Na de ruzie begon hij zich terug te trekken en ik wou hem gwn bij me.

Maandag had die vrij, wou niet bij me slapen,

woensdag hadden we allebei om 1 uur gedaan en hij wou papierwerk doen en 's avonds naar een vriendin.

Donderdag wou hij Versuz met 3 meisje, ik heb moeten ZAGEN om mee te mogen (alleen omdat ik ook 1 meisje wou zien),

vrijdag heb ik hem 2 uurtjes gezien (met ruzie door de dag erna)

Zaterdag wou hij alleen op stap terwijl ik iets gepland had omdat we 3 maanden samen waren (komt een foto op fb met 6 meisje).

Daarna alleen maar ruzie gehad.

Hij bleef maar zeggen dat hij de ruzie niet kon vergeten, maar het wel wou proberen. Dat het heel moeilijk ging worden. Hij bleef ook keer op keer zeggen dat hij me niet meer gelukkig ging kunnen maken. Hij wou niet praten, niet afspreken, maar even afstand nemen van elkaar en toch ruzie blijven maken via sms.. 

Ik zag hem afspreken met vrienden, maar met mij ging net, hij bleef op stap gaan maar naar mij komen ging niet. Wel zeggen dat hij gebroken was en iedereen het zag maar toch foto's maken waar je het niet op kon zien. 

Hij kan zijn leven met opstap gaan niet laten vallen, zo is hij gewoon, maar ik ben niet iemand die ermee akkoord gaat dat mijn vriend 2/3X per week alleen opstap gaat met vriendinnen. Wel iets gaan drinken door de week en miss om de week of ene keer in de maand alleen op stap gaan, hij ging ze toch elke week blijven zien als ik mee ging en het is niet alsof ik altijd aan hem plak. 

Hij kan dan dat niet opgeven, ik kan dat niet accepteren, hij kon de ruzie niet vergeten en plaatsen en denkt dat hij me niet meer gelukkig kan maken, wat is dan nog het nut om het te proberen? Maar vooral zijn leven kon hij niet inzien hoe het voor mij over kwam.. dan stopt het. Ik wou toegevingen doen maar hij viel alleen maar aan dat hij niet met zijn vriendinnen alleen weg mocht.

Hij mocht het wel alleen niet elke week als ik elke keer foto's zie met allemaal meisjes en geen enkele jongen en weet dat hij dan niet moet rijden en kan drinken, ondanks onze afspraak. Terwijl de eerste weken dat we samen waren ging hij elke donderdag en elke vrijdag kreeg ik een smsje, meisjes waren bij me aan het plakken maar ik duwde ze weg voor jou. Ja het is fijn dat hij ze wegduwde voor mij, maar het is niet fijn om te weten dat meisjes bij hem plakte en zeker niet wanneer hij zelf tegen me heeft gezegd dat hij plakkerig wordt wanneer hij drinkt. 

Dus ik heb de beslissing genomen om te stoppen want het leek alsof dat dat alles was wat hij wou. Hij veranderde zijn profielfoto en omslagfoto, maakte alleen maar ruzie met elkaar en ondanks dat bleef hij opstap gaan en afspreken met vriendinnen, maar naar mij komen ging niet.

Toen dat het gedaan was heb ik afgesproken met een vriend om mijn leven verder te zetten en erover te kunnen praten met hem aangezien hij bij de psychische afdeling werkt, moet hij toch kunnen luisteren niet? Krijg je ineens een berichtje van zijn 2 beste vriendinnen om te vragen als ik ooit wel van hem gehouden heb omdat het me precies makkelijk afgaat. Ik huil elke dag, na jaren zo slecht voelen was hij de enige waar ik echt gelukkig bij was en niet aan mijn problemen dacht. Hij was de eerste die me letterlijk kriebels in mijn buik gaf JA IK HIELD VAN HEM!!

Ja ik zeg hield want hij heeft het me heel makkelijk gemaakt om hem te haten.

Hij stuurt alle slechte dingen die ik doe door naar zijn vrienden maar wat hij en zijn vriendinnen naar mij sturen dat laat hij niet lezen. Ook stuurde hij bij elke ruzie mijn moeder en dan laat hij zijn vriendin naar mij sturen dat ik mijn eigen problemen niet kan oplossen maar mijn moeder het doet. Ik kan er niks aan doen als ik bij een vriendin ben en HIJ ineens MIJN MOEDER opbelt!!

Of dat ik zijn beste vriendinnen zogezegd niet mocht. Eén van de meisjes sprak niet tegen me en zijn op voorhand al tegen hem dat die gek was helemaal naar Antwerpen te rijden voor mij en toen ze me ontmoette en we alleen hallo en dag hebben gezegd stuurde zij hem dat ze haar mening al over me had. De andere groette iedereen behalve mij. Maar nee dan wordt er gezegd dat ik hun niet moet, terwijl ik ALTIJD gezegd heb dat het zijn vriendinnen zijn en niet de mijne, dat ik altijd beleefd tegen hun zal zijn voor hem, maar dat hij niet van me kan verwachten dat ik er best friends mee wordt als ze zo doen.

Blijkbaar heeft hij ook gezegd dat die 2de beste vriendin niet naar zijn feestje bij zijn thuis mocht komen door mij. Terwijl ik DUIDELIJK gezegd heb dat hij ze wel mocht uitnodigen dat het zijn vrienden zijn, dat hij niet naar mij moet kijken en dat ik beleefd zal zijn tegen hun, maar hij zei tegen me dat hij haar niet wou uitnodigen omdat ze ruzie had met een andere vriendin van hem die wel kwam en hij geen zin had in ruzie en die eerste beste vriendin waar ik het net over had wou HIJ NIET laten komen omdat ook hij 'zag' hoe ze tegen mij deed. Ik heb hem 100x gezegd dat hij niet naar mij moest kijken, het waren zijn beste vriendinnen en ik wou niet dat hij ze kwijt speelde door mi of omdat zij mij niet moesten.

NEE nu draait hij alles om! Tja nu weet ik waarom het zijn beste vriendinnen zijn eah.. hij is geen haar beter. Het is gedaan en hij laat zijn 2 beste vriendinnen naar mij sturen en hij stuurt mijn moeder, vader, zus en beste vriendin. Maar nee ik ben in fout.

Het is gedaan hij zet continu snaps met ene drinken en uno spelen, maar wanneer ik snaps zet dat ik met ene weg ben dan is de wereld te klein, want dan heb ik zogezegd nooit van hem gehouden en heb ik het makkelijk. Maar dat ik elke avond in zijn pyjama met zijn knuffel al wenend gaat slapen, dat weten ze wel niet.

Ik kan mijn leven niet stopzetten omdat het gedaan is, maar dit heeft mij meer en meer laten inzien dat ik beter af ben zonder hem en dat hij hetzelfde is als zijn 2 beste vriendinnetjes..

Zelfs de psycholoog waar ik naar toe ben gegaan om iets aan mijn gedrag te doen waar ik al 4 jaar mee zit (ALLEEN OM HEM NIET KWIJT TE ZIJN) heeft gezegd dat hij denkt dat hij nog niet klaar is voor een relatie, maar ik ben er weer de duppe van.

~ MissPrincessX3