De psychiater heeft gezegd dat hij denkt dat ik ADHD heb, dat er daarom zoveel mis gaat.
Ik vroeg om het te laten testen, omdat het fijner is om dit zeker te weten. Dan weet ik dat ik toch niet de volle 100% verantwoordelijk ben voor wat er allemaal is gebeurd in het verleden. Ik vind het wel raar dat ze dit nooit eerder opgemerkt hebben dan.
Hij heeft me een aantal vragen gesteld en zei dat ik het niet per se hoefde te laten testen, maar dat die er vrij zeker van is. Over 2 weken heb ik opnieuw een afspraak, maar dan gaat mama mee. De psychiater is benieuwd naar hoe ik was als kind.Dan ga ik ook vragen om me te testen. Als dit echt is en ik heb ADHD, dan kunnen we misschien fatsoenlijke oplossingen zoeken om het beter te laten gaan thuis.
Ergens voel ik me toch wel raar. Ik heb me altijd slecht gevoeld en mijn hele leven was moeilijk, maar om nu een stempel te krijgen en te zeggen 'ik heb ADHD'... Dat is toch wel even wennen. Stel dat ik het heb. Wat moet ik ervan verwachten? Wat moet ik ervan denken? Kan ik er iets voor krijgen om het makkelijker te hebben? Hoe gaan mensen nu naar me kijken? Wat gaat er beter gaan en wat niet?,...
Ik hoop dat ik over 2 weken toch een antwoord krijg en het met 100% zeker kan zeggen als ik het nu heb of niet.
