Vandaag al wat minder pijn of gisteren toch nog een raar gevoel.
Het weer zat niet zo mee dus met de kids naar het speeldorp geweest en dan zijn ze nog gaan zwemmen.
Ook zwemmen is iets dat ik voorlopig niet meer mag doen door het infektiegevaar.
Ik hoop dat de komende dagen ,weken en maanden voorbij vliegen want wil echt dat alles achter de rug is.
Als ik nu vrouwen van mijn leeftijd zie merk ik toch dat ik gewone dingen zoals mijn haar opsteken bijvoorbeeld enorm mis.
Ik heb zopas ook gestreken en het was net of ik een marathon gelopen had zo moe dat ik er van was.
Ik vraag me wel af hoe ik de 11 komende weken zal doorkomen bovendien is het ook nog eens vakantie en alle energie die ik nog over heb moet ik nog in de kids steken.
Het spreekwoord met vallen en opstaan is de laatste dagen echt al vaak van toepassing geweest bij mij.
maar morgen terug een nieuwe dag en met volle moed er terug tegenaan.
|