Ik ben Sandy
Ik ben een vrouw en woon in Wakken (België) en mijn beroep is bediende.
Ik ben geboren op 06/11/1980 en ben nu dus 44 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, koken, met mijn lieve zoon en stiefdochter leuke dingen doen.
Gezinssamenstelling:
Klein Ventje : 29/11/2008 Klein Meiske : 23/09/1999 Groot Meiske : 06/11/1980 Groot Ventje : 12/04/1978
Samen = Superformitastisch gezinneke
Nachtkastboekjes:
- Komt een vrouw bij de dokter - Kluun - De storm - De hel van '63
I-podtunetjes:
- Bløf - Maria Mena - 3FM foliekes (Ndl)
Ylias, held op kousenvoeten
13-09-2010
Ow boy, ow boy, ow boy
Doe ik dan eens mee aan een give-away, win ik toch wel niet zeker!!!
Dankzij Ilse mag ik mij de toekomstige trotse eigenaar noemen van bookendbunny's. Is dat niet plezant???
Momenteel is het woensdag en ben ik nog altijd niet bekomen van ons weekendje uitgaan... De oudjes hadden namelijk een trouwfeest waar ze mochten naartoe gaan. We werden verwacht om 22 uur voor een dessertbuffet en dan wat gedrink en wat gedans.
De zaterdag verliep eigenlijk heel rustig. Mede te danken aan het late uur waarop we mochten toekomen. Daardoor konden we op ons gemak de kindjes naar hun logeeradres brengen en zelfs nog een uurke voor den tv spenderen (Ha!).
Na enige GPS-troubles aijn we dan toch toegekomen in de feestzaal, waar we verwelkomd werden met een lekker glazeke cava. (Njammie!) Een groot dessertbuffet stond al klaar, maar men heeft er dan ook nog eens een superlekkere ijstaart bijgelapt en des crêpes... (Familie van de bruid is Franstalig, dus we moeten een beetje multicultureel zijn hé ) ( Valt het op dat Mamalief verzot is op dessertjes en allerhande toestanden? Echt niet? Ah, oef! )
Na het buffet werden we op de dansvloer verwacht, maar 2 kanjers van blaren hebben voor mij een beetje roet in het eten gegooid. (Niet dat je mij anders op de dansvloer zou terugvinden hoor.) Papalief heeft echter gedanst (en gedronken) voor 2, maar hij heeft het toch heel deftig gehouden. Alles rustig en op het gemakje. En vooral genieten! Hij is zelfs niet in slaap gevallen bij het naar huis rijden.
Zondagmorgen mochten we uitslapen, want het logeeradres wou de 2 kids niet lossen voor de middag. Maar zo'n leeg nest is toch niet zo slaapverwekkend. Eigenlijk wel erg. Mogen we dan eens lang slapen, kunnen we niet, omdat we de kids missen...
Maandag had ik een dagje verlof om Yana te kunnen uitzwaaien die vertrokken is op Zeeklassen. Ik heb er dan maar meteen een dagje me-time (met de zoon) van gemaakt. Allee, dat was toch de bedoeling. Maar uiteindelijk heb ik gewoon enorm veel boodschappen gedaan...
Dit brengt me weer bij het begin van mij postje. Het is woensdag en ik ben nog altijd moe... Dit jaar staat er voor mij een andere voordeur te wachten, maar ik wist niet dat de jaren eigenlijk zo snel komen...
Onze zoon is geen mietje. Hij kruipt echt overal op zonder vrees! Hij springt helemaal alleen in een kermisattractie alsof het niets is. Hij eet dingen die er helemaal niet kinderetenachtig uitzien. Hij komt de trap al af gelijk ne groten. ( en weer omhoog met zijn poep-in-de-lucht-loopje ) Hij vindt dat een glijbaan dient om op te klimmen, in plaats van af te glijden. (Eigenlijk zouden we het dan een klimbaan noemen, hé schatteke) Hij stapt een heel dierenpark rond in zijn eentje alsof hij nooit anders gedaan heeft. ( En ja, de Auvergne-streek in Frankrijk is toch redelijk heuvelachtig, dus ook dit dierenpark) Hij durft ieder diertje aaien in de kinderboerderij en heeft zelfs geen schrik van die k*tkippen. (klein trauma uit jeugd voor mama denk ik...)
