Voel het allemaal toch een beetje positiever aan,gelukkig!
Kan het amper geloven dat het al een jaar geleden is dat ik de diagnose KANKER gekregen heb,ik krijg het woord nu eindelijk gezegd!Misschien een stap in de goede richting...
Ik besef beetje per beetje wat me een jaar geleden overkomen is en weet nu dat ik dit heel mijn leven zal moeten meedragen ,ik moet het een plaatsje kunnen geven,en leren er mee om te gaan.
Ik weet dat het niet altijd gemakkelijk zal zijn maar besef nu ook dat er genoeg personen zijn die het allemaal opvolgen en dat ik echt weer moet leven!
De onzekerheid mag mijn leven niet meer bepalen dat weet ik nu wel.
worden de braafste mensen eigenlijk het eerst afgestraft???
Ik dacht dat ik toch altijd mijn best gedaan heb om iedereen te kunnen helpen waar ik kon zelfs al moest ik mezelf daarvoor op de achtergrond plaatsen,maar vanaf nu is dat voorgoed gedaan ik ga eens aan mezelf beginnen te denken na bijna 39 jaar wordt dat hoogtijd!!!!Ik weet dat ik niet meer op bepaalde mensen hoef te rekenen en hoe het me ook pijn doet ,ja want best wel ik zal al die negatieve gevoelens achter me laten.
Ik zou het niet kunnen maar blijkbaar is er een band voorgoed gebroken en zal me er ook bij neerleggen,ik heb nog altijd zelfrespect en weet dat ik het geprobeerd heb...
Vandaag denk ik dat ik na een jaar van vechten terug een nieuw leven kan beginnen ,samen met de mensen die me oprecht graag zien en die er altijd geweest zijn voor me.Ik zal er staan en sterker dan ooit tevoren!
