|
September loopt op zijn einde, alles geraakt weer een beetje in de normale routine. De afgelopen 2 weken zijn
behoorlijk druk geweest. Mijn ouders (foto hiernaast) waren 50 jaar getrouwd... wie kan dat nog zeggen! ... en gaven
een feestje.
Iemand moest een speech'ke voorbereiden, cadeau regelen, ... enzovoort. Ondertussen was onze Michiel ook
terug thuis van een tourke met zijn band.
Dat zorgde ervoor dat het lopen de voorbije 2 weken wat op de achtergrond is geraakt. Bovendien voelde ik mij
vorige week vreselijk moe. Ik dacht zonder reden maar nee zenne, vrijdag begon ik te snotteren en ik heb een
goeie verhoudheid te pakken. Dit weekend dus maar een beetje rustig gehouden en het lopen efkes gelaten voor
wat het was.
Dit kan maar efkes want ik heb mij ingeschreven om volgende week de "Corrida" in Zwijndrecht te lopen. Weliswaar
maar de korte afstand, maar toch, een beetje trainen deze week zal geen kwaad kunnen.
De "Corrida" is de stratenloop waar ik jaren geleden mijn debuut maakte als jogger. Ik was superzenuwachtig en
de korte afstand (5km) was toen enkel voor vrouwen. We startten met een 30-tal vrouwen en al vlug had ik het
gevoel dat ik helemaal alleen liep. Ik herinner me dat ik halverweg mijn buren zag staan die hevig aan het
supporteren waren. Ik dacht echt dat ik als laatste liep, dus ik stopte bij mijn buren voor een babbelke en wou
echt opgeven. "Niet doen!!", riep mijn buurvrouw, "er komen er nog verschillende achter jou!!" Halsoverkop ben
ik dan weer vertrokken en ik ben aangekomen in een tijd van 22minuten. Mijn beste tijd op 5km, alé, ik was dan
ook veeeeeeeeel jonger hé. Maar kom, de "Corrida van Zwijndrecht", 't zal altijd iets speciaals blijven...!!
Groetjes.
|