MAAR Onze zoon wil niet douchen. Hij zegt carément NON en krijst heel de boel bijeen. En voor de mensen die Ylias wel al eens gezien hebben: krijsen-en-rood-aanlopen-gelijk-een-gekeeld-speenvarken-en-nog-wat-harder-krijsen. En dat zijn we van ons ventje niet gewoon. En dan sta je daar als moeder in je nakie met een spartelende zoon in zijn nakie. Wat doe je dan?
1. Grijpen naar de dichtsbijzijnde handdoek. (natuurlijk is het een kleintje en kan je die niet zomaar rond je slaan. A ja, de wasspelden staan in de veranda. Al ooit eens geprobeerd om een speenvarken en een mini-handdoekje op zijn plaats te houden?) 2. Spartelend speenvarken in een handdoek draaien. 3. Spartelend speenvarken op de grond zetten. 4. Uit bad komen. (A ja, wij hebben zo'n hypermodern bad waarvan mijn Groot Ventje een superhandige douche gemaakt heeft. Alleen het uitstappen is soms wat ambetant.) 5. Gekalmeerd niet meer zo spartelend speenvarken in bad zetten, want hij was natuurlijk nog niet gewassen. 6. Klein varkentje voorzien van zijn potjes en zijn eendjes. 7. Beseffen dat je straks nog eens die douche inmoet, maar dan best als Kleine Vent in bed ligt.
Tot zover het douche-avontuur.
Iemand tips om dit toch ietwat rustiger en gezelliger te laten verlopen? Diegene die de waterrekening moet betalen, dankt u alvast.
Dit weekend was ons Klein Ventje 21 maand en we zullen het geweten hebben. We hebben er werk mee gehad. Soms was hij ronduit echt ongehoorzaam. Papa's vermanende vingertje en de hoek hebben gelukkig een positief effect gehad op zijn gedrag, waardoor de korte daagjes weekend toch redelijk vlot zijn verlopen. Mama was vooral bezig met poetsen, boodschappen doen en koken en kon eigenlijk niet echt veel aandacht aan Ylias schenken. Zou hij dat misschien gevoeld hebben? Zou hij dit echt al gewoon zijn, dat we bij het thuiskomen van de opvang vooral dingen samen doen, hij en ik? Zou hij denken dat thuis zijn gelijk is aan 'leuke dingen doen met mama'? Ik weet het niet. In ieder geval was er een panneke werk mee...
O ja, op 21 maanden vonden wij het wel plezant om zijn plank van zijn eetstoel te doen, zodat hij nu echt BIJ ons aan de keukentafel kan zitten. En we moeten toegeven dat onze missie geslaagd is, want Klein Ventje vond het heel plezant.
Verder bezorgt het potje ons wel een beetje kopzorgen. In de opvang is hij quasi ongelukjesloos, maar thuis maakt hij er precies een sport van om toch minstens éénmaal per dag in zijn broekje te doen. Ik denk dat we hem nog iets regelmatiger op het potje zullen moeten zetten. Vandaag en morgen gaat hij een volledige dag naar de opvang en ben ik wel eens benieuwd hoe hij het daar gedaan heeft... Update volgt!
Om mee te doen met die andere meebloggende mama's:
- Strijken (Mount Everest komt snel dichterbij) - Wassen - Koken - Vensters wassen - Boodschappen - Boodschappen ² (vuilniszakken vergeten) - Badkamer poetsen (Joy, oh joy) - Stof afdoen - Dweilen - Recepten zoeken met scampi - Recepten uitproberen met scampi - Leuk en lekker dessert zoeken - Leuk en lekker dessert uitproberen - Tafelkleed kopen voor tafel van 220 cm lang - 10 stoelen zoeken voor verjaardagsfeest - Traktatie zoeken voor de verjaardag van Yana in de klas (gelukkig de laatste keer, ben daar allemaal ni goed in, in zo'n dingen) - Nu al iets zoeken om te trakteren bij Ylias zijn verjaardag - Taart bestellen voor verjaardag Yana - Frigo poetsen - Park Ylias eindelijk ne keer afbreken - Lijstje maken voor weekendje Efteling - Pennentasje haken voor Ylias zijn kleurpotloden - Puzzelen met Ylias
Pffft, helpers zijn altijd welgekomen. Of tips. Of een grote fast forwardknop. Iets, whatever...
