Vandaag mijn port a cat eruit,ben best wel een beetje nerveus doordat het onder plaatselijke verdoving gaat gebeuren.

7 maanden een deel van mijn leven uitgemaakt en vandaag weer iets dat voorbij is stap voor stap een beetje dichter bij de genezing...

Sorry dat ik af en toe een dagje oversla op mijn blog maar soms vind ik echt de energie niet meer om te schrijven maar zal mijn best doen.

Hopelijk mindert de moeheid nu toch een beetje want na de middag is het altijd een ramp mijn energie is dan volledig zoek,ik wil dan wel nog vanalles doen maar het gaat gewoon niet meer,best erg maar hopelijk nu de chemo voorbij is betert dat een beetje.

tot straks na mijn ingreep

Wish me luck...