December 2013 was vooral een maand met een keileuk verjaardagsfeestje, heel veel bioscoopbezoekjes, ongelooflijk grote dino's, alternatieve feestdagen en deuren die met een knal toegesmeten werden en hoogstwaarschijnlijk van zijn leven niet meer zullen opengedaan worden, zelfs niet op een kiertje.

Zijn verjaardagsfeestje hebben we dit jaar gevierd in de speelplaneet in Stasegem. We zijn er ooit eens terecht gekomen door onze goede vrienden Veerle en Jeroen en Ylias en co vindt het daar eigenlijk fantastisch om te spelen. Het is er groot, heel veel lichtinval, overzichtelijk, best wel netjes en ook voor de ouders plezant om te zitten. Als we volgend jaar opnieuw niet terecht kunnen in de plek waar Ylias eigenlijk het liefste heen wil, dan is dit een perfecte tweede keus. Hij heeft zelfs als cadeautje een gratis toegangskaartje gekregen voor een volgende speelbeurt. Nou, daar kan je tenminste eens iets mee doen. (in plaats van al die kleine prutsen die je elders soms krijgt)

Volgens mij heeft Ylias nu echt wel even genoeg films gezien, met als hoogtepunt Walking with dinosaurs in 3D.

We hadden niet echt een idee om onze kerstavond onder ons drietjes door te brengen, dus dacht manlief des huizes dat een bioscoopavondje wel meer ontspannen en leuker zou zijn dan een avondje voor de buis met alweer diezelfde jaarlijks terugkerende films.

Ik moet er alvast geen tekeningetje bij maken om te verklaren dat deze tijddoorbrenging met gejuich en enthousiasme onthaald werd. Eerst werden er een boel aperitiefhapjes gebakken om alvast de grootste honger wat weg te krijgen.

Ylias heeft dan ook nog zijn pasta gekregen, zodat hij toch tenminste zijn maaltijd binnen had, mocht hij na de film geen zin meer hebben in eten.

De film was eigenlijk best mooi en boeiend (ik had er minder van verwacht) en na onze maaltijd van super-ongelooflijk-pikante scampi's op Thaise wijze, zaten manlief en ikzelf toch moe maar tevreden in de zetel.

Om dan maar in de trant van de dino's verder te gaan, zijn we met Ylias ook naar de tentoonstelling van de dino's geweest in Antwerpen.

Dit vond hij natuurlijk fantastisch, want de meest gekende dino's stonden daar in het groot en men had een audiofoon voorzien, zodat de kinderen (en de ouders) alle uitleg konden volgen. Voor de kinderen was er een eigen kinderversie voorzien, terwijl de volwassenversie met momenten toch wel redelijk sec was.

Oudejaarsavond werd door ons met redelijk grote argusogen tegemoet gekeken. we hadden ervoor gekozen om het feest dit jaar op de camping te vieren. De mensen daar deden dit voor de allereerste keer en ik moet zeggen dat het meer als meegevallen is. Manlief heeft ons ondertussen reeds ingeschreven voor de versie van volgend jaar. Om maar te zeggen dat wij heel tevreden zijn. Het was een heel ontspannen en onopgefokte manier om Oudjaar te vieren met de mensen die we graag hebben rondom ons. Wat wil een mens nog meer? Ondertussen heeft onze kleine man er een oma en een opa bij die hij dolgraag ziet en nog een stel ooms en tantes die als het erop aankomt voor het vuur zouden gaan voor ons gezinnetje. (en dat hij ondertussen reeds een halve Nederlander geworden is, dat nemen we er met heel veel plezier bij eigenlijk! )

En die deuren die toegesmeten werden? Dit was opnieuw nog maar eens het bewijs dat je beter bent met een verre vriend, dan met familie die dichtbij woont...

(nota bij de bijgevoegde foto: dit is de smile die bijna de hele maand december op Ylias' gezichtje te zien was)

05-01-2014 om 16:07 geschreven door sandy