Er is dedju zowaar nog een tweede give-away. En dit op onderstaande link waarvan de website bezoeken alleen al een waar plezier is! ( en neen ik ben niet aan het stoefen omdat ik persé wil winnen zenne )
Vandaag heb ik meegedaan aan een allereerste give-away. En ik hoop een klein beetje dat ik zo een beetje ga winnen zo. Wil je ook meedoen? Dan vind je hieronder de link:
Als ik bedenk welke weekends eraan zitten te komen, krijg ik het nogal koud rond mijn hart. Nog maar net bekomen van de rush na de thuiskomst van onze magnifieke vakantie, kan ik mij terug voorbereiden op weekends met veel kuisen, koken, bezoek, feestjes en dergelijke. 't Is niet dat het allemaal tegen mijn gedacht is zenne! Zo hebben wij een etentje, een trouwfeest, een twee verjaardagsfeesten, een weekendje Efteling en een pensioenviering reeds gepland. En Groot Ventje kennende zal hij er daar ergens wel weer een dagje Nederland tussenfloepen. Dat brengt een hoop georganiseer en actie vanmijnentwege met zich mee. Klein Ventje is namelijk van het type dat zich nergens veel van aantrekt. Moet hij elders gaan logeren? So what. Moet hij elders zijn patatjes en zijn bokes eten en zijn middagslaapje doen? So what. Heel gemakkelijk kind, die kleine van mij ons. Ik denk wel dat ik deze zin ergens ga inkaderen, zodat ik deze als een mantra uit mijn hoofd kan leren binnen zo'n 16 jaar...
Groot Ventje is daar ook super in. Hulp allerhande, het kan niet op. Maar het feitelijke doordenken en organiseren van de zaken, laat hij graag aan mij over. Volgend weekend hebben we een klein etentje en het menu staat me al redelijk klaar voor de ogen. Enkel nog boodschappen doen en dan kunnen we ermee aan de slag. (Voor hetzelfde geld verander ik nog zaterdag van gedacht, maar dat zijn we ondertussen al gewoon) Dankzij een goede investering op het Voedingssalon hoeven we ons gelukkig geen zorgen te maken over den drank, want die hebben we in overvloed. Ik weet dat deze weekends ook wel weer zullen passeren met hun ups en downs en dat ik er achteraf met plezier aan zal terugdenken. Groot Meiske; take it easy...
(Maar toch, vol-au-vent maken voor 18 man, daar krijgt een mens toch even de gibbers van...)
Ontbijt met stokbrood, croissants, kaas en charcuterie
Uitstap naar het dierenpark op de Mont Cézallier. Qua uitzicht kan je het gerust een beetje vergelijken met Parc Paradisio vooraleer ze al die veranderingen hebben gedaan met hun Chinese tuin en dergelijke. Elk dier heeft zijn eigen territorium dat volledig uitgewerkt is in een stuk berg. Het was grappig om te zien dat de everzwijnen precies in een stukje Ardennen zaten. Bijna alle dieren hebben onlangs kinderkes gekregen en voor de kids was dit natuurlijk een extra wauw-factor. Ylias heeft bijna het volledige park zelf afgestapt. Met al die heuvels was dit toch geen gemakkelijke opdracht voor een 20-maander. Hij was vooral gefascineerd door de aapjes. Ik denk dat er zo'n tiental soorten zaten, van klein tot redelijk groot. Allemaal op een proper en verzorgd terrein. En zeker weet je het natuurlijk nooit, maar ze zagen er eigenlijk wel heel gelukkig uit! Er waren niet zo heel veel mensen, maar blijkbaar is deze bestemming wel in trek bij jeugdbewegingen, want we kwamen toch een aantal groepjes tegen. Voor de prijs moet je het ook zeker niet laten, want wij hebben in totaal 26 betaald voor ons gevieren, terwijl dat (volgens mij) net iets meer is dan den entree van 1 persoon in de zoo...
