijnlijk nog enkele in de maak !
De stadsreuzen die elk jaar de carnavalsstoet van Aalst openen de welbekende Iwein van Aelst en Lauretta moeten verhuizen. Op dit ogenblik is hun huidige standplaats in huis Bolle in de Zwarte Zusterstraat. De sportdienst krijgt de loods waar ze staan, volledig toegewezen als opslagruimte. 
