Zoals beloofd nog enkele foto's van Simon in Hoboken. Onderaan dit bericht vind je ze terug. Ondertussen begint hij hoe langer hoe meer zijn draai te vinden. Het slapen loopt al terug wat vlotter al moeten we 's nachts nog wel opstaan om hem pap te geven, iets wat voor de operatie niet meer nodig was.
Vrijdag hadden we nog een controle bij de cardiologe en daar bleek dat alles in orde is. Er is nog een klein restlekje maar de cardiologe gaat er van uit dat met het groeien van het hart dat gaatje ook nog dicht zal geraken. Eind september volgt een nieuwe controle maar voorlopig is er niets waar we ons zorgen over hoeven te maken.
Gisteren was Simon exact een half jaar oud! Echt gevierd hebben we dat niet gedaan maar we stonden er wel bij stil dat we bijna een half jaar in onzekerheid hebben geleefd en dat er steeds die dreiging was dat het alsnog verkeerd zou aflopen. In principe moeten we ons daar geen zorgen meer over maken. Vrijdagvoormiddag voerde de cardioloog in Leuven nog een 'echo voor ontslag' uit en daarop was te zien dat alles in orde is. Er is nog een klein restlekje (3%) maar dat mag geen problemen opleveren. De cardioloog verwacht zelfs dat met het groeien van het hart dat kleine gaatje vanzelf wel dicht groeit.
Uiteindelijk is het vorige week ineens heel snel de goede richting uit gegaan. Donderdag is Simon goed pap beginnen drinken en tegen donderdagavond dronk hij volledige pappen. Dat was meteen het sein voor de verpleging om hem volledig los te koppelen van alle draden en omstreeks 16u vrijdag kregen we dan het verlossende nieuws dat Simon mee naar huis mocht.
We wilden Sander en Jasper en de rest van de familie verrassen dus besloten Katleen en ik om nog niets te zeggen. Sander moest vrijdagavond nog gaan trainen en na afloop van die training reed ik met hen naar Leuven. Zij gingen er van uit dat ze even naar Simon mochten gaan kijken maar toen we op de kamer arriveerden konden we het natuurlijk niet langer geheim houden. Dolle vreugde vanzelfsprekend bij onze twee oudsten maar Simon reageerde nogal koel op het weerzien. We legden Sander en Jasper, vanzelfsprekend een beetje ontgoocheld, uit dat hij nog moest wennen aan alles en toen we even later met z'n vijven in de wagen zaten richting Hoboken kon er al terug een lachje af bij Simon.
Ondertussen hadden we ook de rest van de familie op de hoogte gebracht en via facebook werd het goede nieuws wereldkundig gemaakt. Opmerkelijk hoeveel mensen met ons hebben meegeleefd de voorbije weken. Het deed echt deugd om al die reacties te lezen.
Stilaan begint Simon opnieuw zijn draai te vinden in Hoboken. Slapen lukt echter nog niet zo goed. hij is heel onrustig en terwijl hij voor de operatie van 22u tot 7u doorsliep, wordt hij nu geregeld wakker tot grote ergernis van zijn mama die haar slaap echt wel nodig heeft. Het drinken daarentegen lukt dan weer wel erg goed. De pappen gaan goed binnen al merken we dat Simon wel onrustig is bij het drinken van die pap.
Komende vrijdag gaat Katleen met Simon naar de cardiologe voor een controle en als die in orde is moeten we pas eind september opnieuw op controle. Met de kinderkribbe werd ondertussen overeengekomen dat Simon pas na de herfstvakantie zal komen en dat komt dan ineens mooi uit met de twee maanden extra die Katleen heeft genomen op school. Ook zij begint pas opnieuw te werken na de herfstvakantie.
Tenslotte hieronder nog twee foto's van de laatste dagen van Simon in het ziekenhuis. Tegen het weekend hoop ik een aantal foto's te hebben van Simon in Hoboken.