Middageten: Quiche met 3 soorten kaas, bijzonder gesmaakt door de kids. Avondeten: Wortelsoep met kokos, truffade (een aardappelstreekgerecht) geserveerd met gemengde salade en charcuterie, appel-rabarbertaart
Dag 7 (donderdag)
Ontbijt met stokbrood, croissant, kaas en charcuterie
Uitstap naar Lac Pavin en Lac Chambon. Vandaag zaten de temperaturen niet zo goed. Het was wel zonnig, maar niet zo warm als de voorbije dagen. We hebben dit niet aan ons hart laten komen en zijn toch op uitstap geweest. Lac Pavin is in 1 woord MAGNIFIEK. Het is een 92 m diep kratermeer met een schitterend uitzicht op de omringende bergen. Je kan het in bovenaanzicht bekijken en ook van beneden. Wij hebben het in bovenaanzicht bekeken en onzen Ylias kon er maar niet genoeg van krijgen. De mensen keken nogal dat hij bleef zeggen "Mooi!". Na een picknick bij Lac Pavin zijn we dan doorgereden naar Lac Chambon. Daarbij zijn we door een groot aantal skidorpjes gepasseerd en we konden ons levendig voorstellen dat het skiën hier schitterend moet zijn. Zo'n mooie omgeving! Lac Chambon heeft opnieuw een schitterend uitzicht op de bergen. Je zou er uren kunnen naar kijken. Alhoewel redelijk commercieel is er nog altijd gratis parking en ingang. Je hoeft eigenlijk geen cent te verdoen als je dit niet wilt, want zelfs de toiletten zijn gratis. Er zijn 2 afgebakende zones in het meer. Voor de mensen (kinderen) die nog niet zwemmen en enkel een beetje pootjebaden en een voor de mensen die wel graag een stukje zwemmen. Het is wel interessant om de kinderen van die zwemschoentjes aan te schaffen, omdat het een keitjesstrand is.
Avondeten: Pizza met vanalles derop.
Dag 8 (vrijdag)
Ontbijt met stokbrood, croissants, kaas en charcuterie
Bezoek aan de rommelmarkt van Blesle. Klein, maar fijn rommelmarktje. Natuurlijk kennen ze hier ook al hun prijzen hé, maar dat zijn we al zo gewend van in België dat we er toch niet meer van opkeken. Ylias heeft er vriendschap gesloten met een accordeonist. Papa heeft er nog een grappig filmke van, dat hij waarschijnlijk één dezer ne keer zal posten.
In de namiddag hebben we het er eens van genomen en hebben we nog eens gezwommen in het zwembad en een beetje gelezen en zo... Even uitbollen en genietend van de laatste dag in fdV.
Avondeten: Meloen met ham, varkensgebraad met abrikozensaus (Njammerdenjam!), Appelcrumble Ylias heeft voor de zoveelste keer zijn bord volledig leeggesmuld. Denk wel dat de mensen van de ferme dit heel plezant vinden, want kindjes die goed eten, voelen zich goed. En laat dit nu net een van de hoofddoelstellingen zijn bij la ferme de Vazerat: Zorgen dat een ander zich goed voelt!
Dag 9 (zaterdag)
Ontbijt met stokbrood, croissants, kaas en charcuterie (Ylias is onderhand verslaafd aan het schelleke gerookte ham 's morgens)
Vertrek uit ferme de Vazerat met tussenstop in Champlost.
's Middags hebben we nog eens den toerist uitgehangen en hebben we gepicknickt aan een echte picknicktafel in een superstil dorpke. Was ook eens fijn hoor. Aankomst in Champlost was magisch. Een gastenkamer van ongekende grootte. Vriendelijke, doch terughoudende mensen. Superkindvriendelijk en heel rustig.
Avondeten: Hapjes: terrine met scampi, plakje gerookte zalm, gazpacho; Kalfsblanquette met rijst; Verschillende kazen; Moulleux de chocolat met ijs.
