Vandaag opnieuw een goede dag gehad. Ben met mijn zus en de kids naar een speelplein geweest want het weer zat eens mee vandaag.

Ik heb vanmorgen een mooi tekstje gelezen waarin stond dat sommige mensen doen of kanker is een besmettelijke ziekte .

Ik wil er toch eens verder op ingaan ,ook ik heb soms het gevoel dat mensen er zo over denken heb dat ook al een paar keer ondervonden.

Alsof het allemaal nog niet erg genoeg is...

Ja kanker is een erge ziekte maar de medische wereld staat niet stil dus ben ik blij dat ze het naar een chronische ziekte willen brengen in plaats van een ongeneeslijke ziekte.

Ook ik ben soms ,heel vaak zelfs toch nog bang dat ik dit niet zal overleven en meestal savonds besluipt me een echt beangstigend gevoel daarover maar dan dwing ik mezelf tot andere gedachten want ze kunnen echt al heel veel .

Ik ben er dan ook van overtuigd dat positieve ingesteldheid kan bijdragen tot genezing.

Ik zit nu in de helft van mijn chemo en vorige week zei de oncoloog me dat het gezwel al flink ingekrompen was buiten alle verwachtingen in.

Dat was weeral een klein lichtpuntje in de nog lange tunnel die ik door moet .

Maar die kleine dingetjes geven me juist toch terug moed om door te gaan want ja geloof me ook al laat ik het niet rap blijken heb al vele vele moeilijke momenten gehad het is werkelijk door een hel gaan had me dit aan het begin van de chemo gezegd ik had het nooit geloofd maar het is wel zo...

Ik denk niet dat mensen die dit nog niet meegemaakt hebben wel beseffen hoe zwaar dit wel is op elk gebied.

Morgen mag ik terug mezelf gaan vergiftigen dat idee alleen al is verdomd zwaar want je weet wat er je terug te wachten staat...

Heb deze keer echt geen zin erin want mijn katheter aanprikken zal weer een ramp zijn en bovendien vrees ik dat mijn bloedwaarden niet goed zullen zijn .

We zullen zien . 

Ik hou jullie op de hoogte .

groetjes sandy