Dag 10 (zondag)
Vertrek naar huis na een lekker ontbijt met croissants en stokbrood, kaas, confituur en een hard gekookt eitje.
Het weer was echt k*t bij de terugkeer waarbij we veel vaker gestopt zijn dan gepland en waardoor we een stukje later thuis waren dan voorzien. Maar al bij al is ook de terugtocht goed verlopen en zijn we het ondertussen al weer goed gewend.
( We hebben ondertussen ook al reeds geboekt voor volgend jaar. Dan nemen we de gîte, omdat deze met kinderen toch heel wat gemakkelijker kan zijn...) Nu nog aftellen!
Dit zijn enkele foto's van onze rit naar het viaduct du Garabit. Dezeis gebouwd door de belwekende Eifel. Dit viaduct loopt over de rivier Truyère. De andere foto is er eentje van het stadje St Flour. Hetgeen dus te toeristisch was voor ons. En na een drukke dag proberen onze uitgetelde kindjes nog een filmke mee te pakken.
Een kleine bloemlezing met hoogtepunten uit onze eerste dagen vakantie...
Dag 1 (vrijdag) Aankomst op la ferme de Vazerat met 2 hele vermoeide kindjes... ( en 2 volwassenen die Plop en de kabouterbaby bijna letterlijk kunnen opzeggen en vreemd genoeg een degoût hebben aan de bosbeekaardbei...) Na een welgekomen drankje met de eigenaar van de b&b, kregen we een rondleiding doorheen het volledige domein. De kinderen keken hun ogen uit, want de omgeving is hier echt prachtig. Je waant je zo in Oostenrijk of Zwitserland. Natuurlijk wel zonder het ijs op de bergtoppen. Het is ier wel bijna 30 graden hé... Deze dag hebben we vooral gebruikt om even te acclimatiseren en de kindjes op hun gemak te laten. Middageten: Sandwichekes met een stuk brie (nog gekocht in België) Avondeten: Aperitiefke van het huis (voor Yana ne cola), tomaten met fetakaas en lookbroodjes (mmmmm), paëlla (voor Yana en Ylias een schotel met rijst, groenten en kip), kaasschotel met broodjes, verrukkelijke tarte tatin (ne frisco voor Yana, Ylias vindt ijs 'etje') En moeder had geluk, want onze papa lust geen zoet dessert, dus mocht ik 2 verrukkelijke stukjes tarte tatin opeten! Dit alles vergezeld van lekkere huiswijn en water. En genoten dat we hebben!
Dag 2 (zaterdag) Ontbijt met stokbrood en croissant, charcuterie en kaas. Een rustige verkenning van het domein met de kindjes en een eerste kennismaking met het dorpje Massiac. Je hebt hier eigenlijk alles wat je nodig hebt in het dorpje. Middageten:stokbrood met kaas. Avondeten:pizza.
Dag 3 (zondag) Ontbijt met stokbrood en croissant, charcuterie en kaas. Bezoek aan een uitkijkpunt waar je perfect de 2 poorten van de Cantal kan zien. Volgens de legende zouden die er gekomen zijn omdat een reus elke dag van het riviertje kwam drinken en die doorgang gemaakt had. Bezoek aan het dorpje Blesle. Een dorpje waar je nog heel veel historische en Middeleeuwse overblijfselen kan zien. Er loopt een klein riviertje door waarlangs je kan wandelen en op sommige plaatsen zelfs erin kan gaan. Dit hebben wij nog niet gedaan, maar zouden we waarschijnlijk later deze week nog eens doen. Ylias heeft daar vriendschap gesloten met 2 oudere mensen die op hun gemakje voor hun huisje zaten te kijken naar de paar toeristen die in hun dorp neergestreken waren.Onze zoon spreekt duidelijk alle talen want hij ging die mensen gewoon een handje gaan geven. Vriendelijk ist ie wel hé da manneke? Bij de terugkeer wou papa even heel avontuurlijk doen, maar hij heeft het zich sterk beklaagd. Op een bepaald moment kwamen we op een stuk terecht dat bijna niet berijdbaar was met de auto. Waarschijnlijk waren we ergens op een mtb-pad terechtgekomen. Alles is goed afgelopen, maar nog een geluk dat we genoeg pampers bijhadden. Middageten: Stokbrood met kaas Avondeten: Pannenkoeken (Eigenhandig klaargemaakt in de gemeenschappelijke keuken... We hadden er wel geen rekening mee gehouden dat er een aantal kinderen en grote mensen nogal jaloers bleken te zijn...
Dag 4 (maandag) Ontbijt met stokbrood en croissant, charcuterie, kaas en eitjes met hamreepjes. Bezoek aan het viaduct van Garabit. Dit was mooi om eens te zien, maar wel redelijk ver rijden. De route ernaartoe was wel magnifiek. Na iedere bocht hadden we wel zin om de wagen aan de kant te zetten om foto's te nemen. We hebben dat dan ook een paar keer gedaan. Bezoek aan St flour. Het zat eraan te komen... Een bezoek aan een echt toeristisch dorpje. And we were not amused. Als je al een paar dagen de rust en stilte gewend bent, heb je moeite met al die opdringerige toeristen die net dat plekje aan het raam willen van de traditionele bakker, waar jij op staat. Tsss. Gelukkig hadden we maar een kort parkeerticketje en zijn we heel snel naar de b&b teruggekeerd. 't Is te zeggen... Heel snel ging het toch niet want die stomme k**-GPS stuurde ons door allerlei mini-straatjes waarbij zelfs mensen met een Aixammeke miserie zouden gehad hebben. Hebben we dan maar het reddende plakkaat gevolgd dat je hier in Frankrijk heel vaak tegenkomt, nl 'toutes directions'. Dat moet nogal een grote stad zijn, als er bijna overal bordjes staatn om er te geraken... Middageten: Stokbrood met kaas ('t zal wel zijn. Groot ventje heeft op die 4 dagen tijd al meer kaas gegeten dan in heel zijn leven tesamen!) Avondeten: Pasta met hamblokjes, tomatensaus en geraspte mozarella, vergezeld van een glazeke Auvergne wijn. Eigenhandig klaargemaakt in de gemeenschappelijke keuken.
Dag 5 (dinsdag) Ontbijt met stokbrood en croissant, charcuterie, kaas en klakkers. Bezoek aan de markt van Massiac. Een rustige markt waar je alle specialiteiten van de Auvergne kan vinden. In de namiddag hebben we er eens een luilekker middagje van gemaakt. Zo kon onze sprot nog een paar uurkes slaap inhalen, want anders loopt hij maar een beetje mottig te wezen. Maar het schaapke slaapt hier toch zo lekker... Middageten: Voor Ylias lasagne met tomaten en selder, maar wij hebben het middageten overgeslagen, omdat we ons vanmorgen tegoed hebben gedaan aan de klakkers. Avondeten: Franse meloen met ham en stokbrood (en waarschijnlijk duikelen we nog ergens een stuk kaas op ook ) O ja en de rest van het flesje wijn zal er denk ik ook wel ingaan!
Algemeen kunnen we zeggen dat de uibaters van de b&b supervriendelijke mensen zijn, dat we fantastisch lekker weer hebben, dat we allemaal een beetje bruiner geworden zijn (behalve moeders benen, want die zijn blijkbaar in staking, wat het bruinen betreft), dat we al superlekker gegeten hebben, en superveel en dingen die we niet gewend zijn. De kids amuseren zich rot en vallen 's avonds in slaap als rozen. (en de mama trouwens ook hoor) De papa is superrelaxed aan het worden en heeft al meer tijd buiten doorgebracht dan in al die jaren tesamen die we op het appartement wonen. En moeder heeft 'De weduwnaar' uitgelezen.
Nog 2,5 nachtjes slapen en we vertrekken richting de Auvergne in Frankrijk. We gaan er vooral veel wandelen, luieren, zwemmen, spelen met de kids, lekker eten... En foto's maken! Dus even blogstop tot we terug op Belgische bodem zijn... (tenzij we daar ergens een goedwerkende internetverbinding aantreffen)
Ylias heeft het gisteren een beetje laten uithangen bij moeke en vake. Hij heeft ne keer hun grenzen getest, zeg maar. Mijn zoon zou mijn zoon niet zijn, mocht er niet een klein beetje deugnieterij inzitten... Jammer genoeg moesten mijn ouders dit nu ook eens aan den lijve ondervinden!
's Morgens was er nog geen enkel vuiltje aan de lucht. A ja, moeder had het gedurfd om Yliasje uit zijn lekker warm bedje te rukken, terwijl hij helemaal nog niet uitgeslapen was. Dit betekende dat hij in de voormiddag eigenlijk voornamelijk geslapen heeft. (Dat zal hij toch wel van zijn papa geërfd hebben hoor, al dat slapen...) Man, hebben wij toch een gemakkelijk kind... (niet dus, zie verder...)
's Middags smaakte de warme maaltijd hem opnieuw fantastisch (sperzieboontjes met patajes en vlees) en werd hij natuurlijk alom geprezen voor zijn braafheid. (In uw achterhoofd hou je best al enkele scènes uit de film Chucky...) Een Vandeplassche zijnde in hart en nieren betekent wel dat hij al dat gebravo en gehoera op de duur wel een beetje beu werd en wel eens iets anders wou horen...
Meneer wou niet slapen. Meneer wou niet op het potje. Meneer wou niet luisteren. Meneer heeft een grote boodschap zomaar te midden de vloer laten vallen. Meneer had dan wel de beleefdheid om de handdoek te nemen van de hond zijn poten en ondertussen zijn grote boodschap zelf op te ruimen. (Sie binnenin schuilt er gewoon een klein PROPER deugnietje hé?) Meneer wou nog altijd niet slapen. Meneer wou wel een yoghurt en cornflakes. Meneer wou vooral veel cornflakes aan de hond voeren.
En uiteindelijk: Meneer stapte in de auto en viel in slaap.
De potjestraining van Ylias loopt - zonder de hulp van onze deskundige onthaalmoeder - beter dan verwacht. Momenteel doet hij nog af en toe eens een plasje in zijn broek, maar we beginnen al een patroon te zien in het plassen. Hij moet precies telkens rond de zelfde tijden plassen en we proberen er dan ook op te letten om hem zeker op het potje te zetten. Het plassen voelt hij jammer genoeg nog niet aankomen. De grote boodschap vertikt hij nog van in zijn pamper te doen. Hij vertelt ons wanneer hij het voelt aankomen en het is dan aan ons om hem zo rap mogelijk op het potje te krijgen. Ylias is al een aantal keer mee geweest op boodschappen of op bezoek zonder pamper en was telkens ongelukjesloos. En trots dat we zijn!
Deze week verblijft Ylias in een luxehotel. Hij wordt namelijk opgevangen door moeke en vake voor een weekje. En we zijn zeker dat hij zal rotverwend worden. Maar hé, daar zijn het dan ook grootouders voor hé?
Jammer genoeg wordt er deze week wat minder goed weer voorspeld, anders kon hij helpen bij vake in de tuin. En leuk dat hij het vindt om als een grote vent te mogen meehelpen! Alhoewel ik hem ook wel stiekem al "vrouwendingen" leer hoor. Ylias weet al perfect hoe hij een wasmachine en een vaatwas moet doen draaien... Nietwaar moeke?
Op zondag 11 juli hebben wij een fotoshoot gedaan met de 2 kids. We hebben een aantal foto's van elk apart en een heleboel foto's van hen samen. De fotografe van dienst was dezelfde fotografe als op ons trouwfeest. De foto's zijn schitterend geworden, maar nu wordt het moeilijk om diegene te kiezen die we als uitvergroting willen voor in DEN LIVING...
Onze fotografe is ondertussen teruggekeerd naar Ibiza, waar ze sinds een klein jaar een nieuwe start heeft genomen met haar gezin. Gelukkig voor ons komt ze regelmatig terug naar België, want er zullen nog vaak gelegenheden komen in ons leven waarbij we opnieuw zo'n schitterende foto's zullen willen!
)
)
uit ferme de Vazerat met tussenstop in Champlost.
